0271 - การค้นพบ

บทที่ 271 การค้นพบ

พวกเกาเผิงกำลังเดินผ่านป่าที่หนาทึบ

หวางหยาชำเลืองมองนางพญาแมงมุมอสุรกายที่อยู่เบื้องล่าง เขาเป็นห่วงว่ามันจะสามารถเดินได้ไหม

แม้ว่าตัวมันสูงราวๆ เจ็ดเมตรครึ่ง แต่มันก็สามารถเดินป่าได้อย่างไม่มีปัญหา เนื่องจากต้นไม้พวกนี้สูงกว่ามันทำให้ผ่านได้สบายแถมยังสามารถใช้พรางตัวได้ หากไม่สังเกตดีจะไม่มีแมงมุมสักตัวเดินผ่าน

หลังจากเดินไปสิบนาที เกาเผิงได้ยินเสียงเฟลมมี่ติดต่อมา

“เกาเผิง ฉันเจอแล้วมีพวกมันเยอะแยะเลย”

“อะไรเยอะแยะ”

“ภูเขา!”

เกาเผิงถึงกับพูดไม่ออก ‘เจ้านกอ้วนที่นี่มันหยูโจวนะ ภูเขาไม่ใช่ของที่หายากเลยและตอนนี้ฉันก็เดินอยู่บนภูเขาด้วยนะ’

“ไม่ใช่ ที่ตรงนั้นมีภูเขาสปิริตอยู่เยอะแยะเลย!”

หลังที่เกาเผิงได้ยินอย่างนั้น เสียงหัวใจของเกาเผิงได้รัวเป็นกลองชุดทันที หากที่ตรงนั้นมีภูเขาสปิริตจำนวนมากก็ความหมายว่าองค์กรหัตถ์ทองคำต้องอยู่ไม่ไกลแน่ๆ

“เฟลมมี่แกรีบทำตัวเป็นสัตว์อสูรที่อยู่ในป่าเร็วเข้า อย่าให้พวกคนที่อยู่แถวนั้นรู้ว่าแกเป็นสัตว์อสูรที่มีเจ้าของนะ

จากนั้นก็ทำทีเป็นเจอภูเขาสปิริตโดยบังเอิญแล้วแกก็ตกใจบินหนีออกมานะ”