Finding Cha

Nakauwi na si cha sa condo nila.

At napakalungkot ng mukha niya na nakaupo sa gilid ng kama.

Malim ang iniisip niya at nakatingin siya sa wedding picture nila ni jinho

Hindi niya alam kung ano naba ang gagawin niya.

Kinuha niya ang maleta niya.

At isa isa niyang kunukuha ang mga damit niya upang ilagay sa maleta niya.

Aalis muna siya. Pupunta sa malayo.

Un ang naiisip niyang paraan.

Hihintayin nalang niya kung maalala pa siya ni Jinho o hindi na talaga.

____________________

Bumubuti nadin ang lagay ni Jinho kaya pwede na siyang ma discharge sa hospital.

Inayos na lahat ng kailangan ni Jinho at umuwi na din sila ni tanya sa Pilipinas.

Sa family house umuwi si Jinho kasi hindi naman niya maalala na nakatira na siya sa condo.

"oh.. my son. How are you? Ok kanaba?"

Napansin ng mama ni Jinho na iba ang kasama ng kaniyang anak.

"asan si Cha?"

"sino? Yung nakakairitang babae?"

Hinila ni tanya ang mama ni jinho papuntang kitchen.

"Tita sorry.. pero walang maalala si Jinho sa Kaniyang present. Dahil sa pagka accidente niya."

"What!? Even Cha hindi niya malala ang asawa niya.? Nasan si Cha ngayon?"

"Hindi ko po alam tita. Ayaw kasi siyang makita ni Jinho. Simula ng magising si Jinho pinagtatabuyan niya si Cha."

"kawawa naman ang daughter in law ko."

"Mom!" Sigaw ni jinho

"Yes!"

"mom! Hindi maayos ang kwarto ko pakisabi ayusin ni manang."

"sige"

Naging moody si Jinho. Lagi tong galit o parang hindi maganda ang araw niya. Ang mga maids sa kanilang bahay ay lagi niyang pinapagalitan kahit simpleng mali ang mga nagawa nila.

Habang kumakain sila ng Dinner.

"ano ba eto! Anong lasa nito!"

Pagalit na sabi ni jinho.

"may problema ba sa pagkain?"

Tanong ng mommy niya.

"sinong nagluto?"

"yung isang maid natin jinho nag day off kasi ang taga luto natin."

"Pakitawag mom."

"jinho! Ok naman ah."

"mom pakitawag."

Mahinahon ang pagsabi ni jinho na pinipigilan ang sarili na magtaas ng boses.

"okay.. "

Nasa harapan na ni Jinho ang nagluto ng dinner nila.

Tumayo si Jinho

"sa tingin mo eto na ang luto na masarap sayo?"

"sorry po sr. Jinho kung hindi niyo po ngaustuhan ang lasa."

Nakauko ang maid at nanginginig sa takot.

"Jinho! Ano bang nangyayari sayo! Lahat ng maids dito pinagiinitan mo!"

"Dahil wala na silang magawang maayos mom! Kapag ako nainis ng todo papalitan ko silang lahat!"

Sabay bagsak ni jinho ang towel sa lamesa at umalis na ito at pumasok sa kwarto.

Sobra na ang ugali ni Jinho. Nasa bahay lang din siya  hindi pa siya nakakabalik sa trabaho niya.

Laging nagpupunta si Tanya sa bahay nila jinho.

Tuwing pumupunta si Tanya. Masigla si Jinho.

Napapansin din ng mama ni jinho na ganun si Jinho.

Kaya isang araw tinanong niya kay Jinho kung nagugustuhan niya si Tanya.

At ang sinagot niya ay hindi niya alam.

"Mom... Tuwing gabi nananaginip ako. May kasama akong babae. Sa panaginip ko at napakasaya namin pero hindi ko makita ang kaniyang mukha."

"Nagbabalik naba ang alaala mo?"

"hindi pa."

"Baka ang babaeng nasa panaginip mo ay ang asawa mo."

"yung babae na nasa U.S na nakita ko?"

"Jinho hanapin mo ang asawa mo almost 3 months na siyang wala hindi ko macontact. Asawa mo padin un Jinho kahit hindi mo siya maalala at hindi ka pwede magmahal ng iba."

"mom..!"

please Jinho.. hanapin mo siya."

"oo na..."

"thank you son."

Hinawakan ng mommy niya ang buhok niya at ginulo gulo.

"Mom! Ano ba!"

"Mom hindi ko maipapangako na magiging okay ako sa kaniya."

________________

Nag-umpisa na nga nghanap si Jinho.

Una niyang pinuntahan ang parents ni Cha.

Pagbungad palang ni jinho sa bahay ang mama ni cha ang sumalubong.

"Bakit ka nandito! Anglakas mong magpakita samin ngayon! Dahil sayo nawawala ang anak namin.! Hindi namin siya mahanap kahit saan!"

Iyak ng iyak ang mama ni cha habang sinusuntok ang dibdib ni jinho.

"tama na yan"

sabi ng papa ni cha

"Pasensya kana Jinho"

"sorry po.."

Biglang nalungkot si Jinho at biglang kumirot ang dibdib niya at sumakit ng sobra ang ulo niya..

Jinho! Okay ka lang?

Pumasok ka muna at uminom ng tubig.

Inalalayan niya si Jinho at pinaupo.

"okay kana?" Tanong ulit ng papa ni cha.

"okay lang po ako. Sorry po pala dahil nawawala ang anak niyo. Hayaan niyo po hahanapin ko siya."

"hindi mo naman kasalan jinho. Alam namin na wala kang maalala."

"pangako po. Hahanapin ko siya.

Sige po aalis na ako."

"baka hindi kapa okay.. baka mapano ka sa daan."

"wag po kayong mag alala okay lang po ako."

______________

Nagtanong tanong si Jinho sa lahat ng kakilala niya at sa mga malalapit na kaibigan ni cha.

Pero walang nakakaalam kung nasan si cha.

Habang nasa sasakyan si Jinho.

Biglang sumakit na naman ang ulo nito at may mga alaala siya na nagbabalik.

Nakikita niya sa alaala niya na nasa magandang lugar siya at nakaluhod siya sa harap ng babae. Pero hindi niya makita padin ang mukha nito. Lalong kumirot pa ang ulo niya. At may nakikita siya sa alaala niya na maraming fire works..

ahHhhh....!!!

Napasigaw nalang si jinho habang hawak hawak niya ang ulo niya na sumasakit.

Nakatulog siya sa kaniyang sasakyan

pag gising niya gabi na.

nasan na ba ako.?

Pagtingin niya sa paligid nasa gilid siya ng daan at malapit sa Dagat.

At mukhang familiar sa kaniya eto.

Kaya ng hanap siya ng resort.

Nakahanap naman siya pero malayo na to sa dagat malapit na ito sa mga kabahayan. Pero maganda ang view dahil mataas ang lugar.

Pumasok siya sa resort at sinalubong siya ng isang staff

"Mag che check in po ba kayo?"

"Oo"

"okay sr. Sa room 204 nalang po eto po ang susi."

parang nakapunta na ako dito.

Sabi ni jinho sa isip niya.

"Andito po ba kayo para sunduin ang asawa niyo?"

Tanong nito kay jinho

"asawa ko?"

"yes po.."

"nasaan siya?"

"sa Room 204 po same ko na din po ni logbook ang name niyo sa room ng asawa mo po."

"thank you."

Tumakbo agad si Jinho sa room.

Binuksan agad ni Jinho ang pinto.

Hinanap niya si Cha pero wala eto.

Naghanap siya sa labas hanggang nakarating siya sa view deck.

Nakita ni Jinho ang babae na nakatalikod at nakatingin sa madaming ilaw sa baba ng bundok.



Namangha si Jinho sa Ganda ng tanawin.

Lumapit si Jinho  At bigla nito hinawakan ang kamay at pinaharap.

"Cha!?"

"Jinho... Bakit.. andito ka? andito kaba dahil naalala mo naba ang lahat?"

"Hindi.. favor ni mommy na hanapin kita. Gusto niyang umuwi kana.

Nag aalala na siya at ang parents mo."

"yun ang dahilan mo pero pano mo nalaman na andito ako. Walang nakakaalam na andito ako."

"ahmm.. bigla nalang ako napadpad dito."

"Ganun?"

"oo nga! Sabi eh!"

"wag kang sumigaw! "

"Fine."

Tumalikod si jinho at lumakad papalayo.

"hoy! Saan ka pupunta? Bumalik kanga!"

Sinundan ni cha si Jinho.

Pumasok sa room 204 si Jinho.

"hoy..!! Bakit ka papasok diyan! Room ko yan!"

"room ko din to!"

Sabay higa ni jinho sa kama.

"sino nagsabi sayo na dito ka! Ha!?

Nakapameywang si cha sa kaniya sa harap ng kama.

"ung staff sabi niya asawa naman kita. Nagtataka ako bakit nasabi niya iyon. Sinabi mo ba?"

"hindi.. wala kaba talaga natatandaan sa lugar na ito.?"

"wala.. pagod na ako. napagod ako sa kakahanap sayo. matutulog na ako kaya wag mo ako kausapin."

Hinila ni cha ang kamay ni Jinho.

Para paalisin siya sa kama.

"alis diyan kama ko yan sa sofa ka!"

Sa paghila niya napatayo si jinho pero na out of balance si jinho at natumba sa kaniya kaya na pahiga sila sa floor at nakapatong si Jinho sa kaniya.

Nagkatinginan sila.. bumilis ang tibok ng puso ni cha at ganun din kay Jinho.

Itinulak ni cha si Jinho.

"ano ba yan!" Sabi ni cha

"sige diyan kana. Sa sofa na ako." Sabi ni jinho sa kaniya

Nakahiga si Jinho sa sofa.

hindi makatulog si jinho ganun din si cha

Baligtad ng baligtad sa kama si cha.

Hindi mapalagay si Jinho. Bakit napakabilis ng tibok ng puso niya noong magkadikit sila.

Na late ng gising si Cha.

Naamoy niya ang masarap na pagkain sa kusina.

Pumunta siya at nakita niya na nagluluto si Jinho.

"gising kana pala. Malapit ko ng matapos to kakain na tayo mamaya."

Nakatingin lang si cha kay jinho at umupo sa harap ng lamesa.

Pinagmamasdan si Jinho habang ngluluto.

At sabi ni cha sa isip niya.

Sana maalala mo na ako Jinho sobrang miss na kita. Masaya ako dahil andito ka ngayon na hindi mo na ako tinataboy.

Napakagwapo niya kahit ng luluto. Gwapong chef.

Nakatalumbaba siya na nakatingin kay jinho

"Tapos na. Kain na tayo."

"okay"

Excited na tikman ni cha ang niluto ni jinho.

"Wow.. ang sarap! Magaling ka palang magluto ngayon ko lang alam"

"Talaga? after nito uuwi na tayo. Dahil nag aalala na sila sayo. Tinawagan ko na sila na nahanap na kita."

"Okay"

Kaya hindi pinaalam ni cha kung nasaan siya dahil gusto niya na si Jinho ang makahanap sa kaniya dahil naniniwala siya na maalala ni Jinho kung saan siya pupunta. Pero nahanap nga siya ni Jinho pero hindi pa nagbabalik ang alaala niya.

At least nahanap siya nito.  Okay na siya at nakasama niya si jinho.

_______chapter13 end_____

Author: please dont forget to vote and comment and follow me for more updates of my story.