Favor

INIS NA umalis si Haydyn sa silid kung saan may nakatalik siyang babae. Kanina pa sila nagtatalik ng babae pero hindi man lang siya nilabasan. Tinungo niya ang parking lot kong saan nakaparada ang kanyang sasakyan.

Nang makapasok na siya sa kanyang sasakyan agad niya iyong pinaharurot palabas ng motel. He dialed his friend number and after two rings—his friend pick up the phone.

"Siguraduhin mo lang na importante itong ohhh...sasabihin mo, ha. F-ck man! I'm in the middle—"

"I don't care if you are in the middle of that freaking f-cking a girl. Samahan mo akong mag bar sa sampaguita. Naiinis ako sa nakatalik kong babae." he cut his friend words at hindi na niya hinintay ang sagot nito—pinatay niya agad ang tawag.

Nang makarating si Haydyn sa sampaguita resto bar. Agad niyang ipinarada ang kanyang sasakyan at pumasok sa loob. Ipinalibot niya ang kanyang paningin, nagbaba-kasakali na makita ang babaeng matagal na niyang hinahanap.

Nang hindi niya makita si Xylona sa sampaguita resto bar, tinanong niya ang isang babaeng kasama nito.

"Ahm... Miss, duty ba si Xylona ngayon?"

"Ah, sir matagal na pong hindi pumasok si Xylona sa bar na ito."

F-ck!

Tinanguan niya nalang ang babae saka tinahak ang daan patungo sa bar counter.

"Same drink." ani niya sa bartender ng tuluyan na siyang naka upo sa stool chair.

Napalingon si Haydyn sa likod ng may tumapik sa balikat niya.

"Hey man!"

"Let me guess bro, hinahanap mo ang babaeng nakatalik mo dalawang buwan na ang nakadaan. I'm a right?" tanong pa nito sa kanya sabay lagok ng liquor na inorder niya.

Hindi niya nalang sinagot ang kaibigan dahil alam na nito ang sagot. He didn't know, why until now hindi pa rin nawawala sa isip niya si Xylona. Hindi naman siya ganito sa mga babaeng nakatalik niya.

Maybe it has difference. He f-cked a woman that not virgin anymore and he f-cked Xylona na siya ang nakauna nito.

Paano kung may nobyo na ito at inangkin siya nito...f-ck!

Do I become irritated?

SHIT!

HINDI makag-isip ng tama si Xylona habang nakaupo sa kama ng kanyang silid. Hindi niya alam kung sasama ba siya sa Tito Alexander o mananatali sa bahay kong saan napuno at nandun ang mga alaala ng kanyang pinakamamahal na ina.

Sa lahat talaga ng pabor sa kanyang ina, bakit ang paglipat sa ibang bahay ang gusto nito? Kaya naman niyang mabuhay na mag-isa. May mapapasukan naman siguro siya ng trabaho kapag nag-aaplay siya. She don't want to stay a huge house dahil hindi siya sanay.

Isa pa, hindi niya pa gaano kakilala ang Tito Alexander niya. Paano kung may mga anak itong lalaki at baboyin siya? Paano nalang kung maldita ang asawa ni Tito Alexander at gawin siyang alipin kapag walang ang asawa? Ang dami niyang tanong sa isip na hindi niya naman maisasagot.

Huminga siya ng malalim saka napatingin sa pinto at iniluwa doon ang kanyang kaibigan na hanggang tenga ang ngiti.

"Anong ibig ipahiwatig ng ngiting iyan?"

"OMG! Zabie, makakatira ka na nang mala bonggang bahay. Magiging prinsesa ka na doon. Tapos may mag s-serve na sa iyo. Ahh! Ka excite!" ani ni Zoee sa kanya na parang ito ang lilipat ng ibang bahay.

Binatukan niya ito sa noo kaya binigyan siya ng isang masamang tingin ni Zoee. Pinandilatan niya lang ito saka pinagpatuloy ang pag-iimpake ng kanyang mga damit. Nang matapos, tumabi siya sa kanyang kaibigan at yinakap niya ito ng mahigpit.

"Samahan mo ako doon, Zabetha. Natatakot akong mag-isa lalo na't hindi ko pa gaano sila kakilala. Paano nalang kung gawin lang pala nila ako ng alipin? Paano kung may lalaki iyong anak at gagahasain ako? Huhu.. Nakakatakot, Zabetha."

Ginantihan siya ni Zoee ng yakap at hinalikan ang kanyang pisngi.

"Ikaw na babae ka ang advance mong mag-isip. Paano kung kabaliktaran pala ang iyong iniisip? Paano kung prinsesa ka pala nilang ituring? Paano kong mainlove pala sayo ang anak ni Tito Alexander? Oh, diba? Just stay positive, Zabie. At saka kapag hindi mo nagustuhan ang lalaki, ibigay mo nalang sa akin, ha." mahina siyang natawa saka mas hinigpitan ang yakap sa kaibigan.

Mga ilang oras din silang nag-usap ni Zoee sa kanyang silid bago napag desisyonan na lumabas. Xylona saw his Tito Alexander sitting in the sofa habang hawak ang litrato ng kanyang ina.

"Gaano ba sila ka close ng nanay mo?" bulong sa kanya ni Zoee mula sa likuran. Nagkibit-balikat lang siya saka tumukhim para makuha ang atensiyon nito.

"Iha." bati ng ginong sa kanya sabay lapag ng litrato sa mesa na kinalalagyan nito kanina, "I'm sorry at pinaki alaman ko. Akala ko kasi makikita at makakasama ko pa ang iyong ina," humingi ito ng malalim saka tumingin ito ng diretso sa kanya," Let's go."

Tumango lang siya saka kinuha ang litrato ng kanyang ina. She loves her mother very much at hindi niya hahayaan na maiwan ang litrato na ito sa bahay nila.

One of the body guard open her a door at bago pa iyong tuluyang maisara she hugged her best friend. Parang ayaw niyang umalis, mas gugustuhin lamang niyang nandito kasama ang kaibigan, keysa sa doon na lilipatan niya na hindi kakilala ang mga tao.

"Pwede ko ba siyang isama? Gusto ko na makita niya na magiging okay lang ang matitirhan ko doon."

"Xylona, ano ka—"

"Yes, you can bring her."

A sweet smile formed on her lips.

Isang oras ang kanilang biyahe bago huminto ang kanilang sasakyan sa isang napakalaking bahay. Nang tuluyan ng maipasok ang sasakyan sa garahe pinagbuksan sila ng pinto sa body guard. Hindi sanay sa mga ganitong pakitutungo si Xylona at ayaw niya itong maramdaman.

"Come her, iha. Welcome to your new home." isang tipid na ngiti ang binigay ni Xylona sa Tito Alexander niya.

"Ang ganda ng bahay Zabie! Sana may mahagilap ang aking mga mata at makakita ako ng Anghel na guwapo. Kyahhh!!"

"Tumigil ka nga diyan! Walang Anghel dito, no! Nasa langit lang sila at doon mulang sila makikita."

"Bitter mo! Che!"

Nahinto ang kanilang pagbabangayan ng may pumasok na dalawang lalaki galing sa kusina. Napaawang ang labi ni Xylona ng makilala niya kung sino ang mga lalaki. Napadako ang tingin ni Xylona sa isang lalaki na may hawak na tasa.

It can't be!