ทัณฑ์นรกสุดแปลก

"ตามข่าวที่ฉันได้ยินมา ทักษิณา ฆ่าคนโดยไม่กระพริบตา"

"เขาจะฝังพวกนายทั้งเป็น ขุดหลุมลึกขนาดใหญ่แล้วถีบพวกนายลงไปในนั้น ก่อนจะกลบดินฝังโดยไม่สนใจมนุษยธรรมข้อไหนทั้งนั้น ถ้านายเคยฆ่าคนอื่นฝังดิน"

"เขาจะสุมไฟบริเวณท้องโคสัมฤทธิ์ที่มีพวกนายอยู่ เมื่อโคกลายเป็นสีเหลืองด้วยคุณสมบัติของสัมฤทธิ์ แสดงว่าพวกนายได้สิ้นใจความร้อนภายในเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ถ้าพวกนายวางเพลิง"

"เขาจะทำให้พวกนายหัวเราะจนตายด้วยการทาสารบางอย่างที่เป็นที่ชื่นชอบของแพะไว้ที่ฝ่าเท้าของพวกนาย เมื่อแพะมาเลียพวกนายจะเกิดอาการจั๊กกะจี้ และโรคผิวหนังที่เพิ่มความทรมานให้กับพวกนาย ถ้าพวกนายหัวเราะบนความลำบากทุกข์ยากของคนอื่น"

"เขาจะมัดแขนและขาของพวกนายไว้กับม้าแต่ละตัวแล้วให้ม้าวิ่งไปคนละทางเพื่อแยกร่างของพวกนายออกจากกัน ได้ยินว่าบางคนก็ไม่ตายในการดึงครั้งเดียวก็จะได้รับการทรมานมากขึ้น ถ้าพวกนายยุแยงตะแคงแซะให้ทั้ง 2 ฝ่ายแตกกัน"

"ทั้งหมดนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของทัณฑ์นรกสุดแปลกที่ทักษิณาเคยทำมา ยังมีการประหารอีกมากมายที่เป็นการทำให้คนในสังคมตระหนักว่าการทำผิดนั้นต้องได้รับโทษ ว่ากันว่าเขาลงทัณฑ์ตั้งแต่ยาจกไปจนถึงพระราชา…"

"เพราะการกระทำความผิดต้องมีการลงโทษเสมอ ไม่ว่าจะชนชั้นไหนล้วนแล้วต้องได้รับโทษตามความผิดที่ได้กระทำเอาไว้อย่างไม่มีข้อยกเว้น" ศาสตราจารย์ปรานีเดินเข้ามาใกล้

"คุณอัครบดินทรเดชา -- ตามฉันมา"

"งั้นพวกฉันจะรออยู่ที่บ้านต้นไม้" แคสซิโอเปียบอก เมื่อบดินทร์หันกลับมามอง

"มาด้วยกันเถอะ พี่มีที่ๆ อยากจะพาพวกน้องๆ ไปอยู่น่ะ -- ไม่ไกลจากที่นี่มากนักหรอก"

ฟ้าประทานตกใจ "พี่เหรอคะ"

"กริ่งบอกหมดชั่วโมงเรียนแล้ว" ศาสตราจารย์ปรานียิ้มบาง

สะพานลอยที่สานจากไม้ไผ่ผูกด้วยเชือกปอ สายธารน้ำใสมากใต้สะพาน

เดินอยู่ดีๆ แคสซิโอเปียก็เริ่มคุย "ฉันรู้สึกหนาวอยู่คนเดียวหรือเปล่า"