webnovel

Chapter 4 Early Goodbye

Family is irreplaceable and forever. Even though you carry family in your heart at all times, physical distance causes real pain. Help support your family member in their new chapter and show them they'll always have your love and support.

In a quoted sayin, "Our memories of yesterday will last a lifetime. We'll take the best, forget the rest, and someday will find that these are the best of times." -Styx

Every goodbye is painful. But it doesn't mean na kakalimutan na natin lahat yung memories na pinagsamahan natin as a family.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

So ayun, simula ng mag 6 years old ako kinuha na ako nila mama at papa (true parents ko) kila lolo at lola. At first ayoko, syempre kasi maiiwan ko sila lolo at lola na nag alaga sakin for 5 years. Sila mismo ang nagpalaki sakin, nag aruga kaya nakakaiyak 😓😓😓.

Pero wala naman akong magagawa. Kasi bata pa ako niyan. Just go with the flow na lang ako.

At dumating na nga yung araw na kukunin na ako ni mama kila lolo at lola.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Nakakaiyak, nakakalungkot. Alam mo yung feeling na di mo maiintindihan yung nararamdaman mo? Oo, pwede pa kaming magkita ulit ni lolo at lola pero kelan pa? walang kasiguraduhan. Inihatid na kami ni lolo at lola sa sakayan ng barko. Dati kasi never ko pang natry mag plane. Ang bohol kasi to manila is medyo malayo. It's either plane or ship ang sasakyan mo. Pag plane almost 45 minutes lang ang ride. Pag naman ship medyo matagal ang alam ko almost a day bago makarating sa manila.

On our way to terminal magbabarko kasi kami. Medyo pricey kasi ang planes tickets that time. So ayun, nung nasa terminal na kami. I hug lolo and lola tightly. Yung pang 1 year na. Kasi super ko silang mamimiss. Oo, nakakaexcite sa manila pero mamimiss ko talaga sila lolo at lola. Mamimiss ko din yung puto at tsokolate tuwing umaga, yung paglalaro namin ng tekken nung mga kalaro ko sa kabilang baryo. Tapos mamimiss ko din yung pantalan dun na pag naghihigh tide naglilitawan lahat. Mamimiss ko lahat. Pero di ko yun kakalimutan. Oo aalis ako pero mananatili pa ring buo ang mga alaalang iyon sa aking isip at puso.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Fast Forward >>>>>

Were in manila. I was amazed by the view. Ganito pala sa manila? Hahaha first timer e pag pasensyahan niyo na. Maganda pero air polluted dahil sa dami ng sasakyan. Maganda dahil sa nagtataasang building.

So ayun, taga biñan,laguna pala sila mama.

Naeexcite ako kasi makikilala ko na yung kapatid kong babae. Sana maging close kami. Pati ni papa. Kasi nga di ba di ako lumaki sa kanila. Dito na magsisimula yung totoong bonding ko with my family.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

time check 5:01.

Good Morning guys! may pasok pa me so ayun.

Next time na ulit!!!!

Maraming thank you!!! Keep supporting my stories po!!!!

My Journey to Forever ❤❤❤