Finally You're Mine

"I found you." A familiar guy approached me with a cold glare.

I looked deeply on his eyes. In just a few seconds, my heart beats faster.

We've met again.

He's wearing black leather jacket. He stands out compared to the other guys with him. He's way too handsome.

Kapansin-pansin ang suot nilang kwintas. The pendant looks expensive, it's a dragon shape. I think may kinalaman ito sa grupo nila, like a symbol or insignia?

Masama ang kutob ko sa mga lalaking 'to. Normal na ang mga gang sa lungsod na 'to. Kaya di makakailang kabilang sila ng isang Gang.

Kung bakit pa kasi sa lahat ng taong na biktima ko, bakit isa pang gangster?!

He seems scary today. I bit my lip to avoid from shivering.

Alam ko ang dahilan kung bakit naparito ang lalaking 'to. Hindi ko naman talaga kasalanan lahat ng nangyari! I just did it without thinking because of anger!

I tried to avoid his gaze but something strange happened to my body. I can't look away from his beautiful brown eyes.

But thanks to the noises around us. My body came back to its senses.

I just noticed na maraming nakatitig sa lalaking kaharap ko ngayon. Di ko sila masisisi dahil mukha talaga siyang celebrity. His beauty stands out, he's like a handsome anime character.

It took me a minute to realize that I'm in a bad situation.

I know something wrong might happen if I stayed here any longer.

I slightly smiled at him and walked past him like I don't know him. My choice is to ignore him is the best I could do for now. I won't do some reckless action in front of the eyes of public. It might worsen the situation.

"Hey stupid. Don't you dare ignore me." He warned me with his threatening voice.

He immediately grab my wrist to prevent me from escaping.

Muntikan na akong mapasigaw sa gulat.

Naramdaman ko naman ang malamig niyang kamay na nakahawak sa akin. Mabilis kung binawi ang kamay ko at di nag atubiling tumakbo palayo.

Kinakabahan at nanginginig ako sa takot.

I don't know what might happen to me from now on.

Sinikap kong di puntahan ang mataong lugar. I preferred to hid on a secluded place. If you think I'm a fool then I won't complain.

Di naman siguro masama na ilayo ko ang mga inosenteng tao sa kapahamakan. Di ba?

Napahinto ako sa pagod. Namalayan ko na lamang na napadpad na pala ako sa isang madilim na eskinita. Ang masama pa rito ay di ko alam kung saang direksyon ako pupunta.

I looked around. Maghahanap na lang siguro ako ng pagtataguan pansamantala.

Habang ako'y nagpapahinga, may narinig akong papalapit na yapak. Napasilip naman ako sa direksyon kung saan narinig ko ang mga yapak.

I felt relieved when I saw one of my schoolmate walking towards my direction.

Napansin ko kaagad ang maamo nitong mukha ng makalapit na ang lalaki.

Kilala ko ang lalaking 'to pero di ko pa siya nakausap kahit minsan. He's one of the popular guys at school. Di niyo ako masisisi kung bakit di ko pa 'to nakakausap, ayoko lang talaga makaharap ang mga toxic fans niya. Also I have another reason to ignore this hunk because i'm already in love with Limrod Styles, one of the members of the varsity but in the end, I was treated like a fool. Kasalanan lahat ng hinayupak na Lim na 'yun kung bakit nasa ganitong sitwasyon ako ngayon.

Mabilis akong lumabas sa pinagtataguan ko. Nagtaka naman siya ng makita niya 'ko sa gitna ng madilim na eskinita. Akala ko na lalagpasan niya na lamang ako ngunit bigla na lamang siya napahinto sa harapan ko.

"Chloe Rosencrantz?" he asked while brushing his messy hair with his fingers. I didn't get it when I saw his burning cheeks.