webnovel

Chapter 1

"Girl tara na mag-lunch " Sabi sa akin ni Eya,bestfriend ko.

"Wait, I co-copy ko lang ang mga files" I said as I copy some files on my laptop to my USB.At nang matapos ay nilagay ko na ang USB ko sa aking hand-bag.

"Let's go na"

I work on a famous company of a luxury product. 4 months palang ako dito and mataas na agad ang promotion ko.

"Kelan kaya balik dito ni boss?" Parang nalulungkot na tanong ni Eya habang umiinom ng coffee.We are currently in a different coffee shop because the coffee shop inside the company is freaking crowded.

"Miss ko na si boss Cole" Eya pouted na ikinangiwi ko.

Boss Cole is obviously the CEO of our company.He's already 28 years old pero he still looks younger than his age. Halos lahat ng mga katrabaho ko ay may crush kay Boss Luci, sino bang hindi? Joke!

My phone vibrated for a second.

From: Hubby <3

Wife.

My eyebrows furrowed.

To: Hubby <3

Yes hubby?

From : Hubby <3

I miss you.

I bit my lower lip to stop myself from smiling.

"Hoy!"

Sa gulat ko ay napatay ko ang cellphone ko.

"Anong nginingiti mo 'jan ha?" Nanlalaki ang mga matang tanong niya.

"Wala" Sabi ko at tinago ang cellphone sa loob ng bag.

"Sus!Siguro may jowa ka na no'?"

Ngumiti ako ng peke.

They didn't know that I'm already married.

"W-wala!"

The company that I'm working with, is the enemy-company of my husband's company.I know you guys are confuse if bakit hindi nalang ako nag work sa company ni Lucian? And that's because I want to work like a normal person.Patas and nakakapagtrabaho ako kagaya ng iba.I remembered when I told Lucian about this.

*FLASHBACK*

"Hubby" Sabi ko at umupo sa tabi ni Lucian na busy sa pagla-laptop.

"hmm?"

"I want to work"

"No"

"But I want to work like the others" I pouted.

"You already don't need to work?I'm rich.We are already rich,wife"

Mas lalo akong napanguso at aalis na sana sa tabi niya, pero hinila niya ang braso ko paupo sa lap niya at nakaharap sa kaniya.

His eyebrows are furrowed while looking at me.

"I don't want to see you tired,wife"

"Pero gusto ko din namang magtrabaho"

"Fine.But under our company only" He sighed.

"Really?" I smiled.

"I'll promote you now..And you're now my secretary…But you're supposed to be the ceo like me,wife"

My smile faded.

"That's not what I want,Lucian"

"What?You want your own company?Okay, I'll give you one,wife"

Inis ko siyang tiningnan but he just looked at me like a lost puppy.

"I'll just work with another company nalang"

He looked at me like I'm a crazy woman.

"NO!"

I pout.

"Baby…" That's my last card.

His ears turned red as he bit his lower lip.

"Dang it.Fine"

I giggles as I kiss his lips.

After a day, I told him that I'm going to work under RYX company, the enemy-company of my hubby's company.

"What?!"

"Doon ako natanggap eh" I pout.

"And also hubby, I made our marriage… a secret,when I passed my ressume" I bit my lower lip, feeling nervous.

"Damn.You always do crazy things,Wife" Even though he's smirking I can see that he's mad at me.

"…s-sorry.." on the verge of crying.

He sighs and kiss the temple of my head.

"I'm not mad, wife…I love you,okay?" He cupped my face and kisses me deeply.

"I love you too " I said in between our kisses.

*END OF FLASHBACK*

I bit my lower lip.

I suddenly missed Lucian.

After ng office break naming ay bumalik na kami ni Eya sa building.

"Uy Eya!Kanina pa kita hinahanap!" Pagsulpot ni Brix sa tabi ni Eya nang makaupo kaming dalawa sa sarilli naming office desk.

"Che!Tigilan mo na nga ako Brix"

"Ayoko nga.Sabi ko naman sa'yo ikaw ang gusto ko" At kumindat pa ang loko kay Eya.

Tumawa nalang ako nang Makita ang nandidiring mukha ni Eya habang nakatingin kay Brix.

Pogi naman si Brix kaso err, malandi lang talaga.

"Etong si Rei nalang landiin mo" Pag-irap sa kaniya ni Eya.

Napangiwi naman ako.

"Nope,wag ako" Sabi ko at ibinaling ang atensiyon sa harap ng aking laptop.

"hmm?May boyfriend ka na no'?" Pang-iintriga ni Eya.

Hindi ko na siya nasagot nang dumating ang Head ng department naming.

"Back to work!"

Tumawa ako ng mahina dahil naligtas ako mula sa pagsagot.

After our busy day ay nagcommute na ako pauwi.

"I'm home" Sabi ko nang madatnan ko si Lucian na busy sa kaniyang laptop.

"Psh.No greetings?" Nagtatampo kunwaring sabi ko.

Nang hindi niya ako pinansin pumunta ako sa harap niya at tinanggal ang laptop niyang nakapatong sa kaniyang hita, at saka ako umupo sa kaniyang lap habang nakaharap sa kaniya.

"Sabi ko, I'm home"

Ngumisi ito at inilagay ang mga kamay sa aking balakang.

"I know." He said and gave me a peck on my lips.

"Are you busy ba?" I asked.

"I'm always busy" He answered.

Hinawakan ko ang kaniyang mukha at tinanggal ang kaniyang salamin at saka hinalikan ang kaniyang mga mata.

Matapos kumain ng hapunan ay dumiretso na kami sa kwarto namin.

"Damn.Why do you have to work pa ba,wife?" Nakakunot ang noong tanong ni Lucian sa akin nang mapansing nagla-laptop ako.

"Hubby,we already talked about this 'diba ?" Pag-nguso ko.

Sumilip ito sa aking ginagawa.

"Who the fuck is kean ?!"

"Ka-trabaho ko lang,okay?"

"Tsk"

Natawa ako ng mahina.

"Are you being jealous right now?" I asked,laughing.

"Damn it wife"

NAtigil lang ako sa pag-tawa nang halikan ako ni Lucian.

"Buntisin na kaya kita?"

Agad na namula ang mukha ko dahil sa kaniyang sinabi.

"L-lucian!"

"What?I want to see a mini version of you and me" he smirked as he removed his shirt.

I mean,he always do that before we sleep but….how am I supposed to think that it's just normal when he asked me that question?!!!

"fuck" he muttered before kissing my lips hungrily.

"L-lucian.."I whispered as I close my eyes and kisses him back.

"I'm fucking happy that you choose to be with me"He huskily said.

I smiled and wrapped my arms around his nape.

Hanggang sa nakarinig nalang ako ng thud na parang may bumagsak na bagay sa sahig.

Iminulat ko ang aking mata at nakita ko ang laptop ko na nasa sahig.

"Hala" Sabi ko at agad na tinulak si Lucian na masama ang tingin sa akin.

"What now,wife?We are having a good time right now" He lick his lower lip.

Shit!My laptop!I t's freaking broken!

"Lucian naman.." Natampal ko nalang ang sariling noo dahil sa panghihinayang.