อักษรเรืองแสงระบุชื่อเรียก
"ถึงเขตการเรียนรู้ของไกลกังวลแล้ว" อควอมารีนบอก ขณะมองผ่านกะโหลกของปลาฉลาม "เราจะเห็นอักษรเรืองแสงระบุชื่อยืนยันตัวตนของอะไรก็ตามปรากฏบนพื้นทะเลที่เหมือนกับกระดาษ"
เด็กๆ ชะเง้อ แสงเรืองรองสีสว่างเริ่มปรากฏขึ้นรอบๆ โครงกระดูกปลาฉลามขนาดใหญ่โตมโหฬารทุกทิศทาง
ฟันใหญ่แล่นช้าลง ช้าลง เมื่อมันหยุดอยู่กับที่ เด็กๆ ลุกขึ้นยืนเพื่อมองไปที่มหาสมุทร ตลอดทั้งโครงกระดูกปลาฉลามขนาดใหญ่โตมโหฬารมีสายตามองไป-มาอย่างใคร่รู้
บดินทร์มองลอดผ่านกระดูกซี่โครง ความรู้สึกโปร่งโล่งกลับมาอีกครั้งอย่างไม่น่าเชื่อ เขาไม่เคยเห็นอะไรที่สวยงามขนาดนี้มาก่อน
พวกมันเคลื่อนไหวอยู่ข้างนอกนั่น
[ปลาไหลกัลเปอร์]
[ปลาตะเกียง]
[ปลาฉลามคุกกี้คัตเตอร์]
[ปลาตกเบ็ด]
[ปลาไวเปอร์]
[ปลาแบล็คสวอลโล]
บดินทร์ได้ยินเสียงแคสซิโอเปียอุทาน ในฉับพลันทันทีเขารู้สึกตาสว่างเต็มที่ เพิ่งรู้ตัวว่าตนเองและคนอื่นๆ เหมือนกับยืนอยู่ในห้องกระจก
เมื่อฟันใหญ่ปรากฏกายกลับมา มันพาทุกคนลดระดับต่ำลง สายลมจากแรงเคลื่อนที่พัดสาหร่ายทะเลปลิวไสว
"ถึงพื้นแล้ว!" อควอมารีนร้องบอกเมื่อพวกเขาถึงพื้นท้องทะเลโดยเกิดการสั่นสะเทือนเล็กน้อย พวกเขาลงจอดข้างหน้าสัตว์ที่ทั้งชีวิตบดินทร์ไม่เคยเห็นเลยซักครั้ง เพิ่งจะเห็นได้ที่นี่
[ปะการังปลายเข็ม]
[ปะการังนิ้วมือ]
[ปะการังผิวยู่ยี่]
[ปะการังดอกไม้ทะเล]
[ปะการังบูมเมอแรง]
[ปะการังลูกโปร่งใหญ่]
วิลเลี่ยมมองเห็นปลาปักเป้าขนาดเล็กสร้างประติมากรรมทรายใต้ท้องทะเลที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 6 ฟุตไว้สำหรับวางไข่
"ฉันคิดว่าทะเลที่นี่ดูแปลกๆ " แคสซิโอเปียพูด ขณะอควอมารีนเดินไปที่บริเวณหางของฟันใหญ่