Chapter 1

{ Unicode }

နွေလည်ခေါင် ဇူလိုင်လ... လောကကြီးတစ်ခုလုံးက ပူလောင်လို့နေသည်။ မြို့အပူချိန်က ၄၀ဒီဂရီနားထိတောင်ကပ်လာပြီ။

ကန်တင်းသေးသေးလေးထဲမှာတော့ အဲကွန်းဖွင့်ထားပြီး တံခါးတွေ၊ပြတင်းပေါက်တွေအားလုံးအလုံပိတ်ကာ လောကကြီးရဲ့ အပူဒဏ်ကို ကာဆီးထားရသည်။ စားပွဲတစ်ဝိုင်းစီမှာ ပုံစံတူဟင်းပွဲခြောက်ပွဲရယ် စွတ်ပြုတ်တစ်ပန်းကန်စီရယ်နှင့်။ ပါတဲ့ထမင်းဟင်း ပမာဏလည်းများတယ် အသားကလည်း လုံလုံလောက်လောက်ပါပေသည့် သူတို့အများစုက တုတ်တုတ်တောင်မလှုပ်ကြ။ အကြောင်းကတော့ ဥရောပဖလား အထူးပွဲစဥ◌်လာနေသည့် တီဗီဖန်သားပြင်ဆီမှာသာ သူတို့အကြည့်တွေကရောက်နေကြသည်။

"ဝင်…ဝင်...အိုး၊ ငါတော့သွားပြီ!"

"ငါပြောမယ် အဲ့ပြင်သစ်က ဒီနှစ် ဖြစ်ဖြစ်မြောက်မြောက်မလုပ်...မလုပ်..."

ဥဩဆွဲသံက ရုတ်တရက်ကျယ်လောင်စွာ ထွက်လာပြီး သုံးထပ်ဆောင်တစ်ဆောင်လုံး နေရာတိုင်းကနေ အကြာကြီးဆွဲမြည်နေတော့သည်။

တူကို စားပွဲပေါ်ချလိုက်တဲ့အသံတွေနဲ့အတူ အခန်းထဲကလူတွေအားလုံးတစ်ညီထည်းမတ်တပ်ရပ်ပြီးနောက် အောက်ထပ်ကို တစ်ဟုန်ထိုးဆင်းပြေးကြတော့သည်။

ရှေ့ဆုံးကဦးဆောင်သွားတဲ့ အရပ်ရှည်ရှည်နဲ့လူက အော်ပြောသည်

"နောက်ဆုံးတစ်ယောက်က အဲကွန်းပိတ်ခဲ့ဟေ့"

"သွား၊သွား! ငါတို့အဖွဲ့အဆူခံရမယ်!"

ရန်ရိ နားမထောင်ဘဲ သူ့ခြေတံရှည်တွေနှင့်ကဆုန်ပေါက်ပြီး လှေကားကို စက္ကန့်ပိုင်းလေးနှင့်ဆင်းသွားလိုက်သည်။ အဲ့နောက် အားလုံးက ကားဂိုဒေါင်ကို သွားကာ မီးသတ်ဝတ်စုံကို လေ့ကျင့်ထားတဲ့အတိုင်း သပ်သပ်ရပ်ရပ်နှင့်ဝတ်လိုက်သည်။

သတင်းပေးကျူတီကျတဲ့တစ်ယောက်က ရန်ရိဆီပြေးလာပြီး

"အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ရန်၊ ချန်းရှင်း ဈေးဝယ်စင်တာ ငါးထပ်မြောက်မှာရှိတဲ့ ကော်ဖီဆိုမှာ မီးလန့်တာတဲ့။ ရဲဖက်က အခုပဲသတင်းပေးလာတယ်။"

"ဟုတ်ပြီ၊ ပထမဆုံး မီးသတ်ကားသုံးစီးကို ထုတ်လိုက်။"

ကားဂိုဒေါင်ထဲမှာ အဲကွန်းမရှိတော့ ဂိုဒေါင်တံခါးဖွင့်လိုက်တာနဲ့ အပူငွေ့တွေ တလှပ်လှပ်နှင့်။ မီးလောင်ဒဏ်၊အပူဒဏ်ခံနိုင်တဲ့ မီးသတ်ဝတ်စုံကို ကိုယ်ပေါ်မှာဝတ်ထားတော့ အခုအခြေအနေက ပေါင်းခံနေသလိုဖြစ်နေသည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို ချွေးက တဒီးဒီးကျလာတော့သည်။

မီးသတ်ကားပေါ် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် အလျှိုလျှိုတက်လိုက်ကြသည်။

ရန်ရိက နှာဖူးပေါ်ကချွေးကို သုတ်လိုက်ပြီး

"ကောင်ကော၊ ဘာဖြစ်တာလဲသိရအောင် ရဲကိုဖုန်းဆက်လိုက်။"

"ဟုတ်ကဲ့"

ရန်ရိ ဝေါ်ကီတော်ကီကို နံပါတ်ခလုပ်ဖိလိုက်ပြီး

" မီးသတ်ဌာနချုပ်ကပါ၊ ချန်းရှင်းလမ်းဖက် မော်တော်ပီကယ်ဌာနကို ကားလမ်းရှင်းထားပေးဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်။ ချန်းရှင်းလမ်းပတ်ဝန်းကျင်မှာ ကားတွေက တော်တော်လေးကြပ်နေတာ။ ကားလမ်းပိတ်နေရင် မြန်မြန်သွားလို့မရဖြစ်မှာစိုးလို့ပါ။"

ကောင်ကောက ဖုန်းချလိုက်ပြီးနောက်

"ခေါင်းဆောင်ရန်၊ အဲ့ကော်ဖီဆိုင်က ထပ်ခိုးလိုမျိုးအထပ်မှာရှိတာတဲ့။ လေးထပ်ကနေ ငါးထပ်အတက်အဆင်းလုပ်တဲ့ အတွင်းလှေကြားတွေပဲရှိတယ်။ ငါးထပ်မှာတော့ ဝင်ဖို့ထွက်ဖို့ အပေါက်မရှိဘူးတဲ့။ မီးလောင်နေတဲ့နေရာက ငါးလွှာမှာရှိတာ။ မီးကသိပ်တော့မများသေးဘူး။ ဒါပေမယ့် မီးဆက်ကူးသွားနိုင်တယ်။ အဓိကပြဿနာက ငါးလွှာမှာ လူတွေပိတ်မိနေတဲ့လူတွေကို အောက်ချပေးဖို့ပဲ။"

စွန်းတင်းရိက ဘေးကနေ "စီဖို? အဲ့ကော်ဖီဆိုင်က အင်္ဂလိပ်လိုနာမည်နဲ့မလား?"

"ဟုတ်တယ်၊ မင်းရောက်ဖူးလား?"

"ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်ကတင် ကျွန်တော်နဲ့ ကျွန်တော့်ကောင်မလေးနဲ့ သွားထားတာ။"

ကားပေါ်ကလူတွေဆီကနေ ဟားသံတွေထွက်လာသည်။

"လူထင်ကြီးခံရအောင် လျှောက်ပြောမနေစမ်းပါနဲ့ကွာ။"

ရန်ရိက ရယ်စရာအနေနဲ့ စလိုက်သည်။

စွန်းတင်းရိက အောင်နိုင်သူအပြုံးလေးနှင့် သူ့ဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ပြီး

"တကယ်ပြောနေတာ၊ မြင်လား ငါတို့ဓာတ်ပုံတွေ အများကြီးရိုက်လာသေးတယ်။"

ရန်ရိ ဖုန်းကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး မျက်မှောင်ကြုတ်ရင်း

"ကြမ်းမှာ ဂျပန်မြက်ဖျာတွေခင်းထားတာလား? မီးကတော့ ကြီးတော့မှာပဲ။"

"ဟုတ်တယ်။ တလောက အင်တာနက်မှာ တော်တော်နာမည်ကြီးလိုက်သေးတယ်လေ။ မီးလောင်လွယ်တဲ့ သစ်သားပရိဘောဂတွေလည်းရှိသေးတယ်။ မိန်းကလေးတွေကတော့ ဓာတ်ပုံရိုက်လို့ကောင်းတော့အကြိုက်ပေါ့။ တစ်ခုံနဲ့တစ်ခုံကို သီးသန့်နေရာလေးတွေဖြစ်အောင်လုပ်ထားတဲ့ သစ်သားဘုတ်ပြားတွေလည်းရှိတယ်။ အုတ်နံရံမဟုတ်ဘူး။"

"မင်းသေချာလား?" ရန်ရိဓာတ်ပုံကို ချဲ့ကြည့်လိုက်တာ့ ပုံထဲမှာ အထပ်သား ပရိဘောဂတွေ၊ လိုက်ကာ၊ ကောဇောတွေရယ်အပြင်၊ ဗို့အားပြင်းမီးချောင်းတွေတောင်ဆင်ထားလိုက်သေးတယ်။ တစ်ဆိုင်လုံး မီးဆွဲလို့ကောင်းတဲ့ လောင်စာပစ္စည်းတွေကြည့်။ နံရံကတော့ ဘာလဲဘယ်လိုလဲဆိုတာတော့ ပုံထဲမှာမမြင်ရ။

"ရပြီ၊ ဆိုင်အနေအထားကို ငါ့မျက်လုံးထဲပေါ်ပြီ။"

"မီးက တော်တော်လေးများတာပဲ။ သေချာပေါက် မီးကခဏလေးနဲ့တင်ကူးသွားမှာ။"

ရန်ရိ ဝေါကီတော်ကီကို ဖိလိုက်ပြီး

"ကားနံပါတ်၄ရယ် တပ်ဖွဲ့ဝင်သုံးယောက်ရယ် အရန်အနေနဲ့ အဆင်သင့်ဖြစ်အောင် လုပ်ထားပါ။"

"ဟုတ်ကဲ့"

ချန်းရှင်း ဈေးဝယ်စင်တာက သူတို့နဲ့ ဆယ့်နှစ်စတုရန်းကီလိုမီတာလောက်တောင် မဝေးတော့။ ဒါပေမယ့်လည်း ဘေကျင်းရဲ့ ကားလမ်းအခြေအနေကြောင့် မီးသတ်ကားတွေ ဆယ့်သုံးမိနစ်အကြာမှ မီးလောင်တဲ့နေရာကို ရောက်သွားရသည်။

ကားရပ်တာနဲ့ ရန်ရိခုန်ချလိုက်ပြီး ငါးလွှာကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ ပြတင်းပေါက်ကနေ မီးခိုးငွေ့တွေ တအူအူထွက်နေသည်။ ဒါပေမယ့် ပြတင်းပေါက်တွေက အောက်စိုက်ပြီးပဲဖွင့်လို့ရတာဆိုတော့ လူတွေက အဲ့ကနေထွက်လို့မရဖြစ်နေသည်။ ပြတင်းပေါက်ကနေ လက်တွေထွက်ပြီး အသည်းအသန်နှင့် လက်ဝှေ့ယမ်းပြကာ အကူအညီတောင်းနေကြသည်။

ရဲဖက်ကလူတွေ သူတို့ထက်စောရောက်နေလို့ ကားလမ်းက ချောချောရှူရှူမောင်းလာလို့ရလိုက်သည်။ ရန်ရိ မှန်းထားတဲ့အတိုင်း ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ကားတွေလူတွေအားလုံးကရပ်ပြီး ဝိုင်းအုံကြည့်နေကြသည်။

ဆိုင်မန်နေဂျာက ပြာပြာသလဲနှင့် ရန်ရိတို့ဆီပြေးလာပြီး

"မီးသတ်အရာရှိရေ အဲ့ ငါးလွှာမှာ အနည်းဆုံးလူအယောက်နှစ်ဆယ် လောက်ပိတ်မိနေတယ်။"

ရန်ရိက အေးအေးဆေးဆေးနှင့်

"ဒုတိယအုပ်စုက လှေကားတွေထောင်လိုက်၊ ပြတင်းပေါက်ကနေ လူတွေကယ်ထုတ်လို့ရအောင် ပြတင်းပေါက်ကို ဖျက်လို့ရမဲ့ တန်ဆာပလာတွေယူပြီးတက်သွားကြ။ ပြီးရင် မီးသတ်ပိုက်တွေကို ထိန်းထားပေး။ ကျန်တဲ့လူတွေက တစ်ဖွဲ့စီကို မီးသတ်ပိုက်နှစ်ချောင်းစီရှိတယ်မလား။ ငါ့နောက်လိုက်ခဲ့ကြ စင်တာထဲဝင်မယ်။"

ရန်ရိ မန်နေဂျာကို ဆွဲခေါ်သွားကာ "ရှေ့ကနေ လမ်းပြ"

"ဟုတ်ကဲ့၊ ဒီဖက်ပါ၊ ဒီဖက်ပါ။"

မန်နေဂျာက သူတို့အပေါ်တက်ဖို့ အသင့်ပြင်ထားတဲ့ ဓာတ်လှေကားဆီခေါ်သွားသည်။ ဓာတ်လှေကားနဲ့ဆိုတော့ ခပ်မြန်မြန်နဲ့ လေးလွှာဆီရောက်သွားသည်။

ကုန်တိုက်သည်ကား ရှင်းလင်းနေသော်လည်း cafe ထဲတွင်တော့ မီးခိုးများ ပြည့်နေသည်။

လျှံထွက်လာသော မီးတောက်များကိုတော့ မမြင်ရပေ။

ကောင်ကော ကမီးသတ်သမားနှစ်ယောက်ကိုခေါ်၍ ကုန်တိုက်ရှိ ရေပေးနေရာသို့သွားသည်။

သူတို့ ကော်ဖီဆိုင်ထဲဝင်လိုက်ကြသည့်အခါ စတီးလှေကားလက်တန်းအပေါ်ဘက်က မီးလောင်၍နီရဲနေပြီဖြစ်ကြောင်းတွေ့လိုက်ရပြီး ငါးလွှာမှ အော်ဟစ်အကူအညီတောင်းသံများကို ကြားနိုင်ပေသည်။

ရန်ရိအမိန့်ပေးလိုက်သည်။

" မင်းတို့နှစ်ယောက်က မီးသတ်ပိုက်တွေနဲ့ လှေကားကို အေးအောင်လုပ်ပြီးအပေါ်ကနေငါတို့ကို ကာပေးထား"

" အမိန့်အတိုင်းပါ "

" မင်းတို့အပေါ်မသွားကြနဲ့ဦး မီးအရင်သတ် "

မန်နေဂျာက အော်ပြောသည်။

" အပေါ်မှာ မီးတွေချည်းပဲ !"

စွန်းတင့်ရီးက သူ့ကိုအကြည့်သက်သက်ဖြင့်ကြည့်လိုက်သည်။

" လူတွေကိုအရင်ကယ်ရမယ် ရေကိုတည့်တည့်ဖြန်း အဲ့အပေါ်ကလူတွေ အငွေ့ပျံသွားလိမ့်မယ် "

ရန်ရိ မျက်နှာဖုံးတပ်လိုက်ပြီး " သွား!"

ပထမတစ်ယောက်ကအပြေးသွားလိုက်ပြီး အဖွဲ့ထဲရှိတပ်သားများကနောက်မှလိုက်သွားကြသည်။

ရေကာပေးထားသည့်အောက်၌ သူတို့အပေါ်ထပ်တက်သွားကြသည်။

သူတို့အောက်မှ လှေကားထစ်များကကျိုးပဲသံများ တကျွတ်ကျွတ် မြည်နေသည်။

၎င်းနေရာ၌ အရည်ပျော်မည့်အန္တရာယ်ရှိပြီး ကြီးမားသော အပူလှိုင်းများက သူတို့မျက်နှာအရှေ့သို့ ရိုက်ခတ်လေသည်။

မီးထဲ ဘယ်လောက်ပဲအကြိမ်များများဝင်ဖူး ထွက်ဖူးသည်ဖြစ်စေ ၊ မီးဒဏ်ကာကွယ်ရေးဝတ်စုံက ဘယ်လောက်ပဲ အရည်အသွေးကောင်းသည်ဖြစ်စေ ၊တစ်ရာကျော် သို့မဟုတ် တစ်ထောင်နီးပါး မြင့်မားလှသောအပူချိန်ဖြင့်လောင်မြိုက်ခြင်းသည် လူသားများအား နာကြင်မှုနှင့် အကြောက်တရားအားကိုယ်တွေ့ခံစားရစေသည်။

ရန်ရိ သူ့ခန္ဓာကိုယ်အား အပ်များဖြင့်ထိုးစွနေသကဲသို့ခံစားရသည်။

သူ၏ဘေးပတ်ပတ်လည်တွင် ဝန်းရံနေသောမီးတောက်များက သူ့အားပူလောင်ပြီး ချွေးများစီးကျစေသည်။

ငါးလွှာ၌သိပ်သည်းသော မီးတောက်များရှိနေကာ ကော်ဖီဆိုင်တစ်ဝက်ခန့်ကိုပင် မီးစွဲနေပြီးဖြစ်သည်။

သူဝင်သွားလိုက်သည့်နှင့် အခန်းတွင်း၌ မီး‌စွဲ‌လွယ်သောပစ္စည်းများစွာရှိနေပြီး မီးသည်လည်းလျင်မြန်စွာကူးနေကြပြီဖြစ်သည်။

" အားလုံး! အားလုံး! " ရန်ရိအော်ပြောလိုက်သည်။

" လူတွေရှာပြီး လှေကားကနေအောက်ပို့ကြမယ် !"

ရန်ရိ အပူလှိုင်းမှတစ်ဆင့်လူရှာဖွေရေးကိရိယာ¹ ဖြင့် အခန်းထဲတွင်ပိတ်မိနေသော လူများအားရှာဖွေလိုက်သည်။

တစ်ယောက်ကတော့ camera ပေါ်တွင်လျင်မြန်စွာပေါ်လာသည်။

ရန်ရိ အမြန်ပဲပြေးသွားလိုက်ကာ မီးအနည်းငယ်သာစွဲနေသော ထိုလူကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

ထိုလူက မီးခိုးငွေ့များရှူရှိုက်မိကာ ကိုမာဝင်နေသည်။

ထိုလူက အရပ်ရှည်ကာ ထွားကြိုင်းသည်။

ရန်ရိ ကိုယ်ပေါ်မှ ပစ္စည်းများကလည်း 40 ကီလိုဂရမ်ခန့်အလေးချိန်ရှိ၏။

သူ ထိုလူကိုဂျိုင်းမှဆွဲကာ ပြတင်းပေါက်နားသို့ခေါ်ခဲ့ပြီး လမ်းတစ်ဝက်မှာပင် စွန်းတင့်ရီးက သူ့ကိုကူမပေးက ပြတင်းပေါက်ဆီပို့လိုက်သည်။

အခြားသောတပ်သားများသည်လည်း မလှုပ်ရှားနိုင်သောလူများကို ရှာတွေ့ကြပြီး တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ကယ်ဆယ်လိုက်ကြသည်။

ပြတင်းပေါက်သည် ဒုတိယအဖွဲ့လက်ချက်ဖြင့် ကျိုးသွားရပြီး လူသယ်ဆောင်ရေးယာဉ်တွဲ² လေးသည်ကား လူများဖြင့်ပြည့်နှက်သွားတော့သည်။

ရန်ရိ ထိုလူအား ဒုတိယအဖွဲ့သို့ပေးလိုက်ပြီး " မခံနိုင်တော့ဘူး ပြန်ဆင်းကြ"

" ခေါင်းဆောင်ရန် ပြတင်းပေါက်ကပွင့်သွားပြီး မီးကူးတာလည်းပိုမြန်လာပြီ ကျွန်တော်ပြန်မတက်လာ‌နိုင်တော့မှာစိုးတယ် လှေကားကိုသုံးရအောင် "

" လှေကားက ပြိုကျတော့မယ် မင်းတို့မြန်မြန်သွားကြ "

" အမိန့်အတိုင်းပါ"

ရန်ရိ တူညီသောလမ်းကြောင်းအတိုင်းပြန်လာခဲ့သည်။

လူအတော်များများက ထူထဲသောမီးခိုးများနှင့် မီးတောက်များ ထဲသို့တိုးသွားနေကြသည်။

သူတို့နောက်ဆုံးအပိုင်းကို ရောက်ရှိကာ ဒဏ်ရာရရှိသူနှင့် မေ့မြောနေသူ သုံးယောက်ထက်မက တွေ့ရှိကြရ၏။

ကောင်ကော ပြောလာသည်။

" ဒီအဖွဲ့ပြီးရင် မကျန်လောက်တော့ဘူး"

" မင်းတို့သွားနှင့် ငါနံရံတွေဘက်တစ်ချက်သွားစစ်ကြည့်လိုက်ဦးမယ် "

" ခေါင်းဆောင်ရန်,  ဟွေ့ tatami³ ကနေဖြတ်ပြီးပြတင်းပေါက်ဖက်သွားတာ မကြာခင်ပဲသူ ဖြတ်လို့မရတော့ဘူး !"

" မြန်မြန် လူတွေကိုသယ်သွားလိုက် ငါချက်ချင်းပြန်လာခဲ့မယ် "

ကောင်ကော ၊ စွန်းတင့်ရီး နှင့် အခြားသူမျကိုလူများသယ်ဆောင်ကာ ပြတင်းပေါက်ဆီသို့သွားကြပြီး ရန်ရိက မြန်မြန်ပဲ အခြားအခန်းတွေမှာ ထပ်မံရှာဖွေလိုက်သည်။

မီးတောက်များက မီးခိုးငွေ့များဖြင့်ပြည့်နှက်နေကာ မြင်နိုင်စွမ်းကအလွန်နည်းပါးသည်။

ပြီးတော့ အပူလှိုင်းဖြင့်အာရုံခံနိုင်စွမ်းသည်လည်း မဟန်တော့သည့်ပုံပင်။

အထူးသဖြင့် လူများအားအရာဝတ္ထုတစ်ခုခုဖြင့်ကာနေသည့်အခါမျိုးတွင်ဖြစ်သည်။

ရန်ရိပြန်လှည့်တော့မည့်အချိန်၌ပဲ ရုတ်တရက် သူ့အနောက်ဘက်မှ အားပျော့သောညည်းသံသဲ့သဲ့ကြားလိုက်ရသည်။

ထိုအသံသည် မီးများကြားထဲတွင်ကြားဖို့မဖြစ်နိုင်သော်လည်း ရန်ရိကြားနေရဆဲဖြစ်သည်။

သူအလျင်အမြန်ပဲ အသံနောက်လိုက်သွားလိုက်ပြီး အထပ်သား⁴ အပြိုအပျက်အောက်တွင် လူတစ်ယောက်ကိုပိနေသည်!

ရန်ရိ အထပ်သားကြီးကိုပုခုံးနှင့်တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး အောက်မှလူကို အပြင်ထုတ်လိုက်သည်။

သူမကဆယ်ကျော်သက်အရွယ် မိန်းကလေးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး အံ့ဩစရာကောင်းလောက်အောင် မီး‌လောင် ထားခြင်းမရှိပေ။

သူမက အဆင်မပြေဖြစ်နေသော်လည်း သူမ၏မျက်ခုံးများကတော့ အလွန်မနာလိုစရာကောင်းသည်ကို သူမြင်နိုင်သေး၏။

သူမသည် မျက်လုံးများကို ‌အားနည်းစွာဖွင့်ဟလိုက်ပြီး ရန်ရိကိုလည်းအားနည်းစွာကြည့်လာပေသည်။

သူမ အသက်ရှူကြပ်နေမှန်း ရန်ရိသိသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ mask⁵ ကိုချွတ်လိုက်ပြီး မိန်းကလေးကိုတပ်ပေးလိုက်ရင်း အေးဆေးစွာပြောလိုက်သည်။

" မကြောက်နဲ့နော် အပြင်ခေါ်သွားပေးမယ် "

သူမ အသက်အနည်းငယ်ရှူထုတ်လိုက်ပြီးမှ ရန်ရိ သူ၏ mask ကိုပြန်ယူလိုက်သည်။

သူ ပိန်ပါးသောကိုယ်လေးကိုသယ်ရင်း အခန်းထဲမှပြေးထွက်ခဲ့သည်။

နှစ်မိနစ်အတွင်းမှာပဲ မီးကပြတင်းပေါက်ဆီသို့ကူးလေပြီ။

၎င်းသည် ဝတ်ရည်ကိုတောင့်တသော သဲကန္တာရသဖွယ် ၊ အသွေးအသားကိုတောင့်တသော သားရဲသဖွယ် အောက်ဆီဂျင်ကို ရူးသွပ်စွာတောင့်တလေသည်။

အနီးနား၌ မီးလောင်နေစဉ် မင်းပါးစပ်ဖွင့်ထားသရွေ့ ထိုမီးက အောက်ဆီဂျင်အားလုံးစုနေသောနေရာသို့ အပြေးလာလိမ့်မည်။

ယခုသည်လည်း မီးတောက်သည် tatami ကိုကူးလာပြီး ပြတင်းပေါက်ကို လုံးတားဆီးထားလေတော့သည်။

ပတ်ပတ်လည်ကိုကြည့်ပါက အားလုံးမီးတောက်များသာဝန်းရံနေသည်။

အလွန်ကြီးထွားလာလျက်။

ရန်ရိ လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ လှေကားနား၌ရေပိုက် ရှိနေသော်လည်း ထိုနေရာမီးလောင်သည့်နေရာနှင့်နီးကာ ထိုမီးကလည်းမသေးလှကြောင်းတွေ့ရသည်။

ရန်ရိ အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ရင်း အရေးပေါ်ဆက်သွယ်ရေး မှတစ်ဆင့်လှမ်းပြောလိုက်သည်။

" ကောင်ကော မင်းတို့အကုန်ထွက်သွားပြီလား?"

" ခေါင်းဆောင်ရန် ကျွန်တော်တို့အကုန်လုံးထွက်သွားပြီ ဆရာ ပြတင်းပေါက်ကထွက်လို့မရဘူး လှေကားကိုသွားပါ"

" မီးသတ်ပိုက် အဖွဲ့ကာပေး "

" အမိန့်အတိုင်းပါ"

အောက်ထပ်မှ မီးသတ်ပိုက်အဖွဲ့သားနှစ်ယောက် လှေကားဆီသို့တက်လာကာ မီးများကိုရေဖြင့်ငြိမ်းသတ်ကြပြီး ရန်ရိလှေကားမှဆင်းကြရန် စီစဉ်လိုက်သည်။

ထိုအချိန်၌ စတီးလှေကားကရုတ်တရက် ကျိုးသွားကာ နားထဲသို့ စူးရှသောအသံများဝင်ရောက်လာသည်။

မီးသတ်ပိုက်သမားနှစ်ယောက် အော်လိုက်သည်။

" အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် လှေကားကအလုပ်မဖြစ်တော့ဘူး ပြိုကျတော့မယ်ထင်တယ်!"

" မြန်မြန်လုပ် !"

အသံဆုံးသွားသည်နှင့် လှေကားမှ စတီးလက်ရန်းက ရန်ရိရှေ့ သို့ပြုတ်ကျလာကာ  ကြမ်းပြင်သို့ထိခတ်သွားသည်။

ထို့နောက် ကြမ်းပြင်တစ်ခုလုံး လှုပ်ခါသွားတော့၏။

ရန်ရိ စိုးရိမ်တကြီးမေးလိုက်သည်။

" မင်းတို့နှစ်ယောက်....."

" ကျွန်တော်တို့အဆင်ပြေတယ် !"

" အောက်က‌စောင့်နေ "

ရန်ရိ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှကြိုးကိုဖြည်လိုက်ပြီး အစွန်းတစ်ဖက်ကို မပျက်စီးသေးသော ခပ်တောင့်တောင့် လှေကားထောင့်တွင်ချည်လိုက်သည်။

သူမြန်မြန်ဆန်ဆန်နဲ့ပဲ အထုံးရှစ်ထုံး ချည်လိုက်သည်။

ထို့နောက်တွင်တော့ မိန်းကလေးကို သူ့ခါး၌ဖက်ကာ ကြိုးအတိုင်းအောက်သို့ လျှောဆင်းသွားလိုက်သည်။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းကတစ်ထပ်တည်းသာဖြစ်ပြီး မိန်းကလေးငယ်လေးကလည်း အလွန်ပေါ့သောကြောင့်သာ သူယခုလိုဆင်းသွားရဲတာဖြစ်သည်။

အောက်ထပ်မှလူများက သူ့ခြေ‌ဖဝါးကိုအရင်မိပြီး သူ့ကိုအတူတကွကူညီကြကာ သူတို့ကိုလုံခြုံစွာ အောက်ဆင်းစေသည်။

အောက်သို့ခြေချပြီးနောက် ရန်ရိ မိန်းကလေးငယ်ကို မကာ အပြင်၌စောင့်နေသူများထံ လျှောက်သွားလိုက်သည်။

" အောက်ထပ်ကမီးသတ်ပိုက်တွေလျှော့ချလိုက် ကြမ်းပြင်ပေါ်အလေးချိန်မတိုးစေနဲ့ အတတ်နိုင်ဆုံး မီးကိုမြန်မြန်ငြိမ်းသတ်ကြ "

မိန်းကလေးကို လူနာကုတင်ပေါ်တင်ပြီးသောအခါ ရန်ရိ သူ၏ mask ကိုချွတ်ကာ လေရှူရှိုက်လိုက်သည်။

ရုတ်တရက် အင်္ကျီလက်တင်းသွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီး အောက်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ကောင်မလေးက သူ့ကိုဆွဲထားလေသည်။

ရန်ရိ သူမ၏စူးရှသောမျက်လုံးများကိုကြည့်လိုက်ကာ ခေါင်းလေးပုတ်ပေးပြီး နူးညံ့စွာစိတ်လျှော့စေလိုက်သည်။

" မကြောက်ပါနဲ့ မင်းအဆင်ပြေသွားပါပြီ "

သူမ၏ပါးစပ်တွင် အသက်ရှူကိရိယာတပ်ထားသည်မို့ စကားမပြောနိုင်၊ ထို့ကြောင့် မျက်တောင်ဖြည်းညင်းစွာခတ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်သည်။

ရန်ရိ လှည့်ထွက်လာပြီး ကော်ဖီဆိုင်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။

မန်နေဂျာက သူ့နောက်မှကပ်လိုက်လာသည်။

" ခေါင်းဆောင် မီးကဘယ်တော့ငြိမ်းမှာလဲဟင်?"

" နောက်ထပ်တံခါးကိုသာမကူးဘူးဆိုရင်တော့ မကြာခင် ငြိမ်းသွားမှာပါ "

မန်နေဂျာက အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ကာ သတိထားပြီးမေးလာသည်။

" ကျွန်တော်တို့ ဒဏ်ငွေဆောင်ရမှာလား?"

ရန်ရိ မျက်မှောင်ကြုတ်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဘာကိုပြောချင်တာလဲ ?ငါ အရေးပေါ် မီးငြိမ်းသတ်ဖို့မဖြစ်နိုင်တဲ့ အဆောက်အဦးကြီးခြောက်ခုကြုံဖူးတယ် "

[ T/N : ကျနော် ထင်တာတော့ ရန်ရိပြောချင်တာက သူကတကယ်အလုပ်လုပ်တဲ့သူလို့ပြောချင်တာထင်တယ် လာဘ်မစားဘူး အဲ့လိုပေါ့ ကျနော်ထင်တာပြောတာနော် ]

" ခေါင်းဆောင်...ဒါက...ဖုန်းဆက်လိုက်ပါ "

" ဒါက ငါ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူး "

ရန်ရိ ထိုသူကိုတွန်းထုတ်လိုက်ပြီး သူ့တပ်သားတွေကို မီးငြိမ်းသတ်ဖို့အမိန့်ပေးရန်သွားလိုက်သည်။

မီးကသိပ်မကြီးပေ။ ထို့ကြောင့် မကြာခင်မှာပဲငြိမ်းသွားသည်။

ထိရောက်သော ထိန်းချုပ်မှုကြောင့်လည်း ဘေးဘက်ရှိ စားသောက်ဆိုင်ကို မီးမကူးသွားပေ။

ရန်ရိ ဒုတိယအဖွဲ့ကို နောက်ဆက်တွဲအပြင်ပိုင်းမီးလောင်တာတွေ စစ်ဆေးခိုင်းလိုက်ပြီး သူကတော့အဖွဲ့ကိုဦးဆောင်ကာ ပြန်လာခဲ့သည်။

သွားရင်းနှင့်ပင် ဆေးရုံသို့ဖုန်းခေါ်လိုက်ပြီး လူနာအခြေအနေလှမ်းမေးလိုက်သည်။

အထူးသဖြင့် နောက်ဆုံးကယ်လိုက်သော မိန်းကလေးဖြစ်သည်။

အဖြေကတော့ မပြင်းထန်‌သော သာမန်မီးလောင်ရာများသာ ရှိပြီး အများစုက အရေးမကြီးတဲ့ဒဏ်ရာတွေဖြစ်ကာ မီးခိုးငွေ့များရှူရှိုက်မိသူများသာရှိကြသည် ဟုဆိုသည်။

စစ်ဆေးချက်တွေအရတော့ အသက်အန္တရာယ်မရှိပေ။

ရန်ရိ စိတ်သက်သာရသောလေကိုရှူထုတ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် အခြားတပ်သားများကိုပြောပြလိုက်ရာ အားလုံးက ဝမ်းသာကြသည်။

သူရုတ်တရက် တစ်ခုခုကိုသတိရသွားသည်။

" ဟေး ပွဲအခြေနေဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲ? ဘယ်သူနိုင်လဲ?"

" wow ကြည့်လိုက်ဦးမယ် "

စွန်းတင့်ရီး သူ့၏ဖုန်းထုတ်ကာကြည့်လိုက်သည်။

" ပြင်သစ် 2-1"

" ဟေး? မင်းနိုင်တာပေါ့"

မီးခိုးငွေ့များဖြင့် နွမ်းလျပုံပေါ်သော တပ်သားများက ကစားပွဲအကြောင်း ‌စိတ်လှုပ်ရှားစွာပြောဆိုနေကြသည်။

တပ်စုကိုပြန်ရောက်တော့ ညနေသုံးနာရီပင်ရှိနေပြီဖြစ်ပြီး သူတို့ထွက်သွားစဉ်က အစားအနည်းငယ်သာစားသွားရသောကြောင့် အားလုံးဆာနေကြပြီဖြစ်သည်။

အပေါ်ထပ်သို့သွားပြီး တံခါးဖွင့်လိုက်သောအခါ ရန်ရိမျက်လုံးများ ကျဉ်းမြောင်းသွား၏။

" ဘယ်သူနောက်ဆုံးထွက်တာလဲ?"

လူများစွာက မျက်လုံးဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ကြပြီး မည်သူမှစကားမစပေ။

" ဘယ်သူက အဲလ်ကွန်း မပိတ်ဘဲနဲ့ထွက်လာတာလဲ?"

ရန်ရိ အသံမြှင့်လိုက်သည်။

" အမှန်အတိုင်းပြောရင်သက်သာမယ်နော် အဆောက်အဦးထဲမှာ စောင့်ကြည့်ရေးတွေရှိပြီးသား "

" ခေါင်းဆောင်ရန် ကျွန်တော်ဖြစ်လောက်တယ် ....ဟုတ်တယ်...."

လုကျင့်ချွမ် ပြောလာသည်။

" မင်းအဖေ တပ်ရင်းကို လာလို့လား?"

အားလုံးရယ်ကြသည်။

" အပြစ်ပေးရမယ်မလား?"

" ကျွန်တော် ၊ ကျွန်တော်အခု ကွင်းတစ်ပတ်သွားပြေးပါ့မယ်"

" မပြေးနဲ့ လူတိုင်းအခုမှပြန်ရောက်တာ မောနေရောပေါ့ "

ရန်ရိ အမြော်အမြင်ကြီးစွာပြောသည်။

ပြုံးလိုက်ရင်း " ဒီည မင်း အဲလ်ကွန်းဖွင့်မအိပ်နဲ့ မဖျားတော့ဘူးပေါ့ "

၎င်းက ငိုကြွေးစရာပင်ဖြစ်ချေ၏။

စွန်းတင့်ရီး အော်‌လိုက်သည်။

" အဖွဲ့ထဲမှာ ကျွန်တော်က ပိန်တယ် ဒီညကျွန်တော်နဲ့တိုးကပ်အိပ်လို့မရဘူးလား?"

ရန်ရိ သူ့ကိုအဖြူထည်ကြည့်လိုက်သည်။

" မင်းကငါ့ဆီကနေအကျိုးအမြတ်ရှာနေတာပဲ "

အားလုံးထပ်မံရယ်လိုက်ကြလေသည်။

သူတို့ခုံမှာပြန်ထိုင်လိုက်ကြပြီး အေးစက်နေပြီဖြစ်သော  နေ့လယ်စာများကိုမြိုချလိုက်ကြသည်။

|||||||||||||||||

Translator's Notes

1. Thermal imaging camera - အပူလှိုင်းမှတစ်ဆင့်လူရှာဖွေရေးကိရိယာ လို့ရေးထားပါတယ် ။ ပုံကတော့ဒီလိုပုံပါ။

မီးထဲမှာ လူတွေရဲ့တည်နေရာကိုရှာတာ‌ပေါ။ အရာဝတ္ထုတွေနဲ့ ဖုံးနေတာမျိုးဆိုရင်တော့ မမြင်ရပါဘူး လှိုင်းအရမ်းများလည်း မခံနိုင်ပါဘူး။



2. Platform work bucket - လူသယ်ဆောင်ရေးယာဉ်တွဲလို့သုံးလိုက်ပါတယ်။ ပုံကအောက်ကအတိုင်းပါ။လူသိပ်အများကြီးမဆန့်ပါဘူး။



3. Tatami - tatami ကတော့ ဂျပန်ရိုးရာကြမ်းခင်းမျိုးပါ။လှတယ်မလား ။ နေချင်စရာလေး။



4.  Core board - အထပ်သားလို့သုံးထားပါတယ်။ ပျော့ပျောင်းသောသစ်သားအစင်းများကိုအတူတကွ ကပ်၍ နံရံနှစ်ခုကြားအကြားညှပ်ထားသောအထပ်သားအမျိုးအစား။

5. Mask - ဒါကတော့ ရိုးရိုး mask မဟုတ်ဘဲ မီးသတ်သမားတွေကို အောက်ဆီဂျင်ပေးတာပေါ့။

Firefighter တွေသယ်ဆောင်ရတဲ့အလေးချိန်ကလည်းမနည်းပ့ဘူးနော် ။ လူလည်းကယ်ရပါသေးတယ်။ လေးစားလိုက်တာ။ ကျွန်တော် အောက်ဆီဂျင်ဘူးကြီးမဖူးတယ် ကျွန်တော့်ကိုယ်ထက်တောင်လေးသေးတယ်ဗျာ ။

==========

{ Zawgyi }

ေႏြလည္ေခါင္ ဇူလိုင္လ... ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံးက ပူေလာင္လို႔ေနသည္။ ၿမိဳ႕အပူခ်ိန္က ၄၀ဒီဂရီနားထိေတာင္ကပ္လာၿပီ။

ကန္တင္းေသးေသးေလးထဲမွာေတာ့ အဲကြန္းဖြင့္ထားၿပီး တံခါးေတြ၊ျပတင္းေပါက္ေတြအားလုံးအလုံပိတ္ကာ ေလာကႀကီးရဲ႕ အပူဒဏ္ကို ကာဆီးထားရသည္။ စားပြဲတစ္ဝိုင္းစီမွာ ပုံစံတူဟင္းပြဲေျခာက္ပြဲရယ္ စြတ္ျပဳတ္တစ္ပန္းကန္စီရယ္ႏွင့္။ ပါတဲ့ထမင္းဟင္း ပမာဏလည္းမ်ားတယ္ အသားကလည္း လုံလုံေလာက္ေလာက္ပါေပသည့္ သူတို႔အမ်ားစုက တုတ္တုတ္ေတာင္မလႈပ္ၾက။ အေၾကာင္းကေတာ့ ဥေရာပဖလား အထူးပြဲစဥ◌္လာေနသည့္ တီဗီဖန္သားျပင္ဆီမွာသာ သူတို႔အၾကည့္ေတြကေရာက္ေနၾကသည္။

"ဝင္…ဝင္...အိုး၊ ငါေတာ့သြားၿပီ!"

"ငါေျပာမယ္ အဲ့ျပင္သစ္က ဒီႏွစ္ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္မလုပ္...မလုပ္..."

ဥဩဆြဲသံက ႐ုတ္တရက္က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္လာၿပီး သုံးထပ္ေဆာင္တစ္ေဆာင္လုံး ေနရာတိုင္းကေန အၾကာႀကီးဆြဲျမည္ေနေတာ့သည္။

တူကို စားပြဲေပၚခ်လိုက္တဲ့အသံေတြနဲ႔အတူ အခန္းထဲကလူေတြအားလုံးတစ္ညီထည္းမတ္တပ္ရပ္ၿပီးေနာက္ ေအာက္ထပ္ကို တစ္ဟုန္ထိုးဆင္းေျပးၾကေတာ့သည္။

ေ႐ွ႕ဆုံးကဦးေဆာင္သြားတဲ့ အရပ္႐ွည္႐ွည္နဲ႔လူက ေအာ္ေျပာသည္

"ေနာက္ဆုံးတစ္ေယာက္က အဲကြန္းပိတ္ခဲ့ေဟ့"

"သြား၊သြား! ငါတို႔အဖြဲ႕အဆူခံရမယ္!"

ရန္ရိ နားမေထာင္ဘဲ သူ႕ေျခတံ႐ွည္ေတြႏွင့္ကဆုန္ေပါက္ၿပီး ေလွကားကို စကၠန္႔ပိုင္းေလးႏွင့္ဆင္းသြားလိုက္သည္။ အဲ့ေနာက္ အားလုံးက ကားဂိုေဒါင္ကို သြားကာ မီးသတ္ဝတ္စုံကို ေလ့က်င့္ထားတဲ့အတိုင္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္ႏွင့္ဝတ္လိုက္သည္။

သတင္းေပးက်ဴတီက်တဲ့တစ္ေယာက္က ရန္ရိဆီေျပးလာၿပီး

"အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ရန္၊ ခ်န္း႐ွင္း ေဈးဝယ္စင္တာ ငါးထပ္ေျမာက္မွာ႐ွိတဲ့ ေကာ္ဖီဆိုမွာ မီးလန္႔တာတဲ့။ ရဲဖက္က အခုပဲသတင္းေပးလာတယ္။"

"ဟုတ္ၿပီ၊ ပထမဆုံး မီးသတ္ကားသုံးစီးကို ထုတ္လိုက္။"

ကားဂိုေဒါင္ထဲမွာ အဲကြန္းမ႐ွိေတာ့ ဂိုေဒါင္တံခါးဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ အပူေငြ႕ေတြ တလွပ္လွပ္ႏွင့္။ မီးေလာင္ဒဏ္၊အပူဒဏ္ခံႏိုင္တဲ့ မီးသတ္ဝတ္စုံကို ကိုယ္ေပၚမွာဝတ္ထားေတာ့ အခုအေျခအေနက ေပါင္းခံေနသလိုျဖစ္ေနသည္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေခြၽးက တဒီးဒီးက်လာေတာ့သည္။

မီးသတ္ကားေပၚ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ အလွ်ိဳလွ်ိဳတက္လိုက္ၾကသည္။

ရန္ရိက ႏွာဖူးေပၚကေခြၽးကို သုတ္လိုက္ၿပီး

"ေကာင္ေကာ၊ ဘာျဖစ္တာလဲသိရေအာင္ ရဲကိုဖုန္းဆက္လိုက္။"

"ဟုတ္ကဲ့"

ရန္ရိ ေဝၚကီေတာ္ကီကို နံပါတ္ခလုပ္ဖိလိုက္ၿပီး

" မီးသတ္ဌာနခ်ဳပ္ကပါ၊ ခ်န္း႐ွင္းလမ္းဖက္ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ဌာနကို ကားလမ္း႐ွင္းထားေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ ခ်န္း႐ွင္းလမ္းပတ္ဝန္းက်င္မွာ ကားေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးၾကပ္ေနတာ။ ကားလမ္းပိတ္ေနရင္ ျမန္ျမန္သြားလို႔မရျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါ။"

ေကာင္ေကာက ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီးေနာက္

"ေခါင္းေဆာင္ရန္၊ အဲ့ေကာ္ဖီဆိုင္က ထပ္ခိုးလိုမ်ိဳးအထပ္မွာ႐ွိတာတဲ့။ ေလးထပ္ကေန ငါးထပ္အတက္အဆင္းလုပ္တဲ့ အတြင္းေလွၾကားေတြပဲ႐ွိတယ္။ ငါးထပ္မွာေတာ့ ဝင္ဖို႔ထြက္ဖို႔ အေပါက္မ႐ွိဘူးတဲ့။ မီးေလာင္ေနတဲ့ေနရာက ငါးလႊာမွာ႐ွိတာ။ မီးကသိပ္ေတာ့မမ်ားေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ မီးဆက္ကူးသြားႏိုင္တယ္။ အဓိကျပႆနာက ငါးလႊာမွာ လူေတြပိတ္မိေနတဲ့လူေတြကို ေအာက္ခ်ေပးဖို႔ပဲ။"

စြန္းတင္းရိက ေဘးကေန "စီဖို? အဲ့ေကာ္ဖီဆိုင္က အဂၤလိပ္လိုနာမည္နဲ႔မလား?"

"ဟုတ္တယ္၊ မင္းေရာက္ဖူးလား?"

"ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကတင္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္မေလးနဲ႔ သြားထားတာ။"

ကားေပၚကလူေတြဆီကေန ဟားသံေတြထြက္လာသည္။

"လူထင္ႀကီးခံရေအာင္ ေလွ်ာက္ေျပာမေနစမ္းပါနဲ႔ကြာ။"

ရန္ရိက ရယ္စရာအေနနဲ႔ စလိုက္သည္။

စြန္းတင္းရိက ေအာင္ႏိုင္သူအျပဳံးေလးႏွင့္ သူ႕ဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ၿပီး

"တကယ္ေျပာေနတာ၊ ျမင္လား ငါတို႔ဓာတ္ပုံေတြ အမ်ားႀကီး႐ိုက္လာေသးတယ္။"

ရန္ရိ ဖုန္းကိုဆြဲယူလိုက္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ရင္း

"ၾကမ္းမွာ ဂ်ပန္ျမက္ဖ်ာေတြခင္းထားတာလား? မီးကေတာ့ ႀကီးေတာ့မွာပဲ။"

"ဟုတ္တယ္။ တေလာက အင္တာနက္မွာ ေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးလိုက္ေသးတယ္ေလ။ မီးေလာင္လြယ္တဲ့ သစ္သားပရိေဘာဂေတြလည္း႐ွိေသးတယ္။ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္လို႔ေကာင္းေတာ့အႀကိဳက္ေပါ့။ တစ္ခုံနဲ႔တစ္ခုံကို သီးသန္႔ေနရာေလးေတြျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားတဲ့ သစ္သားဘုတ္ျပားေတြလည္း႐ွိတယ္။ အုတ္နံရံမဟုတ္ဘူး။"

"မင္းေသခ်ာလား?" ရန္ရိဓာတ္ပုံကို ခ်ဲ႕ၾကည့္လိုက္တာ့ ပုံထဲမွာ အထပ္သား ပရိေဘာဂေတြ၊ လိုက္ကာ၊ ေကာေဇာေတြရယ္အျပင္၊ ဗို႔အားျပင္းမီးေခ်ာင္းေတြေတာင္ဆင္ထားလိုက္ေသးတယ္။ တစ္ဆိုင္လုံး မီးဆြဲလို႔ေကာင္းတဲ့ ေလာင္စာပစၥည္းေတြၾကည့္။ နံရံကေတာ့ ဘာလဲဘယ္လိုလဲဆိုတာေတာ့ ပုံထဲမွာမျမင္ရ။

"ရၿပီ၊ ဆိုင္အေနအထားကို ငါ့မ်က္လုံးထဲေပၚၿပီ။"

"မီးက ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားတာပဲ။ ေသခ်ာေပါက္ မီးကခဏေလးနဲ႔တင္ကူးသြားမွာ။"

ရန္ရိ ေဝါကီေတာ္ကီကို ဖိလိုက္ၿပီး

"ကားနံပါတ္၄ရယ္ တပ္ဖြဲ႕ဝင္သုံးေယာက္ရယ္ အရန္အေနနဲ႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားပါ။"

"ဟုတ္ကဲ့"

ခ်န္း႐ွင္း ေဈးဝယ္စင္တာက သူတို႔နဲ႔ ဆယ့္ႏွစ္စတုရန္းကီလိုမီတာေလာက္ေတာင္ မေဝးေတာ့။ ဒါေပမယ့္လည္း ေဘက်င္းရဲ႕ ကားလမ္းအေျခအေနေၾကာင့္ မီးသတ္ကားေတြ ဆယ့္သုံးမိနစ္အၾကာမွ မီးေလာင္တဲ့ေနရာကို ေရာက္သြားရသည္။

ကားရပ္တာနဲ႔ ရန္ရိခုန္ခ်လိုက္ၿပီး ငါးလႊာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျပတင္းေပါက္ကေန မီးခိုးေငြ႕ေတြ တအူအူထြက္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ျပတင္းေပါက္ေတြက ေအာက္စိုက္ၿပီးပဲဖြင့္လို႔ရတာဆိုေတာ့ လူေတြက အဲ့ကေနထြက္လို႔မရျဖစ္ေနသည္။ ျပတင္းေပါက္ကေန လက္ေတြထြက္ၿပီး အသည္းအသန္ႏွင့္ လက္ေဝွ႔ယမ္းျပကာ အကူအညီေတာင္းေနၾကသည္။

ရဲဖက္ကလူေတြ သူတို႔ထက္ေစာေရာက္ေနလို႔ ကားလမ္းက ေခ်ာေခ်ာ႐ွဴ႐ွဴေမာင္းလာလို႔ရလိုက္သည္။ ရန္ရိ မွန္းထားတဲ့အတိုင္း ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ကားေတြလူေတြအားလုံးကရပ္ၿပီး ဝိုင္းအုံၾကည့္ေနၾကသည္။

ဆိုင္မန္ေနဂ်ာက ျပာျပာသလဲႏွင့္ ရန္ရိတို႔ဆီေျပးလာၿပီး

"မီးသတ္အရာ႐ွိေရ အဲ့ ငါးလႊာမွာ အနည္းဆုံးလူအေယာက္ႏွစ္ဆယ္ ေလာက္ပိတ္မိေနတယ္။"

ရန္ရိက ေအးေအးေဆးေဆးႏွင့္

"ဒုတိယအုပ္စုက ေလွကားေတြေထာင္လိုက္၊ ျပတင္းေပါက္ကေန လူေတြကယ္ထုတ္လို႔ရေအာင္ ျပတင္းေပါက္ကို ဖ်က္လို႔ရမဲ့ တန္ဆာပလာေတြယူၿပီးတက္သြားၾက။ ၿပီးရင္ မီးသတ္ပိုက္ေတြကို ထိန္းထားေပး။ က်န္တဲ့လူေတြက တစ္ဖြဲ႕စီကို မီးသတ္ပိုက္ႏွစ္ေခ်ာင္းစီ႐ွိတယ္မလား။ ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့ၾက စင္တာထဲဝင္မယ္။"

ရန္ရိ မန္ေနဂ်ာကို ဆြဲေခၚသြားကာ "ေ႐ွ႕ကေန လမ္းျပ"

"ဟုတ္ကဲ့၊ ဒီဖက္ပါ၊ ဒီဖက္ပါ။"

မန္ေနဂ်ာက သူတို႔အေပၚတက္ဖို႔ အသင့္ျပင္ထားတဲ့ ဓာတ္ေလွကားဆီေခၚသြားသည္။ ဓာတ္ေလွကားနဲ႔ဆိုေတာ့ ခပ္ျမန္ျမန္နဲ႔ ေလးလႊာဆီေရာက္သြားသည္။

ကုန္တိုက္သည္ကား ႐ွင္းလင္းေနေသာ္လည္း cafe ထဲတြင္ေတာ့ မီးခိုးမ်ား ျပည့္ေနသည္။

လွ်ံထြက္လာေသာ မီးေတာက္မ်ားကိုေတာ့ မျမင္ရေပ။

ေကာင္ေကာ ကမီးသတ္သမားႏွစ္ေယာက္ကိုေခၚ၍ ကုန္တိုက္႐ွိ ေရေပးေနရာသို႔သြားသည္။

သူတို႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲဝင္လိုက္ၾကသည့္အခါ စတီးေလွကားလက္တန္းအေပၚဘက္က မီးေလာင္၍နီရဲေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕လိုက္ရၿပီး ငါးလႊာမွ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းသံမ်ားကို ၾကားႏိုင္ေပသည္။

ရန္ရိအမိန္႔ေပးလိုက္သည္။

" မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္က မီးသတ္ပိုက္ေတြနဲ႔ ေလွကားကို ေအးေအာင္လုပ္ၿပီးအေပၚကေနငါတို႔ကို ကာေပးထား"

" အမိန္႔အတိုင္းပါ "

" မင္းတို႔အေပၚမသြားၾကနဲ႔ဦး မီးအရင္သတ္ "

မန္ေနဂ်ာက ေအာ္ေျပာသည္။

" အေပၚမွာ မီးေတြခ်ည္းပဲ !"

စြန္းတင့္ရီးက သူ႕ကိုအၾကည့္သက္သက္ျဖင့္ၾကည့္လိုက္သည္။

" လူေတြကိုအရင္ကယ္ရမယ္ ေရကိုတည့္တည့္ျဖန္း အဲ့အေပၚကလူေတြ အေငြ႕ပ်ံသြားလိမ့္မယ္ "

ရန္ရိ မ်က္ႏွာဖုံးတပ္လိုက္ၿပီး " သြား!"

ပထမတစ္ေယာက္ကအေျပးသြားလိုက္ၿပီး အဖြဲ႕ထဲ႐ွိတပ္သားမ်ားကေနာက္မွလိုက္သြားၾကသည္။

ေရကာေပးထားသည့္ေအာက္၌ သူတို႔အေပၚထပ္တက္သြားၾကသည္။

သူတို႔ေအာက္မွ ေလွကားထစ္မ်ားကက်ိဳးပဲသံမ်ား တကြၽတ္ကြၽတ္ ျမည္ေနသည္။

၎ေနရာ၌ အရည္ေပ်ာ္မည့္အႏၲရာယ္႐ွိၿပီး ႀကီးမားေသာ အပူလိႈင္းမ်ားက သူတို႔မ်က္ႏွာအေ႐ွ႕သို႔ ႐ိုက္ခတ္ေလသည္။

မီးထဲ ဘယ္ေလာက္ပဲအႀကိမ္မ်ားမ်ားဝင္ဖူး ထြက္ဖူးသည္ျဖစ္ေစ ၊ မီးဒဏ္ကာကြယ္ေရးဝတ္စုံက ဘယ္ေလာက္ပဲ အရည္အေသြးေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ၊တစ္ရာေက်ာ္ သို႔မဟုတ္ တစ္ေထာင္နီးပါး ျမင့္မားလွေသာအပူခ်ိန္ျဖင့္ေလာင္ၿမိဳက္ျခင္းသည္ လူသားမ်ားအား နာၾကင္မႈႏွင့္ အေၾကာက္တရားအားကိုယ္ေတြ႕ခံစားရေစသည္။

ရန္ရိ သူ႕ခႏၶာကိုယ္အား အပ္မ်ားျဖင့္ထိုးစြေနသကဲသို႔ခံစားရသည္။

သူ၏ေဘးပတ္ပတ္လည္တြင္ ဝန္းရံေနေသာမီးေတာက္မ်ားက သူ႕အားပူေလာင္ၿပီး ေခြၽးမ်ားစီးက်ေစသည္။

ငါးလႊာ၌သိပ္သည္းေသာ မီးေတာက္မ်ား႐ွိေနကာ ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ဝက္ခန္႔ကိုပင္ မီးစြဲေနၿပီးျဖစ္သည္။

သူဝင္သြားလိုက္သည့္ႏွင့္ အခန္းတြင္း၌ မီး‌စြဲ‌လြယ္ေသာပစၥည္းမ်ားစြာ႐ွိေနၿပီး မီးသည္လည္းလ်င္ျမန္စြာကူးေနၾကၿပီျဖစ္သည္။

" အားလုံး! အားလုံး! " ရန္ရိေအာ္ေျပာလိုက္သည္။

" လူေတြ႐ွာၿပီး ေလွကားကေနေအာက္ပို႔ၾကမယ္ !"

ရန္ရိ အပူလိႈင္းမွတစ္ဆင့္လူ႐ွာေဖြေရးကိရိယာ¹ ျဖင့္ အခန္းထဲတြင္ပိတ္မိေနေသာ လူမ်ားအား႐ွာေဖြလိုက္သည္။

တစ္ေယာက္ကေတာ့ camera ေပၚတြင္လ်င္ျမန္စြာေပၚလာသည္။

ရန္ရိ အျမန္ပဲေျပးသြားလိုက္ကာ မီးအနည္းငယ္သာစြဲေနေသာ ထိုလူကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။

ထိုလူက မီးခိုးေငြ႕မ်ား႐ွဴ႐ိႈက္မိကာ ကိုမာဝင္ေနသည္။

ထိုလူက အရပ္႐ွည္ကာ ထြားႀကိဳင္းသည္။

ရန္ရိ ကိုယ္ေပၚမွ ပစၥည္းမ်ားကလည္း 40 ကီလိုဂရမ္ခန္႔အေလးခ်ိန္႐ွိ၏။

သူ ထိုလူကိုဂ်ိဳင္းမွဆြဲကာ ျပတင္းေပါက္နားသို႔ေခၚခဲ့ၿပီး လမ္းတစ္ဝက္မွာပင္ စြန္းတင့္ရီးက သူ႕ကိုကူမေပးက ျပတင္းေပါက္ဆီပို႔လိုက္သည္။

အျခားေသာတပ္သားမ်ားသည္လည္း မလႈပ္႐ွားႏိုင္ေသာလူမ်ားကို ႐ွာေတြ႕ၾကၿပီး တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ကယ္ဆယ္လိုက္ၾကသည္။

ျပတင္းေပါက္သည္ ဒုတိယအဖြဲ႕လက္ခ်က္ျဖင့္ က်ိဳးသြားရၿပီး လူသယ္ေဆာင္ေရးယာဥ္တြဲ² ေလးသည္ကား လူမ်ားျဖင့္ျပည့္ႏွက္သြားေတာ့သည္။

ရန္ရိ ထိုလူအား ဒုတိယအဖြဲ႕သို႔ေပးလိုက္ၿပီး " မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ျပန္ဆင္းၾက"

" ေခါင္းေဆာင္ရန္ ျပတင္းေပါက္ကပြင့္သြားၿပီး မီးကူးတာလည္းပိုျမန္လာၿပီ ကြၽန္ေတာ္ျပန္မတက္လာ‌ႏိုင္ေတာ့မွာစိုးတယ္ ေလွကားကိုသုံးရေအာင္ "

" ေလွကားက ၿပိဳက်ေတာ့မယ္ မင္းတို႔ျမန္ျမန္သြားၾက "

" အမိန္႔အတိုင္းပါ"

ရန္ရိ တူညီေသာလမ္းေၾကာင္းအတိုင္းျပန္လာခဲ့သည္။

လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ထူထဲေသာမီးခိုးမ်ားႏွင့္ မီးေတာက္မ်ား ထဲသို႔တိုးသြားေနၾကသည္။

သူတို႔ေနာက္ဆုံးအပိုင္းကို ေရာက္႐ွိကာ ဒဏ္ရာရ႐ွိသူႏွင့္ ေမ့ေျမာေနသူ သုံးေယာက္ထက္မက ေတြ႕႐ွိၾကရ၏။

ေကာင္ေကာ ေျပာလာသည္။

" ဒီအဖြဲ႕ၿပီးရင္ မက်န္ေလာက္ေတာ့ဘူး"

" မင္းတို႔သြားႏွင့္ ငါနံရံေတြဘက္တစ္ခ်က္သြားစစ္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ "

" ေခါင္းေဆာင္ရန္,  ေဟြ႕ tatami³ ကေနျဖတ္ၿပီးျပတင္းေပါက္ဖက္သြားတာ မၾကာခင္ပဲသူ ျဖတ္လို႔မရေတာ့ဘူး !"

" ျမန္ျမန္ လူေတြကိုသယ္သြားလိုက္ ငါခ်က္ခ်င္းျပန္လာခဲ့မယ္ "

ေကာင္ေကာ ၊ စြန္းတင့္ရီး ႏွင့္ အျခားသူမ်ကိုလူမ်ားသယ္ေဆာင္ကာ ျပတင္းေပါက္ဆီသို႔သြားၾကၿပီး ရန္ရိက ျမန္ျမန္ပဲ အျခားအခန္းေတြမွာ ထပ္မံ႐ွာေဖြလိုက္သည္။

မီးေတာက္မ်ားက မီးခိုးေငြ႕မ်ားျဖင့္ျပည့္ႏွက္ေနကာ ျမင္ႏိုင္စြမ္းကအလြန္နည္းပါးသည္။

ၿပီးေတာ့ အပူလိႈင္းျဖင့္အာ႐ုံခံႏိုင္စြမ္းသည္လည္း မဟန္ေတာ့သည့္ပုံပင္။

အထူးသျဖင့္ လူမ်ားအားအရာဝတၳဳတစ္ခုခုျဖင့္ကာေနသည့္အခါမ်ိဳးတြင္ျဖစ္သည္။

ရန္ရိျပန္လွည့္ေတာ့မည့္အခ်ိန္၌ပဲ ႐ုတ္တရက္ သူ႕အေနာက္ဘက္မွ အားေပ်ာ့ေသာညည္းသံသဲ့သဲ့ၾကားလိုက္ရသည္။

ထိုအသံသည္ မီးမ်ားၾကားထဲတြင္ၾကားဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ရန္ရိၾကားေနရဆဲျဖစ္သည္။

သူအလ်င္အျမန္ပဲ အသံေနာက္လိုက္သြားလိုက္ၿပီး အထပ္သား⁴ အၿပိဳအပ်က္ေအာက္တြင္ လူတစ္ေယာက္ကိုပိေနသည္!

ရန္ရိ အထပ္သားႀကီးကိုပုခုံးႏွင့္တြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး ေအာက္မွလူကို အျပင္ထုတ္လိုက္သည္။

သူမကဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ မိန္းကေလးတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး အံ့ဩစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ မီး‌ေလာင္ ထားျခင္းမ႐ွိေပ။

သူမက အဆင္မေျပျဖစ္ေနေသာ္လည္း သူမ၏မ်က္ခုံးမ်ားကေတာ့ အလြန္မနာလိုစရာေကာင္းသည္ကို သူျမင္ႏိုင္ေသး၏။

သူမသည္ မ်က္လုံးမ်ားကို ‌အားနည္းစြာဖြင့္ဟလိုက္ၿပီး ရန္ရိကိုလည္းအားနည္းစြာၾကည့္လာေပသည္။

သူမ အသက္႐ွဴၾကပ္ေနမွန္း ရန္ရိသိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႕ mask⁵ ကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး မိန္းကေလးကိုတပ္ေပးလိုက္ရင္း ေအးေဆးစြာေျပာလိုက္သည္။

" မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ အျပင္ေခၚသြားေပးမယ္ "

သူမ အသက္အနည္းငယ္႐ွဴထုတ္လိုက္ၿပီးမွ ရန္ရိ သူ၏ mask ကိုျပန္ယူလိုက္သည္။

သူ ပိန္ပါးေသာကိုယ္ေလးကိုသယ္ရင္း အခန္းထဲမွေျပးထြက္ခဲ့သည္။

ႏွစ္မိနစ္အတြင္းမွာပဲ မီးကျပတင္းေပါက္ဆီသို႔ကူးေလၿပီ။

၎သည္ ဝတ္ရည္ကိုေတာင့္တေသာ သဲကႏၲာရသဖြယ္ ၊ အေသြးအသားကိုေတာင့္တေသာ သားရဲသဖြယ္ ေအာက္ဆီဂ်င္ကို ႐ူးသြပ္စြာေတာင့္တေလသည္။

အနီးနား၌ မီးေလာင္ေနစဥ္ မင္းပါးစပ္ဖြင့္ထားသေ႐ြ႕ ထိုမီးက ေအာက္ဆီဂ်င္အားလုံးစုေနေသာေနရာသို႔ အေျပးလာလိမ့္မည္။

ယခုသည္လည္း မီးေတာက္သည္ tatami ကိုကူးလာၿပီး ျပတင္းေပါက္ကို လုံးတားဆီးထားေလေတာ့သည္။

ပတ္ပတ္လည္ကိုၾကည့္ပါက အားလုံးမီးေတာက္မ်ားသာဝန္းရံေနသည္။

အလြန္ႀကီးထြားလာလ်က္။

ရန္ရိ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ေလွကားနား၌ေရပိုက္ ႐ွိေနေသာ္လည္း ထိုေနရာမီးေလာင္သည့္ေနရာႏွင့္နီးကာ ထိုမီးကလည္းမေသးလွေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။

ရန္ရိ အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴလိုက္ရင္း အေရးေပၚဆက္သြယ္ေရး မွတစ္ဆင့္လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

" ေကာင္ေကာ မင္းတို႔အကုန္ထြက္သြားၿပီလား?"

" ေခါင္းေဆာင္ရန္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အကုန္လုံးထြက္သြားၿပီ ဆရာ ျပတင္းေပါက္ကထြက္လို႔မရဘူး ေလွကားကိုသြားပါ"

" မီးသတ္ပိုက္ အဖြဲ႕ကာေပး "

" အမိန္႔အတိုင္းပါ"

ေအာက္ထပ္မွ မီးသတ္ပိုက္အဖြဲ႕သားႏွစ္ေယာက္ ေလွကားဆီသို႔တက္လာကာ မီးမ်ားကိုေရျဖင့္ၿငိမ္းသတ္ၾကၿပီး ရန္ရိေလွကားမွဆင္းၾကရန္ စီစဥ္လိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္၌ စတီးေလွကားက႐ုတ္တရက္ က်ိဳးသြားကာ နားထဲသို႔ စူး႐ွေသာအသံမ်ားဝင္ေရာက္လာသည္။

မီးသတ္ပိုက္သမားႏွစ္ေယာက္ ေအာ္လိုက္သည္။

" အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ေလွကားကအလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး ၿပိဳက်ေတာ့မယ္ထင္တယ္!"

" ျမန္ျမန္လုပ္ !"

အသံဆုံးသြားသည္ႏွင့္ ေလွကားမွ စတီးလက္ရန္းက ရန္ရိေ႐ွ႕ သို႔ျပဳတ္က်လာကာ  ၾကမ္းျပင္သို႔ထိခတ္သြားသည္။

ထို႔ေနာက္ ၾကမ္းျပင္တစ္ခုလုံး လႈပ္ခါသြားေတာ့၏။

ရန္ရိ စိုးရိမ္တႀကီးေမးလိုက္သည္။

" မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္....."

" ကြၽန္ေတာ္တို႔အဆင္ေျပတယ္ !"

" ေအာက္က‌ေစာင့္ေန "

ရန္ရိ သူ႕ကိုယ္ေပၚမွႀကိဳးကိုျဖည္လိုက္ၿပီး အစြန္းတစ္ဖက္ကို မပ်က္စီးေသးေသာ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ ေလွကားေထာင့္တြင္ခ်ည္လိုက္သည္။

သူျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နဲ႔ပဲ အထုံး႐ွစ္ထုံး ခ်ည္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ မိန္းကေလးကို သူ႕ခါး၌ဖက္ကာ ႀကိဳးအတိုင္းေအာက္သို႔ ေလွ်ာဆင္းသြားလိုက္သည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎ကတစ္ထပ္တည္းသာျဖစ္ၿပီး မိန္းကေလးငယ္ေလးကလည္း အလြန္ေပါ့ေသာေၾကာင့္သာ သူယခုလိုဆင္းသြားရဲတာျဖစ္သည္။

ေအာက္ထပ္မွလူမ်ားက သူ႕ေျခ‌ဖဝါးကိုအရင္မိၿပီး သူ႕ကိုအတူတကြကူညီၾကကာ သူတို႔ကိုလုံျခဳံစြာ ေအာက္ဆင္းေစသည္။

ေအာက္သို႔ေျခခ်ၿပီးေနာက္ ရန္ရိ မိန္းကေလးငယ္ကို မကာ အျပင္၌ေစာင့္ေနသူမ်ားထံ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။

" ေအာက္ထပ္ကမီးသတ္ပိုက္ေတြေလွ်ာ့ခ်လိုက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚအေလးခ်ိန္မတိုးေစနဲ႔ အတတ္ႏိုင္ဆုံး မီးကိုျမန္ျမန္ၿငိမ္းသတ္ၾက "

မိန္းကေလးကို လူနာကုတင္ေပၚတင္ၿပီးေသာအခါ ရန္ရိ သူ၏ mask ကိုခြၽတ္ကာ ေလ႐ွဴ႐ိႈက္လိုက္သည္။

႐ုတ္တရက္ အက်ႌလက္တင္းသြားသလိုခံစားလိုက္ရၿပီး ေအာက္ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက သူ႕ကိုဆြဲထားေလသည္။

ရန္ရိ သူမ၏စူး႐ွေသာမ်က္လုံးမ်ားကိုၾကည့္လိုက္ကာ ေခါင္းေလးပုတ္ေပးၿပီး ႏူးညံ့စြာစိတ္ေလွ်ာ့ေစလိုက္သည္။

" မေၾကာက္ပါနဲ႔ မင္းအဆင္ေျပသြားပါၿပီ "

သူမ၏ပါးစပ္တြင္ အသက္႐ွဴကိရိယာတပ္ထားသည္မို႔ စကားမေျပာႏိုင္၊ ထို႔ေၾကာင့္ မ်က္ေတာင္ျဖည္းညင္းစြာခတ္လိုက္ၿပီး သူ႕လက္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္။

ရန္ရိ လွည့္ထြက္လာၿပီး ေကာ္ဖီဆိုင္သို႔ျပန္လာခဲ့သည္။

မန္ေနဂ်ာက သူ႕ေနာက္မွကပ္လိုက္လာသည္။

" ေခါင္းေဆာင္ မီးကဘယ္ေတာ့ၿငိမ္းမွာလဲဟင္?"

" ေနာက္ထပ္တံခါးကိုသာမကူးဘူးဆိုရင္ေတာ့ မၾကာခင္ ၿငိမ္းသြားမွာပါ "

မန္ေနဂ်ာက အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴလိုက္ကာ သတိထားၿပီးေမးလာသည္။

" ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒဏ္ေငြေဆာင္ရမွာလား?"

ရန္ရိ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၾကည့္လိုက္သည္။

" ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ ?ငါ အေရးေပၚ မီးၿငိမ္းသတ္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေဆာက္အဦးႀကီးေျခာက္ခုၾကဳံဖူးတယ္ "

[ T/N : က်ေနာ္ ထင္တာေတာ့ ရန္ရိေျပာခ်င္တာက သူကတကယ္အလုပ္လုပ္တဲ့သူလို႔ေျပာခ်င္တာထင္တယ္ လာဘ္မစားဘူး အဲ့လိုေပါ့ က်ေနာ္ထင္တာေျပာတာေနာ္ ]

" ေခါင္းေဆာင္...ဒါက...ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ "

" ဒါက ငါ့ကိစၥမဟုတ္ဘူး "

ရန္ရိ ထိုသူကိုတြန္းထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႕တပ္သားေတြကို မီးၿငိမ္းသတ္ဖို႔အမိန္႔ေပးရန္သြားလိုက္သည္။

မီးကသိပ္မႀကီးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ မၾကာခင္မွာပဲၿငိမ္းသြားသည္။

ထိေရာက္ေသာ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေၾကာင့္လည္း ေဘးဘက္႐ွိ စားေသာက္ဆိုင္ကို မီးမကူးသြားေပ။

ရန္ရိ ဒုတိယအဖြဲ႕ကို ေနာက္ဆက္တြဲအျပင္ပိုင္းမီးေလာင္တာေတြ စစ္ေဆးခိုင္းလိုက္ၿပီး သူကေတာ့အဖြဲ႕ကိုဦးေဆာင္ကာ ျပန္လာခဲ့သည္။

သြားရင္းႏွင့္ပင္ ေဆး႐ုံသို႔ဖုန္းေခၚလိုက္ၿပီး လူနာအေျခအေနလွမ္းေမးလိုက္သည္။

အထူးသျဖင့္ ေနာက္ဆုံးကယ္လိုက္ေသာ မိန္းကေလးျဖစ္သည္။

အေျဖကေတာ့ မျပင္းထန္‌ေသာ သာမန္မီးေလာင္ရာမ်ားသာ ႐ွိၿပီး အမ်ားစုက အေရးမႀကီးတဲ့ဒဏ္ရာေတြျဖစ္ကာ မီးခိုးေငြ႕မ်ား႐ွဴ႐ိႈက္မိသူမ်ားသာ႐ွိၾကသည္ ဟုဆိုသည္။

စစ္ေဆးခ်က္ေတြအရေတာ့ အသက္အႏၲရာယ္မ႐ွိေပ။

ရန္ရိ စိတ္သက္သာရေသာေလကို႐ွဴထုတ္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ အျခားတပ္သားမ်ားကိုေျပာျပလိုက္ရာ အားလုံးက ဝမ္းသာၾကသည္။

သူ႐ုတ္တရက္ တစ္ခုခုကိုသတိရသြားသည္။

" ေဟး ပြဲအေျခေနဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲ? ဘယ္သူႏိုင္လဲ?"

" wow ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္ "

စြန္းတင့္ရီး သူ႕၏ဖုန္းထုတ္ကာၾကည့္လိုက္သည္။

" ျပင္သစ္ 2-1"

" ေဟး? မင္းႏိုင္တာေပါ့"

မီးခိုးေငြ႕မ်ားျဖင့္ ႏြမ္းလ်ပုံေပၚေသာ တပ္သားမ်ားက ကစားပြဲအေၾကာင္း ‌စိတ္လႈပ္႐ွားစြာေျပာဆိုေနၾကသည္။

တပ္စုကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ညေနသုံးနာရီပင္႐ွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး သူတို႔ထြက္သြားစဥ္က အစားအနည္းငယ္သာစားသြားရေသာေၾကာင့္ အားလုံးဆာေနၾကၿပီျဖစ္သည္။

အေပၚထပ္သို႔သြားၿပီး တံခါးဖြင့္လိုက္ေသာအခါ ရန္ရိမ်က္လုံးမ်ား က်ဥ္းေျမာင္းသြား၏။

" ဘယ္သူေနာက္ဆုံးထြက္တာလဲ?"

လူမ်ားစြာက မ်က္လုံးေဝ့ဝဲၾကည့္လိုက္ၾကၿပီး မည္သူမွစကားမစေပ။

" ဘယ္သူက အဲလ္ကြန္း မပိတ္ဘဲနဲ႔ထြက္လာတာလဲ?"

ရန္ရိ အသံျမႇင့္လိုက္သည္။

" အမွန္အတိုင္းေျပာရင္သက္သာမယ္ေနာ္ အေဆာက္အဦးထဲမွာ ေစာင့္ၾကည့္ေရးေတြ႐ွိၿပီးသား "

" ေခါင္းေဆာင္ရန္ ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ေလာက္တယ္ ....ဟုတ္တယ္...."

လုက်င့္ခြၽမ္ ေျပာလာသည္။

" မင္းအေဖ တပ္ရင္းကို လာလို႔လား?"

အားလုံးရယ္ၾကသည္။

" အျပစ္ေပးရမယ္မလား?"

" ကြၽန္ေတာ္ ၊ ကြၽန္ေတာ္အခု ကြင္းတစ္ပတ္သြားေျပးပါ့မယ္"

" မေျပးနဲ႔ လူတိုင္းအခုမွျပန္ေရာက္တာ ေမာေနေရာေပါ့ "

ရန္ရိ အေျမာ္အျမင္ႀကီးစြာေျပာသည္။

ျပဳံးလိုက္ရင္း " ဒီည မင္း အဲလ္ကြန္းဖြင့္မအိပ္နဲ႔ မဖ်ားေတာ့ဘူးေပါ့ "

၎က ငိုေႂကြးစရာပင္ျဖစ္ေခ်၏။

စြန္းတင့္ရီး ေအာ္‌လိုက္သည္။

" အဖြဲ႕ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္က ပိန္တယ္ ဒီညကြၽန္ေတာ္နဲ႔တိုးကပ္အိပ္လို႔မရဘူးလား?"

ရန္ရိ သူ႕ကိုအျဖဴထည္ၾကည့္လိုက္သည္။

" မင္းကငါ့ဆီကေနအက်ိဳးအျမတ္႐ွာေနတာပဲ "

အားလုံးထပ္မံရယ္လိုက္ၾကေလသည္။

သူတို႔ခုံမွာျပန္ထိုင္လိုက္ၾကၿပီး ေအးစက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ  ေန႔လယ္စာမ်ားကိုၿမိဳခ်လိုက္ၾကသည္။

|||||||||||||||||

Translator's Notes

1. Thermal imaging camera - အပူလိႈင္းမွတစ္ဆင့္လူ႐ွာေဖြေရးကိရိယာ လို႔ေရးထားပါတယ္ ။ ပုံကေတာ့ဒီလိုပုံပါ။

မီးထဲမွာ လူေတြရဲ႕တည္ေနရာကို႐ွာတာ‌ေပါ။ အရာဝတၳဳေတြနဲ႔ ဖုံးေနတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ မျမင္ရပါဘူး လိႈင္းအရမ္းမ်ားလည္း မခံႏိုင္ပါဘူး။



2. Platform work bucket - လူသယ္ေဆာင္ေရးယာဥ္တြဲလို႔သုံးလိုက္ပါတယ္။ ပုံကေအာက္ကအတိုင္းပါ။လူသိပ္အမ်ားႀကီးမဆန္႔ပါဘူး။



3. Tatami - tatami ကေတာ့ ဂ်ပန္႐ိုးရာၾကမ္းခင္းမ်ိဳးပါ။လွတယ္မလား ။ ေနခ်င္စရာေလး။



4.  Core board - အထပ္သားလို႔သုံးထားပါတယ္။ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာသစ္သားအစင္းမ်ားကိုအတူတကြ ကပ္၍ နံရံႏွစ္ခုၾကားအၾကားညႇပ္ထားေသာအထပ္သားအမ်ိဳးအစား။

5. Mask - ဒါကေတာ့ ႐ိုး႐ိုး mask မဟုတ္ဘဲ မီးသတ္သမားေတြကို ေအာက္ဆီဂ်င္ေပးတာေပါ့။

Firefighter ေတြသယ္ေဆာင္ရတဲ့အေလးခ်ိန္ကလည္းမနည္းပ့ဘူးေနာ္ ။ လူလည္းကယ္ရပါေသးတယ္။ ေလးစားလိုက္တာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူးႀကီးမဖူးတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ထက္ေတာင္ေလးေသးတယ္ဗ်ာ ။





______________________________________