webnovel

More than a Friend

SYNOPSIS Si Harrysen Bautista ay isang dating nerdy guy, na masyadong study hard palagi at advance kung mag-isip hanggang sa makilala niya si Mandyzon McBride na akala niya ay pinsan lang ng kanyang kanyang matalik na kaibigan mula bata na si Kriston McBride dahil masyadong magkalayo ang katangian ng dalawa, mula sa panlabas na anyo at ugali ng dalawa. Naging mas matalik na magkaibigan sina Harry at si Mandy kaysa kay Kriston hanggang sa hindi na lang niya namalayan na nahuhulog na pala siya kay Mandy. At isang araw sumubok siyang umamin na, kay Mandy kahit alam niyang kaibigan niya si Mandy na baka mafriend-zone lang siya nito na iyon nga ang nangyari dahil may mahal itong iba. At ng pagkatapos ngang umamin ni Harry kay Mandy na may pagtingin siya rito ay lumipas ang mga araw at taon na hindi sila nagkikibuan. Hanggang sa magdesisyon na siyang magbago ng anyo ng pangangatawan at iba pang stilo niya. Pati na rin ang baguhin ang nararamdaman para kay Mandy, ngunit hindi pala niya kayang limutin ang nararamdaman para sa dalaga. Ano kaya ang gagawin niya kapag mahalata niyang may gusto si Mandy sa kanya, ngunit alam niyang may kasintahan ang dalaga? Paano siya makakamove kung sa puso niya ay alam niyang hindi pa niya limot ang nararamdan niya para kay Mandy? Paano kung umamin sa kanya si Mandy na may gusto ito sa kanya, ngunit alam niyang may kasintahan ito. Anong gagawin niya kung alam niyang may nagmamay- ari na rito? Paano niya haharapin ang sitwasyong ito kung alam niyang maaaring talo na siya. Guguluhin pa ba niya ang magkasintahan o maghahanap na lamang siya ng mas nararapat sa kanya? Hahayaan ba niyang makasira siya ng relasyon o magmomove na lamang siya? O ipaglalaban niya na lang ang nararamdaman para sa kaibigang dalaga?

darkranger143 · Realistic
Not enough ratings
27 Chs

Chapter 20

Chapter Twenty --> SING ALONG

Mandyzon McBride Point of View

GABI NA AT katatapos lang naming kumain. Naalala naman ni Queeny ang sinabi niya kaninang tanghali na magkakantahan kami, kaya ngayon narito kami sa sala para magkantahan. Wala naman kaming mabubulabog kasi may kalayuan ang ibang bahay rito sa aming tinutuluyan, at wala rin sina Manang Selya, Mang Ador, Lola Berta at Angela, dahil nasa ospital pa sila, bumalik pa kasi sina Lola Berta doon para magbantay rin kay Manang Selya na may sakit.

"Harrysen, ikaw na mauna" sabi ni Ericka kay Harrysen.

"Kayo na, bakit ako pa pauunahin ninyo" sabi naman nito.

"Sige na Harrysen, maganda naman boses mo kaya sige na" sabi konqmqn dito na mukhang dahilan ng pagka speechless nito.

Hindi na lang ito nagpaligoy- ligoy pa at kinuha na ang mic at nagsalang na ng kanta.

"GAME OF QUESTIONS" ng I Belong to the Zoo ang sinalang nito.

Unang intro pa lamang ng kanta halata ng kinakabahan ito, pero bakit naman siya kakabahan ehh kami kami lang naman narito.

"Taking a bus ride to your place

Looking at people outside

Staring at their life

No, did they ever love

Did they ever ache"

Unang lyrics pa lang alam mong kinakabahan na siya, ramdam mo rin ang panginginig ng boses niya kung pakikinggan mo ng mabuti.

"All of my friends

They love and care for me

But I'm still not me

I still feel incomplete

'Cause we can't be"

Hindi ko alam kung ano ba ang mararamdaman ko sa bawat pagbigkas niya ng mga letra, kung malulungkot ba ako o hindi.

"Why do we have to fall in love

With a person who doesn't feel the same way as we do

Why do we have to cry at night

Thinking about the sense of loving and letting go"

Hindi ko rin alam kung nakakarelate ba siya sa Lyrics ng kanta o sadyang masyado lang akong nag- iisip ng kung ano ano.

"You pulled me close and hugged me tight

Then you whispered to me

I am sorry and goodbye

No, did you ever love

Did you ever ache"

Tumingin ako kay Harrysen upang tingnan kung ano ba ang reaksiyon nito. Pero seryoso na itong kumakanta parang may inaalayan talaga ito ng kanta, hindi ko lang alam kung kanino ayaw ko namang isipin na ako kasi, masakit iyon kung ako nga.

"All of my friends

They love and care for me

But I'm still not me

I still feel incomplete

'Cause we can't be"

Pinagmasdan ko lang si Harrysen na kumanta, kung hindi lang ako nahihiya baka nakipag- duet na ako.

"Why do we have to fall in love

With a person who doesn't feel the same way as we do

Why do we have to cry at night

Thinking about the sense of loving and letting go"

Sa part na ito talaga ako nagtataka, bakit parang sa part na ito ehh mukhang dinidiinan niya yung lyrics, yung parang isa sa amin yung pinakikinggan... Well mukhang ako naman iyon.

"You... you... you...

You didn't do anything

You didn't say a word

But here I am inlove with you

I love you, I love you

Yes I ... I love you"

Gusto ko ng maluha kaso nandito ako sa harapan nila, na ayaw kong mangyari dahil nandito pa naman si Alexander. Baka kung anong isipin pa nito, diba...

"Why do we have to fall in love

With a person who doesn't feel the same way as we do

Why do we have to cry at night

Thinking about the sense of loving and letting go"

Eto na naman yung line Lyrics na ayaw ko. Para kasing may pintatamaan talaga siya na alam naman nating maaaring ako nga iyon.

"All of my friends

They love and care for me

But I'm still not me

I still feel incomplete

'Cause we can't be"

Tapos na ang kanta, kaya umupo na ito sa inuupuan niya kanina.

"So who's next guys, magsalang na kayo ng song" sabi ni Ericka.

"Ikaw naman sumunod na kumanta Ericka" sabi naman ni kuya Kriston.

"Huh, bakit naman ako, kayo na" sabi ni Ericka kay Kuya Kriston.

"Ahh guys kuha lang ako, treats natin ahh" sabi ko naman rito.

"Okay bebe" sabi ni Ericka at nakipagtalo na ulit kay Kuya Kriston. Pagtalikod ko ay nagsalita si Harrysen at Alexander, kaya tumingin na ako sa kanila.

"Samahan na kita" na dahilan rin naman ng pagtingin sa amin nina Queeny, Ericka at kuya Kriston.

"Sige na kaya ko na to" sabi ko naman sa mga ito.

"Sige na babe, let me help you" sabi ni Alexander, hindi naman na ako nagsalita. Umupo na lang naman si Harrysen sa kinauupuan niya.

"Okay sure, sige na, tara" sabi ko na lang rito. Nauna naman na akong maglakad sa kanya, inabutan naman ako ni Alexander para sumabay na rin sakin maglakad para kumuha ng makakakain.

"Babe, may problema ba" sabi naman nito.

"Wa...wala naman babe, ayos lang ako, may iniisip lang" sabi ko naman rito.

"Ahh ganon, So.... ano namang iniisip ng babe ko" sabi naman nito.

"Wa... wala naman iyong kwenta" sabi ko na lang, hindi ko naman kasi alam kung ano naman talaga ang iniisip ko.

"Ahh okay" pagkasabi niya niyon ay wala ng sumunod pang tanong si Alexander sakin, kahit dumating na kami sa kusina at bumalik na kami sa kinaroroonan ng kaibigan namin.

"Ohh guys, here's some treats" sabi ko pagdating nga namin sa kanila. Kumuha naman ni Harrysen yung dala ko at siya na ang nagbaba nito sa lamesa. Kumuha naman si Queeny Ericka at kuya Kriston.

"So sino na nga next na kakanta" sabi ni Ericka.

"Ano ba kayo guys, kumuha na ako ng treats, hindi pa rin kayo nakaka pagdesisyon kung sino nang kakanta" sabi ko sa mga ito.

"Ede ikaw na lang bhe" sabi ni Queeny sakin.

"Huh bat..."

"Sige na Mandy" sabi naman ni Ericka kaya hindi ko natuloy pa ang sasabihin ko kanina. Hindi na lang ako nakipag talaktakan kasi gusto ko rin namang kumanta ehh, kaya kinuha ko na ang mic at nagsalang ng kanta.

Harrysen Bautista Point of View

HINDI KO alam kung anong pakiramdam ko kanina habang kumakanta ako. Parang feel ko kasi pinapaalala ko kay Mandy ang mga nangyari samin noon. Ayaw ko naman sana na dahil lang don ehh magiging hangin na lang kami ulit sa isat- isa.

"Sige na Mandy" sabi ko, wala pa kasi talagang gustong sumunod sa akin para kumanta. Pagkasabi ko naman nga non ay kinuha na ni Mandy ang mic at nagsalang ng kanta.

"CORNELIA STREET" ni Taylor Swift ang sinalang ni Mandy,

"Go Mandy, woah!!!" sabi naman ng barkada habang nagpapalakpakan. Nagbuntong hininga naman muna ito bago magsimulang kumanta.

"We were in the backseat

Drunk on something stronger than the drinks in the bar

"I rent a place on Cornelia Street"

I said casually in the car"

Pimagmasadan ko siyang kumanta, at nakinig sa maganda nitong boses. Hindi ko maipagkakailang ilan lang iyon sa nagustuhan ko sa kanya.

"We were a fresh page on the desk

Filling in the blanks as we go

As if the street lights pointed in an arrow head

Leading us home"

Masaya siyang kumanta pero may lungkot ang kanyang mga mata, hindi ko matukoy kung bakit nakakita ako ng pagkalungkot sa kanyang mga mata, ehh mukhang wala namang problema.

"And I hope I never lose you, hope it never ends

I'd never walk Cornelia Street again

That's the kinda heartbreak time could never mend

I'd never walk Cornelia Street again"

Nahalata niyang tinititigan ko siya ng mabuti kasi tumingin ito sakin. Ngumiti naman ito, kaya nginitian ko rin ito.

"And baby, I get mystified by how this city screams your name

And baby, I'm so terrified of if you ever walk away.

I'd never walk Cornelia Street again

I'd never walk Cornelia Street again"

Mukhang nahalata naman kami ni Alexander na nakangiti sa isa't- isa kaya umiwas na lang ako.

"Windows swung right open, autumn air

Jacket 'round my shoulders is yours

We bless the rains on Cornelia Street

Memorize the creaks in the floor"

Pero hindi ko talaga mapigilan ang sarili kong hindi tumingin rito. Kaya hinayaan ko na lang ang sarili ko. Ang iwasan ko lang dapat ay ang mahalin muli ito, at magpaubaya sa kasalukuyang nagaganap.

"Black when we were card sharks, playing games

I thought you were leading me on

I packed my bags, left Cornelia Street

Before you even knew I was gone"

Tri-nay kong tumingin sa mga kasama ko na sumasabay rin sa pagkanta nito, pero hindi ko talaga alam kung bakit gusto lang nito na kay Mandy lamang ang attention.

"But then you called, showed your hand

I turned around before I hit the tunnel

Sat on the roof, you and I"

Para na akong nastiff neck dahil hindi ko na halos talaga matanggal ang pagkakatitig ko rito.

"I hope I never lose you, hope it never ends

I'd never walk Cornelia Street again

That's the kinda heartbreak time could never mend

I'd never walk Cornelia Street again"

Para naring ginamitan ng sobrang sticky na pandikit ang mata ko dahil kahit sa pag- ikot ikot nito ay hindi ko magawa gawa.

"And baby, I get mystified by how this city screams your name

And baby, I'm so terrified of if you ever walk away.

I'd never walk Cornelia Street again

I'd never walk Cornelia Street again"

Hindi ko alam kung ano bang ginawa mo sa akin Mandy kaya ganito ako sayo.

"You hold my hand on the street

Walk me back to that apartment

Years ago, we were just inside

Barefoot in the kitchen

Sacred new beginnings

That became my religion, listen"

"Matutunaw yan Pre, sige ka" bulong ng katabi kong si Kriston. Minura ko naman ito dahil sa sinabi niya.

"I hope I never lose you

I'd never walk Cornelia Street again

Oh, never again

And baby, I get mystified by how this city screams your name

And baby, I'm so terrified of if you ever walk away.

II'd never walk Cornelia Street again

I'd never walk Cornelia Street again"

Ewan ko ba, basta gusto ko lang siyang titigan ngayon, para gustong sulitin yung araw na ito na titgan siya ng katulad nito.

"I don't wanna lose you

I'd never walk Cornelia Street again

I don't wanna lose you

"I rent a place on Cornelia Street"

I said casually in the car"

Tapos na pala ang kanta, halos hindi ko pala namalayan na tapos na itong kumanta. Umupo naman na ito sa kinauupuan niya, at nagpalakpakan naman sina Kriston kaya pumalakpak narin ako.

"Sana all kasi" sabi naman ni Queeny. "Guys, paisa isa tayo ng salang ng kanta, magsalang na nga kayo ng kakantahin niyo" sabi pa nito.

"Ede go na Queeny salang ka na ng song" sabi ni Ericka rito.

"Mandy wala ba dong beer" sabi ni Kriston. Ano kayang naisip nito kaya naghahanap ng alak.

"Bakit ka naman naghahanap ng alak Kriston" sabi ni Ericka rito.

"Wala" maikling sagot nito.

"Baka kung ano na naman magawa mo niyan Kriston, kaya tama na iyon" sabi ko naman rito. Hindi naman na ito nagsalita.

"Ano guys, sino naman sunod na kakanta" sabi pa ni Queeny.

"Sige na nga kasi kayo" sabi ni Mandy.

Tumayo namang bigla si Kriston sa kanyang kinauupuan. Akala ko ay magsasalang na ito, pero hindi pala siya magsasalang. Pupunta pala ito sa kusina at mukhang nay kukunin na mukhang alak nga ang kukunin nito.

Hindi nga ako nagkamali lumabas nga itong may dalang alak, hindi nga lang isa anim na bote pa.

"Kuya ikaw lang iinom niyan" sabi naman ni Mandy rito.

"Kung gusto niyong uminom ede uminom kayo" sabi naman nito. Pagkatapos ay binaba na ang mga alak sa lamesa.

"Lasinggero ka na boy" sabi ko nama rito. Pero dahil mukhang kailangan ko rin ito ay kumuha na rin ako ng isa, kumuha rin ng isa si Alexander.

"Sus iinom rin naman pala kayo ehh" sabi pa ni Kriston.

"Gusto ka lang namin tulungan, baka kasi pag lasing ka na ulit ehh ano na namang magawa mo" sabi ko naman rito, pagpapaalala kung anong nagawa niya noon nalasing siya nung nag-inuman kami rito pagkarating pa lang namin. Hindi naman na ito nagsalita at lumagok na lang ng beer nito.

"Ano guys, wala na bang susunod na kakanta sa inyo" sabi ni Queeny.

"Ikaw na muna kaya Queeny" sabi ni Ericka rito. Tumayo na naman si Kriston at kinuha ang dalawang mic, at nagsalang na ng kanta. Binigay naman niya ang isang mic kay Ericka.

"Duet tayo" sabi niya kay Ericka.

"Ayaw ko nga" sabi naman ni Ericka rito.

"Kapag hindi ka nakipag duet sakin hahalikan kita" pananakot ni Kriston kay Ericka.

"Ehh ayaw ko nga ehh" sabi pa ni Ericka.

"Ahh, ayaw mo huh" sabi pa ni Kriston na hindi pa naman talaga lasing. Lumapit naman ito kay Ericka at hinawakan ang mukha nito. "Ano" sabi pa nito. Gulat parin ako sa nangyayari, tili naman ng tili si Queeny at kung ano anong sinasabi.

"Si...sige na... Oo na" sabi naman ni Ericka rito pagkatapos niyang itulak ito.

"Papayag lang naman pala ehh, ohh" sabi pa ni Kriston at binigay na ang mic rito na kinuha naman agad ni Ericka. Tawang tawa naman ang loko at si Ericka ay galit na galit.

[A/N: Short update po hehehe, sana magustuhan niyo po.]

Please Vote and Comment po.....

pls follow me also @darkranger143