1 Her Point of View

Her Wish 1

Five S

Scarlet's Point of View

Makikita ang gulo sa bawat sulok ng eskuwelahang ito. Malaki man, Takaw naman sa gulo. Hindi nauubos ang araw na walang nag-aaway at nagbubugbugan lagi nalang merong nakalista sa Report Card at lagi nalang merong Pumapasok sa detention room.

Marami ring binubully. Pero anong magagawa ko? eh Hindi ako bayani para Iligtas sila sa tadhana nila. Humarang sa mga hampas at pamububully nila. hindi rin ako manhid para tanggapin ang masakit na sasabihin nila. Kung ihaharang ko ang sarili ko at gagawing motto ang 'Kapwa muna bago Sarili' eh mamatay muna ng maaga bago Kinabukasan.

Kung ililigtas ko sila wala rin akong magagawa. Hindi Ako mayaman para ipangalandakan ang sarili ko sakanila. Sasaktan ko lang ang sarili ko sa bagay na alam kong hindi ko kaya pero ipagpipilitan ko pa. Minsan mas mabuti nalang manuod sa sulok. Magpanggap na walang nakita pero gustong gutong iligtas sila. Masakit sa Pakiramdam pero That's Reality. The Reality already slap you. There's No hero in this world.

Kahit Pulis gumagawa ng paraan para mataas ng ranggo kahit makatapak ng inosente. Kahit Abogado kayang ipaglaban kahit mali. At Kahit na mayaman kaya man nilang tumulong pero nagbubulagbulagan. Kung sino pa ang kayang maging hero ng lahat sila pa ng Nananapak, Nagsisinungaling at nanloloko ng iba.

"LET!" I hear someone voice so I turn my head. Its My bestfriend. Luna.

Hindi siya ganun kabait pero hindi rin siya ganun kasama. Ayaw kong magkaroon ng kaibigang magbabait baitan at kunwaring tutulungan ka pero may hidden agenda pala. Ayoko ng mga taong tinuturing na basura ang tao. Itatapon nalang pagkatapos gamitin.

Para malaman niyo naman. Were 3 years bestfriend. It's start when Im Fourth year High School. She is Violet Luna. While Im Scarlet Blue. Ang weird ng pangalan namin right? Parehas may kulay. Our Parents our Friends back then since they were a child. And Its a Coincidence. Na aksidente din kaming naging magkaibigan. Hindi na kasi nagkikita ang Mama ko at Mama niya noon.

"Saan tayo pupunta?"

"Dating Gawi." Nakangiseng sabi niya sakin. Mga Balak talaga nitong Luna nato eh. Damay nanaman ako sa Discussion na gagawin ng nanay niya sa gagawin naming pagtakas.

"Mall? Again? Mags-skip kananaman sa Voice Lesson mo para kumain?" Takang tanong ko sakanya. "Ayoko ng makinig sa Armalite na bunganga ng nanay mo at Values-Values na sinasabi niya. Daig pa niya EsP teacher natin nuong Grade 9 tayo." Pagtataray na sabi ko pa. Pero tinawanan niya lang ako.

"Hoy, Grabe ka kay mama ah. Isumbong kita jan eh."

"tsk. Sumbungera. Kapag ako ginawan ng bagong discussion topic ni Tita Mica yari ka sakin. Hindi nakita sasamahan sa Mall Goals mo tignan ko lang kung tumaba pa yang mala siopao mong pisnge. Ano palag ka?" napanguso naman siya. Pasalamat siya at kamukha niya si tita at Nakuha niya yung siopao nitong pisnge kong hindi Mukha siyang Tu---ko ngayon!

Lagi nalang kasing kumakain. Hindi kami pala gastos sa gamit lalo pa't mahirap lang kami ng pamilya ko. Siya may kaya ang pamilya niya, May kwarto sila at Computer. Eh kami? Nga nga pero okay lang naman ako sa buhay ko.

Hindi naman kailangan maging mayaman ka para maging masaya ka eh. Kailangan mo lang tanggapin kong anong istado meron ka. Huwag mong tignan ang tinatamasa ng iba, Tignan mo lang kong gano ka kasaya sa kung anong meron ka.

Naramdaman ko nalang na hinatak niya ako papuntang mall. Yeah, Malapit lang ang mall dito. Dapat kasi dederetso kami sa Voice Lesson niya galing sa eskuwelahan eh ang kaso sadyang makulit at gala ang anak ni Tita kaya heto kami nasa tapat ng Saip Mall.

Pagpasok palang niya pinagtitinginan na kami. Ang Yes NIYA! May itsura naman kasi siya, Maputi at Maganda. Kaso sadyang manhid siya at hindi kayang tumingin sa tabi, likod at gilid niya. Sa Harap lang siya nakatingin yan tuloy marami siyang napapaasa ng hindi niya namamalayan. Manhid kong baga.

"Hey, Your Spacing out Let!"

"Sorry, Saan ba tayo kakain?" Tanong ko nalang. Alanganin namang sabihin kong pinupuri ko siya, Baka lumaki ang ulo niyan. Malaki na nga ang pisnge idadagdag niyo pa ang ulo.

"Sa Jobilee."

"It's Jollibee, Luna. 18 years old kana tapos bulol kaparin ayusin mo nga yang dila mo. Mauna kana may pupuntahan lang ako. Just buy me a Coke Float and Spaghetti."

"Yun lang?!"

"Yeah, Sa tyan ko kasi napupunta ang Pagkain hindi sa pisnge"

"Share mo lang...." kanta niya pa. Tsk. Hindi na nagtino.

Dumeretso nako sa Comfort Room. May nadaanan pakong nagkukumpulang tayo pero paki ko?

Naghugas na muna ako ng kamay pagkatapos kong Umihi. Nakakarinig pako ng kalabog kaya nagtaka agad ako. Kanina lang kumpulan tapos ngayon kalabog naman. Ano ba nangyayari sa Comfort Room dito sa Saip Mall. Hay naku.

"Parang awa niyo na. Aayusin ko na po ng maayos ang trabaho ko."

"Ano?! Aayusin mo palang Kita mo ba itong mukha namin?! Ha?! Dahil jan sa palpak mong pagtatrabaho?" Rinig ko pang sigaw kaya napalapit na ako sa sigawan nayon.

"Hindi ko naman kasi kasalanang Malaki ang Tae niyo at Hindi nyo ito bahay para tumae at Ipalinis nalang sa janitor ng pagbara ng tae niyo sa inidoro." rinig kong bulong nung janitor. May hawak itong map at tubig. Bahagya tuloy kong natawa. May balak pa talaga itong bumulong kahit nasa ganito itong sitwasyon?

Nangmakita ko ang itsura ng dalawang kausap nito ay lalo akong natawa. Basa ang dalawa at parang nagswimming sa pozo negro. May tae tae pa sa mga buhok nito. At ngayon niya lang napansin na umaalingasaw na pala ang amoy nito.

"Hoy Tanda, Ang kapal ng mukha mong bumulong bulong dyan."

"Oo nga, You--You O-Old men! Your face are too kapal to Whisper everywhere." Narinig ko rin ang tawa ng nasa paligid nila. Ani mong nanunuod ng show. Naawa nako sa dalawang to' Pinapahiya lang nila ang sarili nila.

"Itama niyo nga mo nayang english niyo. Bago kayo makipag-away. Parang ginagawa niyong Humor ang story nato eh'. "

"Yuu-- Yuu... Ikaw tanda sumosubra kana ah." Akmang sasampalin na ang matanda kaya hinanda ko kaagad ang sarili at hinarang.

Ayaw ko mang magpaka bayani. Matanda na ang lalaki. At baka mawalan pa ito ng trabaho sa oras na magsimula ng magkasakitan mas okay na akong masaktan.

"At sino ka naman?"