Kabanata 26

Kabanata 26: Feeling

#Death University

****

(Hayden Zyrienne Pov)

Matagal na akong magaling. Mahigit isang buwan na rin pero ang ikinalulungkot ko hindi pa rin nagigising si Alden.  Ang nagagawa ko lang ay maghintay.

"Sana magising na ang anak ko"

Tumango lang ako sa  at ngumiti. Nagagawa ko pa ring ngumiti kahit na masakit. Kahit hindi ako okay. Hindi man lang dumalo sa hospital ang mga magulang ko kahit alam nilang napasugod ako sa hospital.

Nagpaalam muna ang magulang ni Den na bibili lang ng pagkain.

Araw-araw ko siyang binabantayan at naghihintay kung magigising siya. Hindi kasi sigurado kung magigising ang isang tao na comatose.

Hinawakan ko ang kamay niya.

"Kailan ka ba magigising Den?"

Naramdaman ko ang  pag-galawa ng kanyang kamay  kaya napatingin ako sa kanya. Marahang niyang minulat ang mata niya at tumingin sa akin. Oops naabutan niyang nakahawak ako sa kamay niya.

What to do?

"Riane?"

Dahil sa hiya. Mabilis akong tumayo at binitawan ang kamay niya. Sh*t say something excuses Hayden.

"Tatawagan ko lang ang doctor"

Lumabas na ako sa room niya at  nakita ko ang doctor niya na naglalakad.

"Doc. Gising na po si Alden"

Agad naman tumalima ang doctor nauna siyang pumasok aa kwarto ni Den. Tinawag ko naman ang mga magulang niya para ipaalam na gising na siya.

Pumasok ako sa kwarto niya kasunod ang mga magulang niya at kaibigan.

Nakaupo na siya at nakatingin siya sa amin.

"Kumusta siya doc?" Maluha-luhang tanong ni Tita Nathalie.

"Okay na siya. Magaling na yung anak mo"

Nakahinga ako ng maluwag doon. Mabuti nalang at wala siyang amnesia. Kadalasan kasi may mga taong may amnesia kapag nagising galing sa comatose. Umalis na yung doctor may asikasuhin daw siya.

"Mabuti nalang anak gising ka na" Nakangiting ani ni Tito Arthur.

Tiningnan niya kaming lahat. Saka binalingan ang katabi niyang si Greg.

"Ilang araw na ba akong tulog?"

Napatawa naman ang mga kasamahan namin. Lalong-lalo na si Greg na binatukan pa siya.

"Anong araw pinagsasabi mo dyan? isang buwan kang tulog" Natatawang sabi ni Greg.

Napakunot ang noo niya at tumitig sa akin ng matagal. Nagulat nga yung iba.

"Ayos ka lang ba. Riane?"

Tumango naman ako saka nag thumbs up.

"I'm fine"

Okay lang ba talaga ako?

Tumikhim naman sila. Nahiya tuloy ako.

Nagpaalam sila na sa labas muna sila para daw makapagusap na daw kami ni Den ng maayos. Ano naman kaya ang pag-uusapan namin. Baka itatanong niya kung patay na ba ang girlfriend niyang si Beatrice.

"Sa wakas natapos na din"

Nakangiti siya sa akin. Ewan ko kung bakit hindi ko siya matagalan ng titig. Samantalang walang kayang tumalo sa akin sa staring contest.

"Oo nga ang hirap ng pinagdaanan natin"

Nilingon ko siya sandali saka binaba ang tingin. Nakatitig kasi siya sa akin.

"You are so brave. You don't give up easily that's why I'm so proud of you"

Hindi ko alam kung anong naging reaction niya. Sa baba lang kasi ako nakatingin.

"You're the one"

Ano daw? Napa-angat ako ng tingin at sinalubong ang tingin niya. Tingin na nakakapainlove sa mga babae.

"Ha?"

Tumawa naman siya.

"Habang buhay kang nasa puso ko"

Hindi ko alam kung nagblush ako. Ibinaba ko na kasi ang tingin ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.

"Alam na ba nila mama na patay na si Kuya Samuel?"

Sa wakas naputol ang akwardness. Nakakahiya kasi.

"Oo alam na nila"

Naramdaman ko ang bahagyang pag-galawa ng kanyang kamay. Ipinatong niya ito sa kamay ko na nakapatong sa lap ko.

"Kapag makalabas na ako dito bisitahin natin ang libingan nila kuya at pati na rin sa mga kaklase natin"

Hindi ko alam kung tatangalin ko ba ang kamay niya or hindi. Tumango kahit na nakayuko

"Sige "

****

(Kathleen Rosey Pov)

Umupo ako dito sa rooftop.

Mabuti nga lang at gising na ang lahat. Kinabahan ako nung macomatose yung dalawa at matagal na pag-gising ni Alden.

Nag-inat pa ako para dama ang fresh air. Mahangin kasi dito eh.

"Mukhang good mood ka?"

Tumingin ako sa nagsalita ah.

Si Arth Pala.

"I'm so happy that they woke up. And i finally realized that you need to keep fighting even though you are facing hard challenges"

Lumapit siya sa akin at tumabi sa gilid ko. Nakita ko pa ang bahagyang niyang pagtawa.

"My nose is bleeding. Ang galing mo talaga lodi"

"Tss baliw" Bulong ko saka bahagyang umismid.

"Malungkot ako dahil namatay ang iba kong kaibigan. Lalo na si Justine at Jerald sila ang pinakaclose ko.  Namatay siya sa pagmamahal sa isang babae na niloko lang siya. Si Jerald naman ay nagsakripisyo para sa atin"

Alam kaya niya na dati kung crush si Justine. Alam kong may gusto siya sa akin kasi nahahalata ko sa kilos niya. Hindi naman ako manhid at tibo. Hindi gaya ni Hayden na lantaran na pinapakita ng tao na may gusto sa kanya. Pero binabalewala lang niya.

"Alam nalungkot rin ako dahil dati kung crush si Justine. But, It's just a crush nothing more nothing less"

Namilog ang mata niya ng tumingin sa akin. Mukha ba akong nagbibiro? Saka alam kong nasaktan siya sa sinabi ko.

"Weh?"

Ngumiti ako ng palihim.

"It's depends on you. If you believe me or not"

Tumingin nalang ako sa sunset.

Malapit na kasi itong lumubog. Saka I love sunset and sunrise. Basta may kinalaman sa nature.

"Ako rin nalungkot"

Malungkot siya? Bakit naman kaya? Siguro sa pagkamatay ng mga kaibigan niya?

"Why?"

Bumuntong hininga siya ng malakas.

"Yung gusto ko ay may ibang gusto" Sa gilid ng mata ko ay nakita ko siyang nakatitig sa akin ng matiim.

Parang sinasabi ng mata niya na ako yung tinutukoy niya o baka guni guni ko lang yun. Tumingin nalang ako sa malayo hindi ko siya matatagalan  ng titig.

My heart beat faster than I thought.

Hindi naman ako manhid para hindi malaman na unti-unting na akong nahuhulog sa kanya.

Pa fall kasi siya eh.

***

(Crissa Mae Pov)

Letse tong si Greg akala ko seryoso yun pala joker hindi halata sa kanya.

Masyado kasing seryoso ang mukha niya.

"Alam mo mag-usap nga tayo?" Natatawang niyang sabi.

May nakakatawa ba? Kung ganun bakit hindi ako natawa?

Tayo?

"Tsk. Tungkol saan naman?"

Hinintay ko na magsalita siya. Hahampasin ko talaga siya pag hindi maganda ang sinabi niya.

"Tungkol sa atin"

Tungkol sa amin? Ano naman ang tungkol sa amin? Baliw na yata ang isang to. Hindi yata nakainom ng kanyang maintenance.

"Walang tungkol sa atin no. Dahil hindi tayo"

Tumawa nalang siya. Wow nagsalita ako tawa ang sagot niya may saltik talaga to sa pag-iisip.

"Kapag hindi ka tumigil sa pagtawa. Tatawag na ako ng mental hospital"

Agad naman siya umupo ng ayos at tumingin ng diretso. Oops seryoso na siya.

"May crush ka na ba?"

Inirapan ko siya bago sumagot.

"Siyempre hindi ako abnormal no"

Tumawa nalang siya. Baliw na talaga.

Hindi matinong kausap pero naaliw ako kapag tumatawa siya. Ang saya kasi niya parang wala siyang problema...

Sana ganito lagi.....  Yung walang problema pero impossible naman.

****

(Jeseryll Kashieca Pov)

Naglalakad kami sa labas ng hospital ni John. Magkahawak kamay kami lang yata ang magjowa sa grupo namin.

Medyo close narin kami ni Mhia. Kawawa naman kasi siya kung wala siyang friends.

Alam niyo feeling ko M.U si Hayden at Alden. Pero kulang sa kanila ay magkaaminan. Saka mataas yata ang pride nila sa isa't isa.

"Anong iniisip mo. Mosh?"

Hmmm. Ano nga ba ang iniisip ko?

"Yung sana ganito walang problema para masaya"

Ngumiti siya sa akin at ginulo ang buhok ko. Tss

Agad naman ako sumimangot. Ang ayaw ko sa lahat ay ginugulo ang buhok ko. Alam naman nilang ayos to eh.

Pero maya-maya napangiti ako ang gwapo kasi niya. Hindi ko akalain na magiging girlfriend niya ako.

"Naks. Nagtext si Alden bukas daw makakalabas na siya bumalik na daw tayo sa kwarto niya"

Bumalik na kami sa kwarto ni Alden. Mukhang kompleto sila partner partner pa.

Haha ang saya kong ganito karami ang friend mo.

"Mag ready tayo bukas kasi dadalaw tayo sa puntod ng mga mahal natin sa buhay" Pambungad na sabi ni Alden pagkapasok namin.

****

P/S: Hi guys sorry for the late update. I love you guys. Kahit hindi halata.

Thank you nga pala sa mga friends ko na sumusuporta sa akin

@missHYchii