unang kabanata

naalala ko ng bata pa ako doon sa aming baryo sa province lalawigan ng bicol

lagi kaming sinasabihan ng lolo at lola namin na matulog ng maaga pero

my katisan ang ulo nmin ng malilit pa ko kya di kami sumusunog isang gabi sabi ni lola o nanay kong tawagin nmin matulog at may gamagalang mga asawang maligno sa mga kalsada pero di kami nanini wala lumbas nga kami at ng nag lalakad na kami madilim noon kasi gasira lng ang ilaw noong malilit pa kami. habang nag lalakad kami ng tito ko my napansin ako sa puno ng manga parang my tao pero diko pinansin pero ng papalapit na kami unti unti na pansin kong tila ba walang ulo ang tao kaya ng sabihin kong uling pugot nga napa takbo kami at takot na takot kaming umuwi at nag daan mula sa ilalim ng dingding namin at iyon na dina kami makatulog...