CHAPTER THREE

Palihim na pinagmasdan ni Mika ang mukha ng binata habang seryoso nitong nililinis ang sugat niya sa pisngi. Gusto niya sana itong pigilan but the view she's facing right now is too perfect. She's too stunned to do it.

Ngayon lang napansin ni Mika ang haba ng pilik-mata ng binata, ang kapal din ng kilay. Bagay na bagay sa kulay brown nitong mata. Even his nose is more pointed than hers.  

Can't believe this man has a perfect face, she can't even spot a single pores or pimples. She wonders what kind product he use?

Sayang nga lang, he's too dull. Or else she would have asked him to be her boyfriend next week.

''Keep it dry for three days. Make sure to change the dressing,'' malamig nitong sambit.

Tumango lang si Mika at sumandal sa sofa. 

Pinanood niya ang binata habang ibinalik nito sa first-aid kit box ang mga ginamit nito. He even wiped the blood in the glass table at tinapon sa trash can ang mga cotton na napuno ng dugo.

His hands moves too gentle. Talagang sinigurado nito na walang matitirang mantsa ng dugo sa mesa. Clean freak.

''Hey, is he always like that?'' tanong ni Mika sa kasama nito sabay turo kay Cassidy using her chin.

Hindi ito sumagot. Nanatili lang itong nakayuko. Ni-hindi man lang nito tinanggal ang suot nitong facemask. Para tuloy siyang may nakakahawang sakit.

''Okay. That's enough. You don't have to clean my house just to persuade me,'' saway ni Mika sa binata nang hindi na siya makatiis.

Mukha kasi itong walang balak tumigil. Baka pati ang mga damit niya na nagkalat sa sahig ay labhan na 'rin ng binata. Well, hindi naman ganito palagi kakalat ang bahay niya. Sadyang wala pa lang siya sa mood maglinis. 

''You're Jia's cousin. So, are you also a doctor?'' tanong rito ni Mika.

Nagsalin siya ng tubig sa baso at uminom.

''No, I ran a shop,'' tipid nitong sagot at umupo sa tabi ng kasama nitong lalaki.

''Shop? What shop?''

''Violin.''

Muntik ng maibuga ni Mika ang ininom niyang tubig sa gulat dahil sa sinabi nito.

''Violin? You're a violin maker?'' Pinasadahan niya ito ng tingin.

She thought, he's a doctor or a teacher. She didn't expect, he's a violin maker.

Sabagay, he look just like a wood.

Boring.

Lifeless.

But he's kinda interesting.

''I'm sure your shop can makes a lot of money. Why do you need to live with me?'' Umupo si Mika sa upuan sa harap nito. She crossed her legs.

''It does, pero hindi ako ang nangangailangan ng matutuluyan. It's him,'' sabay turo nito sa katabing lalaki na nanatili pa 'ring walang-kibo.

''Anong ibig mong sabihin? It's not you, but him?'' hindi mapigilang mapasigaw ni Mika.

''Then, since you have a house, why don't you just let him live with you? Why do you still need to..''

''It's inconvenient," kalmado nitong sagot.

Napaawang ang bibig ni Mika. Hindi makapaniwala sa narinig.

''Inconvenient?' And you think it's convenient for me?'' bakas ang sarcastic sa boses niya.

''That's not what i mean. Ang ibig kong sabihin--'' Itinaas ni Mika ang kamay to stop him from talking. She's tired. Wala na siyang lakas para makipagtalo rito.

''Okay. I get it. So, who is he? Your secret lover?'' tanong niya.

Nagbago ang expression sa mukha ni Cassidy.

''He's a friend. Overall, he just need to live here. Ako ng bahala sa mga pagkain niya at gastusin. You don't need to worry.'' 

Hindi alam ni Mika kung matatawa ba siya o hindi. The looks on his face is too serious. It feels like he's handing his wife to her.

''Okay.''

''Okay? You mean you agree? Akala ko hindi ka papayag-'' Ngumisi si Mika.

''In one condition, you'll need to clean this house every week.''

''Huh?'' Kumunot ang noo nito.

''Nakita ko kasi kanina na mukhang sanay kang maglinis. Kaya, I'll assign this task to you. If you think it's too much then-''

''I'll do it. Ayoko 'ring mamatay ang kaibigan ko dahil sa baho at dumi ng bahay na 'to,'' diritso nitong sagot. Mika rolled her eyes.

Kung makapagsalita ang lalaking 'to para namang ang dumi-dumi ng bahay niya. Isang buwan lang naman siyang hindi nakapaglinis.  

''May sakit ka ba? Bakit hindi mo tanggalin 'yang maskara mo?'' baling ni Mika sa kasama nito.

Tumingin ito sa kanya, sunod kay Cassidy. Tila ba nagtatanong ang mga mata nito kung makapagtiwalaan ba siya o hindi.

 Anong akala ng batang 'to, isa siyang masamang tao? She's so pretty and her body is in a perfect curve. Ang daming lalaking naghahangad sa kanya. Anong karapatan nitong pagdudahan siya?

 Magpasalamat nga ito at pumayag siyang tumira ito sa bahay niya. Kahit na para din ito sa kanya. Takot niya lang kay Jia, tiyak hindi 'yon titigil kakahanap ng mapapangasawa niya. She's only 27, what's the rush?

''He's Haru Nagare, he'll be staying here for 2 months,'' pakilala rito ni Cassidy.

''Nagare? He's a japanese?''

''Half-japanese.''

Tinanggal ni Haru ang suot nitong face mask. Her jaw almost dropped. Not because of his looks but because of disappointment.

Akala niya isa itong artista o kaya may nakakasilaw na kagwapuhan pero ngayong nakita na niya ito. Nevermind. It's better for him to wear the mask.

Biro lang. 

He's also handsome; big eyes, pointed nose, pale skin, and a thin red lips, but she already saw too many handsome faces, kaya medyo ordinary na ang mukha nito para sa kanya. If she were to give a rate, it would be 7/10. 

''You don't have a scar. You don't look ugly either, why do always wear a mask?'' naguguluhang tanong rito ni Mika.

She noticed that he also looks younger than her. Maybe four years or five? 

''I'm too handsome. I'm afraid, you'll fall in love with me.''

Napatawa nang malakas si Mika dahil sa sinabi nito. Pakiramdam niya biglang lumakas ang hangin. This guy has too much confidence on his self. 

''Then, you must cover yourself well. You're just my type. Young and fresh. If I lost my control, I might eat you,'' bulong ni Mika at ngumiti rito nang nakakaloko. Sinabayan niya pa ito ng kindat. Napaatras si Haru, mukhang natakot yata sa sinabi niya.

''Just kidding. I don't want to be imprisoned because of child abuse.''

Tumayo si Mika at kinuha ang jacket.

''Okay. Your room is upstairs, left side. Feel at home. Matutulog na ako." Nagsimula ng maglakad si Mika nang may bigla siyang maalala.

"Oo nga pala. I hate music. Kung gusto mong makinig ng kanta, use your headphone. Or else...I'll kick you out,'' paalala niya rito na may halong pagbabanta.

''Wait, how about the payment? How much should I pay-''

''I don't know. It's up to you.''

Kumaway rito si Mika at tuluyan ng umakyat sa taas.

Nang makaalis na ang dalaga ay kaagad lumapit si Haru sa tabi ni Cassidy. 

 ''Are you sure we can trust her? That woman looks sick. And her wounds-'' 

''Do we have a choice? This is the safest place for you.''

Pinalibot ni Cassidy ang paningin sa kabuuan ng bahay. Wala itong gaanong gamit, simple lang ang disenyo. May nakalagay na malaking painting ng dalaga sa gilid ng hagdan at 'di kalakihang chandelier sa itaas.

Kulay-puti at itim 'din ang kulay ng pader at dingding. Kung malinis lang ito at walang masyadong nagkalat na gamit, okay na sana ito para sa kanya.

''Cass, are you listening to me? She doesn't look normal, she didn't even recognize me,'' nakapout na reklamo ni Haru.

''What do you expect? That's Mikaela, she's famous for being rebellious. Do you expect her to welcome you with a warm hug?'' sarcastic na tanong rito ni Cassidy.

''But, can't we rent another house? I don't trust her.''

''Just bear with it. Maybe she can help you to get rid of your fans.''

Haru is a japanese singer/idol. Lage itong kinukulit ng mga tagahanga nito sa dati nitong tinitirhan kaya tinulungan niya itong humanap ng ibang bahay na matutuluyan. 

But what surprised him is Mika, that woman is too unpredictable. Kahit na pangalawang beses na niya itong nakita at sinabihan na 'rin siya ni Jia tungkol sa ugali nito, hindi niya pa 'rin ito mabasa.

Hindi siya makapaniwalang hindi nito kilala si Haru. Gayong ang ibang mga babae ay baliw na baliw rito. She's really living in her own world.

''Go to your room and take a rest. I'll come back tomorrow.''

Nagpaalam na si Cassidy kay Haru at lumabas na nang bahay.

Huminto siya sa paglalakad nang may matanggap siyang text galing kay Jia. Agad niyang pinaandar ang sasakyan at pinaharurot ito papuntang hospital.

TANGHALI na nang magising si Mika kinabukasan. Naabutan niya si Cassidy na nagluluto ng almusal. Hinanap ng mata niya si Haru, hindi niya ito makita. Mukhang tulog pa yata. It's already 9 AM. Ten minutes na lang, mag-a-alas-diyes na. Anong oras ba natulog ang batang 'yon?

''You really care about him. You even came here to cook.''

Sinulyapan lang si Mika ni Cassidy at bumalik sa pagluluto.

Kumuha si Mika ng fresh milk sa ref at nagsalin sa baso. Tumabi siya sa binata habang umiinom. Pinagmasdan niya si Cassidy na nanatiling seryoso sa pagluluto.

How come, this man is so perfect? In every angle, she can't even find a single flaws. If only-

She took a deep sigh.

''Jia, that woman, may sinabi ba siya sayo?''

''About what?''

''Inutusan ka ba niyang bantayan ako? Monitor my movements?'' Sumulyap ito sa kanya pero bumalik 'rin sa pagluluto.

''N-no.''

''Then, that's better. Your little wife can live here and do whatever he wants, but he should never interfere in my business. Because if he do, then,'' 

Lumapit siya rito. Hinawakan niya ang kamay nito dahilan para mabitawan nito ang panipit . Umatras ito hanggang sa mapasandal sa pader. Her face is only one inch farther from him. She can clearly hear his heartbeat.

''I'll snatch you away from him.'' He gulped.