Chapter 28 - Mixes Emotions

Gail

After what I felt like almost an hour, the buzz of the vodka was still in my head. Tumayo ako sa shower area at pinatay ang tubig. Kinuha ko ang towel sa may malapit na sabitan at lumabas mula bath area.

"Why did I do this?" tanong ko sa sarili ko.

I faced the fogged mirror and wiped my hand on it. I saw myself staring from the mirror. Habang tumutulo ang buhok ko, I stayed looking straight into my eyes' reflection.

"Bakit mo ginawa ito, Gail?" tanong ko sa salamin.

"Kasi... kasi malandi ka, di ba?" sagot ko sa tanong.

"... hindi..." I answered back.

"Oo... masakit, di ba? Malandi ka kasi" sagot ng reflection ko.

"Isa kang malanding babae" muling diin ng sarili ko sa salamin.

"Hindi yan totoo!" sigaw ko ng tumalikod akong umiiyak.

"...slut ka kasi..." bulong ng sarili kong boses.

I slid to the floor covering my ears to the voice inside my head.

"malandi..."

"slut..."

"masakit, di ba..."

"kasi... kasi totoo..."

I stood slowly wiping my eyes with my had as I walked out the bathroom. I walked to the living room to where I left my phone.

<message sent>

I miss you.

I sent a message to the one I didn't reply a while ago. The one I didn't choose to answer back. I don't want to hurt anyone. Including myself. Not this time.

The night was still early. And the vodka bottle was still staring at me.

"Bottoms up then" I said as I raised the bottle to my lips and drank it.

Ela

Matapos ang misa, naglibot kami ni Ley-Ann sa plaza. Maraming tao ngayong gabi, malamig kasi ang panahon, mahangin at masarap maglibot.

"Teh... halika may nagbebenta ng mga kakanin dun... Libre kita. Halika!" banggit ni Ley-Ann ng may kasamang hila sa akin.

Papalapit pa lang kami sa mga tindahan ng maamoy namin ang mga pagkain. Ang sarap ng mga amoy!

Amoy ng mainit na tsokolate...

Tamis ng iba't ibang kakanin...

Nang aakit na bango ng mga prutas...

"Oh... ano gusto mo? Ako suman at sapin-sapin" wika ni Ley-Ann habang natatakam sa mga binebenta ng tindahang nilapitan namin.

"Ah... biko... biko ang gusto ko kainin..." sagot ko habang may naalala.

Paborito namin yun ni... ni.. Nicolo. Naalala ko yung pag naghahati kami ng biko pag may binibigay si Sister dati. Ang tagal na ng mga panahon na yun.

"O... teh... kain na tayo" wika ni Ley-Ann abot ang mga kakanin na nabili namin.

Nicolo

"... kain na tayo..." yaya ni Ross ng dumating na ang pagkain namin sa may karinderia.

Napag-isip namin na magkita sa may malapit sa club ng maaga para makakain ng konti, tulad nung minsan.

"Oo nga pala... eto na yung mga pangako kong brief" sabi ni Drei habang inaabot ang tigdalawang supot sa amin ni Ross.

"Mag ready na kayo para sa bridal shower. Bukas na yun. Bago umuwi kita tayo mamaya para sa ibang mga dapat pag usupan" dagdag ni Andrei bago nagsimula kumain.

"Nic... pwede pateks... naubusan ako ng load eh... teks ko lang si Nel..." tanong ni Ross.

"Sige... sandali lang" sagot ko ng kunin ko ang celfone ko sa bag ko.

Iaabot ko na sana kay Ross ng nakita ko na may text pala ako. Kanino kaya galing?

"Galing kay Gail" masaya kong bulong sa sarili ng basahin ko ang nakasulat bago pinahiram ito kay Ross.

"Nag text si Gail... at miss niya rin ako..." nakangiti akong sabi sa sarili ng patuloy na akong kumain.

Isang magandang gabi.

Brent

"It's a nice evening" I said as I was looking out the garden as I stood on the balcony near the lounge, drinking some coffee.

"Kuya... sorry kanina" sabi ni Karina as she walked towards me sa may balcony.

I turned and faced her as she walked to my side. Karina is a sweet girl, but she never did like Gail in the smallest bit.

"I just... you know... don't like her for you... but ... because I love you... I will try to like her..." Karina said before she held my left hand with her right.

"Thank you, Karina... I appreciate that" sabi ko ng yakapin siya.

Karina left in a few minutes before I went back to my room with my mug.

"I have a message..." I told myself as I saw the signal light on my fone blinking.

A message from Gail. She is such a sweetie. Maybe Karina will see that in the future. The real sweetness of Gail.

The real Gail.

The realness that... Am I willing to accept?