0276 - ปลายทางของอุโมงค์

บทที่ 276 ปลายทางของอุโมงค์

คลื่นความร้อนที่ร้อนระอุในอากาศ ความร้อนนี้แม้แต่ความชื้นในอากาศก็ยังแห้งเหือดระเหยหายไป

เกาเผิงค่อยๆ ลืมตา เขารู้สึกคอแห้งอย่างมาก เขามองไปรอบๆ ก็พบว่าเขาอยู่ในถ้ำขนาดใหญ่ ที่นี่มืดและร้อนมากๆ

นอกจากเขาแล้วยังมีหวางหยาและสมาชิกองค์กรหัตถ์ทองคำครบทุกคน

แม้การต่อสู้จะสงบลงแล้ว แต่การที่มีศัตรูอยู่ในถ้ำเดียวกันแบบนี้อาจทำให้เกิดสถานการณ์ที่คาดไม่ถึงได้

สตีปี้พยายามขุดทางหนี แต่ผนังมันแข็งเกินไปมันไม่สามารถเจาะผนังถ้ำได้เลย

กลิ่นฉุนของที่ค่อยๆ เข้มข้นขึ้นในอากาศ ทำให้สตีปี้เริ่มอยู่ไม่สุขละเต็มไปด้วยความกังวล

วานรปีกสายฟ้ามันสังเกตรอบๆ จากนั้นมันก็ชกผนังด้วยหมัดสายฟ้า

ตูม

ผลลัพธ์ที่ได้ก็มีเพียงแค่รอยบุ๋มเล็กๆ เท่านั้น

‘ผนังถ้ำมันแข็งมาก แม้แต่สัตว์อสูรชนชั้นราชวงศ์ยังทำได้แค่ทิ้งรอยบุ๋มไว้บนผนังแค่นั้น คงต้องการวิธีอื่น’

หลังจากที่เกาเผิงเห็นอย่างนี้แล้ว เขาเลิกคิดที่จะเจาะกำแพงหนีทันที

ราชาภูเขาสปิริตคงไม่โง่ที่จะปล่อยให้เหยื่อหนีไปง่ายๆ แบบนี้เหรอ