Chapter 243

"Hon, May nagawa ba kong di nagustuhan ni Mama?" Tanong ni Martin sakin habang nagmamaneho siya ng sasakyan.

Pauwi na kami sa bahay namin sa Bulacan kasi nga kailangan kong sundin yung inuutos ni Mama plus need ko rin silang kuha ng gamit ni Mike. Buti nalang pumayag si Martin na dun muna kami sa bahay namin matulog.

"Wala naman!" Maang-maangan kong sagot.

Di ko parin kasi alam kung paano sasabihin yung nangyari kay Martin. Isa pa ayaw ko na kasing palakihin yung problema. Alam ko naman nasabi lang yun ni Mama pero di niya naman intensyon na talagang paghiwalayin kaming dalawa pero di parin maiwasang maiba yung pakikitungo niya kay Martin kanina kasi nga masama parin ang loob nito. Maging si Mike nga na madaldal sa harap niya ay naging tahimik lang. Ayaw naman kasi ikwento ni Mama yung buong pangyayari pero knowing Lola ni Martin sa Elena alam kong wala silang magandang nasabi sa Mama ko.

"Hon!" Tawag ni Martin sakin uli.

"Hmmm!" Sagot ko habang naka tingin sa kanya at ganun din siya sakin.

"Wag ka ng mag-alala, okay lang kami!" Sabi ko kay Martin.

Tumango lang siya at muling nagpatuloy sa pagmamaneho.

Pag dating namin sa bahay namin agad akong nagligpit ng mga dapat dadalhin sa hospital.

"Mauna ka ng magpahinga sa kwarto!" Utos ko kay Martin. Tapos na siyang maligo.

"Sabay na tayo!"

"Okay!" Pagsang ayon ko narin. Nasa kwarto kami nila Mama at Papa kasi nga nililigpit ko yung mga damit ni Mama saka yung mga necessary documents.

"Bakit nilalabas mo yung titulo ng bahay niyo?" Tanong ni Martin habang hawak-hawak yung envelop na naglalaman ng titulo ng bahay namin.

"Isasanla ko muna sa bangko, pandagdag sa billis ni Papa." Sagot ko naman.

"Di mo naman na kailangang gawin yun, Willing naman akong magbayad ng lahat ng bills ni Papa sa hospital."

"Hon, diba sabi ko naman sayo hayaan mo muna kami magsettle nito. Kapag di ko na talaga kaya sayo ako lalapit. Sa nagayon, ako na muna bahala ha!"

Magsasalita pa sana si Martin pero di ko na siya hinayaan. Pinigil ko ng labi yung gusto pa sana niyang sabihin.

"Ikaw yung nauna ha! Wag mo ko ng sisihin!" Sabi ni Martin sabay buhat sakin.

"Hon!" Reklamo ko pero agad akong kumapot sa leeg niya kasi baka malaglag ako. Princess style yung ginawa niyang pagbuhat sakin papunta sa kwarto ko sa taas.

"Di pa ko tapos magligpit!" Reklamo ko.

"Inakit mo ko eh!"

"Anong inakit, hinalikan lang kita ah!"

"Basta inakit mo ko!" Pagpupumilit niya habang dahan-dahan akong inilapag sa kama.

"Kunyari ka pa gusto mo lang umi-score!" Sabi ko sa kanya pero di naman na ko nagreklamo ng bigla niya kong patungan at halikan sa labi.

"I miss you Hon!" Bulong niya sakin habang hinahalikan yung dulo ng tenga ko.

"I miss you too!" Sagot ko sa kanya habang tinutulungan ko siyang tanggalin yung suot niyang sando.

"Gusto ko ng angkinin ka Hon!"

"Angkinin mo na ko!" Paki usap ko ky Martin habang nasa dibdib ko naka subsob yung ulo niya at pinaglalaruan yung tayong-tayo kong mga nipple.

Muli niya kong hinalikan sa labi bago ako tiningnan sa mata.

"Di ka ba magsisi na gagawin natin yun kahit di pa kita pinapakasalan?"

"Kailan man di ako magsisi na binigay ko sayo yung sarili ko! Kasi mahal na mahal kita Martin!"

"Mahal na mahal din kita Michelle!"

Pagkatapos nun naging mapusok na si Martin. Di ko na alam kung paano niya natanggal yung saplot naming dalawa basta ang alam ko lang ilang beses kong narating yung langit dahil sa pagkakasubsob niya sa pagitan ng dalawa kong binti pero di ko naabot yung kasikdulan kasi nung akala ko kukunin na ni Martin yung virginity ko di niya ito itinuloy sa halip ay nanatili lang siyang naka patong sakin at nakayakap habang magkadikit yung buo naming katawan.

"Nagbago isip mo?" Pang-aasar ko sa kanya habang sinusuklay ko ng daliri ko yung buhok niya.

"Iniisip ko kasi baka di ka makalakad bukas kapag ginawa natin yun ngayon."

"Talaga! Buti naman iniisip mo ko! Kaya tulog na tayo!" Naka ngiting sabi ko.

"Di pa pwedi may obligasyon ka pa!" Sabi ni Martin habang pinagpalit yung position naming dalawa. Ako na yung nasa taas at siya na yung nasa baba.

"Hon, sasakit yung kamay ko niyan! Baka mahirapan akong magsulat bukas." Pag-iinarte ko.

"Hon, pwedi mong gamitin yung kaliwa mong kamay di mo yun ginagamit sa pagsusulat!" Malambing na sagot ni Martin sakin habang dinala niya yung kaliwa kong kamay sa matigas at tayong-tayo parin niyang bandera.

"Ikaw magluto bukas ha! Sakit ng kamay ko!" Sabi ko sa kanya habang naka subsob ako sa dibdin niya. Tapos na yung session naming dalawa pero bahagya parin akong nakapatong sa malapad niyang dibdib.

"Sige pagluluto kita basta wag kang magrereklamo kapag di yung edible!"

"Nagluto ka pa kung di naman pala edible?" Malungkot kong sabi habang umayos na ko ng higa.

Kasalukuyan na kong naka tihaya sa kama at naka tingala sa puting kisame ng kwarto ko. Natitig ako sa bumbilyang naka bukas.

"Hon!" Tawag ni Martin sakin.

"Bakit?" Sagot ko habang tiningnan ko siya.

"Napaka lalim kasi ng iniisip mo!" Sabi niya sakin sabay yakap sa baywang ko. Naka tagilid na siya ng position habang tinutukuran ng braso niya yung ulo niya para mapagmasdan niya ng maayos yung muka ko.

"Iniisip ko lang si Papa kung ano na ang mangyayari sakanya, kung paano na yung magiging buhay niya sa araw-araw." Malungkot kong sagot.

"Wag mo ng masyadong isipin yun. Ang isipin muna natin is yung operation ni Papa bukas." Payo ni Martin sabay halik sa noo ko.

"Tama!" Pag-sangayon ko sabay yakap kay Martin. Pag-alis kasi namin kanina sa hospital di pa naoperahan si Papa kasi nga wala pang available na operating room kaya bukas pa siya naka schedule.

Magpapasko na pero sa halip na maging masayang okasyun sa pamilya namin nasa hospital kami at inaalala yung haligi ng tahanan namin na hanggang ngayon ay nakaratay parin. Di ko mapigilang maluha dahil sa nangyayari.

Di ko namalayan naka tulog na ko habang nanatiling naka subsob sa dibdib ni Martin na di nagsasawa sa pagtapik ng likod ko. Ginawa niya kong baby na parang hinehele dahils sa paghaplos niya sakin.