Chapter 31

Please VOTE!

"Nana, kayo na ang bahala dito. Paki sabi kay Mr. Torres na i- email ko na lang sa kanya ang mga documents na hinihinga niya." Bilin niya kay Nana Margarita habang pababa sa hagdan niyakap naman siya nito.

"Oo ako ng bahala dito. Basta mag iingat kayo sa LA ha? Kumain ka sa oras." Nag aalala naman na bilin nito sa kanya.

"Nana, isang linggo lang ako mawawala may aasikasuhin lang ako doon. So, stop the drama." Saway niya dito.

"Oh, Hijo ikaw na ang bahala kay Seniorita. Mabuti na lamang at kasama ka kaya hindi na ako masyadong mag aalala." Baling naman nito kay Woodman at napa buga na lamang siya ng hangin.

"Opo, Nana." Sagot naman nito.

"If you're good to go let's go. Baka mahuli pa tayo sa flight." Baling niya dito at tumango ito.

"Oh siya, mag iingat kayo. Tumawag na lamang kayo pag dumating na kayo doon." Bilin pa nito at tumango lang siya. Nakarating na sila sa airport at nag paalam na si Julius sa kanila.

"This is supposed to be a vacation. So, why did you bring your work?" Basag ni Woodman sa katahimikan habang nasa first class sit sila sa eroplano.

"Who tells you that? We're just tying a knot that's all. At isa pa may mga investor akong kailangan kausapin." She said to him without removing her eyes at her laptop. Narinig naman niya ang pag buntong hininga nito. What's that for?

"We only have two weeks of semestral vacation. Kailangan natin magpakasal as soon as possible dahil magiging busy na ako sa school at office works. Palibhasa hindi mo kailangan mag aral." May iritasyon ang boses niya sa huli niyang sinabi.

"We will stay in LA for a week, marami kasi akong kailangan asikasuhin. Will that be okay, with you?" Tanong niya dito. Hindi naman ito sumagot man lang.

"Sir, would you like some wine? It's on the house." Malambing na sabi ng naka ngiti na stewardess dito na tila nagpapa cute dito. Maganda ito at matangkad. Siya naman ay napa tingin kay Woodman na hinihintay ang sasabihin nito.

"No, thanks. I cannot handle alcohol." Tipid naman na sagot nito ng naka ngiti. Para namang hihimatayin na ang babae dahil sa sinabi nito. Napa taas naman ang kilay niya dito.

"Liar." Komento niya dito. Natawa lang naman ito.

Ang totoo ay kanina pa siya na iinis sa atensyon na nakukuha nito habang nasa eroplano sila. Halos lahat kasi ng daanan nila ay napapatitig dito. Hindi niya alam kung bakit perp na iirita siya. Takaw mata kasi ito.

12 hours straight ang biyahe nila dahil walang stop over silang kinuha. Mahaba haba pa ang oras ng biyahe kaya minabuti niya munang umidlip at mamaya na lamang ipagpapatuloy ang pagta type.

Nasa kahimbingan siya ng tulog ng maramdam na may humahaplos sa buhok at mukha niya. Naramdaman pa niya ang tila pag halik nito sa buhok niya. Maging ang ma init na hininga nito ay nararamdaman niya sa kanyang pisngi. She feels uncomfortable kaya dumilat siya.

"Good Morning." Naka tingin na bati ni Woodman sa kanya. Napa angat naman ang ulo niya na nasa balikat pala nito.

"Ano'ng ginawa mo sakin?" May pagdududa na tanong niya dito.

"Wala." He said while shaking his head. Panaginp lang marahil ang naramdaman niyang paghaplos at pag halik nito sa buhok niya.

"May tula laway ka pa, oh." Komento nito na tinuro pa ang gilid ng kanyang kanan na labi. Mabilis naman niyang pinahid ng kamay ang tinuturo nito ngunit wala naman itong laway.

"Aray!" Reklamo nito habang pinagtatawanan siya nang paluin niya ito. Sinimangutan niya naman ito. Bakit ba ang pamwusit nito? He's so childish.

"We're here." Sabi niya ng i- announce na ng stewardess na maaari na silang bumaba ng eroplano. Kinuha niya ang maliit na traveling bag niya at laptop ngunit inagaw iyon ni Woodman.

"I can manage." Sabi niya dito ngunit hindi ito nag paawat kaya kinuha pa din nito ang mga gamit niya.

"Let me do it." Sabi pa nito. Pagkatapos ay nagpati una na sa paglalakad. Hindi naman niya alam kung mabubwisit o matutuwa dahil tinulungan siya nito.

Maraming tao sa airport nang araw na iyon at medyo crowded. Natatangay siya ng mga foreigner sa ibang linya ang bibilis maglalakad ng mga tao.

Na tanaw naman niya si Woodman sa harapan at malapit na sila magkahiwalay nang bigla na lamang nito hawakan ang kaliwang kamay niya upang hindi siya mawala.

"Let me go." Saway niya dito ngunit hindi siya pinansin nito.

Ma init at malaki ang kamay nito. Halos 1/4 na sobra ang kamay nito sa kamay niya. Napansin niya na huminto si Woodman sa paglalakad. Tinitigan naman niya ito kung bakit. Nang mapansin niya na nasa sakayan na pala sila ng taxi at nasa labas na ng airport.

"Ehem.." Tumikhim siya pagkatapos ay sumakay na sa nakaparadang kotse na sundo nila.

"In A four seasons hotel, 9500 wilshire Blvd., beverly hills." Utos niya sa driver nila.

"Where is the contract that I gave to you? Napirmahan mo na ba?" Tanong niya dito na tinutukoy ang kontrata ng kasal.

"Heto na, heto na. I knew you'll ask it kaya dinala ko na." Sabi nito saka kinuha ang brown folder nito sa back pack at inabot sa kanya.

"Good." Sabi niya dito at nang chineck ang kontrata ay ayos naman na iyon.

"Can you please take these to our room? Then you can have your week off. We can take care of ourselves." Utos niya muli sa driver nila at tumango ito.

"Kumain na tayo. I'm so dead hungry. And it's all your fault. Hindi ako nakakain mabuti sa eroplano dahil takaw atensyon ka. Nakaka ilang." Reklamo niya dito.

"Kasalanan ko ba maging guwapo?" Biro naman sa kanya nito. Napa iling naman siya sa kalokohan nito.

"Give us your specialty of the house for two, a lime juice for me and a wine for my colleague. That would be all." Order niya para sa kanila. Hindi naman niya narinig kumontra si Woodman.

"Are you always this bossy? Is this natural to you?" Naka pangalumbaba na tanong nito sa kanya.

"I'm authoritative and not bossy. Ayaw mo ba ng steak?" Tanong niya dito.

"Gusto." Sagot naman nito.

"Here's your key card. Magka tapat ang kuwarto natin. If you need something just ask me." Sabi niya dito.

Dumating na ang order nila at nag simula na sila kumain. Nasa kalagitnaan sila ng pagkain ng may pamilyar siyang bulto na natanaw sa labas ng beach kung saan sila naka tapat. Na bitawan niya ang kutsilyo at tinidor.

(Don't turn around, please.) Panalangin niya.

Pero, huli na para doon dahil humarap na ang taong iyon. And that was Conrad with her old girlfriend. The two was laughing while walking in hold hands papasok sa hotel. They look so dead happy.

Matagal na niyang nakalimutan si Conrad. Hindi na nga niya ito naiisip pero bakit nasasaktan siya na makita itong masaya?

Why is she so, affected? Dahil ba naloko siya ng isang lalaki na kagaya nito? What is happening to her?

Nasasaktan siya kasi ito ay hindi apektado na nawala siya sa piling nito at bagkus ay masaya ito sa iba. Hindi kagaya niya na naging bitter at binago ang sarili upang hindi na muli iyon ma ulit. She changed because of him pero, tila hindi siya na kilala nito.

"Rence. Rence!" Tawag sa kanya ni Woodman at doon lang siya tila na tauhan.

"Kanina ka pa tulala. Are you okay? You look pale." Nag aalala na tanong nito.

"Ye..yeah, I'm fine." Pagsisinungaling niya dito.

But, that's not the end. Her worst nightmare is walking to their direction. Ano'ng gagawin niya? Nag patay malisya siya upang hindi siya mapansin nito.

"What's happening to you?" Nag aalala muli na tanong nito ngunit hindi niya iyon narinig. Naka hinga siya ng maluwag nang lagpasan sila nito.

"Belle? Is that you?" Tanong sa kanya ng baritonong boses sa kanya at pumihit sa harap nila. Nataranta siya bigla at nanlamig ang kamay. Hindi niya alam ang gagawin. Nanginginig siya. Ano ang dapat niya sabihin?

"Ah.. Ye..yeah. Long time no see." Gasgas na linya na sagot niya dito.

"Hi! I'm Sandra her girlfriend." Pagpapakilala naman ng girlfriend nito. And offer her a hand kaya tinanggap na niya. Si Woodman naman ay nakamasid lang sa nangyayari.

"It's been almost months! What brings you back here? Are you here for good?" Tanong sa kanya ni Conrad.

"N..no, it's just for less than a week. I have some business to attend to." Tipid niyang sagot.

"What happen to your hair? You look more gorgeous!" Bati pa nito at napa ngiti siya ng pilit. Hahalikan sana siya niyo sa pisngi upang mag paalam pero..

"Oops, sorry dude. But.. You can't kiss her without my permission." Singit ni Woodman na napaka baba ang tono. Halatang hindi maganda ang mood nito at naka sibangot ito.

"I'm her husband. Rey Woodman, nice to meet you." Pagpapakilala nito pagkatapos ay hinawakan nito ang kamay niya at pinanlakihan niya ito ng mata.

"Ah.. Sorry. I'm Conrad her ex--

"My old friend." Pakilala niya dito at pinigil ang sasabihin dapat nito. She can see some dangerous glint in Woodman's eyes.

"Hon, let's go. I need to change." Yaya ng girlfriend nito na halatang kanina pa na iinip.

"Okay, okay. We need to go. Nice to meet you, Rey. And I'm happy to see you Belle. See you around." Pamamaalam nito. Siya naman ay nawalan na ng gana sa pagkain.

"God." Gigil niyang na isambit sa inis.

"Do you really have to say that?" Tanong niya dito na tinutukoy ang sinabi nito kanina. Hindi naman ito sumagot.

"Did I say something wrong? Totoo naman ang sinabi ko di' ba?" Balik naman niya dito na halatang iritado din. Kung bakit ay hindi niya alam.

Of all the places, bakit dito pa sila magkikita? And while she's with Woodman. Nang tignan niya ito ay taimtim lamang ito naka tingin sa kanya at naghihintay ng explanation.

Kung sa tingin nito ay bibigyan niya ito ng paliwang puwes hindi. At dahil hindi siya makapag isip ng maayos ay tumayo na siya.

"Excuse me." Sabi niya sabay tayo sa lamesa.

"You will really not tell me what happened?" May iritasyon na tanong nito. Pero, iniwan lang niya ito. Ngunit sinundan siya nito.

"What?" May iritasyon na tanong niya ng humarang ito sa dinadaan niya.

"Why are you acting like that?" Tanong sa kanya nito.

"Move. I'm not in the mood." Utos niya dito pero hindi ito umalis.

"Don't you want to talk about it?" Alok sa kanya nito.

"No!" Mataas na boses na tanggi niya dito.

"Rence.."

"God! Stop being so irritating. Gusto ko mapag isa." Na iirita na sabi niya dito. At nilayasan muli ito. Kaaapura niya ay may dalagita na naka bunggo sa kanya at tumaob ito sa carpet na sahig.

"Move." Pinandilatan niya na sabi dito at mabilis itong sumunod na tila natakot sa kanya.

"Do you have to do that? Kailangan mo ba ibuhos sa bata ang inis mo?" Sermon sa kanya ni Woodman na hinila ang braso niya.

"I'm so tired. Let me go..please." Sumusuko na paki usap niya dito. Binitiwan nito ang braso niya at lumambot ang expression nito sa mukha.

"Okay, I'm sorry for irritating you. So, please don't cry. You're making me crazy." Nag aalala na saway nito saka siya kinulong sa bisig nito at hinaplos haplos ang buhok niya.

"I'm not crying. Idiot." Na iinis niyang sabi dito at pinalo ito.

"Yes, you are." Pagtatama muli nito. Hindi na siya nakipagtalo.

Hindi niya akalain na iko- comfort siya nito kahit pala pang asar ito ay mabait din ito. Mabuti na lamang at nandito ito ngayon kung hindi ay baka nag mukha siyang lalong tanga.

May humaplos na kung anong ma init na pakiramdam sa puso niya kahit kasi na tinatarayan niya lagi ito ay hindi pa din siya nito iniiwanan at pinapatulan. Kung tutuusin ay wala naman siyang nagawa na mabuti dito.

"Shhhh. I'm not gonna ask again. Kaya tahan na. I'm not used to you being like this." Pag aalo pa nito sa kanya.

"Me too, I'm not used to be like this. But, I feel so damned annoyed. I don't know why." Sagot niya dito.

"Isinga mo na lang 'yan. Barado na 'yang ilong mo." Sabi nito sabay alok sa panyo nito. Pinalo naman niya ito at hindi napigilan tumawa. And that's it. As fast as like that

She forget what just happened.

"Ha- ha- ha." Pinalo naman niya ito at hindi napigilan tumawa. And that's it. As fast as like that She forget what just happened.

"I'm not joking." Seryoso na sabi nito. But, she did not stop laughing. Bukod sa weirdo ito ay malakas din pala ang tama nito sa utak. Hindi niya akalain na ma iisip nito iyon.

"I really don't get you.." Natatawa pa din niyang sabi dito.

-----

Abangan ang kasal!

Vote! Vote! Vote!

Mwaa!

Sorry for late updates!

Please do vote. Salamat.