Hoofdstuk 5: wAcht wAt?!

"De god die jullie hier waarschijnlijk heen heeft gestuurd heet Wastro." Zegt Robbert.

"Wacht even ik heb die naam al ooit eerder gehoord." Zegt Quinty. Vervolgens kijkt ze naar Justin en ziet Justin gezicht alsof hij verraden is.

Vervolgens Zegt Justin, "Je gaat het toch niet menen. Het is toch niet die ene guy."

"Wacht nu je het zegt." Zegt Quinty.

Ongeveer 1 jaar terug op de middelbare school bij Quinty en Justin. Waar ze op dat moment in het 3e zitten.

"Jullie krijgen een nieuwe klasgenoot." Zegt de mentor van Justin en Quinty. "Hij is net verhuist dus is gewisseld naar deze school."

Vervolgens komt er een jongen binnen lopen.

"Hoi, ik ben Wes." Zegt de nieuwe jongen. "Ik ben 14 en mijn hobby's zijn Gamen en Handboog schieten."

Daarna starten de les gewoon. Na een tijdje was het pauze en liep de nieuwe jongen naar Justin en Quinty die samen in de kantine zaten te eten.

"Zitten jullie altijd alleen samen." Vraagt Wes aan Justin en Quinty.

"Uhhhh..." Zegt Justin, omdat hij totaal niet had verwacht dat de nieuwe jongen op hun af zou lopen.

"Normaal zitten we met wat meer, maar die zijn naar de winkel. Ze hadden geen eten mee." Zegt Quinty.

"Ahh, oke. Is het erg als ik erbij kom zitten?" Vraagt Wes.

"Nee hoor, is goed." Zegt Quinty. "Kunnen we jou ook wat leren kennen."

"Je speelt toch games zei je?" Vraagt Justin.

Ze praten met zijn alleen nog verder en vervolgens Vraagt Justin de gebruikersnaam van een game.

"Mijn gebruikersnaam is Wastro. Je schrijft het met een kleine w en een hoofdletter A, wAstro."

Ondertussen weer in het heden.

"Het zal toch niet die ene jongen zijn die van school was gewisseld naar die van ons." Zegt Justin.

"Meneer hoe schrijf je zijn naam precies?" Vervolgt Justin.

"Je kan gewoon Robbert zeggen hoor. Zijn naam schrijf je met een kleine w een hoofdletter A en daarna allemaal kleine letters s, t, r, o. Ik weet het heel raar." Zegt Robbert.

"Valt wel mee hoe raar." Zegt Justin. "Ik weet nu precies wie het is en waarom hij eerst al die rare dingen vroeg en zei.

"Oh, ja. Hij zei toen een keer toen hij ons vroeg of we wouden handboog schieten. Misschien hebben jullie het ooit wel een keer nodig. En nu hebben we ook echt een boog in onze toolkit." Zegt Quinty.

"En al die rare vragen zoals, wat zouden jullie ervan vinden als jullie van geslacht zouden wisselen?" Zegt Justin. "Hij was dit altijd al gewoon van plan, hé."

"Haha, dit is echt precies het zelfde als het vorige paar." Zegt Robbert.

"Wie bedoelt u precies met het vorige paar." Vraagt Quinty

"Oh, weet je nog dat ik zei dat jullie niet de enige waren die niet van deze wereld zijn." Zegt Robbert. "Z'n ongeveer 40 jaar geleden toen ik 25 was en hier net een jaar werkte kwam er een jonge damen en een jonge man binnen. Zij zochten naar precies de zelfde antwoorden."

"Komt het vaak voor dat er mensen van een andere wereld komen?" Vraagt Quinty

"Nee absoluut niet zover ik weet. Je zal weinig mensen zoals mij vinden die mensen kennen uit een andere wereld." Zegt Robbert. "Ik maak dit nu ook pas voor de 2e keer mee dat er mensen van een andere wereld langskomen."

"Als hun voor de zelfde dingen zochten weet u dan wat meer over de kristallen roos?" Vraagt Justin. "Ik wil graag weer terug naar mijn eigen lichaam."

"Haha, in dat opzicht hebben jullie geluk. Ik weet er wel wat meer over nu. Bij de vorige 2 heb ik lang mee zitten zoeken. Dat duurde echt wel een paar dagen." Zegt Robbert. "Er liggen hier een paar boeken over. Ik zou ze er wel bij pakken."

Robbert pakt de boeken erbij en zo gaan ze met z'n drieën wat meer informatie opzoeken van de kristallen roos.

Na 1 uur lezen schreeuwt Justin, "JAAAA! Ik heb het gevonden."

"Echt waar waar is het?" Vraagt Quinty. En kijkt naar Justin waar ze ziet dat Justin plots heel verslagen kijkt.

Hij mompelt vervolgens met een verdrietig gezicht, "Het is eruit gescheurd. Hier staat dat hier een hoofdstuk moet zijn maar het is eruit gescheurd."

"Wat maar hoe door wie." Vraagt Quinty.

"Oh, helemaal vergeten." Zegt Robbert. Ik had de blaadjes over de locatie aan de vorige 2 gegeven."

"Meen je dat nou. Wie laat iemand blaadjes uit een boek van de bieb scheuren?" Vraagt Justin nog steeds verdrietig maar nu ook teleurgesteld.

"Nou kijk niemand las ooit boeken over die roos dus ik dacht het kan geen kwaad." Vervolgt Robbert. "Jullie kunnen anders naar het adres van de 2. Toevallig heb ik een paar jaar geleden een brief gekregen waar ze die in door gaven. Als je daar heen gaat hebben die het misschien nog wel."

"Oke, waar is het adress precies." Vraagt Quinty.

"Ik zag dat jullie al een toolkit hadden. Als jullie daar even de kaart uitpakken laat ik het wel zien." Zegt Robbert.

Quinty opend haar toolkit en haalde de kaart eruit. Vervolgens knijpt ze erin en word hij groot genoeg om er op de kunnen kijken.

"Als je hier ziet zie je een puntje dat is waar jullie nu zijn. Dat puntje zal jou altijd volgen." Zegt Robbert. "Hier is het adress waar jullie moeten zijn. Z'n 100 kilometer hier vandaan dus dat is wel even een rit."

"Maar hoe moeten wij daar dan komen. No way dat ik dat ga lopen." Zegt Justin.

"Maak je geen zorgen ik regel wel een kar voor jullie en geef jullie ook meteen wat eten mee." Zegt Robbert.

"Dat is heel aardig van u dank je wel." Zegt Quinty terug.

Waarop robbert antwoord, "Geen dank ik doe het graag voor mensen zoals jullie. Zo lang als jullie de groeten doen komt het goed."

"Dat zullen we zeker doen." Zegt ze terug

Vervolgens regeld Robbert een kar met een soort paar met een hagendissen hoofd en schubben inplaats van haar en geeft het eten mee.

"Deze jonge man zal jullie erna toe brengen. De reis zal een paar dagen duren dus wees maar vriendelijk tegen hem. Zijn naam is Julian." Zegt Robbert.

"Hoi, aangenaam ik ben Julian. Ik hoop dat jullie een fijne reis gaan hebben."

Zo beginnen Justin en Quinty met Julian de reis naar de andere 2 zoals hun.