Chapter 26

Chapter 26

Vinson's POV 

Pagkadating ko sa bahay ay dumiretso na kaagad ako sa kwarto ko, maya maya ay may kumatok sa pintuan ng kwarto ko, si Ate Mercy sabi niya nagaalala raw siya sa akin dahil hindi pa raw ako naghahapunan kaya dinalahan na niya ako ngayon. Sabi ko ilapag nalang niya sa may sidetable at kakainin ko nalang iyon. Ngumiti na siya at sinabi niya na kung ano man raw iyong pinoproblema ko matatapos rin daw iyon. Natutuwa naman ako na nagaalala sila sa akin. Ganoon ba talaga halata na may problema ako? I just assure her na everything is fine. Tapos lumabas na siya. 

Napabuntong hininga ako pagkalabas ni Ate Mercy, tapos biglanf tumawag si Seth. Kaagad ko itong sinagot. Sabi niya, nagkita raw kami ni Andrea. So, sinabi pala niya? Hindi na ako nagsinungaling sa kaniya, sinabi ko na oo nagkita kami. Bakit raw hindi ko sinabi sa kaniya? Nagtaas ang kilay ko sa narinig ko sa kaniya. 

Dapat ba na magpaalam muna ako sa kaniya sa lahat ng gagawin kong kilos? 

"Dude Andrea is mine now, okay? You should know your place." dagdag pa niya. Sabi ko, alam ko naman ang lugar ko at kilala ko ang sarili ko, Andrea and I are just friends that's all. 

"I just want to remind you kasi baka nakakalimutan mo." 

"I know. Hindi ko nakakalimutan." sagot ko. 

"Good to know. Good night." 

"Goodnight din." sagot ko. Then he ends the calls. Tapos sa sobrang inis ko hinagis ko ang phone ko. Tapos ibinagsak ko ang katawan ko sa malambot kong kama, at pinahupa ang inis ko, tapos napatingin ako sa inihanda ni Ate Mercy na pagkain, baka kaya mainit ang ulo ko dahil hindi pa nalalamanan ang tiyan ko? So, kumain muna ako. 

Kinabukasan. 

Halos sabay na dumating sina Seth at Andrea. Mukhang sinundo na namam niya ito. At si Jade. Tumakbo ako para lapitan si Jade, kitang kita sa mga mata niya ang pagtataka ng lapitan ko siya. May mga bitbit rin kasi siya ng minutong iyon, kaya nagpresinta na akong magbuhat ng mga iyon. At hindi naman niya ako pinigilan. Tapos dumaan na ang dalawa. Binati ako ni Andrea pero hindi ko siya sinagot, tinanong ko si Jade kung nasagutan ba niya iyong assignment namin sa history kahit wala naman talaga. Nang maramdaman ko na nakalayo na sila doon lang ako nakahinga ng maluwag tapos kinompronta ako ni Jade. 

"If gagamitin mo lang ako just to get rid of her, h'wag mo nang subukan." binawi niya ang mga gamit niya at folder na hawak niya kanina sa akin. Nagsorry kaagad ako sa kaniya, hinabol ko siya, sinabi ko na hindi naman iyon ang intensyon ko. Oo, iniiwasan ko siya kasi iyon ang gusto ng kapatid niyang si Seth. Pero, hindi ko siya ginagamit. I am sincerely want to know her more. 

Mukhang hindi parin siya convince pero pinayagan na niya akong magbitbit ng mga gamit niya. 

Lunchbreak ng pinaupo ni Seth si Andrea sa pwesto namin, kaya tumayo ako at lumapit ako doon sa kinauupuan nila Jade and her new friends. Kinikilig pa sila noong bigla akong lumapit to ask them if okay lang na makishare ng seat, kaagad naman silang pumayag kaso si Jade hindi sumagot, kaya sabi ko sa kanila mukhang ayaw naman ng friend niyo. Akmang tatayo na ako nang hinawakan ni Jade ang kamay ko, tapos nagkatitigan kami at sinabi niya na, okay lang raw sa kaniya. So, umupo na ako. 

Uwian na noong sumabay ako sa paglalakad sa hallway kay Jade, muli kong binitbit iyong mga dala niyang folders. Masasabi ko na maganda naman talaga si Jade, though mas sanay ako sa dating Jade na tahimik, simple at palaging nakanoot ang noo, pero ngayon bagay din pala sa kaniya ang nakangiti at may make up sa mukha. 

"Mas cute ka kapag palagi kang nakangiti." sabi ko sa kaniya. 

Her eyes widened in disbelief, mukhang hindi siya makapaniwala sa mga narinig niya mula sa akin. Mukhang hindi ba ako kapani-paniwala? Mukha ba akong di nagsasabi ng totoo? 

Pero kaagad din naman lumiit ang mata niya tapos lumabas ang dimple sa kaliwang pisngi niya habang nagpasalamat ito sa akin.