webnovel

If You Get To Choose

Fantasy
Ongoing · 5.1K Views
  • 4 Chs
    Content
  • ratings
  • NO.200+
    SUPPORT
Synopsis

If you get to choose หากคุณได้มีสิทธิ์เลือกพระเอกของตัวเองในเรื่องราวสุดแสนโรแมนติกตามประสาหญิงสาวจะเป็นอย่างไรนะ? พบกับสามหนุ่มสามคาแรคเตอร์ ที่จะพาคุณไปท่องแฟนตาซีระบบในร่างของ ‘เรเวน’ หญิงสาวผมดำขลับราวกับอีกา นี่จะเป็นนิยายที่ “เหมือนยกเกมจีบหนุ่มมาอยู่ในนิยายอย่างไรอย่างงั้น”

Chapter 1บทนำ

ณ โรงเรียนสอนเวทมนตร์ท็อปห้าตลอดกาลของอารัคเน่ "เอริส" โรงเรียนสอนวิชาเวทมนตร์ที่ตั้งอยู่ข้าง ทะเลสาบกรีนแอลลี่ ที่รับนักเรียนเข้ามาฝึกอบรมการใช้เวทมนตร์ขั้นพื้นฐานตั้งแต่ช่วงอายุ 16-18 ปี วันนี้ก็เป็นเหมือนวันปกติอีกวัน หากแต่ท้องฟ้าอาจจะไม่ได้ดูสดใสดั่งเคยนัก

"ครูใหญ่ขอเรียกพบ" เป็นคำพูดของผู้ช่วยครูที่จู่ๆก็โผล่ออกมาฝากไว้กับเธอที่โถงทางเดิน ก่อนที่เธอจะแยกทางกับเพื่อนๆของเธอไป

"รีบตามมานะ" แอนโทนี เพื่อนของเธอกล่าวพร้อมยิ้มให้เธอ พวกเธอตกลงจะไปพบกันที่สวนดอกนาร์ซิซัสของโรงเรียนกับเพื่อนคนอื่นอีกเป็นกลุ่ม ดอกนาร์ซิซัสสีเหลืองเป็นสัญลักษณ์ของเอริส มันจะขึ้นเฉพาะแถวแม่น้ำที่เชื่อมต่อกับทะเลสาบกรีนแอลลี่เท่านั้น นาร์ซิซัส หรือ ดอกไม้แห่งความหวัง จักนำพาซึ่งความหมายมาสู่โรงเรียนว่า เกรียติยศ และ ความกล้าหาญ

"ได้" เธอยิ้มตอบกลับ พร้อมเลี้ยวขวาเข้าอาคารเรียนไป

โรงเรียนแห่งนี้ประกอบไปด้วยชั้นเรียนสามชั้น ในขณะที่ชั้นสามหรือห้องใต้หลังคาเป็นห้องนอนสำหรับนักเรียนประจำ แต่ถึงจะบอกว่าเป็นห้องนอนใต้หลังคาที่ทุกคนอาจจะจินตนาการภาพว่า เป็นห้องที่แคบเท่ารูหนู ที่เอริสก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้น ห้องนอนใต้หลังคาที่นี่มีหน้าต่าง คอยรับแสงเข้ามาในตอนเช้าพร้อมเตียงใหญ่อู้ฟู่ และตรงจุดที่ผู้ช่วยครูมาเรียกก็คือทางสามแยกของอาคารเรียนชั้นล่าง หากเลี้ยวซ้ายออกไปจะเป็นทางพาไปนอกอาคารเรียน มีสวนดอกนาร์ซิซัส มีห้องสมุดเวทมนตร์ และถ้าเลี้ยวขวาก็จะเป็นตัวอาคารเรียน ที่ซึ่งเธอกับแอนโทนีได้แยกกัน เมื่อมาถึงหน้าห้องพักครู เธอเอื้อมมือบิดลูกบิดเปิดประตูเข้าไปโดยที่ไม่ได้คิดอะไรมาก …ไม่รู้เลยว่ามีสิ่งใดรอคอยเธออยู่ข้างหน้า

"สวมนี่ซะ" ครูใหญ่บอกเธอทันทีเมื่อไปถึง เธอรับสิ่งของแปลกปลอมนั้นมาดู ปรากฏเป็นสร้อยคอเชือกที่ห้อยจี้หินดิบสีเขียวขนาดเหรียญสิบบาทที่ชวนให้นึกถึงน้ำมะนาวขึ้นมา

"มันจะปกป้องเธอ" คงเป็นเพราะเธอทำสีหน้างงงวยเป็นแน่ ครูใหญ่จึงได้อธิบายให้เธอฟังถึงเจตนารมณ์ในของขวัญชิ้นนี้ พร้อมกับสวมสร้อยให้เธอ

เธอจำไม่ได้ว่าในเรื่องมีบทแบบนี้อยู่ บางอย่างทำให้เธอรู้สึกขนลุก อะไรบางอย่างกำลังกรีดร้องถึงอันตราย วินาทีนั้นเองเธอจึงเริ่มรู้สึกตัวว่ามีบางอย่างผิดแปลกไปตั้งแต่ที่จู่ๆผู้ช่วยครูก็มาเรียกเธอไปจากเพื่อนๆเธอแล้ว—ปกติระบบจะไม่ทำงานแบบนี้—ยังไม่ทันที่เธอจะได้สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม ทันใดนั้นเอง ก็ได้มีเสียงแรงระเบิดที่เขย่าทั้งตึกให้สั่นสะท้านขึ้น เมื่อทรงตัวและดึงสติกลับมาได้ ระบุได้ว่าแรงระเบิดเมื่อครู่มาจากทางตะวันออกของโรงเรียน ทั้งครูใหญ่ ผู้ช่วยครู และตัวเธอเอง ต่างก็วิ่งออกไปดูถึงต้นตอเสียง เมื่อไปถึงจึงพบเพื่อนๆของเธอ รวมถึงเพื่อนผู้ชายที่เธอหวงแหนที่สุด …นอนโดนซากตึกที่ถูกระเบิดไปเมื่อครู่ทับอยู่

"แอนโทนี-!!!!" เธอตะโกนร้องด้วยความตกใจถึงขีดสุด

หน้าจอแตกระแหงแยกเป็นเสี่ยงๆ พิกเซลล้านพิกเซลเศษสีฟ้า ชมพู เหลือง ขาว ระรานบนหน้าจอ ในขณะที่เสียงรอบข้างเริ่มห่างออกไปเรื่อยๆ พร้อมกับสติที่เลือนราง จู่ๆทุกอย่างก็ดูเหมือนถูกหยุดเวลาไปทั้งอย่างนั้น ทุกๆอย่างเหมือนตกอยู่ในภวังค์ใต้น้ำ หากแต่สิ่งสุดท้ายที่เธอจำได้ก็คือภาพใบหน้าของผู้ช่วยครูและตัวครูใหญ่เอง ที่ดูไม่ตื่นตระหนกกับเหตุการ์ณตรงหน้าเลย จนสุดท้ายแล้วเธอก็ได้หมดสติไป

...และนั่นก็คือประสบการณ์ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่เธอได้เล่นเครื่องเล่นวีอาร์

[ล็อกเอาท์จากระบบเสร็จสมบูรณ์]

You May Also Like

พยศนักรักซะเลย

“หยุดก่อน.. อย่าเพิ่งไป” “พี่คะ อย่าทิ้งนิดไว้ นิดกลัว” นิรดาร้องเรียกพลางสะอื้นไห้ ร้องเรียกอย่างสิ้นหวัง … “นิดครับ พี่อยู่นี่ นิดไม่ต้องกลัว มีพี่อยู่ ไม่มีอะไรต้องกลัว” น้ำเสียงตื่นตระหนกแต่แฝงไปด้วยความอบอุ่นของเดช ทำให้นิรดาพยายามลืมตาอันหนักอึ้งของตนขึ้น ภาพอันเลือนลางเหมือนความฝันปรากฎตรงหน้า นิรดายกมือขึ้นลูบไปที่แก้มสากอย่างอ่อนโยน แล้วก็หมดสติไปเพราะพิษไข้ ความหนาวเหน็บค่อยๆคืบคลานเข้ามา จนเธอพูดเพ้อไม่ได้สรรพ “หนาวเหลือเกิน พ่อค่ะ นิดหนาวเหลือเกิน แม่ข๋า ช่วยนิดด้วย” สิ้นเสียงนิรดา เดชสีหน้าแดงกล้ำ เป็นความผิดของเค้า ถ้าเค้ารู้ว่าร่างกายเธอไม่ได้แข็งแรงเหมือนทีืเธอชอบแสดงความอวดอ้าง เค้าคงไม่เผลอปล่อยให้เธอตกน้ำ จนล้มป่วยแบบนี้ เค้าต้องทำอะไรสักอย่าง ไม่งั้นเธอได้หนาวตายแน่ “นิดพี่ขอโทษนะ” ไม่พูดเปล่า เดชค่อยๆถอดเสื้อผ้าที่นิรดาใส่ออกทีละชิ้น จนเหลือแค่บราเซียตัวจิ๋ว ทั้งๆที่พยายามหักห้ามใจแล้ว แต่ผิวขาวอมชมพูราวกับไข่มุกที่ปรากฎตรงหน้า ที่ตอนนี้ซีดเซียวจากการเปียกน้ำเป็นเวลานาน ก็ทำให้เดชแอบกลืนน้ำลาย จากนั้นก็ค่อยๆถอดชุดของตัวเองออกเพื่อหวังว่า ไอความร้อนจากตัวเค้า จะช่วยให้นิรดาอุ่นขึ้น… เดชหลุบสายตาลงแล้วค่อยๆประคองกอดเนื้อแนบเนื้อ ทุกอนูที่ผิวสัมพัสกัน ช่างอุ่น จนนิรดาเผลอขยับเข้าหาร่างหนา นั่นยิ่งทำให้เดชต้องใช้ความอดทนขั้นสุด ซึ่งเค้าก็ไม่รู้ว่ามันจะทนได้สักเท่าไหร่กัน

Jbatwise · Fantasy
Not enough ratings
3 Chs

ซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว

ซูซูลูกศิษย์ที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในสำนักกระบี่เมฆา นางเป็นที่รักของทุกคนในสำนัก ยิ่งกับเจ้าสำนักที่เป็นอาจารย์แล้ว ซูซูยิ่งเป็นความหวังของอาจารย์ที่จะให้นางเป็นเจ้าสำนักคนต่อไป เพียงแต่ลิขิตฟ้าหรือจะสู้ความอิจฉาริษยาจากเพื่อนร่วมอาจารย์อย่างเสี่ยวหง นางถูกเสี่ยวหงทำร้ายระหว่างที่กำลังจะข้ามขั้นพลังปราณไปสู่ขั้นที่ 9 ซูซูล้มลงกับพื้นพร้อมกระอักเลือดออกมาเต็มพื้นไปหมด นางได้แต่ฝืนกล่าวว่าทำไมกับเสี่ยวหง แต่ก่อนจะทราบคำตอบไปมากกว่านี้ นางกลับสิ้นลมแล้ว วิญญาณของซูซูล่องลอยไปจนนางสิ้นสติ เป็นเพราะสวรรค์เห็นใจคนดีอย่างซูซูที่เป็นกำพร้า อีกทั้งยังมีซูซูน้อยในอีกมิติหนึ่งซึ่งกำลังจะตกตายจากฝีมือของคนชั่ว จนซูซูน้อยได้แต่ก่นด่าสวรรค์ก่อนจะสิ้นใจไป เหล่าเทพแห่งสวรรค์รู้สึกสงสารทั้งคู่ พวกเขาจึงใช้พลังส่งวิญญาณซูซูพร้อมกำไลเก็บของของนางไปเข้าร่างซูซูตัวน้อย ส่วนซูซูตัวน้อยนั้นถูกส่งไปเกิดกับครอบครัวที่สมบูรณ์ในมิติอื่นเป็นการปลอบประโลมดวงวิญญาณในมิตินี้ของเด็กน้อย ซูซูได้สติพร้อมกับความเจ็บปวดไปทั่วสรรพางค์กาย ไม่นานก็มีความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมเข้ามาในหัวของนางจนรู้สึกเจ็บไปหมด นางได้แต่อดทนดูความทรงจำอันแสนรันทดจนถึงวันที่ร่างเดิมสิ้นลม ซูซูรู้สึกเห็นใจมากจึงได้ตั้งใจจะใช้ชีวิตใหม่ที่ได้รับนี้เป็นอย่างดี กระทั่งนางได้รู้ว่าร่างเดิมไม่ใช่ลูกของคนชั่วเหล่านั้น ซูซูจึงได้ตั้งใจที่จะเสาะหาครอบครัวของร่างเดิมให้พบเพื่อตอบแทนที่นางได้รับร่างนี้มาอย่างไม่คาดคิด

jukkaland23 · Fantasy
Not enough ratings
5 Chs

ratings

  • Overall Rate
  • Writing Quality
  • Updating Stability
  • Story Development
  • Character Design
  • world background
Reviews
WoW! You would be the first reviewer if you leave your reviews right now!

SUPPORT