0754-โลกแห่งความโกลาหล

บทที่ 754 โลกแห่งความโกลาหล

"ที่นี่คือดินแดนทวยเทพที่ร่วงหล่นอย่างนั้นเหรอ? มันดูไม่เหมือนที่ฉันคิดไว้เลย" โกลดี้มองไปรอบๆ อย่างเบื่อหน่าย สภาพแวดล้อมโดยรอบให้ความรู้สึกแปลกๆ แต่ในขณะเดียวกันก็น่าเบื่อเล็กน้อย

นอกจากนักสู้หมอกสีแดงที่มาจากอุกกาบาตพุ่งออกมาและต่อสู้ในอากาศ พวกเขาไม่เห็นสิ่งมีชีวิตใดๆ หลังจากเดินไปมาเป็นเวลานาน ไม่มีแม้แต่ซากศพ มีเพียงทรายสีแดงที่รกร้างว่างเปล่า เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้หลงทาง เกาเผิงจึงให้ดัมมี่ฝังกระดูกเป็นระยะเพื่อให้กระดูกสามารถนำทางพวกเขากลับมาได้

ข้างหน้าพวกเขาประมาณสี่ร้อยกิโลเมตร มีวัตถุขนาดใหญ่ลอยอยู่บนท้องฟ้า มันน่าทึ่งมากที่ได้ชม แต่ยังไม่ชัดเจนว่าเป็นซากของสัตว์อสูรตัวใดอยู่บนท้องฟ้าแต่มีแสงสีแดงพุ่งออกมาจากบาดแผลราวกับน้ำตก

เกาเผิงหรี่ตาลง "นี่คือหางของบาชี มันเป็นงูขนาดใหญ่ที่มีลักษณะคล้ายงูเหลือมในตำนาน"

ในสายตาของเกาเผิง ลักษณะของหางที่หักนี้ถูกเปิดเผย มันคือหางของบาชีชนชั้นเทพเจ้าซึ่งเป็นตัวผู้เช่นกัน

“บาชีทุกตัว มันตัวใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอ?” เดโซไลอ้อนสูดลมหายใจเย็น