Chapter 14

SHENNIAH POV♥️

andito ako sa maynila para makipagkita sa boyfriend ko kahit alam kung di nya talaga ako gusto at ginagawa lang panakit butas sa ex nyang pinagpalit sya mahal na mahal ko sya higit pa sa buhay ko kahit ang sakit sakit na kse ganun ko sya kamahal

habang nag iimot ako nakita ko syang papunta sa gawi ko napangite ako dahil sa ka cool-an nito at kagwapuhan kumaway ako agad jyang nakita pero imbes na ngiti ang ibigay sya isang malamig lang na tingen inaamin kung nasaktan ako pero anu magagawa ko!?mahal ko eh

"hii babeee!!"-masiglang sabi ko at yumakap sa kanya pero agad nyang inalis yung yakap ko tsaka tinignan akong nagagalit

"don't touch me!"-inis na sabi nito sabay ayos nang polo nya masakit man pero pinilit kung ngumite

"lets go!?i excited for our date!"-masayang sabi ko hinawakan ko yung kamay nya at akmang hihilain sya pero inalis nya yung kamay ko

"im here because i need space no! i mean im break up with you! shenniah !"-salita nyang nagpaguho ng mundo ko at magkawasak ng puso ko tuluyan nang tumulo yung luha ko

"but why!?"-tanung ko at pinupunasan yung luha ko

"she's back Shen my only love!"-paliwanag nya hinawakan ko sya at niyakap

"but! she left you! she cheat you!!"-umiiyak na sabi ko habang nakayakap sa kanya pero unti unti nya kung nilayo at hinawakan sa balikat

"Shen listen to me!, i never loving you! ok!? and im sorry but im still love her! she's my world,my everything!"-lalo akong napaiyak at yumuko

para kung tanga noh!?nagmamakaawa sa taong panakip butas lang ako at walang ibang ginawa kundi ang saktan ako!

"but did you ever remembered those days i am in your side when she cheat you and left you!?thyrone!?"-umiiyak na sabi ko hinalikan lang ako nito sa ulo at sabay sabing...

"i know! but i love her morethan you shen!"-sabi nya tsaka tuluyang bumitaw sa yakap ko pilit kung hinahawakan yung kamay nya pero lumayo na sya sabay sa pagbitaw nang kamay nya ang pag guho ng mundo at pagbangon nang sakit sa puso ko

did you ever remembered how I made you laugh?,did you ever remembered how I made you smile?,even me!,my self wanted to cry,did you ever remembered how i make an effort in everything?,just to make you feel extra special,did you ever remembered those days i am in your side when no one is there for you!?,did you ever remembered those days you pushed me away but I stayed!,did you ever remembered those pain you made me feel but i said it was ok!,maybe you've forgot

i tried to be the best person you wanted me to be,i've change everything to me just to make you happy!,but then I realized that all that I've done wasn't enough,because in the end you left me!,you left me crying!,you left me realizing that all my effort was nothing!,i did my self to make you stay!,but love!?why did you left me this way!?,you left me broken!,thinking how will i build my self again!?

napahagulgol ako at tumakbo palabas nang mall diko alam kung saan ako pupunta tumatakbo ako habang nakayuko

"peeepppppeeeeppppp!!!!"-napatingen ako sa truck na paparating at wala sa oras na napatigil gusto kung tumakbo pero di ako makagalaw at tuluyan nang napahagulgol

please! no!!

*boggsshh!!*

Yvone POV

"Shenniaaaaaah!!!?"-napabangon ako sa kama dahil sa napanaginipan ko pinunasan ko yung luha na tumulo sa mata ko habang natutulog! napanaginipan kosi Shen

marami syang dugo!,nakahilata

napaiyak ako sa sariling panaginip at napahawak sa dibdib kung ang bilis ng pagtibok

tatayo sana ko npara uminom ng tubig nang tumunog yung cellphone ko its already 12 midnight bakit napatawag si lola!?pagkakaalam ko 7 palang tulog na si lola!bakit nakaramdam ako ng masamang kutob!

agad kung kinuha yung cellphone ko at sinagot yung tawag

"la!?bakit po!?"-tanung ko kinabahan ako ng marinig ang malakas na iyak ng anak ko at ni liyang pati narin si lola lalo akung kinabahan

"la!!?anu pong nangayari!!?"-sigaw ko dahil naririnig ko ang lakas ng mga iyak

"apo! Yvone! s-si S-shen critical ang lagay! pumunta na kayo! dito sa mendoza hospital!"-umiiyak na sabi ni lola pa-paanong nandito sya sa maynila!?

"hoo!?bakit po!!?"-sigaw ko ng tanung dahil sa kabang bumabalot sa dibdib ko

"nagpaalam sya sa amin na may date daw sila ng boyfriend nya sa maynila pero gabi na ng may tumawag na pulis at sinabing nasagasaan si Shen ng truck nabitawan ko yung cellphone ko at napa upo sa sahig at umiiyak

p-paanong!?

"hoy! bruha bakit kaba nasigaw!"-tinignan ko si xandra na halatang nagising nilapitan ako nito at tinanong

"anyari sayo!?"-tanung ni sandra humagulgol ako

"s-si S-shen c-critical!"-nahihirapan kung sabi nakita ko kung pano ito nanigas at umiyak tumayo ako tsaka nag bihis sinabihan ko narin si Xandra dali dali kming pumuntang hospital

pagdating namin nakita ko silang lahat buhat buhat ni nica ang anak kung walang tigil sa pag iyak at si liyang na karga ni daph at nagwawala

"titaaa cbruhaaa!!! "-sigaw nito umiiyak sila lumapit ako kay lola

"lola!?anung nanyarii!!?"-sigaw ni Xandra kinuha ko kay nica yung anak ko at umiiyak na pinatahan maya maya lumabas si doctor santiago my co doctor

"doc kamusta sya!?"-nanginginig na tanung ni Daph napabuntung hininga si doctor santiago

"she's still critical sa lakas nang impact ng ulo nya maypagdurugo sa utak nya at sorry pero asahan nyo nang hindi na nya kayo kilala!"-at tuluyan nang bumigay si grandma na agad na dinaluhan ni nica lalo namang nag wala si Isha at liyang na akala mo nararamdaman at nakakaintindi na sila

wala kung magawa! wala ako sa tabi nya nang mangyari yun sa kanya!!putang inang lalaking kadate nya at hinayaan syang mabungo ng truck!!

napaupo ako at niyayakap yung anak kung balot na balot dhil madaling araw na at bumiyahe pa sila maya maya nagulat nalang ako nang tumatakbo si troy

"kilala mo ang patiente!?"-tanung nito sa akin wala ako sa sariling tumàngo kita ko yung pagtingen nya kay isha na halatang nagulat at tumingen sya kay liyang na gunon din ang nakita ko sam mata nya ang gulat hinawakan ko yung kamay nito at umiling matalino si troy at alam kung ngayon palang ay alam nya na pero tumingen uli ito kay liyang na parang naguguluhan nilapitan ni Daph ang anak tsaka kinarga

iyak lang kami ng iyak wala kaming alam kung anu ba talaga ang nangyari