Chapter 36: Warning!!!

Bumaba ang mainit nitong labi saking panga hanggang sa aking leeg. I don't know how would I describe this feelings right now. It feels so good na para bang nakukulangan ako.

"Hmm.." isang ungol ang kumawala sa akin nang dumaan ang labi nya sa may pagitan ng dibdib ko. Mabilis nyang hinawakan ang suot kong sando tsaka itinaas na lamang iyon ng walang kahirap-hirap. Ibinaba nya lang rin ang kakarampot na tela na nakatakip sa magkabila kong hinaharap. At agad pinaulan ng halik ang isa habang isa ay nilalaro ng kabila nyang kamay. Napapaliyad ako sa di maipaliwanag na pakiramdam. Di rin sya nakuntento sa isa at talaga nga namang lumipat pa sa kabila. Tuloy, tunitirik ang aking mga mata sa kanyang ginagawa.

"Hmmmp.." nakakahiya! Ang marinig ang ganitong himig ay masyadong bago sa aking pandinig. Lalo na at boses ko ito at di ako makapaniwala na, may boses pala akong ganito. Naku po!!

Nagtagal sya doon ng ilang minuto. Magkabilang nilalaro ang tuktok nito gamit ang kanyang malikot na dila. "Hmm.. Lance." nasabunot ko ng malakas ang buhok nya kaya siguro sya muling bumalik sa labi ko't binigyan ako ng isang banayad at nakakauhaw na halik. Hindi lang ang labi nya ang may sariling isip kundi maging ang mga kamay nya. Duon ko lang rin napansin na nasa ibaba na ito. Hawak ang maselang bahagi roon.

"What baby?. Don't you miss me?."

"Damn it!.." pati ang magmura ay di ko mapigilan sa ginagawa nya. Pinaghihintay ako sa bagay na walang pangalan.

"Hahaha.. say it baby. Do you miss me?."

"Damn it Lance. Just fuck me please.."

Oh damn! Ako ba talaga ito! Bat ako nagsusumamo?. Waaa....

"Hmmm.. sounds so good baby.." bulong nya saka mabilis pa sa tubig na gripo ang galaw nya't nasa baba na sya. "I'll grant your wish but don't cum so early." he warned me habang walang habas nyang binaba ang mga telang suot ko at ang nakatakip sa bahaging iyon. Lamig ang agad na naramdaman ko ng tuluyan na nyang maibaba ang lahat at walang hiyang tinakbo ang switch saka pinatay iyon. Napapikit ako nang maramdaman ang mainit na palad at hininga nya doon. Ramdam kong pinagparte nya ang magkabila kong mga hita saka doon na sya namalagi na para bang doon ang kanyang balcony.

Hindi lang isa. Di lang rin dalawa, tatlo o apat ako napaungol ng malakas. Napapabaluktot ako sa tuwing lumalabas masok ang kanyang dila. "Uhh.. Lance.. hmm.." this is so embarrassing but at the same time is so amazing and satisfying.

Huminto sya't humalakhak. Gumapang sya sa ibabaw ko. At doon ko lang din nalaman na wala na syang suot na saplot. "I'll assure this time that you're mine forever." anya saka nagdesisyong bumisita sa aking pamamahay. Mahapdi noong una nyang pasok at labas. Napaluha pa nga ako. Hindi nya iyon alam dahil masyado syang abala sa ginagawang pagbayo. Sa bawat bayo nya ay dumidiin. Lumalalim at mariin ang pasok nito. Sinisigurong ang lahat ay nasa loob.

"Damn.. Fuck baby..." he even cursed. Sa bawat lindol na nagagawa ng marahas na kilos nya ay kulang nalang masira ang bahay na pinapasukan nya. Ito ba ang sinasabi nyang namiss nya ako?. Grabe! Di ako makapaniwalang, malalim pala ang ibig sabihin nun.

"Baby, I'm coming." sabi nya habang hinahabol ang hininga. Ilang segundo lamang ay pareho nga naming naabot ang kalangitan.

Bagsak ang buong katawan nya sa katawan ko. Parehong hinihingal na parang mga kabayo. "I miss you." duon ko lang rin nasambit ang kanina pa nyang gustong marinig. Agad syang gumalaw ng madinig ito.

"What did you just say?." di makapaniwala pa nyang tanong.

I laugh. "I said, I miss you."

"Iyon lang pala gusto mo eh. Want more?." he teased. Tinulak ko sya kunwari pero di sya nagpatinag. "Another round?."

"I'm still sore Lance?."

"Another round please?.."

Hay... Ano pa nga bang magagawa ko?. Mahirap tumanggi lalo na kapag ganitong pareho kayong nasa dirty mode. Lol!

Hinalikan nya ako sa labi. Maingat at kalmado. Mukhang, pinapakitang wala na syang kailangang patunayan pa rito. Hinila nya ako upang mapaupo. Pinatalikod at pinaluhod. Taliwas sa kanya.

"What are you doing Lance?.." I asked naivety.

"I wanna bang you, fully." ang malalim nyang boses ay biglang nawala ng napanganga ako sa pagpasok ng kanyang alaga. Totoo nga. Ramdam ko ang laki at ang kabuuan nito ng dahan dahan nyang hugutin at ipasok muli ito.

"Damn Lance!..ugh.. ugh.." maging ang pag-ungol ko ay kasing haba na kanyang marahas na paghinga. He is totally driving me into another world. Nasa Batanes lamang kami pero pakiramdam ko, narating ko na ang bawat bansa sa bawat kontinente ng mundo. Pambihira sya kung kumayod. Halatang gutom at uhaw ito sa sayaw na ngayon ko lang rin nakita at naranasan.

"Faster baby. I'm coming.." ako ito. Di na malaman na kung nasa tamang huwisyo pa ba ako o wala na. Nakakabaliw ang bawat pagsibat ng kanyang palaso. Napapaso ako maging sa apoy na kanyang ibinubuga. Sa lalim ng aking hinuhugot na hininga ay kasing lalim rin ng pagbaon nya sa kanyang sandata. "Oh, Lance.." sa ikalawang pagkakataon. Narating na naman namin ang kanlurang bahagi ng mundo.

Pareho pa kaming natawa ng nakahiga kaming nagpapahinga. "Saan mo natutuhan yang ganyang style ha?."

Natawa sya. Bumuga ng malakas na hangin bago nagsalita. "Na imagine ko lang." mukhang proud pa sya. Kingwa!

"Tapos ginawa mo naman?." nguso ko rito.

"Atleast naranasan mo naman..hahaha."

"Hoy!.." sinuntok ko ang dibdib nya. "Ang sama.."

"Biro lang babe. Di ko yan natutunan kahit kanino kasi kahit anong gawin ko, ikaw pa rin ang laman ng puso't isipan ko."

"Talaga?."

"Yes, of course babe.."

"What about that girl name Klare?. Di mo yun niligawan?."

"Almost but I stoop back everytime I think of you. Alam ko kasing wala ng chance ang tayo kapag pinatulan ko ang mga tukso sa paligid ko."

"Tsk. Bolero. Tanungin ko nga si Bamblebie mamaya.."

"Kahit tanungin mo pa sya. Wala akong babaeng ipinakilala sa kanya o kahit sa ibang myembro ng aming pamilya."

"Tsk. Basta. I'll ask her tomorrow."

"You can't do that kasi tomorrow morning is their flight back to Manila."

"What?." What about me?. Iiwan nila rito?."

"Kasama mo naman ako ah. Bakit takot ka sakin?."

"Pft.. sino namang takot sa'yo?."

"Round three then?." hamon nya.

"Kahit hanggang round five pa." kagat ko sa hamon nya. Wala pa ngang kalahating minuto ay nangyari nga ang sinasabi nyang ikatlo.

Kung iwan man nila ako. Ayos na sakin. Atleast I'm not alone. We both have each other. At kung anuman ang isipin nila tungkol sa aming dalawa. That's not my problem anymore. Tapos na ako sa ganung pag-iisip at ang gusto ko lang ngayon ay ienjoy ang kung anong meron ako sa ngayon.