Tokugawa Miki

Miki/Heidi's Pov...

Ako si Tokugawa Miki bunsong anak nila Tokugawa Furui at Tokugawa Nadeshiko kapatid ko si Tokugawa Miku, ang aking ama ay isang lider ng isang organisasyong ginawa para tapusin ang mga pamilyang naging masama dahil sa lolo ko sa tuhod si Tokugawa Furuichi.

Ang aking ina naman ang pinakamagandang babaeng nakilala ko sa buong buhay ko napakabait nya at maalalahanin, Si ate..Sya ang tinitingala ko sa lahat napakagaling nyang lumaban kaya nga gusto kong maging tulad nya pero hindi naman ako pinapayagan sa halip ay tinatago lang nila ako sa loob ng aking kwarto pero hindi naman ako naging malungkot dahil andyan ang mga libro.

Sila ang naging mga kaibigan ko at dahil duon ay naging maalam ako sa mga bagay nagsimula akong alamin ang mundo at inuna ko ang dahilan ng paggawa ng aking ama ng orgsnisasyon.

Nakahanda na ang lahat ng plano ko ngunit bigla akong kinuha nang aking ina at dinala sa kung saan..

Adam's Pov...

"Heidi do you kno..alam mo ba na hinahanap ka na ng mga kaklase natin dadalawin ka daw nila mamaya kaya please... gu..gumising ka na" I really miss her so much, it's been three weeks since she was admitted here.

"Heidi please wake up" I lean my head to her shoulder and i hug her. "A..Aki" What was that? I raise my head to see my love smiling to me. "He..Heidi you're awake?" I said then she nodded. "He..Heidi I'm glad you're awake my love" I said then she tapped my back. "Narinig kita kaninang magtagalog Aki" Shit, if that's the only way to wake her up I should have done it much earlier. My thoughts stopped when she hold my hand. "Aki" Wa..wait that name is my true na.. "Aki onegai otou sama wo yonde(Aki please call my father)" When did she learn to speak in japanese. "What do you mean Heidi"

"Aki watashiwa Miki dayo dakara otou sama wo, Furui wo yonde kudasai(Aki I'm Miki that's why call my father, Furui)" This can't be happening I thought the girl that I'm protecting already died but she's here.

I immediately call great master.

"Who's this" great master said. "Great master this is Aki please come to Smith hospital Tokugawa...no your daughter wants to see you" After I said that the call was immediately stopped...

"Hei..Lady Miki how come you're alive?" I asked her but she just look at me angrily. "Adam wag mo akong tawaging lady ok lang ang Miki o Heidi" she said glaring at me angrily and shit she really is that scary girl that I protected.

"Ye..yes"

.......

*tok tok*

My thoughts were stopped by the knocking sound..

Heidi's Pov....

Biglang may kumatok kaya napatingin ako kay Adam at tumayo sya kaagad para pagbuksan.

"Heidi!" Mangiyak ngiyak na sabi ni Sherrie sa akin na ngayon ay nakayakap na sa akin ng mahigpit.

"Uwaa Heidi!" Nakakaawa ang itsura ni Sherrie halatang umiyak sya ng matagal. "Sherrie wag ka ng umiyak minikui ni naru wa" biglang napatigil sa oag iyak si Sherrie at tumingin sa akin. "A..aning sabi mo Di *hik* hindi kita naintindihan"

"Um sabi ni Heidi papanget ka daw pag umiyak ka pa" Translate ni Seira sa sinabi ko na ikinagulat ni Sherrie at yumakap na sa akin. "Um Heidi kailan ka pa natutong mag japanese?" Napangiti na lang ako sa sinabi ni Seira. "Since I was a child" Dahil sa sinabi ko ay medyo nagulat si Sherrie hehe ngayon niya kasi nalaman, hay kahit ako rin eh ngayon ko lang naalala.

Napatingin ako sa lalaking kanina pa walang kibo sa likod.

Bakit ba ang tahimik ni Adam ngayon, hay hindi siguro siya makapaniwala na ako yung babaeng nangungulit sa kanya para magpakasal haha.

Opo tama kayo hindi ko talaga siya fiancee inasume ko lang iyon at biglang kumalat sa mga clan siyempre gusto ko na talaga si Aki noon eh.

Nagulat kami ng biglang bumukas ang pintuan ng napakalakas .

at mangiyak ngiyak ako ng makita ko kung sino sya..

Papa...

"Aki Miki wa doko(Aki where's Miki?)" Diretso nyang tanong kay Adam at tinuro nya kaagad ako. "Wait Adam isn't she your girlfriend and how?" Tch minsan talaga nakakainis itong si papa. "But she is really lady Miki Oshishou" Mukhang hindi nakumbisi si papa at tiningnan nya ng masama si Adam.

"Otou Sama mou yamete yo(papa stop it)" Nagulat si papa at tumingin sa direksyon ko. "Anata nihongo shaberuno?(you can speak japanese?)" Gulat na tanong nya sa akin.

"Atarimai desu watashi wa nihon jin desu kara(Of course because I'm a japanese)" grabe pwedeng patigilin na nya ako sa pag jajapanese hindi na ako sanay eh, nagulat na lang ako marunong pala ako.

"Anata wa honto ni ore no musume?(Are you really my daughter?") Tanong sa akin ni papa.

"Mou otou-sama baka iwanaide(Geez papa don't joke around)" Naiinis na sabi ko sa papa ko.

Parang hindi siya makapaniwala na nasa harap niya na ulit yung anak niyang akala niya patay na, miss na miss ko na siya kaya pala nung nakita ko siya noon punong puno ng respeto ang naramdaman ko.

Hindi ko na napigilan ang mga luha ko.

"Papa aitakatta yo, wasurete gomen ne(Papa I missed you, I'm sorry I've forgotten you)" Sabi ko habang umiiyak at bigla akong niyakap ni papa kaya niyakap ko rin siya, bumalik na sa akin lahat.

Yung masasayang araw nung bata pa ako, yung mga kulitan at lambingan ni papa at mama ang pagiging sobrang bait ni ate Miku at...

At ang sakit ng pagkasira ng pamilya namin dahil sa isang taong hindi ko inakalang kayang gawin ang mga bagay na iyon.

"Miki doko kara kitano, kore wa anata no hahau ye no se desuyo?(Miki where have you've been, this is your mother's fault right?)" Napalayo ako dahil sa sinabi ni papa, Anong pinagsasabi niya? Walang kinalaman si mama sa nangyari sa pamilya namin.

"Doyu imi otosama?(what do you mean father?)"

A suivre...