U nisa ne rruge nje rruge qe nuk dijsha fundin.

Me mbeti shikimi mbrapa duke i pare syte e perlotur te nenes sime,dhe fytyren e zbehur te motres ,kurre nuk me hiqen nga vizioni, a thua do ti shoh prape ndonjehere. Rruga do te ishte e gjate shume,e dinja po nuk ja dijsha fundin si do te jete. Si quhesh? Me pyeti nje bashkeudhetare -oriana u pergjigja shkurt . Me shkoi mendja, a thua eshte emri im ky? Oh per ku jam nisur as vete nuk e di vetem e dijsha udhetimin e kam drejt nje shkreterine te panjoftur. Rruga ishte e gjate me kapluan shum ndjenja merzija,pikllimi vetmia isha ne transin e rruges edhepse afer kisha "shpresen" qe me qonte ne nje drejtim te panjohur, a thua qelin lulet ne shkretine! Oh per ku jam nise athua! kilometrat ishin shume e merzija ime ishte edhe me shume. e ndjeva zemren plotesisht te zbrazet.e vetmuar plotesisht.