KABANATA 4

Alona POV. 

Diko maintindihan sa lalaking ito na nakatulala kanina pa, kung wala lang akong kailangan sayo hindi ako magsasayang ng panahon na kausapin ang isang tulad mo. 

"Call me kai, Tatanggapin kita" Kinagulat ko naman ramdam sa kanyang malalim na boses ang pagkakaba.

"Kai?" 

Napansin ko naman syang ngumit na para bang pinipigilan pero kalaunan ay bigla nalang itong ngumiti na abot tenga. Lumabas naman ang kanyang dimples na kinagulat ko, aaminin kong may itsura nga ang anak ni Chaplin. "Youre gonna be my secretary" 

"ho?" Tugon ko namang pagkagulat, ano to? loko yata to e kakasabi lang mga taong walang sinasanto daw to. Eh bakit ganto to, parang tuta.

"Come here!" Hinigit naman nya ang braso ko papunta sa couch na kulay pula na may kahabaan, kahit naka upo parin kami ay hawak parin nya ang braso ko at nakatitig parin sa mga mata ko napansin kong kulay asul ang kanyang mata. Gulat parin ang suot ng muka kong expression. "Youre so pretty" 

Kaito POV.

I couldn't take my eyes off this mud-colored eyes. Im holding his arm and I can feel his soft skin and its nice to caress her even though I look weirdo in our situation rn but I look like a mad dog.

I am ruthless but when it comes to this woman I seem to ba able to do anything.The feeling that I can gamble everything. I want to have it.I let him go slowly and put the arm I was holding on her thight.Maybe later he will afraid of me.I might go crazy if he avoid me.

"Im sorry for that." What ive done? i never ever ask for someone forgiveness."You can start working tommorow, what time that youre avaliable?"

"ho? diba may oras po yung ng pagpasok?' She is very cute i want to pinch her cheecks. My baby is so confuse hehe.

'Ow, yes its 8 am"

"Sige ho ser maraming salamat ho, mauuna na ho ako." She finally left my office and I was left in awe of her endless beauty.

Alona POV. 

Nang makalabas nako ng opisina nya ay paraakong naka hinga ng maluwag. Para bang may pumipigil sakin huminga at pigilan mag ka roon ng maling galaw. Nasa muka nya ang saya, parang bumalik sa ala ala ko ang sayang naramdaman ng kanyang ama nung mga panahong tuluyan kaming naghihirap sa ginawa nyang sariling impyerno. Gusto ko man syang saktan ngunit di dapat akong mabisto

"Cy, natanggap ako, may nahanap kana bang apartment na pwede kong pag tuluyan?"

"Yes jefa, nakahanap ako sa malapit lang sa personal na bahay neto" Nang marinig ko yon sa kabilang linya ng aking telepono ay ibinababa ko na ito at sinilip ang adress na ibinigay saakin.