webnovel

Army of True Salvation (TagLish)

Hindi mo inakala ang ganitong pangyayari. Nananahimik ka lang, nakikinig sa klase, at bigla na lang nagbago ang mundo. Zombie Apocalypse. Are you ready to survive, fight for your life, and strive in order for you not to die? Are you willing to carry a knife, hold a gun, and kill zombies even though they may be your family, friends, or someone you know? It's your choice. You may choose to survive or if you are too scared, you may choose to die and become a zombie. But if you have chosen to survive... You are already part of the "Army of True Salvation." ~ Credits to Janrae Mendoza for the book cover for Army of True Salvation (TagLish). Want to further show your support? Send me a ko-fi~! ^^ Link: https://ko-fi.com/mysticamy

MysticAmy · Fantasy
Not enough ratings
216 Chs

I Love You, Sheloah

>Sheloah's POV<

Umalis na kami sa lugar at pumasok ulit kami sa kotse. Tawa kami nang tawa dahil tinurn-on ni Veon ang radio at ang unang kanta na tumugtog ay ang kanta na Wrecking Ball by Miley Cyrus. We really are not a fan of Miley Cyrus pero kinanta namin yung kanta niya. Pero ang pagkanta namin pasigaw at panay wala sa tono at mali ang lyrics kaya tawa kami nang tawa. "Riking bul" daw sabi ni Kreiss.

Binaba namin si Kreiss at Shannara sa town malapit sa river bank para makabili sila ng pagkain namin for our picnic. Favorite tambayan rin namin ay ang river bank dito sa Australia. Para rin siyang river bank na nasa Japan, but the difference here is that the trees are green. Hindi tulad sa Japan na

Sakura trees ang nandoon. Meaning cherry blossoms. Trees with pink leaves and flowers.

Umupo kami sa sahig ni Veon dahil naayos na namin ang banig sa sahig. Ramdam namin ang hangin at agad kong pinatong ang jacket ko sa likuran ko. Katabi ko ngayon si Veon at pareho kaming nakatingin sa river na nasa harapan namin.

"Ang sarap ng hangin," I mumbled pero kahit mumble lang 'yun, narinig ito ni Veon. Naging tahimik ulit pero pagkatapos ng ilang minuto nagsalita ulit si Veon.

"Sheloah, marami na pala ang nangyari sa buhay natin," sabi sa akin ni Veon at napatingin ako sa kanya, tsaka ako ngumiti.

"Oo, marami nga ang nangyari," sabi ko naman at tumingin sa blue sky. May nakita kaming plane na lumilipad papunta rito. Siguro may kinuhang survivros from outside of the wall.

"Marami akong natutunan sa pangyayaring ito," dagdag sabi pa ni Veon and I couldn't agree more. I smiled at what he said habang nakatingin ako sa river na nasa harapan namin. Habang nararamdaman ko ang ihip ng hangin.

We all learned how to survive. How to fight, how ti move on, how to control. Sa pangyayaring ito, natutunan namin na hindi lahat pwede iasa sa iba. Kailangan mo talagang gumawa ng effort. Kasi pag naghihintay ka lang at wala kang ginagawa, hindi ka tumutulong...

You are nothing but a selfish, dead meat.

Napabuntong-hininga ako and I pouted. "Ang daya. Ang sweet ni Kreiss at ni Shannara," sabi ko at agad napatingin si Veon sa akin.

"Uy," sabi sa akin ni Veon and I looked at the opposite direction and pretended that he wasn't there. Nagtatampo pa kasi ako. Bakit kaming dalawa hindi sweet tapos sila ang sweet?

Eh, girlfriend naman na ako ni Veon.

Nilapitan niya ako at niyakap niya ako. "Sweetie. Sorry na, ah," sabi niya sa akin and I pretended like a kid, naka-pout pero deep down, kinikilig ako.

Hinalikan ko siya sa cheek at napatawa ako nang unti. "I was just joking," sabi ko sa kanya at napatawa rin siya.

"Gusto mo lang kasi ng lambing," sabi niya at kiniliti niya at kiniliti ko rin siya. Tawa kami nang tawa dalawa at sa sobrang tawa namin, sumakit ang tiyan naming dalawa at ang bilis ng pagkahinga namin dahil sa pagod namin na kilitihin ang isa't isa. Bumalik siya sa pwesto niya kanina at kumalma kaming dalawa. Nakatingin kami sa river na nasa harap namin pero the smile never left our faces.

He became my boyfriend last month, too. Mas nauna kaming naging couples tapos naging couples na rin si Shannara at Kreiss. Veon told me that he also loves me kasi sa mga nangyayaring masama, hindi niya mapigilan mag alala para sa akin at sa panaginip niya, malapit na raw siyang mag confess sa akin pero sa sobrang takot niya na mawala ako, hindi niya natuloy magsabi ng kanyang nararamdaman sa panaginip niya.

Well at least nasabi niya ang nararamdaman niya sa totoong buhay kaysa sa panaginip.

Nakatingin lang kami sa harap at tahimik lang kami. Pero kahit ganito kami katahimik, deep down, masaya kami na magkasama kami. Kahit konti lang kami at hindi namin makakalimutan ang sakripisyo at laban ng iba. And the words of Veon today never stopped repeating and echoing inside my mind.

"I love you, Sheloah."

Aaaaand... Army of True Salvation is done! Read the next one please for further announcements. Kasi hindi kasya rito. :)

Salamat ng marami sa pagbabasa ng kwento ko! ^^ Salamat din sa mga nagbibigay ng power stones, at sa mga nagli-leave ng comments or review. :)

Sa mga hindi pa naka-comment at review, or send power stones, do so if ever and I will be so grateful. ^^ Gusto ko talaga marinig feedback niyo. :3

Again, salamat!

MysticAmycreators' thoughts