ไฟกัลป์ แพลนทาเจเน็ท ซาโต้ กับ ซามาเอล แอส-เรียล วิลสัน
"อยากรู้ไหมว่าเงื่อนไขการจบการศึกษาของโรงเรียนคืออะไร"
บดินทร์มองนิ่งที่อเล็กซานเดอร์
"พ้นสภาพนักเรียนเมื่อเกิน 8 ปีแล้วยังเรียนไม่ผ่าน, สมัครใหม่โดยใช้สิทธิ์เทียบโอนเกรดจากรหัสประจำตัวนักเรียน ได้ทั้งทางเครือข่ายคอมพิวเตอร์และด้วยตนเอง แต่รอนายรู้จักเกือบทุกดินแดนที่ลุงแปลกอนุมัติให้กลายเป็นเขตพื้นที่การศึกษาก่อนเถอะ ไม่มีใครอยากอยู่นานนักหรอก..."
"หลบ!"
เด็กชายทั้งสองหันมามองข้างหลังเพื่อดูว่ามีอะไร
บดินทร์โดนลูกหลงเสียงดังผัวะ กลางแก้มจนหน้าหัน ล้มลงบนพื้น
ทุกคนในห้องโถงต่างนิ่งเงียบกริบ เด็กชายผมสีรุ้ง ไฟกัลป์ แพลนทาเจเน็ท ซาโต้ (ไฟกัลป์)
"คุยกับกำปั้นของฉัน"
เสียงกรีดร้องดังลั่น เมื่อไฟกัลป์ทำท่าจะชกต่อยเด็กชายคนหนึ่ง ซามาเอล แอส-เรียล วิลสัน (ซาวด์)
หมั่บ!
เเขนของไฟกัลป์ค้างอยู่กลางอากาศ เมื่อถูกคว้าจากใครบางคนก่อนที่จะถึงหน้าซามาเอล เด็กๆ มองเลยไปทางด้านหลังของไฟกัลป์ทันที
"อะไร!" ไฟกัลป์ตวาดเสียงดังอย่างโกรธจัด เขาหันไปมอง
บดินทร์สังเกตว่าที่ต้นแขนของผู้มาใหม่สวมปลอกแขนสีแดงที่มีตัวอักษรสีขาว สน. ไว้, สน. 'สารวัตนักเรียน' และที่น่าตกใจยิ่งกว่า...
"ใช้กำลังชกต่อยเป็นนิสัยของอันธพาล" เสียงเย็นเยือกดังขึ้น
บดินทร์เบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตา ถ้าไม่เห็นด้วยตาตัวเอง เขาไม่มีวันเชื่อว่า 'อะลีฟ!' จะทำท่าทางขึงขังแบบตรงหน้าได้
"ใช้กำลังชกต่อยเป็นนิสัยของอันธพาล" อะลีฟสีหน้าเคร่งขรึม
ใครบางคนถึงกับหลุดคำอุทานออกมา บดินทร์หันไปมองก็พบว่าเป็นแคสซิโอเปีย
"คนคนนั้นน่ะ นามสกุลซาโต้ เลยนะ
"นามสกุลซาโต้ แล้วยังไง"
"เป็นคนของแก๊งยากูซ่าระดับโลก ลูกหลานตระกูลผู้มีอิทธิพลที่ขนาดรัฐบาลยังไม่กล้าแตะต้องเชียวนะ" เธอลดเสียงกลายเป็นกระซิบ
อเล็กซานเดอร์บอกเสียงนิ่ง "เธอไม่ต้องทำเหมือนลูกชายของนายกรัฐมนตรีอยู่ที่นี่ด้วยก็ได้นะ ไม่รู้เขาหายไปไหน และไม่ใช่ไม่กล้าแตะต้อง แต่อยู่ร่วมจักรวาลเดียวกันแบบฝ่ายค้านกับฝ่ายรัฐบาล"