3 Chapter 2 | Wanted

:Everet:

Dahil sa nalaman kung katotohan patungkol sa pamilya ko, at dahil narin sa narimig kung sagot ni dad sa akin. Nasira ang saya na kanina ko lang nadadama.

Parang nahigop lahat ng saya na nararamdaman ko sa galit at lungkot. Dahil sa isang malupit na katotohanan na ni minsan ay hindi pumasok sa aking isipan na magagawa iyon ng mga magulang ko.

Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakatulala sa aking bintana habang umiiyak. At hindi ko rin alam kung malapit na bang sumikat ang araw. Dahil kanina pa ako lumluha dto.

Hindi ko lang matanggap.

Dko matnggap na mamatay tao ang magulang ko. Andaming tanong sa isipan ko. Bakit? Anong dahilan? Bat sila pumapatay.

Dahil ba alam nila na kahit pumatay sila they are safe dahil nga mayaman kami mapera. Or dahil sa isang reason na pede mag baba sa pangalan namin.

But still killing someone is a sin from above. Kahit ano oang rason yan mali. Maling mali pumatay.

Pilit kung binabawasan ang ingay na dulot ng paghagulhol ko.

I really can't accept this.

Parang nahihiya ako sa sarili ko sa pangalan na meron ako. Dahil anak ako ng mamatay tao.

I wipe my tears.

Suot ko parin ang peach semi gown dress ko. D ko na naisipan mag palit. Basta pagkatakbo ko dto lumundag agad ako dto sa kama ko at iniyak ang dapat iiyak.

"Nak" biglang may kumatok sa pinto at narinig ko ang boses ni manang.

"Nak papasukin mo naman ako oh." ani pa muli ni manang nana sa mah pinto.

Pinunas ko ang luha ko at sinigurong tuyo ang pisngi ko.

"Nak" ulit uli ni manang nana.

"Come in" malungkot kung ani. At muling siniguro kung tuyo ang pisngi ko.

Pumasok si manang sa kwarto kung napakadilim at tanging ang liwanag ng buwan na pumapasok sa aking bintana ang liwanag.

Narinig ko ang pagbuntog hiniga ni manang at saka dahan dahan lumapit sa akin.

Umupo siya sa duluhan ng aking kama at tumingin sakin.

"Dahil ba kanina?" tanong ni manang. Na mukhang binabasa ang isipan ko..

Muli akong napaluha.

"Nana my parents is a killer." bigla kung ani na tila na bubulol pa.

Yumuko si nana.

"Nana alam mo rin ba ang tungkol dto?" tanong ko kay Nana napatngin si nana sakin at dahan dahan tumango.

"Totoo ang sinabi ng babae kanina na pinatay ng dad mo ang mag asawang grey, pero aksidente iyon. At ang sinasabi niyang pagpatay sa tatay niya at iba pa ay hindi na totoo." pagpapaliwanag ni Manang..

So alam niya rin so ako lang ung napagkaitan ng katotohanan na yan.

Napatingin ako sa ibang dirwksyon at pinipigilan na tumulo muli ang luha ko.

"Bat di nyo sinabi sakin?" seryoso kung tanong habang nagpipigil ng emosyon.

"Dahil wala ako sa pwesto para gawin yun." mahinahon rin ani ni nana. Napatingin muli ako sa ibang direksyon at pilit parin pinipigilan ang luha ko.

Naiinis ako gusto ko pang magtanong, kung sino ang dalawang grey na yun? Kung bakit napatay ni dad ang dalawang yun? Pero tila nawalan sa katinuan ang aking bibig at hindi ko maibigkas ang mga tanong na iyon.

Napabuntog hininga si nana at tumayo sa kama saka ako yinakap saglit at hinawakan ang buhok ko.

"Magbihis ka na at magpahinga, masyado kang napagod ngayon." ani ni nana at umalis sa kwarto ko.

Pagalis na pagalis niya palang tuloy tuloy ng napabuhos ang luha ko. Isang malaking gulo ang napasok ng magulang ko. At natatakot ako sa pwedeng mangyari, at nahihiya ako dahil nadumihan na ang pangalan namin. At galit ako dahil dko matanggap na kaya palang gawin ng mga magulang ko yun.

---

Naalimpungatan ako sa sinag ng araw na dumadampi sa mukha ko. Dko namalayan na nakatulog na pala ako dahil sa kakaiyak kagabi.

"Nak!" narinig ko muli ang boses ni manang. Napakurap kurap pa ako at walang buhay na bumangon sa pagkakahiga.

Pumasok si manang sa kwarto at lumapit sakin habang nakatingin ng seryoso.

"Talagang hindi ka nagbihis." ani ni manang sakin. Napatingin ako sa sarili ko suot suot ko padin ung peach semi gown kyng dress.

Napabuntog hininga si manang at pumunta sa closet ko.

Napaunat unat ako at napakamot sa mata ko.

Pagbalik ni manang dala niya ang cream dress ko na may kunting design ng ruby stones.

Tumingin lang naman ako sa kanya.

"Samahan mo ko mamalengke." diing ani ni manang.

Napakurap kurap naman ako. Hindi oo kasi ugali ang lumabas ng basta basta dto sa bahay.

"Per-" d ko na natapos ang sasabihin ko ng pinutol niya ako.

"Tumayo ka na dyan at magayos, pagkatapos nyo mag umagahan, lalabas tyo." ani ni manang linapag niya ang cream dress ko sa kama at saka lumabas sakin kwarto.

Ako namn ngayon ang napabuntog hininga.

---

Bumaba ako papunta sa dining room pagkatapos ko magayos, para magumagahan.

Naka pormal akong pumasok sa dining room. At pagkapasok at pagkapasok ko palang nadatnan ko na agad si mom at dad. Na nakaupo na sa hapag at ako na lang ang hinihintay.

Napatayo si mom ng may ngiti at lumapit sakin.

Akmang hahawakan niya ang mukha ko pero iniwas ko ito ng di tumitingin sa kanya. Binaba ni mom ang kamay niya at narinig ko siyang nagbuntog hininga ngunit naka ngiti parin.

"Let's have breakfast na." bilang bangkit ni mom at bumalik sa upuan niya at umupo. Umupo narin naman ako sa upuan ko.

Nagsimula na kaming kumain.

"About last night-" di na natapos ni dad ang sasabihin niya ng pinutol ko siya.

"I don't want to talk about that." bigla kung ani napatahimik rin naman si dad.

Nagpatuloy kami sa pagkain at walang nagsalita. Hanggang binasag ni manang ang katahimikan samin.

"Mam, Sir lalabas kami para mamili ni desiree pwede po ba." magalang na pagpapaalam ni manang kay mom at dad.

Ibinaba ni dad ang hawak nyang kubyertos at ngumiti kay manang saka tumango.

"I think she need it." ani rin naman ni mom na ngumiti din kay manang bilang pagpayag.

Di parin ako nagsasalita at nagpanggap na tila wala akong naririnig.

Pagkatapos naming mag umagahan. Naghanda na agad si manang at lumabas na kami papunta sa town place kung saan andun ang market at iba iba pang stalls ng kingdom alynthi.

A carriage stop in front of our house. Ngumiti ako kay manong na driver namin ng carriage na ito.

"Magandang umaga iha" masiyahing bati ni manong.

"Ganoon rin po san nyo." ani ko rin na may ngiti saka sumakay sa kanyang karwahe sumunod din naman si manang sakin sa pagsakay.

Gumana ang karwahe, at umalingawngaw ang bawat tapak na nagagawi ng kabayo.

"Galit ka parin ba sa mom at dad mo dahil kahapon?" tanong ni Manang

"I don't wanna talk about that." diin ko ring ani na di tumitingin kay manang at tanging sa tanawin lang na nadadanan namin ako nakatingin.

D ako nakarinig ng kung ano mang salita kay manang ng sinabi ko yun.

Ng makarating kami sa town place bumungad saamin ang maraming tao na namimili rin.

May katulad kung angat at meron ring mababang tao ang nandito. Nagkalat rin ang mga kawal ng kaharian. Utos kse ng hari ng alyhthi ng bigyan ng mahigpit na seguridad dto sa town place. Pero d mapagkakaila na kahit may mga kawal dto may nakawan paring nagaganap.

Napakaingay sa dami ng tao.

Inalalayan akong bumaba ni manong sa karwahe ganoon din kay manang. Pagbaba namin pinaghintay namin si manong sa tabi at dumiretso na kami sa bilihan.

There's a lot of stalls, merong stall na panay accessories, may book stall din, and other stuff.

Dumiretso si manang sa may gulayan na ipangsasahog niya para sa hapunan mamaya, nakasunod lang naman ako sa kanya.

"Is she the heir of hamilton?" narinig kung bulong ng isang babae napatigil ako sa paglakad at pasimpleng nakinig.

Hinayaan ko lang si manang na mauna na papunta sa pagbibilihan niya ng gulay.

"she is" bulong pa ng isa.

"Have you heard what happen, gosh sabi nila mamatay tao ang magulang niya."

"Really, That sucks." ani muli ng isa.

"D na ko magugulat kung pati yan papatay rin." ng marinig ko ang bulung na yun humarap na ko sa kanila at plastic ko silang nginitian. Nagulat naman sila sa ginawa ko.

Tinignan ko sila mula ulo hanggang paa base sa pananamit nila kaparehas ko lang sila. Mataas rin na pamilya ang pinagmulan ng dalawang toh.

"Pangiisyu lang ba ang alam nyong gawin? " bigla kung tanong ng nakangiti parin.

Akmang magsasalita pang isa sa kanila ngunit agad kk siyang pinutol.

"How Immature" dagdag ko pa saka tumalikod at iniwan sila dun. Pumunta ako malapit sa kung nassan si manang na namimili. Gumilid ako sa isang stall at sumandal dun saka nagbuntog hininga.

It sucks.

Naiiyak ako dahil sa mga narinig ko ngunit pinigilan ko ang luha kung tumulo.

Nahihiya ako dahil sa mata na ng lahat ang pamilya ko ay isang mamatay tao.

Pormala lang akong nakasandal sa pader at nakatingala upang pigilan ang luha ko.

Ibinanaba ko ang tingin ko at nakita ko ang isang lalaking naka itim at may suot na mask. Nakatitig siya sakin ngunit biglang umalis ng dumapo ang paningin ko sa kanya.

Bigla akong kinabahan na ewan. Parang may maling mangyayari ng makita ko siya.

Agad kung inalis ang pagkakasandal ko at gumawa na ng hakbang uoang habulin sana siya nguniy may biglang humawak sa kamay ko.

Agad akong napatingin sa humawak sa kamay ko. Aagawin ko sana ang kamay ko upang habukin ang lalaking yun. Ngunit si manang ang humawak sakin.

"Tara na" ani niya habang hawak ang kanyang bayong kung asaan ang andun ang pinamili niya. Dko agad sinagot ang tanong niya at napatingin pa sa kung asan naka pwesto ang lalaki kanina lang.

"Desiree" Tawag pa ni Manang sakin dahilan para mapatingin nako sa kanya.

"Tara na" ani niya tipid naman akong ngumiti at sumunod na sa kanya.

Habang naglalakad d ako mapakali. Gusto ko malaman kung sino ang lalaking yun.

Ramdam ko na parang may maling mangyayari.

Habang naglalakad meron mga papel na nakapaskil sa isang pader na kumuha muli ng atensyon ko.

Napatigil ako sa paglalakad ganoon rin si Manang.

Wanted Dead or Alive, Noah Ymir

Wanted Dead or Alive, Kurt Tan

Halos anim na tao ang nakapaskil na Wanted. Ngunit isa Lamang ang kumuha ng buong atensyon ko.

Wanted Dead or Alive, Hunter Grey.

---