Chapter 64 :Pagsasanib ng Liwanag 6 :

Ang magandang mukha ni Arnie ay naging lalong ka akit - akit lalong naging

matangos at prominente ang kanyang ilong ang kanyang kilay na dati rati ay

medyo may kanipisan ay naging napakaganda ng hugis na tila iginuhit ng

magaling na pintor. Ang kanyang mata na kulay berde na paminsan minsan

ay nagiging kulay abo ngayon ay kulay ube (violet) na at mayroon maganda

at mahabang pilik .

Ang kanyang kutis na natural na makinis at maputi ay lalong kuminis na

parang ivory sa kinis at puti, sa mas tamang salita ,ito ay maituturing na higit

pa sa flawless....

Anupat nagkaroon ng isang napaka laking pagba-bago ni Arnie. Bagamat dati

na itong napaka ganda at kaakit - akit, ngayon ay lalo at mas higit itong gumanda

at kaakit - akit.

Ang makukulay na liwanag at liwanag ng buwan na tuluyang nagsanib ay unti unting

Na absorb o pumasok sa mga pores ng balat ni Arnie bilang isang napaka lakas at

makapangyarihang enerhiya....

Makalipas ang ilan pang minuto, unti unti ng nawala ang matinding liwanag na

bumabalot kay Arnie hanggang sa muling bumalik sa normal, si Haring Boras at

mga kasama na sumaksi sa ritwal ay nanatiling tahimik, silang lahat ay pare parehong

nakinabang din sa pag sasanib ng liwanag. Ang matinding liwanag na mula sa buwan

at makulay na liwanag ay kanila ding na absorb, bagamat iba ang naging epekto nito

sa kanila, ito ay nagdulot din sa kanila ng kakaiba at matinding lakas at kapangyarihan

HARING BORAS : Tapos na ang ritwal, ganap na ang kapangyarihan at lakas ng nagbalik

na itinakda, ang saad ni haring Boras na bakas sa mukha ang kasiyahan. Tinaounan nito

ng sulyap si Arnie na nasa ere pa rin at patuloy na nakapikit ang mga mata.

Ang maputi at makinis nitong balat ay tila kumikinang pa na nag re reflect sa tila salamin

na tubig ng mahiwagang batis.