Chapter 10 Strange Feeling About Fake Marriage

((( Missamy Charm )))

Lalong nagpapakaba sa akin ang kantang 'to… Parang Totoo na matatali ako sa kasalan na ito. Kahit

nagdadalawang Isip… Sumilay ang mga ngiti sa aking labi ng makita ko ang kanyang-kanyang ngiti ng

mga dinadaanan ko. Still Charm, di naman bawal ngumiti diba? At dapat lang stay Positive!

Napangiti lalo ako ng makita ko ang matamis na ngiti ni Kuya na naghahantay sa akin. Para sa amin ni

Kuya. Fight lang Charm!

Inalahad sa akin ni Kuya ang kanyang kamay… sabay mahinang sabi….

"Are you Ready?"

"Always Ready Kuya!"

"I am so proud of you… Missamy Charm Opiana."

Sabi niya sa akin na parang totoo itong ginagawa namin.

"Hahaha. Loko ka Kuya, di pa ako ikakasal… for real."

"Should we proceed now?"

Tumango ako. Inihakbang na ako ni Kuya. Muli akong napahawak sa mga braso niya. Siya lang naman

ang naging sandigan ko sa lahat ng pagkakataon. Wala din akong kaibigan, aanihin ko naman ang mga

taong alam ko tatalikuran lang naman ako… Mahirap makapaghanap ng kaibigan lalo na kung di mo

naman kadigu diba? Sabi ng ilan… may mga magkakapatid na nag-aaway-away… Oo, minsan inaaway

ako sa kaasaran ni Kuya. Pero di naman yung tipo na ikakamuhi mo siya to the bones. Siya lang naman

ang Kuya ko na Bestfriend forever of mine. My number One mang-aasar… My number one Bestfriend.

Mahigpit ang hawak ko sa kanya… Ayoko bitiwan ang mga brasong to… Kung wala naman akong

makilalang kagaya ni Kuya. Ideal man ko talaga ang Kuya ko eh… kahit ang sungit nito… basta marunong

ngumiti ng kahit paano.

I know kinakabahan din si Kuya for sure para sa akin. I won't let you down Kuya. Gagawin natin to nang

magkasama. Hindi lang laro ito ng Boss mo, kundi sasamahan natin siya sa kalokohan niyang to.

Napatitig ako sa Crucifix's …

Sorry po. Kailangan lang namin gawin ang bagay na ito eh… Please Guide us … at kung ano man poi tong

gagawin namin… please forgive Us. Hope maging maayos ang lahat… Alam ko naman pong pangloloko

itong gagawin namin. Sorry po.

Naririnig ko ang kantang… kala mo naman totohanan talaga ang Kasal na ito… Hahaha, ganito ba talaga

kagaba ang kapag ikakasal ka na?

All of their eyes … sa amin nakatutuk…

But… wala akong paki-alam.

"Kuya, sino dyan Groom ko…" sa sobrang kaba ko kasi di ko halos matitigan ang mga taong naka-abang

sa amin.

"Yung Sobra makatitig sa'yo."

At kanina ko pa nga tinititigan ang lalaking yun.

Hmmm… familiar siya sa akin…

Hahaha… Syempre, eh sikat ang lalaking to… At bukang bibig nang mga kaklase ko eh. Ahahaha…

…. Ngunit Teka lang…

Yes! The Bracelet! Oo! Naalala ko na…

Almost Ten Years Ago ko yun naiwala… at… Teka? Siya ba yung… lalaking mawawalan ng Trabaho sa

araw na yun ang mukha niya?

Bigla akong natigilan…

Don't tell me… siya yung… Aburadong Lalaki na minura ako for the First Time… Oh my babylabs…

Charm… Siya nga.

"Charm, What's Wrong…" Pabulong na tanong ni Kuya sa akin na… bigla nga kaming tumigil sa pag-

lalakad.

Nagbulong-bulungan ang mga Tao.

Humigpit yung hawak ko sa braso ni Kuya.

Tinignan niya ako.

Gusto kong mangiyak…

At ipagsigawan kay Kuya na siya yung lalaking minura ako almost Ten Years Ago!

Hehehe… Ang OA naman.

Well, it's my turn na… Let's have a Payback!

"Charm…"

"Kuya, Almost Ten Years ko nang Hinahunting ang Lalaking yan…" may ngiti sa mga labi ko na deklara ko

sa kapatid kong ubod na nagtataka… At ang mukha nagtatanong, kung bakit kailangan ko pa talaga

tumigil sa paglalakad…

"Mamaya mo na lang sa akin ipaliwanag."

Hehehe… Oo nga pala… hindi lang pala kami ang tao dito… Ituloy ang larong kasal-kasalan!

Now… Charm will wear this Devil Smile of mine. Ahahahahha.

@ International_Pen