Chapter 6: Trust

Muli kaming natulog nang oras na maalala ko si Knoa. May maliit na takot na namuo sa dibdib ko ng mga oras na iyon sapagkat hindi mawala sa isip ko ang ginagawa ngayon ng asawa ko. May tiwala naman ako sa kanya. Hindi iyon nawala noong una pa ngunit sa mga taong nakapaligid sa kanya, ay wala. Wala ni isa akong tiwala sa kanila. Syempre, maliban kay papa na laging umaalalay kapag may kailangan sya. But the people behind him?. Nah!. Gusto ko pa rin sanang malaman kung anong dokumento iyong hawak nya subalit may punto nga sya. Na dapat magtiwala muna ako sa kanya ngayon. At malamang, ibibigay ko iyon dahil mahal ko sya.

"Mommy!!.. Daddy!!.." umalingawngaw ang boses na iyon ni Knoa mula kung saan. I just moan kasabay ng pagbalikwas. Iniyakap ko pa lalo kay Jaden ang braso't binti ko dahil hinihila pa talaga ako ng malambot na kama.

"Daddy! Mommy! I'm home!!.." muli ay narinig ko ang boses nya.

"Babe, is that Knoa?.." inaantok ko pang tanong. Pikit ang matang nakatingin sa mukha ni Jaden. Dumilat sya't gumalaw. Iniyakap rin ang braso nya sa ilalim ng katawan ko atsaka binuhat ako patungong ibabaw nya.

"What babe?. Knoa is here.." ngiwi ko. Sa pintuan nakatingin. Medyo kinakabahan ako na baka makita ng aming anak ang posisyon namin ngayon.

"I know. Di iyon basta papasok.. He's with his tito daddy naman.." humalik sya ng isa pagkatapos nitong magsalita. "I want some breakfast baby.." direkta nitong sabe.

Agad nagsalubong ang dalawa kong kilay sa kanya. "Ano!?.." tanong ko. Hindi agad naproseso ng utak ko ang ibig nyang sabihin. Agad lumipad ang dalawa nitong palad sa pang-upo ko at pinisil pisil iyon.

"Tsk! Jaden, baka makita tayo.." tinanggal ko ang kamay nya sa likod ko't tinulak ang dibdib nya upang makatayo subalit hinila nya lang ako't ipinulupot ang isang kamay sa likod ko at sa isang iglap. Nagkapalit na kami ng posisyon.

"This will be quick.." anya atsaka na humalik sa labi ko't naglakbay na pababa. Gumalaw ang mga palad nya na para bang may sariling isip patungong ibaba. Sandali lang din naglagi ang mga iyon saka na nya inihatid ang bisita sa bahay nya. Mabilis ang bawat tira nya. Damang dama ko rin ang haba't laki nya. Na yung dating baon nito kahapon ay parang wala lang kumpara sa baon nito ngayon. Para akong isang balon na pailalim ng pailalim kung sisirin. Habang pabilis ng pabilis rin ay lalong tumitirik ang dalawa kong mata sa sarap na dulot nya. Hindi ko inasahan na mas masarap pala ito sa totoong almusal na sinasabi nya. At sa bawat halinghing din naming dalawa ay para akong isinasayaw sa alapaap. Lumilipad habang kumakanta.

"Mommy!.." si Knoa.

"Faster baby!.. uhm.. uh.. uh.." lumabas ito sa labi ko. Nakakahiya pero malapit ko na talagang matikman ang tsokolateng mainit init pa.

"it's coming baby.. dance with me.." ani Jaden pa na hingal na hingal. Gusto ko tuloy punasan yung pawis nya saka sya paypayan.

Sinabayan ko ang ritmo na ginagawa nya at duon na naman namin natagpuan ang kalangitan.

Bagsak ang katawan nya sakin. Ang ulo nya'y nasa kaliwa kong leeg at duon malalim na humihingal. "What would you say?. Is it delicious, isn't it?.."

"Tsk!.." pinalo ko ang pwet nya kaya sya natawa. "Ke aga!..." nguso ko. Lihim na nagtatalon sa tuwa.

"Mas masarap nga raw kasi pag umaga babe.. haha.."

"Nagsabi sa'yo?.."

"Your kuya's.." anya na may ngiti sa labi.

Umikot ang mata ko't bahagyang natawa.

"Are you even serious?.." nguso ko. Tinanguan nya ako't hinalikan muli sa pisngi.

"Yes babe. You are so beautiful my goddess wife.. still can't imagine how lucky I am.. of being with you.. as my wife.." he pouted his reddish lips. Binasa nya pa ito. Hindi tuloy ako nakapagtimpi. Hinalikan ko na sya. Isang halik na mabagal, matagal at talagang duon ko naramdaman ang isang tunay na halik. I'm not saying na those kisses from him back then is not real but I should say that this one today is totally different. It's a passionate, gentle and sweet kiss. It's love.

"Mommy! Daddy! Tito Daddy is now angry!!.." buong puso na yata itong isinigaw ng aming anak para pareho kaming magising sa katotohanan na may tao nang naghihintay sa amin sa ibaba. Natawa ako sa kabila ng mga halik ni Jaden sa akin. He smiled too like an idiot. Isang huling halik pa muna ang ginawa nya bago sya tumayo sa ibabaw ko.

"I'm sure your brother is now crasy mad at us now.."

"Sinabi mo pa. Tsk.. kasi e.." bulong ko pa. He chuckled sexily while heading to the bathroom.

"Sshhh.. breakfast in bed again tomorrow.." bulong nya habang patungong banyo.

"Hayst!..Dami mong alam. Bilisan mo na nga dyan.." ngiwi ko sa gagawin nyang pagligo. Nakasarado na ang pintuan pero binuksan nya ulit ito. "Bakit?. Ulit ba?. o baka gusto mo, sabay na tayo dito.."

"Jaden?!.." galit ko ng sambit. Tumayo ako't nagsuot ng maayos na damit.

"Behave na Jaden! Behave.." kinausap na nito ang sarili saka humarap sa dingding bago walang paalam na nagpatuloy na sa pagligo. I fixed the bed and myself bago tuluyabg lumabas. At pagkabukas ko palang ng pinto. Nakapamaywang na Knoa na ang nasilayan ko. Kasama nito ang nakahalukipkip ko ng kapatid.

"O my! Good morning baby!.." masaya kong bati dito. Naupo ako't niyakap sya ngunit nagtaka ako bat di nya ako niyakap pabalik.

"What's wrong?.." tanong ko. Nakasimangot na sya. Sinulyapan ko si kuya sa pader na prenteng nakasandal doon. Nagbuga ito ng hangin. Nagpalipat lipat muna ang mata nya sa amin bago sya nagsalita.

"He's been calling you both kanina pa. Ganun ba kasarap tulog nyo?.." sarkastiko nitong sabe.

Oh I knew it! Tama nga si Jaden. He's now crazy mad! Ganyan yan pag pinaghihintay, nagagalit bigla. Psh! Hay! Paano, hanggang ngayon, bitter is his taste until today.

Natahimik ako. Thinking what should I answer ngunit naisip kong wag nalang syang sagutin dahil alam ko na nakahanda na kanina pa ang mga isasagot nya sa susunod kong mga sagot sa tanong nya. Hay kuya! What's knew?. Nothing's changed!.

"Bukambibig pa kayo kagabi pero kayo?. Di nyo man lang naisip tawagan ang anak nyo.."

See?. Di na ako sumagot kanina ha, pero may karugtong pa rin yung hinanakit nya. Para tuloy bumigat bigla ang dibdib ko. Nakalimutan ko nga kasi. Paano ko ito sasabihn sa kanya?.

"I've waited for your call po ." Knoa interrupted my long listed thoughta. Bumalik sa kanya ang paningin ko. Agad dumaan ang lungkot sa buong katawan ko.

"Sorry baby. I'm so sorry.." buong puso kong sambit. I caressed his face and hug him. We're so sorry dahil masyado kaming nadala ng aming emosyon. Gusto ko itong idagdag ngunit bigla akong nakaramdam ng hiya para kay kuya.

"Pasensya na rin kuya.."

"Tsk.." ngiwi lang nya tas sa malayo na tumingin. I smiled bitterly at his remark. Niyakap ko nalang ng mahigpit si Knoa. Bat ba ang tagal ni Jaden lumabas?. And speaking of. Bumukas ang pintuan at iniluwa ang bagong ligong Jaden.

"Good morning bro.." bati nito sa kapatid ko. Hindi man lang sya nito sinulyapan. Tinaasan nya lang ng kamay saka nagmartsa na pababa.

"Coffee please.." request pa nya. Nagkatinginan nalang kami ni Jaden at parehong nagkibit balikat.

We know kuya. Alam ko na alam nya ang nangyayari behind everything. He wants details sometimes lalo na mula sa akin kaya siguro nagrequest sya ng kape. Naku Jaden! Mahaba habang paliwanag gagawin mo mamaya! But before that. Kinalabit ako nitong si Knoa.

"What baby?.." tanong ko rin.

"I'm hungry na po.." humaba ang kanyang nguso. Kaya ako natawa. Ang cute cute nya.

"Gutom na rin si Daddy. Let's go downstairs.." binuhat ni Jaden nitong si Knoa saka pinasakay sa likod nya. Patakbo silang bumaba ng hagdanan.

"Careful please!.." muntik mahulog ang puso ko sa tanawing baka sila mahulog na dalawa. Tsk! Loko ka Jaden!!

"Daddy is careful Mommy.." sagot nito ni Jaden. Nakangiti akong sumunod sa baba. May tiwala akong magiging maganda tong araw na to. I trust Him!