Chapter 8

Sinulit namin ang buong araw namin sa resort. Halos lahat ng activities na offer ng resort ay ginawa namin.

I enjoyed a lot. This is our first date together. He promised that he will take me out on a date often.

Sunday ng hapon kami bumiyahe pabalik ng Metro. Back to reality ika nga. Pansamantala kong nakalimutan na mga estudyante pa lang pala kami.

Nawala sa isip ko iyon. Akala ko adults na talaga kami. We are in a legal age now but still we needed to finish our studies for our future.

———

Nagtanggal siya ng sapatos at hinubad ang kaniyang tshirt bago siya nagpatibuwal sa kama.

Ako naman ay pumasok na muna ng banyo para makapaghilamos at makapagpunas ng basang bimpo sa aking katawan.

Nanlalagkit kasi ang pakiramdam ko. Nagsuot ako ng komportable damit bago ko siya tinabihan sa kama.

Umunan ako sa kaniyang dibdib. Agad naman niya akong niyakap at hinalikan sa aking noo. Napangiti ako.

Didn't know that I could feel so happy being in his arms. Him beside me.

——

Maaga akong gumising kinaumagahan para maghanda ng almusal namin.

May stock pa naman kami ng pagkain. Titignan ko mamayang hapon ang stocks sa bahay para ma-defrost ko na ang refrigerator doon. Umalis na din kasi sina mama kahapon. Bumalik na sila ng province, dahil nandoon ang business nila. Tatapusin ko lang dapat ang semester at susunod na ako sa kanila doon, pero mukhang hindi na iyon mangyayari ngayon dahil may asawa na ako.

Madaming bilin si Mama kahapon. Hanggang sa mga text messages na pinadala niya ngayong umaga ay puro pangaral ang nabasa ko.

"Call us if there's a problem." 'Yan ang paulit-ulit na sinasabi niya. Para bang inaasahan nila na magkakaproblema ako.

Hmmm. Sana wala naman. Masaya kami ni Kian. Ngayon lang akong naging masaya sa tanang buhay ko. Sa wakas hindi na ako uuwi sa bahay na walang kasama. Hindi na ako kakain mag-isa. Hindi na matutulog ng mag-isa.

Nandiyan na si Kian na kasama ko hanggang sa umabot kami sa pagtanda. Napangiti ako sa aking naiisip.

Sabay kaming nag-almusal ni Kian. Pinagtulungan din namin ang mga hugasin bago kami naligo para makapasok na sa university.

Malaki na ang pinagbago ng buhay ko mula nang may nangyari sa amin ni Kian at lalo na ngayon na kasal kami.

Dati, wala akong ganang pumasok sa eskwela dahil sa pambu-bully nila. Pero ngayon, wala ng kahit isa ang nagtatangka pang mam-bully sa akin.

Bakit hindi. Ang pasimuno ay asawa ko na ngayon. Iyon nga lang, kapalit ng pagiging asawa niya ay ang mga matang matalas na nakatingin sa akin.

Magkahawak kami ng kamay ni Kian habang naglalakad papunta sa unang klase ko.

Hinatid niya ako hanggang sa labas ng classroom. Bago ako pumasok ay kinintalan muna niya ako ng halik sa aking pisngi.

"Sabay tayong mag-lunch mamaya. I love you, Moo..." bulong niya sa aking tenga. Napangiti ako sa tawag niya sa akin at sa lambing ng kaniyang boses.

"Goodluck sa klase," that's the only thing I could say. I don't know if I should answer his I love you. I know I like him, that he is special to me but I am not that sure if my feelings for him was as deep as his love for me.

Sa mga susunod na araw malalaman ko din kung ano man ito. Kung gaano na kalalim ang pagmamahal ko para sa kaniya.

Ganado akong mag-aral. Naging active ako sa buong klase. May mga ilan din akong mga kaklase na lumalapit sa akin para makipagkaibigan.

Natapos ang last subject ko ngayong umaga. Paglabas ko ng classroom ay saktong nakatanggap ako ng text messages galing kay Kian.

Katatapos lang din ng klase niya. Sa canteen na lang daw kami magkita.

Wala pa siya pagdating ko sa canteen. Ang grupo ng cheering squad ay natigil sa pagtatawanan at paghaharutan nang makita ako.

Hindi ko na lang sila pinagtuunan ng pansin. They don't like me and I don't like them either.

Pumila ako sa counter para makapag-order ng makakain namin ni Kian. Medyo mahaba ang pila kaya naman nagtipa muna ako ng mensahe. Itatanong ko kung ano ang gusto niyang kainin for lunch.

Bago ko pa man ma-send ang mensahe ay dumating na siya. Inakbayan niya ako at mabilis na ninakawan ng halik sa labi. Namumula ang aking pisngi na nag-iwas ng tingin.

Sa gilid ng aking paningin ay napansin ko ang ilang mga estudyanteng babae na nakatingin sa gawi namin ni Kian habang nagbubulungan. Ang iba naman ay nakairap, lalo na ang grupo ng mga cheering squad.

"Ano ang kakainin mo?" tanong ko kay Kian. Tiningala ko siya. Muli na naman niya akong dinampian ng halik. But this time sa aking noo na.

"Ikaw..." bulong niya sa aking tenga.

Napakurap ako. "Ha?" maang kong tanong. Ngumisi siya at muling pinantay ang kaniyang mukha sa aking mukha.

"Ikaw ang gusto kong kainin..." muli niyang bulong. Nag-init ang aking mukha. Pakiramdam ko may nakarinig ng pinag-uusapan namin. Pasimple kong kinurot ang tagiliran ni Kian.

Mahina naman siyang tumawa. After lunch ay tumambay muna kami ni Kian sa mga benches kasama ang barkada niya. Tahimik lang ako na nakikinig sa mga usapan nila dahil hindi naman ako maka-relate.

They are talking about their subject, hanggang sa mapunta sa sports and then girls.

Nilalaro ni Kian ang aking kamay. Magkatabi kami, dikit na dikit sa isa't isa.

"Tinatamad akong pumasok," bulong niya sa akin. Ngumuso ako at umiling.

"Pero kailangan nating mag-aral para sa future natin," I said. I want us to finish college and will both have a successful career.

"Paano ang future natin kapag hindi tayo nagsipag mag-aral?" Kian do well in his class. He's a consistent deans lister since we were in elementary.

Hindi lang halata dahil sa pagiging mabarkada niya.

Pinisil niya ang aking kamay. "Nabitin lang ako sa bakasyon natin. I want to spend time with you," paglalambing niya. Ngumiti lang ako.

"Sa bakasyon ka ba talaga nabitin?" Nahihiyang tanong ko sa kaniya. He giggled.

"Puwede naman nating gawin mamayang gabi." Pulang-pula ang aking mukha habang sinasabi iyon.

Mahina siyang nagmura. Hinapit niya ang aking bewang at muling bumulong.

"Damn! My c*ck is excited already," bulong niya. Pasimple akong napatingin sa kaniyang kandungan at napansin kong nanikip ang kaniyang pantalon dahil sa paglaki ng kaniyang pagkalalake.

Ano ba ang ginawa ko para lumaki siya ng ganiyan? Wala naman, ah. Napapailing na lang ako.

"Do something about it," bulong niya sa namamaos na boses. What? Ano'ng magagawa ko?

Nagkatinginan kami ng ilang segundo. Saglit pa ay tumayo na siya. Hinawakan niya ang aking kamay at marahan akong hinila patayo.

"Oh, saan kayo pupunta? Mamaya pa ang klase natin, ah," puna ng mga kaibigan niya. Nagkibit-balikat si Kian.

Nagkatinginan ang kaniyang mga kaibigan. Ilang sandali pa ay nagtawanan na sila.

"Naku, mahirap iyan."

"Sakit niyan sa puson."

Namula ang mukha ko nang maunawaan ko ang mga pinagsasabi nila.

"Mga gago," mura ni Kian sa kanila pero patuloy lang ang mga ito sa pagtawanan.

Hinila na ako ni Kian. Pagkarating namin sa parking lot ay agad niya akong hinalikan. Hindi ako komportable na nasa public place kami kaya naman tinulak ko siya.

Agad naman niyang pinaandar ang kaniyang kotse at pinaharurot hanggang sa makarating kami ng bahay.

Pagpasok namin ng bahay ay agad niya akong niyapos. May pagmamadali ang bawat kilos niya. Ang kaniyang halik ay sobrang agresibo.

Pambihira! Akala mo naman parang hindi napagbigyan ng ilang dekada.

Iglap lang ay hubo't hubad na kami parehas. Hindi na kami nakarating pa sa kuwarto. Nakasaklang ang aking mga binti sa kaniyang bewang habang ang kaniyang kamay ay nasa aking pang-upo.

Patuloy ang mapusok na salpukan ng aming mga labi. Kumikiskis ang kaniyang matigas na pagkalalake sa aking bukana na nagbigay sa bawat himaymay ng aking katawan ng matinding init at pagnanasa.

I can't believe it! We ditch our class just for this. Agad niya akong nilapag sa sofa. Nakaluhod ako sa sofa habang ang aking mga kamay ay nakahawak sa backrest.

"Kian..." Ramdam ko ang ulo ng kaniyang pagkalalake na kinikiskis niya sa aking bukana. Napapagiling ako at bahagya pang napapaliyad sa tuwing nilalayo niya ito.

Urgh!

"Put it–Oh!" malakas akong napaungol ng walang babala niya itong ipasok.

Mabilis siyang bumayo. Nagmamadali. Ang kaniyang isang kamay ay nasa aking dibdib, marahang hinihimas at nilalaro ang isa kong nipple.

"Sh*t!" pagmumura niya habang palakas nang palakas at pabilis nang pabilis ang pag-atras abante niya.

"Ah! Kian!" Ramdam ko ang kaniyang bibig sa aking batok. Ang mainit na hininga niya na tumatama sa aking balat ay nakakadagdag sa matinding pagnanasa na aking nararamdaman.

Shit! Ang sarap!

May kasamang gigil ang halik niya sa aking batok. Bahagya niya itong dinidilaan dahil ramdam ko ang basa at mainit na laway niya sa aking balat.

Kung saan-saan na naman siya naglagay ng marka. Ramdan ko ang kaunting kirot nang sipsipin niya ang aking leeg, ganunpaman nanaig pa din ang matinding pagnanasa na nararamdaman ko dahil sa init at sarap na hatid ng pagkalalake niyang walang habas na naglalabas masok sa aking pagkababae.

"Ah... I can't take it anymore..." gigil niyang bulong sa aking tenga. Nilapirot niya ang isa kong nipple gamit ang kaniyang daliri na nagpatindi ng pagnanais kong agad marating ang rurok.

Sa sobrang lakas ng paggalaw niya ay kamuntik pa akong tumilapon, nanginginig ang aking tuhod at ang mga kamay ko'y nawalan ng lakas.

"Kian!" tili ko pero gagad niya akong hinawakan sa magkabila kong bewang. Some few hard thrust and I feel his cum filled my womb again.

Buti na lang talaga at naka-pills ako. Kung hindi, buntis talaga ako.

Malakas ang kabog ng aking dibdib. Nang hugutin niya ang kaniyang katigasan ay sumalampak ako sa sofa dahil sa matinding pagod.

Iiling-iling akong nakatingin kay Kian. Kamuntik pa akong madisgrasya dahil sa pinaggagawa namin.

Sabay kaming natawa. "Hindi na 'to mauulit pa," paalala ko sa kaniya.

Tumaas ang kaniyang kilay. "I don't think so," agad na kontra niya.

"Hindi na tayo puwedeng lumiban ulit ng klase dahil lang dito," dugtong ko. Mahina siyang tumawa.

"Akala ko pagdadamutan mo na ang asawa mo." Naku, mukhang imposible naman iyon. Magdikit lang kami nag-iinit na kaming parehas. Siguro kapag nasa university kami iiwasan ko na lang na magdikit kami para hindi na ito maulit.

Kailangan naming magseryoso sa pag-aaral.

Medyo nakakapagod palang isabay sa pag-aaral ang pagkakaroon ng asawa. Nakaka-drain ng utak ang mga subjects. Pagdating naman sa bahay ay ubos na ang lakas ko sa gawaing bahay pa lang at kay Kian na halos gabi-gabi kung maglambing.

But overall, everything was great! I am happy and contented. May mga pagkakataon na may tampuhan kami at kaunting pagtatalo pero agad din naman naming naaayos.

Nadadaan naman sa maayos na pag-uusap ang aming mga misunderstandings.

We both agreed that we should finish our studies first, have a stable job or career before we start to have our family, kaya nag-te-take ako ng pills.

Hindi ako puwedeng magbuntis na hindi nakapagtapos lalo at umaasa pa din kami sa aming mga magulang. Kapag bumuo na kami ng pamilya, kailangang kaya na naming mag-provide para sa pangangailangan ng aming anak. Madami kaming mga pangarap. At alam kong matutupad namin iyon ng magkasama.

Pahirap nang pahirap ang mga subjects ko pero nagiging madali dahil sa tulong niya. Napanatili namin ang mataas na marka.

Kasama sa pangarap naming dalawa na magtapos with flying colors para sa mas magandang oportunidad kapag pumasok na kami sa malalaking kompanya na pangarap naming pagtrabahuan.