0262 - ความปรารถนาของเกาเผิง

บทที่ 262 ความปรารถนาของเกาเผิง

ริมทะเลสาบ ใบหญ้ารอบๆ ได้พลิ้วไหวไปกับสายลม ผืนน้ำในทะเลสาบได้ราบเรียบและนิ่งสงบ

มีเสียงนกร้องดังขึ้นมา ณ ใจกลางทะเลสาบ ที่ตรงนั้นมันกกระเรียนสีขาวลอยตัวอยู่บนน้ำ

เฟลมมี่กำลังหลับตาพร้อมส่งเสียงฮัมเพลงเบาๆ ตอนนี้มันเพลิดเพลินใจมาก

‘รู้สึกดีจริงๆ แต่ก็น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถอยู่ในทะเลสาบที่สวยงามนี้ได้นานนัก พอเจ้ามังกรอ้วนกลับมา ฉันก็ออกจากที่นี่ไป’

จากนั้นเฟลมมี่ได้โผบินขึ้นจากออกจะทะเลสาบ สร้างริ้วน้ำที่สวยงามออกมา

เกาเผิงที่เห็นอย่างนั้นก็คิดว่า

‘พอมังกรขาวไม่อยู่ แกก็สวมรอยทำเป็นเจ้าของทะเลสาบเลยนะ’

บูม

ทันใดนั้นร่างยาวขนาดมหึมาได้ปรากฏบนท้องฟ้า มังกรขาวได้บินลงมาทะเลสาบอย่างรวดเร็ว จนเกือบจะชนกับเฟลมมี่ที่บินขึ้นมาเมื่อกี้

ทำให้เฟลมมี่แข็งค้างด้วยความตกใจ

มังกรขาวได้พ่นลมด้วยความไม่พอใจ เฟลมมี่ได้บินถอยหลังโดยไม่รู้ตัว

“ฉะ...ฉันแค่มาตรวจสอบอุณหภูมิน้ำให้ ทะ...เท่านั้นเองนะ” เฟลมมี่พูดอย่างลนลาน

มังกรขาวได้หลับตาลง ก่อที่มันจะพ่นลมกรรโชกพัดเฟลมมี่กระเด็นไปไกลหลายเมตร จากนั้นมันก็ดำลงไปที่ส่วนลึกของทะเลสาบ