webnovel

My Husband by Law completed

Naranasan mo na ba ma broken hearted? Naranasan mo na ba ang maloko? Naranasan mo na ba ang masaktan dahil sa pag ibig? Kung oo, parehas kayo ni Isabelle. Ngunit paano kung mag laro muli ang tadhana? 10 years later you met the guy again who broke your heart? And now in the perfect place and prefect time? Susugal ka ba ulit o mas pipiliin mo ang taong bumuo sa'yo ng panahon na sinaktan ka niya? To all the bitters in the World, Cheers to us?

ILoveMongSiya · Teen
Not enough ratings
69 Chs

Chapter 22

Please Vote!

Mabigat pa din ang kanyang katawan ng siya ay magising. Pero iyon na ata ang pinaka payapa niya na tulog mula ng siya ay bata pa.

Na iinitan siya at parang may naka lingkis sa kanya. Kaya't minabuti na niyang dumilat. Mataas na ang sikat ng araw ng siya ay mag mulat ng mata at nakaka silaw.

Sino kaya ang nag lihis ng kurtina? Napaka sakit sa mata ng araw. Napadako siya sa kumot, it's printed. Kagaya ng nasa kuwarto ni Rence.

Kinabahan naman siya na baka nasa kuwarto siya nito kapag nalaman nito iyon ay isang damakmak na naman na sermon ang sa sabihin nito.

Ngunit napansin naman niya na nan doon pa rin naman ang kanyang mga gamit. Nalilito siya kaya na isipan niya na bumangon.

Ki kilos sana siya upang isara ang bintana ngunit na gulat siya kung sino pala ang naka lingkis sa kanya.

It's Rence. Natu tulog ito sa tabi niya ngayon at akap akap pa din siya ng mahigpit. Tini tigan lang niya ito dahil hindi siya makapaniwala na katabi niya ito na natulog.

Napaka payat nito. Ang lambot at ang bango din nito. He would love to stay with her arms in the whole day. At hindi siya magre reklamo.

Lihim naman siyang napa ngiti. Kahit kailan talaga ay hindi ito marunong matakot. Kahit pa sa kanya, lalaki pa din naman siya after all.

Paano nga ba ito na punta dito? Ano nga ba ang nangyari kahapon? May ilang mga blur na alaala siya.

Ang akala niya ay nanaginip lang siya na may sakit siya at inaalagan siya ni Rence but, it seems it is real.

Ang akala niya ay masungit at selfish ito ngunit mabait din naman pala ito at may malasakit sa kapwa. Kahit pa paano.

Tinignan niya ito muli. Napansin niya na naka tali ngayon ang buhok nito at wala itong bangs.

Mas bagay ito dito kaysa sa tinatago nito ang mukha nito sa mahaba nitong buhok.

Napaka ganda nito sa ganoon na ayos. She's like adorable little cat.

Napa dako naman siya sa kamay nito. May tatlo itong band aid sa kaliwang kamay nito. Na paano kaya iyon?

Nakita naman niya ang supporter nito at salamin sa gilid ng lamesa. Mukhang na pagod at na puwersa niya ito sa pag aalaga sa kanya.

Bigla tuloy siyang nag aalala para dito. Marahil ay nag luto ito kahapon dahil may nakita siya sa gilid ng lamesa na mangkok.

At wala itong mga katulong dahil nag day off ang mga ito. Ngunit hindi pa din siya nito pinabayaan.

She's kind at siguro ay talagang suplada lang ito at ayaw talaga makipag kaibigan kahit kanino. But, may be she have her reasons.

Inihiga niya ito sa kanyang dibdib at inakap ito. And he plants a kiss on his forehead. Bahagya naman ito kumislot sa dibdib niya.

"Ang ....ang in...init." Reklamo nito. Ibig naman niya matawa. Nakaka tawa kasi ang ekspresyon ng mukha nito.

At dahil hindi na ito maka tiis ay dumilat na ito. Tatlong beses pa nag blink ang mata na naka titig sa mga mata niya tila ini isip kung nananaginip ito.

Pero nang ma realize nito na hindi na ito nananaginip ay na froze naman ito ng makita na nasa matipuno na dibdib niya ito.

"Good Morning." Bati naman niya dito at saka ngumiti. Ilang sandali lang ito na blangko ang mukha habang naka titig sa kanya.. Pagkatapos ay pinanlakihan naman siya ng mata nito.

Tinulak siya nito at saka ito lumayo sa kanya. Sa sobrang gulat nito at ka aatras sa kama ay na hulog ito sa kama. Huli naman na para mahila niya ito.

"Rence!" Sigaw niya dito.

"Aray! Awww." Daing nito at saka umupo. And she still holds her butt.

"Are you okay?" Nag aalala niyang tanong. Tumango naman ito nang hindi man lang siya tini tignan.

Nahihiya ba ito dahil magka tabi sila na tulog?

"Wala ka naman ginawa sa akin ka gabi hano?" Biro niya dito upang mawala ang pagka awkward nito at tinignan naman siya nito ng masama.

"Hell, No!" Matigas naman na tanggi nito.

"'Yung totoo?" Pangungulit pa niya ulit dito.

"You're...you're...burn...burning with fever last night. Hindi ko na namalayan na dito na pala ako...ako... Ahm...naka tulog." Na uutal na paliwanag naman nito.

"Are you fine now?" Tanong naman nito.

At tumayo ito sa sahig at umakyat sa kama. Lumapit ito sa kanya at hinipo ang kanyang noo at leeg. At pinag kumoara iyon sa sarili.

Na gulat naman siya kailan pa ito naging concern sa kanya?

"Medyo ma init ka pa." Komento naman nito.

"Stay here, at mag oorder ako ng pagkain. Kaya mo naman na siguro kumain kahit hindi lugaw. Para naman maka inom ka ng gamot."

"Is that a concern from you?" He teased her and she just smirk at him.

"Naaa, not really. It's just a common duty of the member of a society. Nothing much." Sabi naman nito sa kanya.

"Really? Then why didn't you just leave me being sick?" Tanong niya dito at hindi na ito sumagot.

"You can just leave me, you know." Usisa pa niya dito. At narinig naman niya na nag buntong hininga ito.

"A simple thanks would do. And I don't need to explain myself to you." Tila helpless na sabi nito sa kanya at medyo dissapointed ang tono nito. Bakas dito ang labis na pagod.

Magpa pa salamat na sana siya ngunit pinigil siya nito.

"Imbis na mag pasalamat ka may be, I'll just count this as your debt. At si singilin kita in the future." Sabi nito at tatayo na sana ngunit hinila niya ang kamay nito.

"Thank you sa pag aalaga mo. I'm sorry for this cuts." Pagpapa salamat niya dito at hinalikan ang dalawang kamay nito.

"Can't you just say it in a normal way?!" Na iinis na sabi nito at mabilis na nag martsa palabas ng kuwarto.

Napa iling naman siya at natawa. Ka kaiba talaga ang mga hirit nito. Lalabas na din sana siya ng kuwarto upang ibalik dito ang supporter nito at ang salamin na naiwan nito.

Kaya lamang ay na pansin niya na iba ang suot niyang damit. Kailan pa siya nagka damit na ganoon ang yari?

"This is not my shirt." Tanggi niya. Ag labis na umiling. Wala siyang ganitong katingkad at ka sikip na damit. At may Mickey Mouse pa ito na print.

"Unbelievable." Ang tanging na sabi niya sa sarili. Kay Rence marahil ang damit na iyon.

Ano naman kaya ang nangyari at suot niya iyon. Minabuti niya muna mag bihis bago bumaba dahil baka pag tawanan siya nito.

Hinanap niya si Rence sa buong bahay ngunit wala ito marahil ay ansa kuwarto ito nito. Kumatok siya bago pumasok.

"Rence, pa pasok na ako." Sabi niya bago tuluyan pumasok sa kuwarto nito.

Wala ito sa study table nito kaya minabuti niyang hanapin ito. At nang may narinig siyang yabag kaya huminto siya saka lumapit doon.

"Hey, you forgot your glasses. Pati na ang suppor----- He didn't finished what he have to say dahil na gulat na siya sa ayos nito.

Ito ay naka tuwalya lamang at basang basa pa ang buhok mukhang kata tapos lang nito maligo.

Hindi naman niya alam ang iisipin o kung saan siya dapat tumingin. But, he can't stop looking at her.

She looks so sexy sa ayos nito. Well, he knows that already. Ano ba ang kanyang iniisip? Hindi naman siya talaga ganoon.

Marami na siyang nakita na babae na mas maganda at sexy dito but, there's something about her.

He can see all of her body but, just almost. Her tan soft skin na makinis, her long legs and her cleavage is also visible. Wala na siyang magawa kung hindi tignan ito sa ganoon na ayos.

Hindi naman kasi niya ma ialis ang mata dito.

Pinan dilatan naman siya ng mata nito at binalibag ng istepen. At tinamaan siya sa dibdib. Mahina lang naman iyon kaya hindi siya na saktan.

Para naman siya binuhusan ng malamig na tubig at na tauhan. Bakit ba kasi hindi pa siya lumabas?

May bakas na inis sa mukha nito. At any time ata ay bu bugbugin siya nito.

"Ano'ng ginagawa mo dito?! You maniac! Get out! Get out!" Naghi histerya na sabi nito at bakas dito ang labis na galit.

Minabuti naman niyang lumabas dahil biglang uminit sa kuwarto at hindi siya maka hinga. Ibinaba na lamang niya sa side table ang na iwan nitong gamit. At mabilis na sinara ang pinto.

******

"Sir, ito na po 'yung pina bili ni Seniorita." Sabi ng isa sa mga security nito at inabot sa kanya ang paper bag na nagla laman ng pagkain na mukhang tinake out.

Minabuti niyang mag hain na kahit man lang iyon ay magawa niya para kay Rence. Pero mas gusto sana niya na matikman ulit ang luto nito na.

Pero mukhang malaba iyon dahil baka ma ubos na ang daliri nito kapag nag patuloy ito sa paglu luto.

Hanggang ngayon naman ay hindi niya akalain na aalagaan siya nito at babantayan dahil may sakit siya. Mukhang gu gustuhin niya na magka sakit lagi.

Napa iling na lang siya sa iniisip. Kailan pa siya naging masochist? Ang gusto niya ay tahimik lamang na buhay. Ayaw niya ng may kaaway at makipag talo araw araw.

Hindi nag tagal ay bumaba na ito. Tapos naman na siya mag hain. She looks serious as always. Naka salamin na naman ito at walang ka tinag tinag ang bangs nito.

She's tougher as ever. She's intimidating too. Parang walang kabakas bakas na inalagaan siya ng babaeng ito kahapon.

Kung hindi siya nagka sakit ay hindi niya ata aakalain niya may kabutihan din ito kahit pa paano. He let a sigh. And there they go again. The same as before.

Ang akala pa naman niya ay magiging friendly na ito sa kanya mukhang hindi pa din ata. She's still as cold as ice.

"Kumain na tayo. Galing ito sa isa sa mga security niyo. Pina bili mo daw." Sabi na lamang niya dito at hindi naman ito umimik.

Kinuha naman nito ang vegetable salad, coffee at toasted bread. Pinahidan nito iyon ng strawberry jam at saka kinain. Habang ito ay nagba basa ng diyaryo.

She really is a typical business woman sa ayos nito. Tahimik lang sila habang kumakain. Hindi din ito nagsa salita. But, she seems enjoying the breakfast.

"Ilang taon kang hindi kumain?" Biro niya dito.

"I didn't eat a regular meal yesterday. Sino kaya ang may kasalanan?" Balik naman sa kanya nito at saka ibinaba ang binabasa nitong diyaryo tapos ay nag basa ulit.

"How about you? It seems that it's your habbit na pasukin ako sa kuwarto ko." May inis sa tono nito at hindi naman siya maka sagot.

"Hindi mo ba alam ang salitang privacy?" Tanong pa sa kanya nito.

"Isang beses pa na pumasok ka sa kuwarto ko... Pa palayasin na kita." Pananakot naman nito.

"Why do you sound like I've always have intentions every time time that I go to your room?" Reklamo naman niya dito. Ano ba ang ibig sabihin nito? Na manyak siya?

"Dahil totoo naman." Segunda naman nito sa kanya.

"Of corse not! Hindi ako ganoon!" Reklamo niya dito na may kataas na ang boses.

"Yes you are." Matigas naman na sabi nito.

"Nagkataon lang na ganoon ang eksena na ina abutan ko, every time I go to your room." Depensa naman niya dito but, she seems not convinced.

"There is nothing coincidence in life." Makahulugan naman na sabi nito. And he's puzzled. Ano naman kaya ang ibig sabihin nito?

"Pero hindi ko nga sina sadya. Why don't you just lock your door?" Reasonable naman na sabi niya at sandali naman ito nag isip.

"So, you must be waiting for me? Huh? Na pumasok ako sa kuwarto mo." Balik niya dito at saka ngumiti. At pinan dilatan siya nito.

"Are you insane?! Huh?! Why would I have to that?" Na iinis naman na sabi nito.

"Why don't you tell me why?" Balik naman niya dito at kitang kita naman niya ang pag usok ng ilong nito.

"I can't believe this! I own this house and this land. So, why the hell do I need to lock my door?!" Na iinis na sabi nito. At ibig naman niya matawa dahil may punto ito.

Hindi naman na siya ulit nag salita hanggang sa na tapos silang kumain. Wala din naman itong sinabi.

Sinimulan na niyang ligpitin ang pinag kainan nila dahil wala naman ibang gagawa n'on kung hindi siya. Akmang huhugasan na niya ang plato ng pigilan siya nito.

"Don't bother washing the dishes. Dadating naman na sila Nana mamaya. Let them do that." Pigil nito sa kanya.

"But, I insist." Kontra naman niya dito at saka sinimulan ng sabunin ang mga plato.

"You really are getting in my nerves!" Bulyaw na sa kanya nito at nagu guluhan naman siya bakit ba ito sumisigaw?

"You don't get it, don't you? Do I really have to say it, idiot?" Insulto pa sa kanya nito. Tinignan naman niya ito.

"Hayaan mo na lang ang mga plato diyan. At uminom ka na ng gamot baka mabinat ka." Walang ka emosyon emosyon na sabi nito at lihim na lang siya napa ngiti.

"I don't want to repeat it twice, idiot." Pa habol pa nito bago ito tumalikod. At tila naman may nakita itong nakaka inis sa diyaryo at napa mura ng mahina.

He is confused. Hindi niya talaga ito maintindihan.

Kung ano ang tumatakbo sa isip nito. Itinigil naman niya ang paghu hugas ng plato kagaya ng gusto nito at uminom na lamang ng gamot.

~~~~~