ตอนที่ 376 สิงโตขาว
“ข้ารู้อยู่แล้วว่าท่านจะต้องกลับมา” ยามแห่งเขาวงกตกล่าวพลางมองไปที่กลุ่มของเกาเผิง
มันมองเกาเผิงด้วยรอยยิ้มแต่ด้วยใบหน้าที่ใหญ่ของมันประจวบกับดวงตาสีแดง รอยยิ้มนั้นไม่ได้ทำให้พวกเขามองแล้วรู้สึกสบายใจขึ้นเลยสักนิด
เกาเผิงกลับมาพร้อมกับจำนวนคนที่มากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แต่ยามแห่งเขาวงกตกลับไม่พูดเรื่องนี้ออกมา
“นี่คือสัตว์อสูรที่เป็นสัตว์เลี้ยงของฉัน จะเป็นอะไรไหมถ้าฉันจะเอาพวกมันไปด้วย” เกาเผิงถามและให้ดัมมี่แปล
“ไม่มีปัญหา” ยามแห่งเขาวงกตพยักหน้าช้า ๆ และหันหน้ากลับไปนำทางต่อ
เกาเผิงมองไปที่ด้านหลังของยามแห่งเขาวงกตโดยไม่พูดอะไร เขาจงใจให้ดัมมี่พูดคำว่าสัตว์เลี้ยงออกมาเพื่อลอบสังเกตถึงท่าทีของมัน ผลปรากฏว่าท่าทีของมันดูปกติมากแสดงว่ามนุษย์ของโลกนี้ก็เป็นผู้ฝึกสอนสัตว์อสูรด้วย...
“เจ้านั่นมันสูงมากเลยนะครับ” ซู่เฮอตี่กระซิบกับเกาเผิง
ยามแห่งเขาวงกตสูงเกือบยี่สิบเมตร เมื่อเทียบกับสัตว์อสูรตัวอื่นบนโลกแล้วถือว่าสูงมาก
เนื่องจากสัตว์อสูรส่วนใหญ่มีขนาดกลางและน้อยนักที่จะเห็นสัตว์อสูรที่สูงเช่นนี้
Support your favorite authors and translators in webnovel.com