Chapter 33

Masaya si Alois habang pinapanuod si Ignis sa ginagawa nito. The way Ignis move inside the kitchen shows how professional he is, na tila ba sanay na sanay ito sa ginagawa.

"When did you start cooking?" Hindi niya maiwasang hindi mapatanong.

"When I was sent into an academy to attend an urgent meeting. I stayed there for 1 Month. Sa loob ng isang buwan, that academy didn't treat me well because they looked down on my because I was the King's adopted son." Tumigil sa pagsasalita atsaka inilipat sa plato ang sautèd vegetable salad with bacon.

Bahagyang kumunot naman ang noo ni Alois sa narinig.

"I cooked my own food and I find it fun." dagdag niya sa sinasabi.

"Why didn't you asked the servants to bring you a food?"

Ignis washed the pan he used bago ito ibalik sa kalan. Nilagyan niya ng kaunting butter ang pan bago ilagay ang french toast. Hinarap niya si Alois.

"I didn't bother asking. Wala rin namang magbabago, they hated me back then and they didn't bother following my favor. Hindi ko sila masisisi, because of me, you left the empire— you left me. The empires light left us. I even hated myself kaya mas pinili ko na magtiis at parusahan ang sarili ko."

"But that's not the only reason kung bakit pinagpursigihan ko ang pag-aaral ng pagluluto." Humakbang si Ignis papalapit kay Alois na ngayon ay nagtataka at hinahantay ang kasunod niyang sasabihin.

"I told myself that once you've come back, I'll be the first person who'll serve you. Gusto ko na ako ang magsisilbi sa 'yo, I want to see you smiling while eating the dish I made. I want to serve my Queen."

Namula ang pisngi ni Alois sa narinig. Nagpatuloy naman si Ignis sa ginagawa. He cooked some fluffy pancakes with a blueberries which makes Alois drool. Nang mailapag na ni Ignis ang huling pagkain sa lamesa ay kaagad na nilantakan ni Alois ang agahan nila.

Napapapikit sa sarap si Alois and she always had this smile on her lips. Gustong gusto niya talaga ang mga masasarap na pagkain na inihahanda sa kaniya ni Ignis. Noong una siya nitong paglutuan ng pagkain ay nag-alinlangan pa siya kung kakainin niya o hindi. Ang akala niya kasi ay hindi masarap ang iniluto nito, but she's wrong. When she finally took a bite, her jaw drops and she can't believe that Ignis can cook such a delicious food.

She took another bite of a pancake. Nanggigil pa siya dahil sobrang lambot at sarap nito. She's like a child, eating her favorite food. Sa sobrang abala ni Alois sa pagkain ay hindi na niya napansin pa ang pagtingin sa kaniya ni Ignis.

Ignis watched her eating the dish he cooked. Ignis watched her with a smile on his lips. Ni hindi na nga nito nagawang galawin ang pagkain na nasa harap dahil nanatili ang attensyon niya kay Alois na masayang kumakain.

Inangat ni Alois ang tingin.

"Bakit hindi ka pa kumakain?" She asked with a frown. Nilagyan niya ng gulay ang plato ni Ignis. "I know you can't resist my charm, pero parang awa mo na, kumain ka na."

Natawa si Ignis sa sinabi niya. "Masusunod, my Queen."

Hindi rin nagtagal ay natapos na si Alois sa pagkain habang si Ignis naman ay nagsisimula pa lang. Sa oras na 'yon, si Alois naman ang nakatingin kay Ignis. Malaki na talaga ang pinagbago ni Ignis. She can't believe that Ignis will turn into a handsome man. Hindi rin siya makapaniwala na nasa harapan niya ito, magkasalo sa hapag at masaya.

Sana, sana manatili silang masaya sa piling ng isa't-isa, sana ganito na lang palagi.

After they ate their breakfast, Alois decided to get some fresh air. They went outside and sat on a bench under the tree. Hindi ganoon katirik ang araw, hindi mainit, kumbaga sakto lang dahil malakas naman ang hangin at nasisilungan ng puno ang kinauupuan nila.

The sound of the leaves crushing into each other makes her calm. She also can't stop watching the flowers that surrounds them. Ang pagsayaw ng mga bulaklak kasabay ang hangin. Napangiti siya. She's free, confortable, and happy, hindi katulad noong nasa kaharian siya. Pakiramdam niya ay nakakadena siya noong doon pa siya namamalagi, na parang isa siyang preso sa lugar na 'yon ngunit iba na ngayon. Malaya at masaya na siya.

Wala sa oras niyang naibaling ang tingin kay Ignis nang isandal nito ang ulo sa kaniyang balikat. She can smell the scent of his shampoo, a mint sent. Bahagyang isinandal ni Alois ang ulo niya sa ulo ni Ignis.

Her heart's beating in a fast phase. Masayang masaya siya— sobra.

Kinuha ni Ignis ang kamay ni Alois atsaka ito hinawakan.

"One month, and after that, I'll not be able to stay with you for the mean time." Bulong ni Ignis. Narinig 'yon ni Alois and she knows what he meant to say.

He'll be sent on the boarders to lead the war. Paglipas ng isang buwan ay panandaliang mawawala sa piling niya si Ignis, and that hurts her.

"Babalik ako kaagad." Pagbasag ni Ignis sa katahimikan.

Nai-alis naman ni Alois pagkakasandal sa ulo ni Ignis, ganoon din ang ginawa nito. Ignis looked at her.

"I'll end the war soon. Babalikan kita kaagad, babalikan ko kayong dalawa." He smiled and Alois noticed that there's something wrong about his smile.

Pinakatitigan ni Alois si Ignis and there she saw the old Ignis. Hindi na napigilan ni Alois na maluha.

"Of course, babalikan mo kami at pagkauwi mo rito, our unborn child will be on his or her 5th month." Hinaplos ni Alois ang umbok na tiyan. "I'm sure our baby will kept on kicking my stomach once you cameback, because she or he knows that you're back." Inangat ulit ni Alois ang tingin kay Ignis na nakatingin lamang sa kaniya. "Kaso baka pagbalik mo ay hindi na ako ganoon kaganda."

"I'll still love you, Alois." Ignis smiled— again.

"I know, mahal na mahal mo ako eh."

"Yeah, I really do love you." Pinunasan ni Ignis ang luha sa pisngi ni Alois. While he's wipping her tears, Alois looked at him and she can't stop the tears because she saw the old Ignis who's scared.

Kahit na nakangiti ito sa kaniya, Alois knows that he's scared.

"Ignis, everythings gonna be alright. You'll comeback, safe and sound." Hinaplos ni Alois ang pisngi ni Ignis na siyang nagpatigil sa lalaki.

"Don't be scared. You're strong and powerful, you can protect us— the empire. I know you can end the war without a scratch nor a wound." She smiled.

"So promise me! You'll win the war, at sa oras na bumalik ka. I'll be standing here under the tree— waiting for you."

Sa oras na ito, nawala ang takot sa mga mata ni Ignis. He didn't waste any second. He kissed her and Alois kissed him back.

"Wait for me, Alois."