13 CHAPTER 12

AN: Again pasensya na po sa mahabang paghihintay sa update maraming salamat po sa inyong lahat... 😊😘

-------------

Tulala at wala sa sarili na naglalakad ako pauwi ng bahay, pagdating sa harap ng pinto na nakabukas ay nakita agad niya ang ina. Ang inang kinamulatan niya na hindi pala niya tunay na ina.

"Ruby, anak nariyan ka na pala. Sandali bakit may problema ba?"

Umiling ako at biglang ko siyang niyakap ng mahigpit, alam kong masakit para sa akin ito pero buong puso ko itong tatanggapin dahil naging mabuti siya sa akin. Ang tanging gusto ko na lamang ay malaman kung sino ang mga magulang ko at kung bakit napunta ako sa kanila.

"Bakit may problema ka ba?"

Muling tanong niya nagpunas ako ng luha at tiningala si mama.

"Ma, nasaan ang tunay na magulang ko? Saka paano akong napunta sa inyo?"

Nanlaki naman ang mata ni mama at hindi makapaniwala sa sinabi ko.

"Ano bang sinasabi mo? Ako ang magulang mo kami ng papa mo? Saan mo ba 'yan nakuha?"

Natatawang sagot nito at hinimas ang likod ko, umupo naman ako at napansin ko ang kape na nangangalahati na sa lamesa.

"Ma, alam ko na ang totoo at naunawaa at tinanggap ko ito. Dahil tinuring niyo akong tunay na anak, si Anna ang nagsabi sa akin."

"Talagang ang bata na 'yon hindi talaga niya napigil ang bibig, mamaya nga't at pagsasabihan ko."

Bumuntong hininga siya at tiningnan si mama ng mabuti.

"Anak, patawarin mo ako kung nilihim namin sa'yo. Inisip ko kasi na baby ka pa no'n at wala kang alam kaya inako ka namin na tunay na anak."

Baby pa pala ako no'ng nakuha nila ako, pero sinong baliw na ina ang iiwanan ang anak niya?

"Ma, paano ako napunta sa inyo? Sino ang mga magulang ko?"

Hindi makapaghintay na magkasunod kong tanong.

"Sa labas ng trabaho ng iyong ama noon doon sa malaking pabrika na ginagawa nila. Doon banda sa matataas na talahib ay narinig ng ama mo ang iyak ng sanggol. Hinanap raw niya ito sa paligid dahil medyo madilim na raw nahirapan siyang makita ka. Hanggang sa makita ka niya na nakabalot sa pulang lampin na malaki."

Natahimik siya at naghihintay na ipagpatuloy ang kuwento.

"Naghanap raw ang mata niya sa paligid baka may naroon pa ang nag-iwan sa'yo doon. Ngunit wala ng katao-tao, kaya kinuha ka niya at habang pinagmamasdan ka raw niya ay bigla kang tumigil sa pag-iyak. Saka napansin ng ama mo na mukhang mayaman ang magulang mo dahil sa mamahalin na lampin."

Biglang tumulo ang luha niya dahil sa mga nalaman.

"Yong lampin tinabi ko 'yon sandali at kukunin ko."

Nagpahid ako ng luha ng umalis si mama at pagbalik nito dala ang plastik. Binuksan nito at nilabas ang nasabing pulang lampin na nakabalot sa kaniya. Inabot sa kaniya at ito at dahan-dahang hinawakan.

Tiningnang mabuti at bawat parte nito ay tiningnan niya hanggang sa may makapa siyang burda sa dulo ng lampin.

Ruby

Bigkas ng isipan niya nakaburda sa laylayan ng damit.

"Oo nga pala Ruby ang pingalan namin sa'yo ng papa mo dahil diyan sa nakaburda."

Ruby...

Paulit-ulit na tumatakbo sa isipan niya at paulit-uliy na binigkas ito, meron siyang malabong imaheng nakita. Isang magandang babae na natutulog at ang pula-pulang ang labi nito at nagulat pa siya ng dumilat ito ay siya ang nakita niya.

Napahigpit ang kapit niya sa lampin, hanggang sa ang babae na natutulog ay nagising na ito bawat puntahan niya ay puro dugo ang mga kamay niya.

"Ruby, anak. Ayos ka lang ba?"

Napasigaw siya sa paglapat ng kamay ni mama sa balikat niya at tila nagising siya sa isang malalim na panaginip.

"Ma!"

Nabigkas ko at nagulat pa si mama sa reaction ng mukha ko.

"May masakit ba sa'yo anak? Baka naman gutom ka na sandali at ipaghahain kita."

Hindi na siya sumagot at hinayaan ang ina na maghanda, hindi naman mawaglit sa isipan niya ang babae na 'yon na kamukha niya.

Matapos kumain ay mas pinili niyang matulog muna kaya umakyat siya sa maliit niyang kuwarto. Habang nakahiga ay pilit niyang inalis sa isipan ang nakita kanina, dala rin niya ang pulang lampin at nakatulog siya sa tabi nito.

Queen Ruby, hinihintay ka na namin ng mga angkan mo. Kailangan mo ng magising at ubusin ang mga bampirang sumakop sa ating kaharian at tumapos sa buhay ng iyong mga magulang.

Maghihintay kami sa'yo... Nakatakda ka ng magising dahil naghihintay rin sa'yo ang nakatakdang mong maging kabiyak ang mahal na prinsipe...

Queen Ruby...

Nagising ako sa pakiramdam na parang may humihimas sa aking pisngi. Biglang dumilat ang mata ko at nakita ko ang seryosong mukha ni, Nigel.

"Matulog ka pa."

Sambit lang nito sa kanya at napansin niya ang pagiging kulay abo ng mata nito na agad ring nawala.

"B-Bakit nandito ka?"

Sabi ko na lang dahil bigla akong nailang sa mga mata niya, napansin niya sa may bintana na gabi na at bilog na bilog na ang buwan. Hindi siya sumagot sa halip ay lumapit ang mukha niya sa akin at unti-unting lumapat ang labi nito sa akin. Hindi ko alam pero iba agad ang naramdamdaman ko.

Habang naamoy ko ang mabangong hininga niya para akong nauuhaw, lumambitin ako sa leeg kaya naman mas lalong nagdikit ng husto ang labi namin. Ang mga kamay ko ay kusang gumalaw upang hubarin ang suot ni Nigel.

Para akong mauubusan at nagmamadali akong maglapat agad ang aming katawan. May kung anong umi-echo sa buong katawan ko at init na inilalabas ko. Bumaba ang halik ni Nigel sa leeg ko, napapaliyad ako sa bawat dampi ng labi niya sa balat ko.

Nahubad na rin niya ang lahat ng damit ko at nakasubsob ngayon siya sa dibdib ko. Walang sawang umungol ako ng humagod ang kamay niya sa binti paakyat sa hita ko, papunta sa pagitan ng hita ko.

Mas lalo akong napaliyad sa kakaibang naramdamdaman at mas lalong tumindi ang init na nararamdaman ko. Hindi ko alam pero kusa akong pumatong sa ibabaw niya at doon para akong may naririnig na musika at sinabayan ko ito habang nasa ibabaw niya.

Ang dalawang kamay ni Nigel na nagsasawang himasin ang buong hubad na katawan ko. Paakyat sa dalawang malulusog ko na dibdib, pababa muli sa aking balakang. Nakahawak siya doon at sinabayan ang mabilis na paggalaw ko sa ibabaw niya.

Humihina at bumibilis ang ginawa ko nakita ko na nakapikit si Nigel at alam niyang nagugustuhan nito ang ginagawa niya. Dinama niya ang kahabaan nito at katigasaan sa dahan-dahan na hagod ng pagkababae ko. Sumubsob ako sa balikat niya pinadama ko sa dibdib niya ang katawan ko.

Yumkap naman ang matitigas niyang braso sa hubad kong katawan habang gumalaw ang ibaba namin. Dinig na dinig ko ang paglangit-ngit mula sa ilalim ng higaan ko na parang may nasira ngunit hinayaan niya ito at nagpatuloy.

Muli akong umangat at kasabay ng pag-angat ng katawan ko ay ang paghampas ng buhok ko papunta sa likuran ko. Ngunit bigla akong natigilan ng mag-reflect ang mukha ko sa picture frame na nakasabit sa dingding.

Nakita niya ang mukha niya lalo na ang mata niya na kulay pula at nagbabaga ito.

"Bakit?"

Tanong nito at hindi ko magawang tumingin sa kaniya. Ginawa ko ay umalis ako sa ibabaw niya at sumiksik sa may gilid habang nakayuko.

"Umalis ka na."

Ani ko dito at alam kong nagtataka ito, ayaw niyang makita siya ni Nigel na ganon. Hindi ko alam kung bakit natatakot akong malaman niya ito.

Sa pag-angat niya ng paningin ay wala na ito muli siyang napayuko at nalungkot. Dahil wala na siya at alam kong nagtatanong ito sa sarili kung bakit ko siya pinaalis.

Sandali? Bampira siya ngunit bakit hindi niya nababasa ang nasa isip ko? At kung totoo ba itong nararamdaman ko sa katauhan ko. Hindi niya ba ito nakikita?

Inabot ko ang kumot upang ibalot ang katawan ko dahil nakaramdam ako ng panlalamig. Ilang minuto rin akong na sa sulok bago ako nagdesisyon na bumalik sa higaan. Muli akong nakatulog ng mahimbing...

Magsisimula na ang lahat at hindi na kami makapaghintay na makasama ka, Queen Ruby...

Aking Reyna malapit na ako sa iyong tabi at ilang sandali na lang ay makakasama mo na ako...

Patayin mo siya...

Patayin mo ang hari...

Patayin mo ang Hari ng El Silva na si Nigel Felix Calixto...

Bigla akong napabangon at may natabig siyang bagay at nasira ang kahoy na maliit na lamesa. Nagulat ako dahil hindi ako makapaniwala na masisira ko 'yon ng ganon-ganon lamang.

To be continued

Rate this book