บทที่ 467 การกลับมาของจ้าวแห่งโครงกระดูก
ดัมมี่กลับไปที่ดินแดนสายธารนับพัน เหล่าลูกน้องที่ตามอยู่ข้างล่างต่างตัวสั่นด้วยความกลัว พวกมันไม่กล้าขัดเจ้านายของมัน ดัมมี่สั่งอะไรมันก็ทำตามแต่โดยดี
ดัมมี่หันไปมองรอบบริเวณ และได้เริ่มเปิดปากพูดออกมา
“วิญญาณปีศาจหยก โครงกระดูกจิ้งจอกฟ้าหกหาง โคงกระดูกช้างภูผาหิน...” มันได้ขานชื่อสัตว์อสูรทั้งหมดสิบแปดตัว “พวกเจ้าทั้งหมดก้าวออกมาข้างหน้า”
เหล่าสัตว์อสูรที่ถูกขานชื่อได้ก้าวออกมา พวกมันต่างมีท่าทางกังวลอย่างมากแต่มันก็ยอมรับคำสั่งที่จะตามมาต่อจากนี้
ดัมมี่ได้ยกมือขวาขึ้น “ฉันต้องกลับไปยังที่ที่จากมาแล้ว ดังนั้นไม่มีประโยชน์ที่จะทิ้งกองทัพไว้ที่นี่...” จากนั้นมันได้กำมือขวาแน่น
‘ครืน’
ราวกับจะมีเสียงแผ่วเบาดังขึ้นในอากาศ
‘ปัง!!’
เมื่อเสียงระเบิดเสียงขึ้น ตามด้วยเสียงของโครงกระดูกที่กำลังร่วงกราวลงพื้นอย่างต่อเนื่อง เหล่าโครงกระดูกนับหมื่นตลอดดินแดนสายธารนับพันค่อยๆ ล้มลงทีละตัว
ไฟแห่งความตายต่างลอยมาหาดัมมี่จากทั่วทิศทางด้วยจำนวนมหาศาล
‘พรึ่บ!!’
เบ้าตาของดัมมี่ตอนนี้ไปfhวยเปลวไฟสีขาว มันแทบจะล้นทะลักออกมาจากเบ้าตา
Support your favorite authors and translators in webnovel.com