ร้านเสื้อผ้าสำหรับทุกโอกาส
= ร้านเสื้อผ้าสำหรับทุกโอกาส =
[สัญลักษณ์หลอดด้ายกับเข็ม]
'มาดามมดคันไฟ' เป็นเผ่าพันธุ์แม่มด ร่างเป็นชายใจเป็นหญิง หน้าตายิ้มแย้ม ผมแฟนซี ขนตายาวที่สุดเท่าที่เคยเห็น แต่งตัวด้วยชุดกระเช้าที่มีของขวัญรอบเอว มีริบบิ้นขนาดใหญ่ผูกโบว์บนศีรษะ เธอกระแอมกระไอเมื่อบดินทร์เอาแต่จ้องมอง
"เครื่องแบบไกลกังวลหรือจ๊ะ ที่รัก" เธอเอ่ยขึ้นเมื่อบดินทร์ละสายตาจากหางของเธอ "อยู่ทางนี้จ๊ะ"
มาดามมดคันไฟจับบดินทร์ยืนบนแป้นรองเท้าเตี้ยๆ แล้วเริ่มใช้สายวัดขนาดความกว้างของไหล่จากซ้ายไปขวา ก่อนจะบอกค่าที่วัดได้ให้ปากกาขนนกยูงจดขยุกขยิก
วัดบริเวณที่กว้างที่สุดของหน้าอก
ปากกาขนนกยูงจดคูณสอง (ทั้งรอบอกด้านหน้าและด้านหลังของเสื้อ)
วัดความยาวแขนจากหัวไหล่ด้านนอกถึงปลายแขน เเละความยาวเสื้อ
"ต้องการพบคุณมาตลอด เป็นเกียรติอย่างสูง มาดามมดคันไฟค่ะ ชื่อจริงนะคะ ไม่ใช่ชื่อเล่น"
บดินทร์หัวเราะ
สายวัดเริ่มทำงานด้วยตัวของมันเอง วัดส่วนเอวตรงที่แคบที่สุดของกางเกง
เมื่อปากกาขนนกยูงหยุดกับที่นานไปหน่อย สายวัดถึงตวัดหางเสียงดังเพียะ! เท่านั้นเเหละ ปากกาขนนกยูงถึงจดคูณสองต่อไป
วัดสะโพกส่วนที่กว้างที่สุด
ปากกาขนนกยูงจดคูณสองเช่นกัน
วัดความยาวจากขอบกางเกงด้านบนมาที่ปลายขาด้านล่าง เเละปลายขากว้าง
"พอเเล้ว" มาดามมดคันไฟบอก เเล้วสายวัดก็กลับเข้ากล่องสำหรับตัดเย็บ ส่วนปากกาขนนกยูงก็กลับเข้ากล่องสำหรับเครื่องเขียน บนชั้นวาง
มาดามมดคันไฟถือไม้กายสิทธิ์ เเล้วโบกไม้ไปรอบๆ ขณะหมุนตัวสองสามรอบ เธอฮัมเพลงเป็นสัดส่วนราวกับนักเเสดงละครเพลงโอเปร่าบนเวที พร้อมๆ ประตูตู้หลายบานเปิดกว้าง บนอากาศปรากฏเสื้อกับกางเกงขนาดยักษ์สูงประมาณ 2.72 เมตร, รองเท้าขนาด 9 คู่ประกอบกันเป็น 1 คู่ ค่อยๆ ลดขนาดให้ได้ขนาดพอดีกับเขา
ชุดไทยประยุกต์, ชุดว่ายน้ำ, ชุดออกกำลังกาย, ชุดลุยทะเลทราย ป่า เเละถิ่นทุรกันดาร
ถุงเท้าสีขาวที่มีตราไกลกังวล รองเท้าบูทเหนือเข่า รองเท้าผ้าใบ รองเท้ารัดส้น รองเท้าแตะ ทั้งมวลนั่นราวกับถูกค้อนที่มองไม่เห็นอัดจนเเบนเก็บลงถุงพลาสติกกันน้ำ ก่อนจะวางซ้อนหลายชั้นภายในกระเป๋า
เมื่อกระเป๋าล้อลากจ่ายสินค้าปิด บดินทร์ถึงเพิ่งรู้ตัวว่าอ้าปากค้างอยู่ในตอนที่ถุงมือเบสบอลทำจากหนังมังกรจับปากของเขาหุบ
มีความเห็นเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ใช่รึเปล่า คอมเมนต์มาได้เลยไรต์อยากฟัง