#7 :Clyde

7

"Aaaaaahhhhh." Zoey shouted loudly as I left his room. I want to go back inside and hug him tight pero pinigilan ko ang sarili ko dahil alam kung puno na ng pagkamuhi ito sa akin dahil sa ginawa ko. Isinandal ko ang sarili ko sa nakapinig na pinto ng kwarto niya. Naninikip din ang dibdib ko habang naririnig ang pag atungal nito ng iyak. Nasasaktan din ako kapag nasasaktan siya. At galit ako ngayon hindi sa kanya kundi sa sarili ko. At dahil sa akin kaya siya umiiyak ngayon.

I did not intend to pursue him now pero nabalot na ng selos ang buong pagkatao ko dahil sa nasaksihan ko kanina. I waited for an half of hour pero agad na kumulo ang dugo ko ng makita ko kung paano ilingkis ng babaeng iyon ang dibdib sa mga braso niya. Lalo na ng marinig ko ang sinabi nito na lend her time to him. Halos umusok ang ilong ko sa galit. Mag apoy ang mga mata ko sa init.  Nagdilim na ang paningin ko at agad ko itong hinila at malakas na itinulak palayo kay Zoey. Pero dinaluhan lang niya ito.

Lalong nag umigting ang galit ko ng makita kung paano niya ito hawakan. Kung paano niya ito ipagtanggol. Dapat ako lang ang hahawakan ng mga kamay niya. Dapat ako lang ang inaalala niya.

I grab the girl neck at halos malagutan na ng hininga ang babae ng sinakal ko ito. He held my hand at pilit n kinakalas ang kamay ko sa leeg nito. Hindi ako nagpatinag. Dahil sa ginagawa niyang pagtatanggol sa babae ay siya namang gustong gusto kong burahin ito mundo. Pero dahil duon nakatikim ako ng malakas na suntok galing kay Zoey na siyang dahilan para mabitawan ko ang babae.

Sumigaw ito para himingi ng tulong. Gaya ng dati walang nakialam sa mga kaklase niya at pinanuod lang siya ng mga ito. Wala ni sino man sa kanila ang tumulong dito. Takot lang sa akin kung nagkamali sila.

"Fuck! Shame all of you."sigaw nito. Tumingin ito ng pagkasama sama sa akin. Kung nakamamatay lang ang tingin niyang iyon ay kanina pa ako bumulagta.  "What are you doing. Call a medic." Galit na utos niya sa akin.

Ayaw ko man sanang gawin ang gusto nito pero ginawa ko kahit labag iyon sa kalooban ko. At ng dumating na ang mga medic ay hinila ko ito at tinangay dito sa penthouse niya. At diti ko na tuluyang inangkin ang katawan niya. Hindi sana sa ganung paraan ko siya aangkin pero tinalo ng selos ang katinuan ng isip ko. Wala naman akong balak saktan siya pero kung hindi ko iyon ginawa hanggang ngayon nagpapalitan parin kami ng suntok at sipa.

"Dad." Muli kong narinig na sabi niya sa pagitan ng pag iyak. Puno ng paghihinagpis ang bose niya. Nakaramdam ako ng galit para sa sarili ko. Ayaw ko siyang nakikitang nasasaktan.

Ng hindi nagtagal narinig kong pumasok ito sa banyo at naligo kaya ako naman tinungo ang banyo sa kusina at naglinis din ng katawan. Ng matapos ako ay naabutan ko si Zoey sa pintuan ng kusina. Tinanong ko siya kung saan siya pupunta. Pero nakatitig lang ito sa akin. Sa babang katawan ko na nabalitan lang ng maliit na tuwalya. Nakita kong namula ang mukha nito kaya nagbawi ito ng tingin.

"Is none of your business." Sikmat niya sa akin. "If your done, you can leave now." Nasa tuno parin nito ang galit.

Sinabi kong mag usap kami. Pag usapan namin ang nangyari sa amin. Pero nagmatigas ito. Nilapitan ko ito pero ang hindi ko inaasahan ay ang biglang binigyan niya ako ng malakas na suntok at sinundan pa iyon ng sipa.

"Lock the door when you leave."ang huling salitang narinig ko mula rito. Gusto ko pa sana siyang habulin pero nagpigil na ako. Baka bigyan na naman niya ako ng suntok at sipa. Hindi naman sa ayaw kung masipa at masuntok nito pero ayaw ko ding labanan pa ito. Ayaw ko na ulit itong masaktan pa.

At kailan kaya kami mag uusap ng matino ng walang suntukan. Walang sipaan. Ito ang mahirap ngayon. Ang amuin siya. Dahil sigurado akong magkakasakitan lang kami pareho pag nagtangka akong lapitan siya ulit. Ok sana kung hindi siya marunong makipaglaban dahil mapapadali ang pakikipag usap ko sa kanya. Pero hindi eh! Lintik naman kasi kung bakit ang galing nito sa larangang iyon.

Napabuntong hininga ako. Kailangan ko ng bagong istratihiya para makausap ko ito ng matino. Iyong hindi niya na babalaking bigyan ako ng suntok. Iyong tipong hindi na siya maninipa. Iyong madadaan sa mabuting usapan. Pero paano. At saan na naman ako magsisimula?

Ngayon pa na natikman ko na ang kakaibang sarap sa piling niya. Hindi ako makakapayag na hindi ulit iyon maranasan. Hindi. Dahil gagawa ako ng paraan para tuluyan na niyang matanggap na akin lang siya. Akin lang. At kahit kuntsabahin ko pa lahat ng estudyante sa buong eskwelahan ay gagawin ko. Kung kinakailangang pati sina tito Zyrel at tito Bryant ay magpapatulong ako. Maipakita lang dito na tapat ako sa motibo ko sa kanya. Hanggang sa tuluyan na niya akong tanggapin.

Pero hindi pa sa ngayon. Hindi pa dapat madamay sina Tito dito. Hanggat kaya ko pa at may paraan pa ako. Hindi ko kailangan ang tulong nila. Saka na. Kung talagang mauubusan na ako ng istratihiya.

********

"Talo ka."tatawa tawang ibinaba ni Monica ang barahang hawak saka tinapik sa balikat si Bobby. Iyon ang eksinang naabutan ko ng makapasok ako sa Opisina namin sa Monster Club. Dito ako tumuloy ng masiguro kong nakapasok na si Zoey sa classroom nito.

"Damn! Pinagtutulungan niyo na ako kanina pa."naiinis na inihagis ang baraha at tumayo naman ito.

"Laro lang ito Bob. Haha, hindi lang naman ikaw ang natatalo ah. Pati din si Sunny at si Kelly. But they do the puneshment. So you must do it your self." Si Clark at inayos nito ang nagkalat na baraha. At isinantabi iyon sa gilid.

"O nandito na pala ang master natin eh. Come master join us."yakag naman sa akin ni Jacob ng mapansin ako. "Pero bago iyan, haha. Kailangan muna nating maparusahan si Bobby."

Lumapit ako sa mga ito at umupo sa tabi ni Clark. Pinanuod na lang ang paglalaro, pagkukulitan na ginagawa nila.

"Putang ina naman eh, minsan lang sila natalo. Ako pang ilang beses na ba. Apat. Lima. Damn! Ayoko. Ayoko na."matigas ang pag iling nito sa kanila.

"Ang KJ mo naman eh!"si  Kelly.

"Anong KJ KJ ka diyan. Kung hindi ko pa napansin kanina niyo pa ako pinagtutulungan."

"Bawal pikon Bob. Haha, now do it." Utos ni Clark dito.

Hindi ko man alam ang parusang ipinataw ng mga ito dito ay sigurado kung labag iyon sa kagustuhan ni Bobby. Hindi ito umimik. Tinapunan ng matatalim na tingin ang mga ito. Ilang sandali pa kumalma na ito.

Wala nagawa kundi sundin ang parusa na inilaan sa kanya ng lima. Sumampa ito sa gitna ng mesa. Nagpatugtug naman si Kelly ng slow music.

Careless Whisper

George Michael

I feel so unsure

As I take your hand and lead you to the dance floor

As the music dies, something in your eyes

Calls to mind the silver screen

And all its sad good-byes.

Damn! Kaya naman pala. Gusto kung humagalpak ng tawa ng nagsimula ng gumiling si Bobby sa gitna. Sa una mabagal lang. At sinasanay ang sarili sa paggalaw. Pero ng kalaunan. Para na itong buliti kung gumiling. Pinigil ko ang sarili ko para hindi kumawala sa bunganga ko ang isang malakas na tawa.

I'm never gonna dance again

Guilty feet have got no rhythm

Though it's easy to pretend

I know you're not a fool

Should've known better than to cheat a friend

And waste the chance that I've been given

So I'm never gonna dance again

The way I danced with you

Tawang tawa naman ang lima dahil sa pagsasayaw nito at naka fucos talaga ang mga mata dito. Nawiwili ang mga ito sa paggiling niya sa ibabaw ng lamesa. Pataas taas pa ang damit nito. At lalong lumawak ang ngiti nina Sunny ng magsimula na itong magtanggal ng damit.

Putang ina. Kaya naman pala inis na inis ito. Kung ako siguro ang natalo at pinagawa sa akin iyan. Baka sila pa ang balatan ko ng buhay. Napatampal ako ng sariling nuo. Hindi ko na yatang pigilan ang tawa ko.

Time can never mend

The careless whispers of a good friend

To the heart and mind

Ignorance is kind

There's no comfort in the truth

Pain is all you'll find

Patuloy ito sa paggiling ng maalis na nito ang pang itaas na damit. Sumipol pa si Kelly ng ihagis ni Bobby ang damit sa kanya. Tawa sila ng tawa. Hindi alintana ag nakabusagot na mukha ni Bobby habang nagsasayaw sa gitna.

I'm never gonna dance again

Guilty feet have got no rhythm

Though it's easy to pretend

I know you're not a fool

I should've known better than to cheat a friend

And waste the chance that I've been given

So I'm never gonna dance again

The way I danced with you

Never without your love

Isinunod nitong alisin ang sinturon habang hindi tumitigil ang balakang sa pagsabay sa malamyos na tugtug. Inihagis muli ito sa tabi ni Kelly. Nanlaki ang mga mata nina Kelly at Monica ng tuluyan na nitong ibaba ang pantalon at alisin iyon. Tanging asul na panloob na lang ang suot nito na may tatak na JORDAN.

Tonight the music seems so loud

I wish that we could lose this crowd

Maybe it's better this way

We'd hurt each other with the things we'd want to say

"Go Bobby go. Go Bobby go." Pag chi-cheer up naman nina Clark, Sunny at Jacob.

"Sige giling pa. Giling pa Bobby."si Jacob na nakisabay narin sa pagsayaw. Umakyat na din ito sa lamesa at gumiling gaya ni Bobby.

"Yeah! Come on."sigaw ni Sunny. Para silang naka druga sa hyper. Tawa na ng tawa si Clark dahil sa pinaggagawa ng dalawa.

We could have been so good together

We could have lived this dance forever

But no one's gonna dance with me

Please stay

And I'm never gonna dance again

Guilty feet have got no rhythm

Though it's easy to pretend

I know you're not a fool

Sa pagitan ng paggiling hinawakan ni Bobby ang garter ng brief nito. Don't tell me pati iyon kasali sa parusa niya.

What the fuck.

Should've known better than to cheat a friend

And waste the chance that I've been given

So I'm never gonna dance again

The way I danced with you

"Do it Bob! For the final chapter." Sigaw ni Clark na tuluyan ng humalgalpak ng tawa. Hindi naman alam nina Monica at Kelly kung saan ibabaling ang tingin. Tinakpan ang mga mata pero nakasilip naman ang mga ito.

Mukhang kinarir na talaga ni Bobby ang pagsasayaw. Tudo ang paggiling nito kasabay si Jacob. Para pang slow motion ang pagbaba nito ng brief.

Pababa,

pababa,

pababa.

Nasa kalagitnaan na ito ng pagbaba at malapit ng makita ang nakatago duon ng padakmang pinigilan ito ni Monica.

Now that you're gone

(Now that you're gone) What I did's so wrong, so wrong

That you had to leave me alone

"Stop." Sa pagtapos ng kanta itinaas at maayos ni Monica ang brief nito.

Tuluyan na din akong humagalpak ng tawa ng makita ang pamunula ng mga mukha ng dalawang babae sa grupo namin. Alam ko sinadya iyon ni Bobby. At sa ginawa niyang iyon lihim siyang nakaganti sa dalawa.

"You asked for it. Ngayong willing na ako saka niyo ako pipigilan."sikmat nito pero bumaba na ito sa ibabaw ng lamesa. Kinuha ang pantalon at damit at muling isinuot iyon.

"Wala sa usapan iyon."sagot ni Kelly dito at pulang pula parin ang mukha na hindi makatingin ng deretso kay Bobby.

Tumawa si Bobby. Saka inakbayan ito. "I know. Nakaganti din ako sa inyo ni Monica. And i like it when you blush."kinindatan niya ito na lalo bang nakapag papula ng pisngi nito.

"Gago! Hindi ako ng ba blush. Asa ka."

"Talaga. Eh bakit hindi ka makatingin ng deretso sa akin. Nabitin ka ba sa sayaw ko. Gusto mo ituloy ko." Iginiling pa nito ang balakang ng sinasabi iyon kay Kelly. "Or you want me to dance with you in private."

"Tang-ina mo Bobby! Hindi ko pinangarap uy."sikmat nito saka binigyan ng suntok ito sa dibdib.

"Anong hindi pinangarap. Lagi ka ngang nakatingin sa akin pag hindi ako nakatingin. Kunwari ka pa. Naku.."

"Duh! How can you say that. Na tumitingin ako sayo. Hindi ka nga nakatingin paano makikita."

"Feeling ko lang. Kasi sa mga tingin mo para akong nahuhubaran."

"Gago! Ang isip mo Bobby. Kung hindi ko pa alam ikaw ang may pantasiya sa akin. Uy! Hindi tayo talo."

"Bakit babae ba ang gusto mo."tumawa ito. "Kung gusto mo magbihis babae ako."

Nagkatingin kami nina Jacob at iba pa. Halata naman na pareho nilang pinagtatakpan ang nararamdaman para sa isat isa.

Pumagitna na si Sunny ng hindi na sila tumitigil sa pagpapalitan ng salita.

Dahil duon hindi na natapos ang tuksuhan sa pagitan ng dalawa.

"Hala tama na yan. Baka kayo pa ang magkatuluyan niyan. Mahirap na."natatawang awat naman ni Sunny sa mga ito.

"Kami. Over my dead body."halos panabay na sabi nina Bobby at Kelly. Nagkatinginan at sabay na nag irapan pa ang dalawa. "Hmp."

Napailing na lang ako. Kung hindi ko pa alam na pareho silang may gusto sa isat isa siguradong kanina pa naglaban ang mga ito. Bakit hindi pa kasi sila mag aminan para naman mapunta na sila sa ibang chapter ng buhay nila. Hindi iyong ganito na puro na lang sila tuksuhan. Hindi ba sila naiinip sa bagal ng relasyon nila.

"By the way master, what happen between you and Zoey." Pang iiba ng usapan ni Clark. Muli nitong inayos ang baraha.

Hindi ko siya sinagot bagkus itinuro ko ang panga ko na dalawang beses na tinamaan ng suntok kanina ni Zoey.

"Tssk. Dali master. Namamaga na. Pero sigurado ka bang hindi nabali ang mga kamay nito sa pagsuntok sayo." Si Clark.

"Sanay na iyon Clark. Kaya hindi na ako nagtataka."

"Mukhang mahihirapan kang paamuin ang isang iyon ah master. Do you need help?"si Jacob.

"How can you help me Jake. Kaya mo kayang labanan siya?"tanong ko dito.

Ngumiti ito. "If you allow me master." Saka kuyom ang kamaong pinatunod pa ang mga daliri.

"Ok then. Bring him here. Kung nadala mo siya dito at napasuko, i will give you bonus this year."pagpayag ko sa kanya.

"Yes."napasuntok pa ito sa hangin at tudo ang pagkakangiti. "You said that master. Huwag mo ng babawiin."

"Yeah! Do what you want. Just make sure babalik ka ditong walang pasa." Sabi ko. Pero sa sinabi kong iyon alam nito ang ibig kung sabihin.

"Watch me master."nakangisi pa ito at punong puno ng kumpyansa sa sarili.

Magaling din ito sa pakikipaglaban. Isa siya sa pinakamagaling dito sa AU dahil siya ang halos ang representative ng eskwelahan pagdating sa labanan. Palakasan ng katawan.

Napatingin ako dito. Ano ang plano nito. Alam naman niyang ayaw kong magalusan si Zoey. Dahil lintik lang ang walang ganti kung ginawa niya iyon. Kahit kaibigan ko siya hinding hindi ko itataya ang kaligtasan ni Zoey sa kanya.

At hindi lang iyon. Nakakalat din ang mga bodyguard ni Zoey. Kaya mahihirapan ito kung magtatangka itong saktan siya. At bago pa ito makalapit sa kanya siguradong hindi na siya buong kung babalik siya. Or sabihin nating kung humihinga pa siya.

Mabuti na lang ipinakilala ako ng papa sa mga ito bago pa man pumasok si Zoey dito sa AU dahil kung hindi ay baka hindi ako makalapit dito. Lalo ng tangayin ko ito kanina. Hindi naman nila siguro nakita na nasaktan ko ito. Dahil kung nakita man nila siguradong tatawag na sa akin si tito Zyrel.

Kailangan ko din mag dobleng ingat, baka kung nagkamali ako, sa akin pa ilayo ng tuluyan si Zoey. At hindi ko iyon kaya. Hindi ko na kaya pa. Kaya bago pa mangyari iyon sisiguraduhin kong mapapaamo ko siya at siya na mismo ang hindi mang iiwan sa akin.

********

@YuChenXi