Chapter 46

Please VOTE

"Hmmmm... Oh, sweet child of mine." She crazily sang while walking down the stairs.

Nag tinginan naman ang mga katulong sa kanya. As if they've saw a ghost. Hindi ma ipaliwanag ang mga itsura ng mga ito. Gusto niyang ma insulto ngunit na tawa na lamang siya dahil sa expression ng mga ito.

"Good Morning, Julius." Bati niya kay Julius na nagka kape sa dining table. Na ibuga naman nito ang kape dahil sa gulat sa kanya.

"Careful, you might burn your tongue." Na tatawa pa niyang sabi dito ngunit blangko lamang ang expression nito. Hindi yata ito makapaniwala na binati niya ito.

"Nana, good morning. Sinangag nga at tapa." Magiliw niyang lambing sa matanda at humalik pa sa pisngi nito. Bahagya itong na gulat ngunit ngumiti din noong huli.

"Right away Hija. Ma upo ka na diyan at maglu luto ako. Ang aga mo naman na gising." Sabi naman nito sa kanya.

"Nana.. Bakit ikaw hindi ka na gulat nang batiin kita? While everyone is so, crazy about it." Hindi niya mapigilan na tanong sa matanda habang naka upo sa hapag ka inan.

"Dahil alam ko na babalik ka din sa pagiging masiyahin mo. Kaya nga ganito na lang ako ka saya dahil nag balik na ang alaga ko." Masayang sabi ng matanda na ikina taba naman ng kanyang puso.

"Salamat Nana." She said sincerely at ngumiti naman ito sa kanya.

"Oh, kumain ka na at kanina pa naghi- hintay ang bisita mo sa labas." Sabi ng kanyang Nana at ipinag hain na siya nito. Mabilis siyang kumain nang magana nang ma realize ang sinasabi nito.

"Bisita?" Na guguluhan niyang tanong dahil ang aga pa para magkaroon siya ng bisita or even an appointment.

"Oo. Kanina pa nandito si Ryuuki at susunduin ka daw. Ayie." Tukso pa nang matanda sa kanya.

"Puweh!" Na ibuga naman niya ang kanyang kinakain dahil sa gulat.

"Ayos ka lang ba?" Tanong ng matanda at binigyan siya kaagad ng tubig.

"Nana naman. Bakit hindi mo agad sinabi. Hindi niya ako puwede makita nang gani--

"I've seen more than that. Kaya kahit hindi ka pa maligo." She heard him say at her back. Hindi naman na nag pa awat ang kanyang puso sa bilis ng tibok. Na pa lingon naman siya agad dito.

"Good morning, lovely.." Bati nito sa kanya at hinalikan pa siya sa noo.

"Are you crazy?!" Sita niya dito at pinalo ito. Ngunit tumawa lang naman ito.

"Ryuuki, ma upo ka at kumain." Yaya ng kanyang Nana dito. Hindi naman ito tumanggi at na upo agad sa kanyang tapat.

"What are you doing here? Ang aga aga pa. Is there some kind of emergency?" Sunod sunod niyang tanong dito.

Medyo nag su- sungit siya upang hindi mahalata ang labis na saya niyang nararamdaman ngunit na hihirapan siya dahil ang hirap kontrolin ng nagwa wala niyang puso.

"Is it bad to visit my wi--- Sagot nito ngunit tinakpan niya ang bibig nito ng tapa dahil sa hindi magandang sa sabihin sana nito.

"Masarap 'yan. Si Nana ang nag luto." Pinaningkitan naman niya ito agad ng mata. Tumawa lang naman ito.

"Kay sarap talaga maging bata. Oh, iiwan ko muna kayo para makapag lambingan." Tukso pa sa kanila ng matanda at kumindat.

"Nana, naman. Hindi sa ganoon...." Saway pa niya dito ngunit hindi siya pinansin ng matanda.

"Kumain ka na ba?" Tanong niya dito para mawala ang awkwardness ng ka tahimikan.

Hindi naman ito sumagot at tinitigan lamang siya. Minabuti niyang kumain na lamang. Ngunit ilang minuto ang lumipas ay hindi pa din nito inaalis ang tingin nito sa kanya.

"Stop staring, you weirdo. It's creepy." Saway niya dito.

"I miss you." He said sincerely at tumayo ito sa upuan at niyakap siya mula sa likuran.

"H.. Hey, baka may makakita sa atin." Saway niya dito habang konokontrol ang kanyang nararamdaman ngunit hindi ito kumibo. Hindi ito kumalas sa pagkakayakap sa kanya.

"Fine, i missed you too." Hindi niya na pigilan na sabi habang hinawakan naman ng mahigpit ang kamay nito.

Bahagya naman itong na gulat ngunit na pa ngiti din noong huli. She just really wants to be with him forever. And he kissed her in her forehead.

"I love you, sweetheart." Lambing pa nito sa kanya and she can't help but, smile.

"Ooops. I haven't brushed my teeth kaya mamaya na lang." Saway niya dito nang tangkain siya nitong halikan at tinulak niya ang noo nito.

"That would be fine." Sagot naman nito.

"No way! Diyan ka muna at kumain. Maliligo muna ako." Tanggi niya dito at iniwanan na ito sa lamesa.

"Ahm... Rence.." Tawag nito sa kanya. At pag lingon niya ay wala na siyang na gawa.

Pinanlakihan niya ito ng mata at tinangkang pumalag ngunit hawak hawak nito ang mag kabilang pisngi niya at hinalikan siya nito nang mariin.

Na pa hawak tuloy siya sa dibdib nito. Hindi naman iyon simpleng halik lamang dahil mahaba haba ang kanilang halik na pinag saluhan.

"You really are carzy. Diyan ka na nga." May himig na inis niyang sabi habang hinahabol ang kanyang hininga kay bilis pa ng tibok ng kanyang puso na lalo naman nag wala nang ngumiti ito sa kanya.

----

"Wala ka na bang nakalimutan?" Tanong nito sa kanya nang siya ay pa sakay sa kanilang sasakyan. Imbis naman na sumagot ay sumakay na lamang siya.

"Seniorita ang ganda yata ng mood mo ngayon. May nangyari ba?"

"Julius, huwag kang masyadong tsismoso. Just driv--

"Hachoo!" Bahing naman nito habang sila ay nasa biyahe na.

"Ano ba 'yung amoy na 'yun?" May himig na inis na tanong ni Julius.

"Hachoo!" Bahing pa nito na halatang na allergy yata sa tapang ng amoy na umaalingasaw sa loob ng sasakyan.

Inamoy naman niya ang sarili. Mukha yatang na pa sobra ang lagay niya ng pa bango kanina kaya imbis na mag amoy mabango siya ay nag amoy matapang na air freshener siya.

"Hachoo." Woodman sneeze too. Bigla naman tuloy siya na hiya.

"Is that you?" Tanong nito sa kanya at pinanlakihan niya ito ng mata na sinabayan pa ng pag iling dahil sa hiya. And she saw a naughty smile from him. Hindi naman tuloy niya mapigilan ang kanyang puso na nagwawala.

"Sweetheart, even you don't put perfume you still smell so, nice. Actually, I would prefer you to not wear any perfume at all." He whisper to her sensually at nag init naman ang kanyang pisngi.

"I hate you.." Na iinis niyang sabi dito.

"Nakaka kilig naman." Tukso sa kanila ni Julius.

"Oh, shut up." Na hihiya niyang saway dito. Malapit na sila sa campus nang biglang mag buntong hininga si Woodman.

May be because, kailangan na naman nila mag tago kaya na lungkot na naman ito. And that's the look she can't take anymore.

Ang makitang malungkot ito lalo na't alam niyang may magagawa naman siya para hindi na ito maging malungkot pa. Ang lahat ay kaya nitong gawin para sa kanya ngunit siya hindi man lang iyon masuklian ng kahit na ka unti man lang.

"I'm gonna go down first." He said to her and he gave her a forehead kiss. Na pa nganga naman si Julius ngunit hindi niya na ito pinansin pa.

She is busy thinking of Woodman's feeling. Nang ma realize niya ang dapat gawin ay mabilis siyang bumaba ng sasakyan at hinabol ito. Na gulat naman ito dahil tumatakbo siya.

"Careful. Why are you running?" Nagtataka naman na tanong nito sa kanya. Nilagpasan niya ang lahat ng kapwa niya estudyante at lumapit dito.

"For this." Humihingal na sabi niya at hinila ang kamay nito upang patigilin ito sa paglalakad. She lingered her fingers to his fingers. Na gulat naman ito sa kanyang ginawa.

"Wh... What are you doing? Baka may maka kita sa atin." Nag aalala na sabi nito at tinangka pang bitawan ang kanyang mga kamay.

"Don't..." Saway niya dito at tinitigan ito sa mata.

"It hurts so, much to see you sad. Ito lang ang magagawa ko para maka bawi sa'yo. So, let me do this. I love you." She said to him and kissed his hand. And he really didn't expect that she'll say and do that kaya na tulala ito.

"And when did I ever give a damn, to others?" Pa suplada pa niayng sabi.

"Can I violate you?" Seryoso nitong sabi and his eyes are twinkling. Pinalo naman niya ito sa dibdib. Tumawa lang naman ito.

"I love you so much, sweetheart." Bulong naman nito na ikina ngiti niya. Halos lahat naman ng daanan nila sa hallway ay naka nganga at halos pasukan na nang langaw ang mga bibig dahil sa gulat.

Ang ilan pa nga ay halos malaglag na ang mga mata sa harap ng bintana. May ilan din na pa labas sa gulat.

"I... I should've tied my hair, Rey." Nag aalala niyang sabi dito. Tumawa naman ito.

"You don't need to do that. I will never let them hurt you. Dadaan muna sila sa akin." He said in a very warm tone. Hinawakan naman niya ng mahigpit ang kamay nito.

Nasa harap na sila ng kanilang classroom at tinangka na naman ni Woodman bitawan ang kanyang kamay ngunit hindi niya ito hinayaan.

"Let's go?" She asked at him while smiling. Hindi na niya ito hinintay pang samagot dahil hinila na niya ang kamay nito pa pasok sa loob ng kanilang room.

And that was the reaction they are expecting, especially her. Tila kasi mga domino ang mga ulo ng kanilang mga ka klase sa halos pagkaka sabay sabay na pag lingon ng mga ito nang sila ay dumaan.

Sinusundan sila ng mata ng mga ito. Hanggang sa nag bulungan ng mga ito. Ang ilang kababaihan ay na pa walk out dahil hindi kinaya ng mga ito ang pangyayari.

"R... Ryuuki, honey? C... Can you explain what's happening?" Tricia asked at Rey and she really looks devastated.

Her eyes is already teary and she looks like she'll cry at any moment. What the hell is wrong with this drama queen? Magsa salita sana ito ngunit she used her hand to stopped him from speaking.

Itinaas niya ang kamay nila na magka hawak kamay upang sabihin na wala nang dapat pang ipaliwanag dahil official sa silang in relationship.

"N... No, way." Hindi naman makapaniwala na sabi nito. Mukhang nasa state pa din ito nang pagiging delusional. Hindi ba talaga nito makuha?

"Yes, way." Pilosopo naman niyang sabi at na pa padyak naman ito sa sahig bago tuluyang nag walk out. Hindi yata nito na take ang sinabi niya.

Nang ma pa lingon naman siya sa gawi nila Rina ay bahagya pang bakas ang gulat sa mukha ng mga ito. And she just coolly sat at her desk after she let go his hands.

"What?" She lazily asked at Rina and Lea na nasa harap niya ngayon. They are also so damn, shocked right now as if they are asking for a little explanation coming from her.

"Kailan pa?" Lea asked at her habang nanlalaki pa din ang mga mata.

"Wow! Congratulations!" Rina said with a very happy tone. Mukhang mas masaya pa nga ito kaysa sa kanya nang maging official ang kanilang relasyon.

"Sa wakas! Kayo na." Lea said again. Na ngiti naman sila ng pilit ni Rey dahil ang totoo ay hindi lang basta sila dahil kasal na sila.

"Nakaka inggit lang nang ka unti. Well, you know we both like him." Rina said at siniko naman ito ni Lea dahil sa ka prangkahan nito. Na pa kamot naman si Rey nang ulo sa kalokohan ng mga ito.

"Congratulations, Ryuuki. Mukhang na tauhan din siya nang awayin mo. But, I hope you will not make her cry kung hindi walang pag ibig, pag ibig. Mark my word." Baling naman nito kay Ryuuki at sumeryoso ito.

"I will never do that." Rey said with a confidence and he finally smiled because of happiness. Na gulat naman ang dalawang kaibigan niya marahil dahil ngayon lamang nila nakita itong ngumiti.

"Hey, Theo. Hindi mo manlang ba sila babatiin? At last, after the dog and cat fight. Sila na." Baling naman ni Lea kay Theo na hindi naman masyadong na gulat.

"Bakit parang hindi ka na gulat? Don't you felt a bit jealous?" Rina asked at him na tila inaasar pa ito ngunit hindi man lang ito nag bigay nang reaksyon. Nagulat naman siya sa huling tanong nito. Is that a necessary question?

"Well, a bit. And I know more than you think." Tipid naman na sagot nito at masama naman tingin na pinukol dito ni Rey. Hindi naman ito nag lihis nang tingin at sinalubong nito ang mga mata ni Rey na tila gusto din nitong makipag away.

"You got the girl." Masayang sabi na lamang ni Jerome at pumagitna na lamang sa mga ito. Tila naman ang dali bilugin ng ulo ni Rey dahil na pa ngiti ito sa sinabi ni Jerome.

"You got the girl." Ulit pa ni Jerome habang naka ngiti.

"I got the girl." Sabi naman ni Rey na tila hindi pa din makapaniwala sa mga nangyayari.

"Oh, paano? That calls a celebration. Siguro naman Isabelle, hindi mo na kami tatanggihan ni Lea?" Rina asked her.

"Na ospital ako kaya ilang araw akong hindi naka pasok. I need to attend remedial classes at--

"Your boyfriend can always tutor you, right Ryuuki?" Pag puputol naman sa kanya ni Rina. Tumingin naman siya kay Rey upang humingi nang saklolo ngunit nilaglag siya nito.

"She'll be always welcome to asked me." Naka ngiti naman sagot nang Hudyo at pinalo naman niya ito sa braso dahil sa inis.

Ang dami pa niyang gagawin. She had a few remedial classes to attends to na hindi pa niya na tatapos buhat last week plus her office works na may ilan pa siyang hindi na gagawa.

"C'mon, it would be fun." Naka ngiti naman na sabi nito sa kanya. Pakiramdam naman niya ay nawalan siya nang laban dito dahil sa ngiti na iyon.

It is the first time she saw him having that kind of casual expression na tila kay payapa at gaan nang mga tingin nito.

He is not the same old Rey na may seryoso at dull na expression. May be, he is really now happy and at peace dahil na kukuha na nitong ngumiti nang ganoon ngayon. At sino ba naman siya para ipagkait iyon sa taong minamahal niya?

-----

(The smile on your face. Let's me know that you need me. There's a truth in your eyes saying you'll never leave me. The touch of your hands...

"Oh, no. You are not drinking sweetheart." Awat sa kanya nito nang pa lihim niya sanang iinumin ang pinacolada. Sinimangutan naman niya ito.

"Why are you stopping me? It is just a cocktail." Na iinis niyang asik dito.

"Do you really want me to remind you?" Balik naman nito sa kanya. And she really can't remember anything mula noong na lasing siya sa LA.

"You really are helpless." Sabi nito at ininom ng isang straight up ang kanyang cocktail.

"You should let her do whatever she wants. It is a free living country, you know? Why are you such a controlling boyfriend?" Singit naman ni Theo sa kanila. Naka taas ang mga kamay nito sa batok nito.

"Do you mind reminding me why you are here? This is supposed to our celebration, you know?" May himig nang inis na balik naman ni Woodman dito.

"As you've said this is a celebration. Kaya nga nandito ako." Pa pilosopo naman nitong balik at ininom ang laman ng baso na beer ng usang straight up. Hindi naman nagpa talo si Rey dahil ganoon din ang ginawa nito.

"Will the two of you stop? Malalasing kayo niya'n eh." Saway niya sa mga ito na may himig na inis. Ngunit hindi man lang siya pinansin ng dalawa.

"Damn, kayo ang magpa tigil sa dalawa na 'yan." Na iinis niyang sabi kila Jerome at Rina.

"Waiter, another case of beer here." Order naman ni Rina na ikina laki ng kanyang mata.

"God!" That's the only thing she can say.

"Oh, Theo ikaw naman kumanta." Baling ni Rina kay Theo na halatang naka inom na dahil na mumula na ito.

"Give me that." Lasing na sabi nito.

"Love is one big illusion. I should try to forget. But, there's something left in my head."

"Diyos ko! Ang pangit nang boses mo. Kunin niyo nga ang mic." Na iiritang sabi ni Lea sa kanila. Ibig naman niya matawa dahil kung gaano ito ka guwapo ay kabaligtaran naman ng boses nito.

"You're the one who set it up. Now, you're the one to make it stop. I'm the one who's feeling dust, right now." Kanya pa nito na talagang nakaka irita na. Ang pangit kasi talaga ng boses nito. Nang bigla na lamang umeksena si Rey.

"Give me that." Sabi nito at inagaw ang mic. Is he serious? Kakanta nga ba ito?

"Now, you want me to forget. Every little thing you said. But, there's something left in my head." He sang. At tulad ni Theo ay hindi din pala kagandahan ang boses nito kaya hindi niya mapigilan na mapa hagalpak ng tawa dahil sa pangit na boses nito.

"Oh, my God." That's all she can say dahil totoo palang may tao na ganito ka pangit ang boses. Maging ang tatlo nilang kaibigan ay hindi mapigilan mapa tawa dahil dito.

"I won't forget, the way your kisses. The feeling so, strong will lasting for so long. But, I'm not the man your heart is missing."

"Save us! Diyos mio! Tama na nga 'yan." Lea said while everyone is dying in laughter. May pagka mkomedyante pala ito kapag kumanta.

"Please, don't give them the mic." Rina frustratedly said at tinago naman agad iyon ni Jerome.

"Rey, you should be thankful dahil guwapo ka. Kung nagkataon na 'yung itsura mo kagaya ng boses mo. Ewan ko lang kung ano ang magiging itsura mo." She whispered at him. Na ngiti naman ito sa biro niya.

Halata na medyo naka inom na ito dahil lalong sumingkit ang tsinito nitong mata at medyo na mumula na ito.

And he look so, sexy. Sexy? Now, where the hell did that came from? Hinalikan naman siya nito sa pisngi. Bahagya siyang na gulat ngunit na pa ngiti na din.

Hanggang sa naki kanta na din siya. The night was very fun. Hindi niya alam kung kailan pa siya nag enjoy ng ganito.

And above all things ay alam na nila ni Woodman ang nararamdaman nila sa isa't isa plus the fact that hindi na lihim sa school na sila na but, well except na kasal na talaga sila.

Woodman is also having a great time kaya masaya siya para dito dahil kahit pa paano ay nakakapag enjoy ito at nakaka ngiti na not like the old boring toad. Mabilis na lumipas ang mga oras at pasado alas dose na.

Kung hindi pa sila pare parehas minalat at kung hindi pa tinawagan ang mga ito ng kanya kanyang mga magulang nito ay hindi pa sila lahat maghihiwalay.

"Ha- ha- ha. God, Rence you are so funny and cool. I didn't know you had this side of you." Rina laughed hard at her. May pagka lasing na ito. Inaalalayan ito ni Lea na ka unti lamang ang ininom dahil hindi ito sanay sa alak.

"Of corse, she have!" Singit ni Theo na ikina kunot naman ng noo ni Rey. Lasing na lasing na ito at inaalalayan ito ni Jerome na hindi naka inom ng marami kahit gusto pa sana nito dahil kailangan nitong bantayan si Theo.

"You, shut up! As if you know her." Rey hissed at Theo. Maging ang kanyang mister ay lasing na din. Gusto naman niya matawa dahil he become cute ng malasing ito. May funny side din pala ito.

"Don't make me shut up! You nerd." Balik naman nito.

"Huh?! I'm really gonna beat you u---

"Shhhhhh! Puwede ba! Tumahimik na kayo. God, you are arguing all this day. Hindi ko kayo kakausapin parehas kapag hindi kayo tumigil." Na iinis niyang saway at na tawa naman sila Rina at Lea maging si Jerome dahil tumahimik naman talaga ang dalawa nang sabihin niyang hindi niya kakausapin ang mga ito.

"Buti nga sa inyo. Oh, Theo andito na sundo mo." Pukaw naman ni Jerome sa dumating na black Mercedes Benz sa harapan ng ktv bar.

"Jerome, ipahatid ko na kayo. At I will never take a no. Just accept it, 'Kay? Nag enjoy naman kasi ako kaya hayaan niyo ko bumawi."

"Woooow. You really have change. Hindi na namin 'yan tanggihan." Rina said while smiling.

"And that's thanks to me." Singit naman ni Woodman at ni yakap siya ng mahigpit matapos i- tap nito ang kanyang ulo.

"Hmmmmnn... Let me go. Mag tataob tayo. R... Rey! Baka mabalian ako." Na iinis niyang saway dito at pinakawalan naman siya nito habang duling na yata.

"Oh, how sweet." Lea teased at them.

"S... Shut up." She hissed at her.

"S.. Seniorita, naku po. Tulungan ko na po kayo. Ano po ba ang nangyari at lasing yata itong si Ryuuki?" Nag aalalang tanong ni Julius at tinulungan siya nitong ipasok sa kotse si Woodman.

"Enough with the questions, Julius. At ang bigat ng mokong na ito." Na iinis niyang sabi dito.

"Seniorita, dahan dahan naman po." Sabi nito nang ma pansin na hinagis lamang niya sa loob ng sa sakyan itong si Woodman.

"Oh, dito na kayo sa kabilang sa sakyan. Ituro niyo lang ang way ng mga bahay niyo at si Manong na ang bahala doon. Thank you for this night. I'll see you on Monday." Bilin niya sa mga kaibigan at nag pasalamat naman ang mga ito bago sumakay ng sa sakyan.

"God, lasing na lasing ka." Na iinis niyang sabi kay Woodman at pinalo ito ng bahagya sa likod nito.

"Gabi na Hija, bakit ngayon lang kayo? Oh, ano'ng nangyari diyan? Bakit mukhang lasing yata?" Salubong sa kanila ng kanyang Nana.

"Hay naku, Nana. Na sobrahan 'yan ng inom. His really a dead meat tomorrow. Julius, paki akyat mo na lang siya sa kuwarto." Utos niya kay Julius at sumunod naman ito sa kanya.

"Sige at mag gagayak ako ng tubig para mahimasmasan siya kahit pa paano." Sabi naman ng kanyang Nana at umakyat na din siya sa itaas.

"Hmmmm.. Now, what will I do to you?" She asked at him while looking at him habang na tutulog ito sa sobrang ka lasingan.

Na pa buntong hininga naman siya at pinigaan na ang bimpo nang tubig. Dahan dahan niyang ipinunas iyon sa mukha nito. Na pa ungol naman ito sa ginagawa niya. Hanggang sa pa baba sa leeg nito.

"I... I'm just gonna take this off dahil kailangan.. A... At hindi kita pagsa samantalahan." She defensively said to him kahit alam niyang hindi naman siya naririnig nito.

Binuksan niya ang polo nito at minabuti nang tanggalin iyon upang mapunasan niya ito ng maayos.

"God, gracious." Iyon na lamang ang na i usal niya ng makita ang katawan sa loob ng puting polo na iyon. Matipuno ang katawan nito na hindi mo aakalain sa isang nerd. He got the chocolate abs. He is so, darn perfect.

Pinunasan niya ang braso nito ng bimpo. Hanggang sa leeg, dibdib at pababa sa abs nito. Na pa lunok naman siya.

Minabuti niyang punasan iyon ng mabilis bago pa siya maka gawa ng bagay na hindi ka nais nais. Tinanggal na niya ang sapatos at medyas nito pagkatapos ay kinumutan na ito para payapa na itong maka tulog.

Minabuti naman niya mag shower dahil na iinitan at na lalagkitan siya kanina pa. Honestly, speaking maaari naman niya pa tulugin si Woodman sa ibang kuwarto dahil marami naman silang bakanteng guest room ngunit hindi niya ito doon pina tulog.

Ang totoo kasi ay gusto niyang alagaan ito upang maka bawi naman siya sa lahat ng mga bagay na ginawa nito para sa kanya. And this is the first time she can stare at him as much as she wanted.

Nag su- suklay na siya ng buhok nang may bigla na lamang siyang naramdaman na pumasok sa banyo. Sisigaw na sana siya ngunit si Woodman lang pala.

"Matulog ka pa. Gabi pa din naman. Kadarating lang natin." She said to him while looking into his eyes. Hindi naman ito sumagot.

"Is there a problem? What do you need? Water? Na uuhaw ka ba? Ikukuha ki....ta." Na pa haba na ang huli niyang sinabi dahil he is half naked.

(Damn, bakit ba ang guwapo nito?) Iyon na lamang ang na isambit niya sa kanyang sarili. Minabuti niyang mag lihis na lamang nang tingin dito. At nang tangkain niyang umiwas dito ay hinarang nito ang mga kamay nito sa pinto.

"M... Move, ikukuha kita ng tubig." Na uutal niyang sabi at tinangka niyang lumusot sa ilalim ng kamay nito na naka harang sa pinto ngunit ibinaba nito iyon para hindi siya maka daan.

At pag tingala niya ay nag salubong ang kanilang mga mata. Their eyes locked. Hindi naman niya alam kung bakit hindi niya makuhang ipunang mag bawi. Pakiramdam niya ngayon ay na hipnotismo na siya ng mga mata nito. Na pa atras naman siya ng humakbang ito pa lapit sa kanya.

"A... Ano'ng binabalak mo?" Na tataranta niyang sabi.

"You can't do this. Sisigaw ak--- And before she finished what she was trying to say ay siniil na siya ng halik nito.

"R.. Rey, p..please don't do this." Paki usap niya dito.

"R... Rey, stop. Ano ka ba?" Pigil niya dito dahil alam na niya ang susunod pa na mangyayari.

"Shhhhh... Be mine for tonight sweetheart. I always dream on this day." He said to her warmly while having desire in his eyes. Paano pa ba siya makakatanggi dito kung ganito ito?

Kinabig naman siya nito sa batok at hinalikan muli. This time his kisses are more intense. It is not the same sweet kisses they always had.

Hanggang sa bumaba ang halik nito sa kanyang leeg may bigla naman kung ano na nag liyab sa kanyang katawan.

She doesn't know that he had this manly kind side of him. Ang buong akala kasi niya ay isa itong gentleman ngunit lalaki pa din pala after all ang kanyang mister. Hindi niya alam kung gaano ka tagal ang halik na kanilang pinag saluhan.

At namalayan na lamang niya na umangat na pala ang kanyang paa sa sahig. Buhat buhat na siya nito ngunit hindi pa din nito pinapakawalan ang kanyang mga labi.

"Ahm... R.. Rey.." May bahagyang pag aalala niyang tawag dito nang ma ihiga siya nito sa kanyang kama. Tinignan naman siya ng malumanay nito habang nasa ibabaw niya ito.

"Just trust me with this. I love you so much, sweetheart. Iyan ang palagi mong tatandaan. Wala nang ibang babae pa ang para sa akin. Ikaw lang. And my love for you will be eternal." He said to her and all she can do is smile warmly to him.

"I love you too. Ikaw lang at wala nang iba pa." Sa wakas ay sagot niya dito. Hinalikan naman siya nitong muli hanggang sa lumalim na iyon.

Bumaba ang halik nito sa kanyang leeg. Na pa ungol naman siya dahil doon lalo na nang bumaba pang muli ang mga labi nito sa kanyang collar bone. What they are doing might be wrong. But, all she wanted is to be with him. Even just for this night.

*****

Hindi niya alam kung ano'ng oras na ngayon. Ngunit hindi na siya magtataka kung tanghali na o magta tanghali na talaga dahil sa taas ng sikat ng araw sa labas. Na pa dilat siya ng bahagya ngunit pumikit muli. It's been a while since he slept this long. And it's refreshing.

Na pa biling siya ng katawan. Nang bigla siyang oarang may na salat na ma init at malambot na bagay. What the hell is that? Wait, something felt odd.

This is not his room. Na pa dilat tuloy siya ng tuluyan ng bumungad na lamang sa kanya ang na tutulog na si Rence.

Hindi niya alam kung ano ang reaksyon na dapat ay mayroon siya ngayon. Kung matutuwa ba siya dahil mag katabi silang na tulog o ma iinis dahil hindi niya alam kung paano siya nakarating sa kuwarto nito at kung bakit siya dito na tulog.

Lalabas na sana siya ng kumot ng manlaki ang mata niya dahil wala pala siyang suot na pantalon ngunit hindi lang iyon he is topless. At pag lingon niya sa baba ay nasa sahig pala iyon.

(Did I do something wrong to her?) He frustratedly asked to himself. Wala kasi siyang maalala at kahit anong pilit niya ay blangko pa din.

Nang mapa dako ang kanyang mata kay Rence ay bumungad sa kanya ang seksing katawan nito. Na pa lunok naman siya nang hindi niya na mamalayan. Payapa at tila anghel itong na tutulog habang naka manipis na nighties lamang.

May kung ano namang bahagi ng kanyang pagkatao ang gusto na gisingin ito sa pamamagitan ng kanyang mga halik.

Hindi niya alam ngunit masaya siya dahil nanatili ito sa tabi niya buong mag damag kahit hindi niya man maalala kung paano sila nag tabi. Hindi nga siya sigurado kung may nangyari ba sa kanila o wala.

He was really drunk last night at ang tangi niyang naalala lamang ay ang pag kanta nila sa ktv bar and the rest was blackout.

"Hmmmmnn..." Ungol ni Rence sa kanyang kanan.

(Damn, that is so sexy.) Hindi niya ma pigilan na ma pa singhap. Na gulat naman siya ng bigla siyang yakapin nito habang siya ay naka upo. Mukhang wala itong balak bumangon dahil hindi man lang ito dumilat at pumikit lamang ulit.

(This is not a very funny situation.) He said to himslef at pinipigilan ng labis ang sarili na siilin ito ng halik. Ang katawan nito ay kay lambot at bango. He was in his limit now.

"Rence... Ahm... Rence... Wake up, it's almost noon na. Bangon na sweetheart." Gising niya dito habang hindi man lang ito tinitignan o sinasalat man lang. Baka kasi hindi niya ma kontrol ang sarili at may magawa siya ditong hindi maganda.

"Hmmmmm... Rey, let me sleep more. Pagod pa ko." He heard her say is the most seductive way. Pakiramdam naman niya ay pinag pawisan siya ng malapot at malamig.

"P... Pagod k...ka?" Halos nagkanda bulol na niyang tanong dito. May nangyari nga kaya sa kanila? Looking at himself as if he was almost naked at ganoon din ito pagkatapos ay magka tabi silang na gising.

(D.. Damn! That's supposed to be a precious memory! Bakit hindi ko pa maalala?!) He angrily hissed at himself.

"And who's fault is that?" Na iinis na balik nito sa kanya at sa wakas ay dumilat na ito. Nagka salubong ang kanilang mga mata ngunit nag bawi agad siya. Hindi kasi niya kayang tignan ito ng diretso.

"A... About last night..." Halos hindi na lumabas sa kanyang bibig na sabi dito.

"What about it?" Rence asked at her. Hindi naman niya alam kung paano sa sabihin dito na wala siyang matandaan na kahit ano.

"H... How did I get here?" Sa wakas ay tanong niya dito. Kitang kita naman niya ang pagka bigla sa tanong niya. Mukhang hindi nito akalain na wala siyang matatandaan sa mga nangyari kagabi.

"Y... You don't remember what happened last night? S... Seriously, Rey?" Hindi makapaniwala muli na tanong nito sa kanya and he just stayed quiet as a yes he can't remember anything.

"H... Hindi ko alam kung dapat ba akong ma insulto sa sinasabi mo ngayon o matatawa dahil hindi mo maalala ang nangyari kagabi."

"Y... You know that should be memorable because that was my first time.." Hindi naman alam ni Rence ang magiging reaction nito sa sinabi niya. She looks so, disappointed right now at siya ang may kasalanan niyon.

"But, I think that is not important right now." Helpless pa nitong sabi at tinakpan ang sarili ng kumot. Pagkatapos ay tinalikuran siya nito. Why does looking her back was so, painful.

Ano ba ang ang gagawin niya? Ang laki ng kasalanan niya dito. Gusto naman niyang saktan ang kanyang sarili dahil siya ang dahilan ng ikinaka lungkot nito.

At gustuhin man talaga niyang alalahanin ang nangyari kagabi ay hindi talaga niya magawang maalala. That should be a unforgettable memory but, it became an ash. Labis ang hinayang na kanyang nararamdaman ngayon. What the hell!?!

"I... I don't know what to say sweetheart.. I... I'm sorry, kasalanan ko 'to." Hindi niya malaman kung oaano hihingi dito ng tawad dahil sa kanyang na gawa.

"Why are you saying sorry? Nagsisisi ka ba sa nangyari ka gabi?" She asked at now he heard her cry. Para namang dinudurog ang kanyang puso ng makita itong umiiyak.

"S.. Sweetheart... N.. No, it's not that. What I... I am sorry about was because of I can't remember anything... Oh my God, sweetheart."

"Tahan na. Huwag ka ng umiyak. A... Ano ba ang gagawin ko? N.. Naku naman." Hindi niya muli alam kung paano ba ipapaliwanag dito ang kanyang nararamdaman.

He can't find the right words to say to her. Lalo naman itong umiyak kaya na taranta siyang lalo.

"S.. Sweetheart, please tahan na. Tama na. Dinudurog mo ang puso ko. Bakit ba kasi hindi ko pa maalala!" Paki usap niya dito at lalo naman lumakas ang iyak nito.

"Kasalanan ko pa, pala." Umiiyak na sabi nito.

"H.. Hindi sweetheart. Ako ang may kasalanan at hindi ikaw. Ako ang dapat sisihin. Tahan na. I'm really, sorry. Tahan na please. Na tataranta ako sa'yo." Nagkakanda bulol na sabi niya at hindi na niya alam ang gagawin dito.

"Tahan na. Please, I'm sorry for not remembering. Puwede mo pa naman sa akin ulit ipaalala di' ba?" Biro niya dito na lalong ikina iyak nito. Mukha naka lala pa ang pagbi biro niya dahil lalong lumakas ay iyak nito.

"Shhhhh... Okay, okay. I'm sorry. Please, hush. Please." Paki usap niya dito. Pagkatapos ay niyakap niya ito ng mahigpit habang ito ay ay naka talikod sa kanya.

He is now, desperate pRa mapa tahan ito at sana naman nga ay tumigil na ito sa pag iyak. Na hihirapan kasi siyang makita itong lumuluha.

"R.. Rence?" Tawag niya dito nang ilang sandali ay hindi ito nag salita. Hanggang sa hindi na niya mas lalo malaman ang kanyang gagawin nang ma pansin niya na nagpi pigil pala ito ng tawa at halatang ito ay hirap na hirap nang itago iyon.

"Ha- ha- ha- ha- ha." Malakas nang tawa nito at pakiramdam niya ay umakyat ang dugo sa kanyang mukha dahil sa inis.

"Rence!" Bulyaw niya dito na lalong ikina tawa nito.

"Oh my God, Rey. Ha- ha- ha! You are so, funny. That face is so damn, priceless!" Na tatawang kantiyaw pa nito sa kanya at mabilis na kumalas sa kanyang pagkakayakap.

"Bumalik ka dito! Hey! You are so, dead." Tawag niya dito habang inis na inis pa din. Ang akala pa naman niya ay umiiyak ito ngunit niloloko lang pala siya nito. Kailan pa ito na tutong pag tripan siya?

"Naka ganti din ako sa'yo.. " Na tatawa pang sabi nito.

"Ha- ha! Do you really think na may nangyari sa atin?" Na tatawa na tanong nito sa kanya at siya naman ay tigalgal. Gusto naman niya mapahiya sa sarili.

"At kung sa tingin mo ay oo dapat hindi ka na humihinga ngayon." Matalim na sabi nito sa kanya at na pa lunok naman siya sa babala nito.

"Then why am I naked?" Balik naman niya dito. Ito naman ngayon ay hindi naka tawa pa. Hindi naman niya na pigilan mapa ngiti.

"Ahm... Ano kasi... Ahm... Kasi.. Lasing na lasing ka kagabi. K... Kaya pinunasan kita nang b... bimpo---

"So, ikaw ang nag hubad sa akin? Pinag samantalahan mo ba ako?"

"Hell, no! Ikaw nga itong nang halik sa akin...."

"Are you sure na hindi ikaw ang na una?" Tanong naman niya dito. Pinanlakihan siya nito ng mata.

"Hindi! Diyan ka na!" Na iinis na sabi nito at nilayasan na siya. Sa mga oras na iyon ay hindi naman niya alam ang kanyang dapat maramdaman.

Kung matatawa ba siya dahil sa pangyayari o ma iinis dahil wala pala talagang nangyari sa kanilang dalawa. What the hell happened last night?

Nang mapa dako ang kanyang mata sa side table ay hindi niya naman mapigilan na tumaba ang kanyang puso dahil may pagkain pala itong hinatid para sa kanya. Hindi niya alam na may pagka thoughtful din pala ito.

"Hayst. Nakaka inis naman." Hindi niya mapigilan na sabi dahil sa panghihinayang.

-----

"Loko loko talaga 'yun. Is he out of his mind? Why the hell would I kiss him first?" Na iinis niyang sabi sa sarili nang siya ay maka labas sa kanyang kuwarto. Na pa kagat naman siya nang ibabang labi ng maalala ang nangyari kagabi.

"R... Rey, nakikiliti ako." Saway niya dito habang hinahalikan nito ang kanyang leeg at pa baba sa kanyang balikat. Ngunit hindi nito tinigilan ang ginagawa. Na pa igtad tuloy siya ng likod.

"Shhhhhh.... I love you sweetheart." Saway nito sa kanya at hahalikan pa sana siya ngunit bumagsak na ito sa kanyang dibdib.

"R.. Rey? R... Rey." Tawag niya dito ngunit pag silip niya ay naka tulog na pala ito sa sobrang kalasingan. Hindi niya tuloy mapigilan matawa.

"Ha- ha- ha- ha! Damn, you are so funny." Na tatawa niyang sabi sa sarili. Hindi kasi siya makapaniwala na naka tulog ito. Hindi naman niya malaman kung siya ba ay mapapahiya o ma iinsulto dahil tinulugan siya nito.

"Hay, my world will never be boring if we are together. Sige na sweetheart. Sweet dreams, I love you too." Malambing niyang sabi dito at hinalikan ito sa noo.

"But, I don't think you'll get a chance like this next time." Naka ngiti niyang sabi dito.

-----

Naka dama siya ng luwag sa dibdib dahil walang nangyari sa kanila kagabi. May ka unting panghi- hinayang din siyang naramdaman ngunit kung sakali pala na may nangyari pala sa kanila ay hindi nito maaalala. Mas mabigat yata iyon sa kalooban.

"Oh, ano? Masakit ang ulo mo?" Tanong niya dito nang maka baba ito at nang ma pansin niyang medyo naka kunot ang noo nito.

"Just a little." Pa cool pa nitong sabi.

"I know that you'll be like that so, take this." Sabi niya dito at inihagis dito ang ibuprofen na mabisang pain killer. It might lessen the hang over he is having. Ininom naman nito iyon.

"Thank you, sweetheart. I think your kiss is the best solution for this." Malambing naman nitong sabi sa kanya at tinangka siya nitong halikan ngunit sinundot niya ng kanyang daliri ang noo nito para ma ilayo nito ang mukha sa kanya.

"Aray. Aray. Sweetheart naman, ang sakit na nga ng ulo ko. Tinutusok mo pa. I- kiss mo na lang kasi. Gaano ba karami ang na inom ko? Wala pa din akong matandaan." Reklamo nito sa kanya.

"May be, 12 bottles each?" Sagot naman niya dito at pinanlakihan siya nito ng mata.

"Are you serious?" He asked at her.

"Of corse, I am." Mabilis niyang sagot at inirapan ito.

"Kaya naman pala na black out ako. I'm really curious.. Hindi mo ba talaga ako pinag samantalahan kagabi?" Seryosong tanong nito sa kanya. Tinignan naman niya ito ng masama imbis na sumagot pa.

"Okay. Okay. Just asking. Ano'ng malay ko di' ba? But, if you want to hindi naman ako ko- kontra." Biro pa nito sa kanya at binato naman niya ito ng ubas. Na tatawa lang naman itong umiwas sa kanya.

"H.. Hey, what's wrong?" Nag aalala na tanong nito sa kanya nang ma pansin nito na pu- pungay pungay ang kanyang mga mata.

"N.. Nothing... It's j..just I am sleepy." Sabi niya dito at kinusot niya ang kanyang mga mata.

"I'm sorry, it was all my fault. Na puyat kita." Hingi ng pa umanhin nito sa kanya at hinaplos nito ang kanyang mukha. Totoo iyon na puyat talaga siya kagabi.

At ang totoo ay hindi talaga siya naka tulog lalo na't ka muntik nang may nangyari sa kanila. Iyon ang hindi nagpa tulog sa kanya.

"I'm fine. Sanay na ako." Baliwala naman niya na sabi dito. Inilapit naman nito ang upuan nito sa kanyang tabi at inakbayan siya nito.

"W.. What are you doing?" She asked at him.

"This is all I can do for you." Naka ngiti naman sabi nito. Pagakatapos ay inihilig nito ang kanyang ulo sa balikat nito.

"Close your eyes, sweetheart. Get some sleep. I'm sorry, kung pinuyat kita. Hindi na ako ulit iinom at magiging makulit." He said warmly to her at na pa ngiti naman siya sa pag aalalaga nito.

"Wake me up, after a few minute--- Hindi niya na tapos ang kanyang sa sabihin dahil hinalikan siya nito. Bahagya siyang na gulat ngunit pumikit na din upang tugunin ang halik nito.

"Shhhhh. Just sleep." Saway nito sa kanya.

"Okay, okay." Na pipilitan niyang sabi at pumikit na din. Hindi niya alam kung bakit ngunit sandali lamang saglit ay naka tulog na siya. May be, because she was assured that he will never leave her.

Pag gising niya ay napaka gaan ng kanyang pakiramdam at kay aliwalas ng kanyang isipan. Ngunit nang hanapin niya si Woodman ay hindi niya ito nakita. Minabuti naman niyang bumaba upang puntahan ito.

"Hapon na pala.." She said while looking at the window. Pa lubog na kasi ang araw.

"Nana, si Rey po?" She asked at her Nana Maragarita.

"Nag paalam na Hija. Tumawag daw kasi ang Kuya niya kaya kailangan na niya umalis." Her Nana said to her at na pa tango na lamang siya dito.

-----

Maaga siyang gumising kinabukasan. Gusto kasi niyang sorpresahin si Rey. Kaya ngayong araw gumawa siya ng umagahan.

Hindi naman siya talaga ang nag prepare nang lahat ng umagahan na iyon dahil baka hindi nito iyon ma kain kung siya ang nag handa.

"Isabelle, kamusta? Hindi ko na maalala kung anong oras na tayo naka uwi." Salubong sa kanya ni Rina.

"Yeah, all of you are such a drunk heads. Ang hirap kaya mag alaga ng lasing." Sermon niya ng bahagya dito.

"Sorry naman." Hingi nito nang pa umanhin.

"Is that for me?" Tanong naman ni Theo na biglang sumulpot sa kanyang likod. Hindi naman niya ito nilingon man lang.

"No." Tipid niyang sagot dito.

"How cold." Komento naman nito na kunwari ay dinamdam ang kanyang sinabi.

"Uy, kanino 'yan ah? Pa tikim naman ako." Agaw pa sana ni Rina sa dala niyang lunch box ngunit hindi niya ito hinayaan na makuha iyon.

"Bawal 'to sa inyo." She hissed at them.

"Huwag kang mag alala hindi namin kakainin dahil alam namin na baka sumakit ang tiyan namin dahil ikaw ang nag luto niyan." Pang aasar sa kanya ni Rina na ikina tawa ng tatlo.

"Hmmmm! Diyan na nga kayo!" Pa suplada niyang sabi at nag martsa na pa pasok ng kanilang classroom. A few minutes passed na sinundan na ng ilang mga oras ngunit hindi pa din pumapasok si Rey.

"I... Isabelle? Are you okay?" Tanong sa kanya ni Theo mula sa likuran niya. Marahil na pansin nito na siya ay balisa kanina pa at hindi kasi siya mapakali. Hindi niya alam kung ano na ang nangyari dito. At kung bakit hindi ito pumasok ngayon.

May nangyari ba ditong masama? Lalo naman siya na taranta sa kanyang na isip na iyon. Something may came up. Kaya wala ito, emergency marahil.

Then why isn't he calling her right now? Nang mag lunch break ay hindi na niya na itago ang labis na pag aalala para dito.

"I... Isabelle, kanina ka pa ganyan. Ano bang nangyayari?" Rina asked at her habang sila ay nasa cafeteria at kumakain.

Mukhang pati ito ay nag aalala na sa kanha. But, she can't help it. Hindi naman niya gustong maging ganito. It's just she is damn worried about him.

"T.. Teka, ngayon ko lang naalala. Bakit pala hindi pumasok si Ryuuki? May sakit ba siya?" Lea asked at her. At hindi naman niya alam ang isa- sagot dito.

"I am like this because I don't know." She said in frustration. Hindi na kasi niya alam ang gagawin. Na saan ba kasi ito at bakit hindi ito pumasok.

"Do you have his cell number?" Tanong niya sa mga ito at umiling naman ang mga ito.

"H.. Huh? You don't have his phone number?" Balik naman sa kanya ng mga ito.

"A.. Ano ka ba?" Hindi makapaniwalang sabi ni Rina sa kanya.

"Then.. How are the both of you communicating?" Curious naman na tanong ni Lea sa kanya habang naka kunot ang noo nito.

"H... He's coming to my house if he wants to see me. And lagi naman kami nasa school kaya telephones and cellphones are not needed." Paliwanag niya sa mga ito halos ma ibuga naman ni Lea ang iniinom.

"That's all? You don't even communicate after that? Okay na kayo sa ganoon? God. You are both living in a stone age. Are you sure you didn't both forget the invention called cellphone?" Panunuya naman ni Lea sa uri ng relasyon na mayroon sila ni Rey.

"He had a phone. Kaya nga tinatanong ko kung may number kayo niya, eh." Depensa naman niya.

"How about you?" Tanong nito sa kanya. She just shakes her head at her.

"Unbelievable. You are so, rich. Bakit wala kang cellphone? May tao pa bang walang cellphone sa panahon ngayon? Bata nga yata mayroon na din." She hissed at her.

"Stop the sermons. That's not helping." Na iinis niyang sabi dito.

"Do you know where he lives?" Singit naman ni Theo sa kanila.

"Hindi naman yata siya naka tira sa bahay nila." Bagkus ay sagot niya dito.

"Yata? Don't tell me hindi mo din alam kung saan siya naka tira." Singit na naman ni Lea at hindi naman siya maka sagot.

"You really are helpless." Iyon na lamang ang na sabi ni Theo sa kanya. Ipinalo naman niya ang kanyang lunch box dito at tinawanan lang siya nito. Kung tutuusin ay siya din naman ang may kasalanan kung bakit wala siyang impormasyon kay Rey.

Dahil dati binibigyan siya nito ng number niya ngunit hindi niya tinanggap at isa pa ay hindi naman niya ito tinatanong ng kahit na ano. He is like a ghost to her. Bigla itong su- sulpot at bigla na lamang mawawala.

And he is not living any trace at all. Ngayon tuloy ay hindi niya mahanap kung na saan na ba ito at kung ano ba talaga ang dahilan kaya hindi ito pumasok. Hanggang sa nag uwian na. At wala pa din tumatawag sa kanya. Mukhang nakalimutan na siya nito.

"S... Seniorita, bakit po ganyan ang itsura niyo? Masama po ba pakiramdam niyo?" Nag aalalang tanong ni Julius sa kanya pagka pasok niya ng sasakyan.

"I.. I'm fine.. W... Wait, a..alam mo ba kung saan naka tira si Rey?" She asked at him.

"Hindi po eh. Nagpa pahatid lang kasi siya sa sakayan pagkatapos ay siya na po ang umuuwi mag isa." Sagot nito na ikina dismaya naman niya. Ang akala pa naman niya ay malalaman na niya ang address nito ngunit hindi pala.

"Mamaya na tayo umuwi. Let's go to this address." Bigla niya naman na isip ang condominium na binigay niya dito.

Marahil ay nandoon ito ngayon. Hindi naman nag tagal ay dumating na sila sa address na itinuro niya. And she just hope that he was there. At humanda talaga ito sa kanya.

Mabuti na lamang at mayroon siyang duplicate key ng condo nito dahil sa kanya naman talaga iyon at binigay lamang niya dito. Nang buksan niya ang pinto ay na pansin niyang tila wala manlang pinag bago ang condominium na iyon buhat ng binili niya.

Iisipin niya na sana na hindi ito doon umuuwi ngunit mabuti na lamang at may mga na iwan na blue prints sa lamesa. Pinasok naman na niya ang silid nito kahit na alam niyang wala ito dito because of her curiousity.

The room is neat at wala man lang bahid na may naka tira dito. At nang buksan niya ang closet nito ay tanging black and white lamang ang kulay ng damit na mayroon ito. Is he really that dull?

Kung wala ito dito ay na saan na kaya ito? Lao naman siyang nag alala para dito. Na saan na ba kasi ito? It's so damn, frustrating.

"S... Seniorita?" Tawag sa kanya ni Julius mula sa likuran.

"C'mon, let's go home. Wala siya dito." Malamig niyang sabi at umuwi na sila. Buong mag damag siyang hindi naka tulog kaka isip kung na saan na ba ito at ano ba talaga ang nangyari dito. What's wrong with him?

*****

"N... Nana, wala bang tumawag sakin ngayon?" Tanong niya sa kanyang Nana ng siya ay magising.

"W... Wala naman Hija. Bakit may hinihintay ka bang tawag?" Tanong naman nito at umiling na lamang siya.

"I.. Isabelle." Salubong sa kanya ni Theo mula sa gate. At mukhang kanina pa talaga siya hinihintay nito. Ano bang nangyayari dito?

"What now?" Walang ka gana gana niyang tanong dito.

"C... Come with me." Hila sa kanya nito at lumabas sila ng school.

"Wh... Where are we going? Ajo ka ba? Bitiwan mo nga ako. May klase pa tayo." Pagmamatigas niya dito at hinila niya ang kanyang braso mula dito.

"H... He is in the hospital." Pakiramdam naman niya ay binuhusan siya ng malamig na tubig at biglang nan lamig ang kanyang batok sa kanyang narinig.

"Wh... What?" Iyon na lamang ang na ibulalas niya dito.

-----

Naa.. Ah. Oopsie.

Kayo ah! Masyado kayong na dala sa pagka lasing ni Rey.

Hmmmm. She becomes a bit sexy naman talaga kasi.

Awwww. So, cute!

B... But!

Oh My God!

Si Woodman nasa ospital?!

Please VOTE!

And do comment for this story.

Abangan ang makabag damdaming chapter!