The Otherside of the Past

Nakatayo sa veranda ng Hacienda Dela Torre si Ismael. Masusi niyang inilibot ang mata sa kalawakan ng buong Hacienda. Mula sa kinatatayuan niya tanaw ang kabuuan ng Hacienda Dela Torre.

It has been 12 years simula ng yumao si Hernan Dela Torre, ang tunay na may-ari ng Hacienda Dela Torre. Ever since then, the Dela Torre's have been long gone. But he did his best na panatilihing buo ang Hacienda hanggang sa tamang panahon na bumalik ang mga nagmamay-ari nito.

What really happened 12 years ago was a different kind of story. Ironically, as others believe it, siya ang rason kung bakit namatay si Hernan. Everyone believes that siya ang nag-umpisa ng gulo kung saan sinalakay ang mapayapang lupaing iyon sa parte ng Sejanos. But it was definitely not true. Pinatunayan niya na iyon sa mga taga-Sejanos nang siya mismo ang nangalaga at nagpanatili ng Hacienda Dela Torre sa kabila ng kakaibang papaniwala. Gayunpaman, alam niyang may kapabayaan siya.

Lumaki siyang mulat sa hidwaang Dela Torre at Callejos. Even him had this phase in time na nakaramdam siya ng inggit kay Hernan. They grew up together. Lumaki sila sa iisang bayan. He always felt inferior to Hernan. Pareho man sila ng estado sa buhay, but Hernan has always been the lovable one. Mas magiliw ang mga taga-Sejanos rito. In fact, kahit sa kaniya naging mabait si Hernan. Hindi nito ininda ang hidwaan ng angkan nila. Hernan would always come in help kapag kailangan niya ng tulong. Hindi siya lumalapit dito but he would always lend a hand. Noong una ikinaiinis niya iyon sapagkat it made him feel like a helpless being and Hernan was his hero. But one incident made him stop hating the Dela Torres.

He was 17 years old. Namatay ang ama niyang si Gullion Callejos. Sa binatang edad, he had to step up and be the leader of the Callejos clan. Masyado pa siyang bata to lead the empire. Naging masyadong mabigat ang responsibilidad na inatang sa kaniya. Natakot siyang baka siya ang maging dahilan ng pagbagsak ng mga Callejos. He got cold feet and ran away. He went to China. Nagpakalayo siya upang takasan ang responsibilidad niya sa Sejanos.

Tila itinakda ng kapalaran na magtagpo sila roon ni Hernan. Hernan has been learning to expand his empire. Magkasing edad sila ngunit mas agresibo itong pamunuan na ang angkan ng mga Dela Torre. Nakita siya nito. He was working as bussboy sa isang maliit na kapehan doon. Wala siyang balak na kausapin ito. But Hernan made the effort and put senses in his head. Inabangan siya nito isang gabi at ipinaintindi sa kaniya ang buhay na pilit niyang tinataguan.

"You're mother misses you. She's frustrated looking after you," anito noon.

"Anong alam mo?" he smirked. "A Dela Torre can never set put sa Rancho De Callejos. Much more talk to my mom."

"Maliit ang bayan ng Sejanos. You know it. People will know every small details in it."

Hindi siya nakahumang. Alam niyang totoo ang mga tinutukoy ni Hernan.

"Look, hindi ako nagpunta rito para pilitin ka or pangunahan ang mga desisyon mo. Gusto ko lang sabihin sayo ang kalagayan ng ina mo o ng pamilya mo. Kahit ano pa ang naging pagkukulang nila sayo o kahit ano pa ang ikinakatakot natin sa hinaharap, it's always safe to come home. Iginagapang mo ang buhay mo rito when you can have all the privilege in the world just by returning home. Kahit para na lang sa sarili mo."

It put back his senses in order. Takot siyang harapin ang responsibilidad ng pagiging Callejos but he got even scared to loose everything he used to have in the first place. Thus, he returned back home. This time he made the effort to lead the Callejos Clan. Gaya ng ginawa ni Hernan, he learned to expand his empire. He went everywhere para pag-aralan ang lahat ng pwedeng maging posibilidad on how he can grow the Callejos Empire. He invested in different fields, hindi lang basta sa pagrarancho. He went back to China to invest in technology. He is doing it for the sake of his name hindi dahil gusto niyang lamangan si Hernan gaya nang akala ng iba.

Kahit na itinigil na nila ni Hernan ang hidwaan sa pagitan ng mga angkan nila, tila tumatak na sa mga taga-Sejanos na magkaribal sila ni Hernan sa lahat ng bagay. Lalo pa't nang nakapag-asawa na ito at nagkaanak. People in Sejanos thought that he got so jealous at Hernan but he didn't care about it. But then somehow, he needed an heir. So Zeek was a different story.

Naging maugong pa ang palawakan ng yaman nila ni Hernan. Sa mata ng mga taga-Sejanos tila sila nagpapaungusan. Hanggang sa may natuklasan siyang isang bagay na naging simula ng pagbagsak ni Hernan.

Hernan was so eager to grow his millions. Tila naging greedy ito sa mga investments na pinapasok nito that he became blinded on the risks. He made one very risky investment that put Hacienda Dela Torre on a tight spot. Pinigilan niya ito noon, giving Hernan the possible outcome. Hindi ito nakinig sa kaniya. He even accused him on sabotaging his plans. He became persistent to stop Hernan, but he was even more stubborn about it. Thus, the project failed. Hacienda Dela Torre was about to go down. But still Hernan fought for it. Doon na nag-umpisa ang mga pambabanta sa Hacienda Dela Torre. Sinisira ng mga taong pinagkakautangan ni Hernan ang pag-aari nito. It is never once na napagbantaan ang Hacienda Dela Torre.

Ismael tried to intervene but he can only do as much. In fact, nilapitan pa siya ng mga taong may galit kay Hernan and ask him to help them. He subtle refused and planned to make them stop. Palihim na tinutulungan niya si Hernan. He paid some people which makes him part owner of Hacienda Dela Torre. But he kept it in secrets. Hanggang sa dumating ang araw na siyang kinatatakutan ng lahat. That eventful night that changes the life of the only Dela Torre heir.

He tried to kept the peace for the Hacienda Dela Torre. Inalagaan niya ang lupain ni Hernan gaya ng pagtrato sa pag-aari ng isang yumaong kapatid. Ngunit hindi pa niya alam kung paano ibabalik roon ang bukod tanging tagapagmana ng Hacienda. There are still things need to be cleaned up and may isang tao pa siyang dapat na ilayo sa dalaga bago niya tuluyang maibalik ito sa Hacienda.

Napabuntong hininga si Hernan sa pagbalik ng masalimuot na alaala. 12years had past but everything is still fresh in the memory like it just happened yesterday.

"Ismael? I thought you'd already left?" ani ng tinig ng babae mula sa likuran.

Napalingon si Ismael and found a blind woman in her 50's in a wheel chair. She is Mina.

Napangiti si Ismael. "It always fascinates me when you can sense people around you kahit pa hindi ka nakakakita," aniya. "I'm about to leave. I'll be back next week."

"Si Zeekcarias?" tanong nito sa anak niya.

"I told him to drop by. You know my son, meron na namang pinagkakaabalahan," tugon nito sa tanong niya.

"Let him be. He's still young. He has to enjoy life," sabi ni Mina.

"You are spoiling him. Hindi mo naman siya kaano-ano," natatawang turan ni Ismael.

Ngumiwi lang si Mina.

"Anyway, I need to go. I still have a meeting to attend to. Oh, by the way, do you still have that calming oil you make?"

"Why?"

"Can I have one? There's a special girl na pagbibigyan ko lang," ani Ismael.

Napangiti si Mina. "Matanda ka na Ismael para sa panliligaw."

Natawa siya sa tinuran ni Mina. "Oh no! Not for me. I am happy having Zeek. If my assumptions are correct, the girl I am referring to is probably Zeek's girl at this time."

"Ismael! Nirereto mo na naman ang anak mo sa kung sinu-sino!"

Napahalakhak pang lalo si Ismael.

"If you met her you wouldn't say sinu-sino lang. And besides hindi ako pumili sa kaniya. Zeek brought her to me," ani Ismael na medyo nagseryos sa dulo ng sinabi.

"Really?" there came excitement sa boses ni Mina. "Ok, then. Please tell Zeek to bring that girl to me. And hingiin mo na lang kay Manang Oning yung Calming Oil."

"Ok. I'm leaving, then," turan ni Ismael and left.