Chapter 9: Moment

Nakangiti sakin si Sir. Uwuuu. Nakakatunaw ng kalooban, pero hindi ako pwede magpahalata.

Sumimangot ako para hindi na siya tumingin sakin.

"Ano 'yun beng, maypa-shy type ka yata," saad ni patrick.

"Tumahimik ka,"

Nakinig ako sa discussion ni Sir, hanggang sa natapos ito, tumayo ako at naglakad pero may biglang humarang sakin.

"Saan ka pupunta?" tanong ni Ms. Secretary.

"Kakain bakit?"

Bigla niya akong sinampal na ikinagulat ko, hindi ako nagpatalo at sinampal ko rin siya.

"Tama na, Princess." wika ni Joy.

Maya-maya ay dumating si Sir, siya nag-umpisa hindi ako.

"What's happening here?"

"Siya Sir, sinabunutan niya'ko," saad ko.

"W-wag kayong maniwala sa kanya she's lying, ouch! It hurts Sir," umaarte lang siya, ibang klaseng babae.

Sana hindi siya maniwala.

"I see, then follow me,"

S-seryoso? Naniwala talaga siya.

"Talaga Sir?" ngumiti si Princess natila masaya.

"Follow me in the principal office, right now!" galit niyang saad.

Nagulat ako akala ko kakampihan niya ang bruha na 'yun.

"S-sir? hindi po ako nanguna siya po!" sabay turo sakin.

Aba iba ka talaga sarap mong sampalin ng ika 100 times bitch.

"Ibang klase, umaarte ka pa?" sagot ko.

"Quite! I know who started it, don't try to deny Princess I know you do it first,"

"B-but Sir,"

"Quite and follow me, also you jennifer. You should give a statement of what happened, so follow me," wika ni Sir sumunod ako sa kanya.

nakarating kami sa office.

"What happened in this kids? May gulo ba??"

"Yes gorge, nag-away sila kanina," rinig kung usapan nila Sir.

Pinaupo nila kami, syempre galit ako sa bruhang 'yun.

"So tell me the truth Princess, what's the main reason of your angriness?"

"Siya kasi pabida, kung maka-asta parang maganda,"

"Sabihin mong inggit kalang," parinig ko sa kanya.

"Ikaw!"

"Ihinto niyo 'yan," si Martha? Siya 'yung cousin ni Edrian, bakit siya narito?

"This is the vid," sabay abot ng kanyang selpon.

Nagulat kaming lahat dahil sa aming nasaksihan, nakunan niya ng video ang away namin, parang ako na ang panalo.

"So princess, tell me are you lying?" tanong ni martha sa kanya hindi ito makasagot dahil sa hiya, umiyak ito, deserve niya 'yan.

"Are you okay Jennifer? You're a brave girl," sabay ngiti.

"S-salamat," sabay ngiti.

"Let's go jennifer," saad ni Sir at sabay hila sa kamay ko.

Naglakad kami papunta sa office, tas' sabay lock sa pinto.

"Sir pasensya na," wika ko sabay yuko ng ulo ko, pero bigla niya akong niyakap.

"Don't say sorry to me, wala kang ginawang masama at the first place,"

Halos, ramdam ko 'yung pagtibok ng puso niya, p-pati sh*t! 'yung abs arghhhh na-feel ko rin malandi na ba ako nito??

"S-sir ang higpit,"

"Ng ano?"

"Ng yakap,"

"Oh sorry, i didn't notice that,"sabay bitiw sa pagkakayakap sakin.

"Ayos lang po,"

"You said you wanted to go in my house, let's go I will let you explore my house,"

Napangiti ako sa sinabi niya.

"Sige! Kahapon pako nag-iisip kung ano ang bahay niyo,"

"Silly girl," sabay kalat ng buhok ko.

Sumunod ako sa kanya at sumakay sa kotse niya, ang gara talaga.

"So do you eat your lunch my fellow student?"

"Opo Sir ang ulam ko nga fried chicken,"

"That's good,"

"Ikaw sir anong ulam niyo?"

"Ikaw,"

"H-ha? U-ulam?? a-ako?? Kinain niyo po ba ako??"

"Yes, when I hugged you earlier,"

Hindi ko gets wala naman.

"Huh? Saan naman? Nagbibiro lang pala kayo,"

"I ate you, that scar on your neck,"

Dali-dali akong tumingin sa window ng sasakyan, f*ck bakit parang may itim?? Pano niya 'to ginawa eh ket' isa wala akong naramdaman, bukod sa yakap, pano niya nagawa 'yun?

"S-sir, sabihin niyo nga 'yung totoo, bampira po ba kayo?" nginig kung tanong habang nakatingin sa kanya.

"Vampire? Yes, I'm a vampire," sabay lip bites, nakakatakot totoo ba siya sa sinasabi niya gusto ko ng mamatay may kasama akong bampira rito.

"Nagmamaka-awa ako sa inyo, 'wag niyo po akong kainin!"

"In one condition,"

"A-ano?" takot kung tanong.

"Para hindi kita kainin, kiss me in the cheeks," sabi niya habang nakatutok ang kanyang mga mata sa daan.

"A-ahh sir, 'wag naman po kayo magbiro ng ganyan," na-uutal ko saad sa kanya.

May sasabihin sana ako kaso...inunahan niya ako ng halik.

He is too fast, I can't control it anymore and I also make a force to kiss him harder. Pinark niya ang kotse sa parking lot.

Edrian POV:

I already liked her when i met her in the playground, but someone already catch her attention. [END]

"S-sir mali 'to," sabay alis ng tingin ko sa kanya.

"Why are you saying this?"

"E-estudyante ako habang ikaw isang guro,"

"Then?"

"Hindi tayo pwede,"

"No ones gonna block our way, if it's love we will fight my dear," sabay himas ng kamay ko.

Pero binawi ko ito.

"Makakahanap ka rin ng babae, good bye sir," sabay baba sa kotse niya.

Bumaba rin ito.

"Wait! Jennifer!"

Hindi ako lumingon kahit tinawag niya pa ako, maraming nakatingin samin sa oras na 'to wala akong paki.

Dahil sa mindset na, mas matanda siya sa akin at alam nating hindi pwede.

Hinila niya ang kamay ko.

Nakapaharap ako sa kanya.

"Tell me, do you love me or not?"

"I don't either choose, wala sa dalawa," sabay talikod.

"I will let you decide, still love me or not? If you say yes, then I will give my everything just for you Jennifer, your the first woman I like," saad ni Sir sabay tulo ng kanyang mga luha.

Gusto ko siya damayan pero dapat may distansya na kami, sorry Sir hindi talaga tayo pwede, you deserve someone than me paalam.

That thought, I never forget, sinabi 'yan sakin ni Princess bago kami mag-away.

*FLASHBACK*

Pumunta ako sa banyo dahil naiwan 'yung panyo ko.

Ng may narinig akong tao sa loob na nag-uusap, papasok sana ako kaso ako 'yung pinag-uusapan.

"She's so pathetic, kumukulo talaga dugo ko sa babaeng 'yun," saad ni Ms. Secretary.

"Calm down, what if they having a secret relationship, anong gagawin mo?"

"Hindi ko sila hahayaang maging masaya at tsaka isa pa, ang laki ng agwat nila sa isa't isa, may good news ako sinabihan ko si Dad na gusto kung makasal kay Sir," sabay ngiti.

"Ano payag ba siya?"

"As expected, he agreed,"

"Wowwww! Congrats sayo Princess ang swerte mo naman, marami kang pera kaya marami ka ring magagawa gamit 'yan,"

Matapos ko marinig ang usap-usapan na 'yun ay tila bumagsak ang confidence kung magka-gusto sa kanya.

Pero hindi ako nakinig sila hanggang sa maraming pumapasok sa isipan ko, kung anong-anong tanong na nakakasira sa feelings ko.

Nakita ko si Edrian palagi pero hindi niya ako pinapansin, naging cold siya at hindi na masyadong nakikihalobilo sa mga estudyante rito.

Lakas loob akong lumapit sa kanya hindi niya pa ako pansinin.

"Edrian!"

Lumingon ito na blanko ang itsura.

"Bakit?"

"K-kamusta na?! Ikaw ha, hindi kana namamansin parang others kana,"

"Ganoon ba, I'm just tired,"

"Saan?"

"Basta," sabay alis, that hurts me inside.

He ignored me well, masakit siya dahil kaibigan ko siya nawala 'yun ng parang bula.