Chapter 39

Sorry for the typos and grammatical errors. Enjoy reading!

••••••

Chapter 39

Nagising ako na nasa kwarto na ako. Agad akong napabalikwas sa kama nang maalala si Saber. Wala ang mga gamit ng triplets baka nilipat sa ibang kwarto.

Dali-dali akong nagligo at nagbihis. Patakbo akong lumabas ng kwarto at agad hinahanap ang mga tao sa palasyo. Tahimik ang mahabang pasilyo pero nabasag ang katahimikang iyon nang marinig ko ang matiis na boses ng batang babae na tinatawag ako.

"Mama Alice! Mama Alice!" it was Beatrice running towards me.

Nginitian ko siya. Hingal na hingal siya nang makalapit sa akin. I bend down to reach her.

"Hi Beatrice. Why are you calling me?" tanong ko sa kanya bago siya binuhat. She giggle.

Ang kanyang maliit na braso ay agad na yumakap sa leeg ko. "Hello Mama Alice! Daddy told me to pick you up in your room!" masigla niyang sabi.

Tumaas ang kilay ko.

"Why? And where is everyone?"

Nagpababa muna siya at hinawakan ang kamay ko bago sumagot.

"Everyone are in the triplets room! Your husband, Papa Saber is in there too! Let's go, Mama Alice!" excited nitong sabi at hinila ako. Nailing akong sumunod sa kanya habang nakangiti.

I looked at her little hands who's holding my hand tightly. Naisip ko bigla ang triplets. Pag-laki nila sila naman ang mag-gaganito sa akin. Drag me somewhere to show me something interesting for them.

Huminto kami sa isang di kalakihang pintuan. May dalawang bodyguard doon na nagbabantay. Binati nila kami bago pinagbuksa. Nginitian ko sila bago pumasok.

Puno ng tawanan pagkapasok namin. Kung hindi lang malaki ang kwartong ito ay baka nagmumukha na kaming sardinas sa dami. Agad natagpuan ng mga mata ko si Saber. Karga niya ang isa sa triplets, puno ng kasiyahan ang kanyang mukha. At halata ding kagagaling lang niya sa pag-iyak dahil halata pa ang hindu natuyong luha sa gilid ng kanyang mga mata.

"Mama Alice is here!" matinis na sigaw ni Beatrice na nagpaagaw ng atensyon nila.

Lahat sila ay nandito. From my father's side and from the Douglas'. Nakita ko si Sion at Sylvester na karga din ang mga anak ko. Katabi ni Sion ang isang babae na sayang-saya sa anak ko. At isang babae rin na katabi ni Sylvester, tahimik ito habang nakamasid aa aming lahat.

Nagtagpo ang tingin namin ng babae. I was about to smile when she looked down. Kumunot ang noo ko at binalewala nalang iyon. Maybe she was too shy to smile at me.

Nagsilapitan ang iba para batiin ako. Niyakap ko sila isa-isa upang pasalamatan. I thank them for helping and supporting me. Mom got emotional, she cried. And dad tease her instead comforting her.

Sa huli ay si Mister Douglas, nagdadalawang-isip pa ito kung yayakap ba siya sa akin o aalis nalang. I smiled at him to make him comfortable. My father tapped his shoulder before leaving us and join the others.

Ako na ang yumakap sa kanya. He even stiff.

"I'm sorry for everything, hija. I'm really sorry. Pagbabayaran ko ang lahat ng masamang ginawa ko sa inyo. Nahihiya ako sa pamilya mo. They're good to me eversince...hindi ko alam kong ano ang dapat kong gawin para mapatawad mo ako. Just tell me what should I do, hija. Buong puso kong tatanggapin." madamdamin niyang sabi. "Alam mo bang sobrang gaan na ng pakiramdam ko ngayon pagkatapos? Kailangan ko lang palang buksan ang puso at isip ko sa katotohanan at tanggapin iyon. I know my Hera is so happy right now. My wife....." isa-isang nagsipatakan ang kanyang luha.

Mabilis ko siyang niyakap. This is the real Mister Douglas. A fragile old man who still grieving for his wife's death. An old man who was heartless and wicked just to hide his pain. Pain that causes everyone miserable.

"I wasn't a good father. Ni wala kaming magandang ala-ala ng mga anak ko. Instead of giving the my attention and taking care of them, I was busy planning to used them for my revenge. Nakalimutam kong hindi lang ako ang nawalan ng babaeng pinakamamahal, ang mga anak ko din pala. Hindi ko man lang naisip ang mga nararandaman nila sa panahong nawalan sila ng ina. If i could turn back time, I will put everything into places. Itatama ko lahat ng pagkakamaling ginawa ko. I'm sorry for dragging your family into my problem. I'm really sorry...." dagdag niya.

Humiwalay siya sa akin. Pinunasan niya ang kanyang mukha bago tumingin sa akin at naghintay ng aking sasabihin.

I sighed and swallowed hard.

"I hope you'll understand why I can't forgive you at this moment. I'm still healing myself from everything. Hindi naging madali ang pinagdaanan ko. Ako ang sobrang naapektuhan sa lahat ng nangyari. Kaya sana maintindihan mo po. But soon when I'm fully heal that's the time that you will be forgiven too." puno ng sinseridad kong sabi.

Marahan siyang tumango.

"Thank you, Alice. Thank you for loving my son despite from everything happened. Thank you for not giving up on him. And thank you for the three little princess. I promise I will be a good grandfather to them." masaya niyang sabi.

Muli ko siyang niyakap. "Don't promise. Just do what's the right thing to do and we're okay. Just love them." sabi ko.

Nagpaalam si Mister Douglas sa akin dahil kakausapin niya pa ang ama ko.

Nilapitan ko si Saber na ngayon ay nakaupo sa mahabang sofa katabi ang dalawang kapatid niya.

"Hey," tawag ko kay Saber.

Tiningala niya ako at nginitian. He tapped the space beside him telling me to sit down and I did. Agad niyang inakbay sa akin ang isang braso niya.

"They're so lovely, baby." pagtukoy niya sa mga anak namin.

Humilig ako sa kanyang balikat. Bumaba ang tingin ko sa anak namin na karga niya. Gising ito at nakatitig sa aming dalawa.

"Who is she?" tanong ko kahit alam ko na kung sino ang karga niya. Baka kasi nahihirapan siyang marecognize ang triplets kung sinu-sino ito.

"Really, Alice? Tinatanong mo ako kung sino ito? Akala mo siguro malilito ako no? Well, no baby. Triplets ang anak natin pero hindi ako malilito kung sinu-sino sila." pagmamayabang niya. "She's Saberella. One of my pretty daughters." proud niyang sabi.

Nag-angat ako ng tingin sa kanya.

"Yes she is." nakangiti kong tugon.

Tinitigan niya ako sa mata at nagsalita. "Thank you. Thank you for giving me this beautiful and wonderful triplets, Alice. Alam mo bang napahagulhol ako kanina nang makita sila? Umaapaw sa kasiyahan ang puso ko nang makita ang mga ngiti nila." umangat ang kamay ko para punasan ang nagbabadyang luha sa kanya mga mata.

"I love you, Saber. I love you so damn much." iyon nalang ang nasabi ko.

Mabilis niya akong binigyan ng halik sa labi. Natawa kami ng walang dahilan.

Tumikhim si Sion kaya napatingin kami sa kanya.

"Bakit?" tanong ni Saber sa kanya.

"Pwede ba akong magreklamo?" sabi niya at tinaasan kami ng kilay.

Nagkatinginan kami ni Saber na parehong nakakunot ang noo.

"Huh?" naguguluhan kong sabi.

Huminga ng malalim si Sion. "Ang unfair kasi eh. Bakit wala ang pangalan ko? May Saberella at Sylver na. Where's mine?" nakasimangot nitong tanong.

Mahina naman akong natawa. Oo nga no? Ngayon ko lang din napansin na kay Saber at Sylverster ang pangalan ng dalawa kong anak.

"I'm sorry, brother. I forgot." pang-aasar ni Saber na ikinasimangot ng huli. Napangisi naman si Slyvester.

Tumikhim si Saber at muling nagsalita. "Mind introducing your gorgeous ladies, brothers?"

Agad pinamulahan ang dalawang babae na kasama ni Sion at Sylvester dahil sa sinabi ni Saber.

"Oh yes! Lucky, this is my brother Saber and his fiancee. Alice, Saber this is Lucky." pakilala ni Sion sa katabi niyang babae.

She's wearing an above the knee pastel pink dress na sleeveless na pinatungan ng kardigan na kulay white. Nakataas ang nakapusod niyang mahabang buhok. She has a soft feature, wala siyang kahit anong kolorete sa mukha. Natural ang mapupula niyang labi.

Inilahad ko ang kamay ko sa kanya at agad naman niyang tinaggap.

"Nice to finally meet you, Lucky." nakangiti kong sabi.

"Same." maikli niyang tugon at agad binawi ang kamay. Bumaling ako kay Sylvester.

"She's Aiella. Just my secretary." he said flatly.

I glare at Slyvester because the way he introduce Aiella to us. He just shrugged a little before turning his attention to my daugther who's in his arms.

Itinuon ko ang aking atensyon kay Aiella na pilit tinatago ang malamig na titig sa akin.

Compared to Lucky, Aiella has this strict feature and maybe personality too. Naka-jeans lang siya at plain na black t-shirt. C-cut ang kanyang buhok kaya nakasilip ang kanyang maliit na tattoo sa leeg. Wala din siyang kahit anong kolorete sa mukha. Ang kanyang cat-eyes na mga mata ay nagpapandagdag ng ka-istriktahan ng mukha niya.

"Hi. Nice to meet you." I said and extend my hamds to her for a shake hands.

She stared at my hand coldly. Kung hindi lang tinawag ni Sylvester ang pangalan niya na may pagbabanta na tono hindi niya tatanggapin ang kamay ko.

Mabilis niya lang hinawakan ang kamay ko at hindi na ako pinansin. Nilingon ko si Saber na kanina pa nakamasid.

"I'm sorry about her. Ganyan talaga siya sabi ni Syl." napatango ako sa kanyang sinabi.

"Oh what a nice view." biglang sumulpot si Faustus sa harapan namin na nakangisi. "Mag-asawa na din kasi kayo nang may sarili na kayong anak!" tumawa pa ito kahit wala namang nakakatawa.

"Ano na naman ba ang pakay mo?" mataray kong tanong.

Nginuso niya ang anak ko na hawak ni Saber.

"Inutusan ako ni Yanna. Hihiramin niya daw ang triplets." sabi niya.

Kumunot ang noo ko. "Nasaan siya?" tanong ko sa kanya.

"Nasa kwarto namin. Hindi siya nakapagpaalam sayo kasi busy ka kanina. Kaya inutusan niya nalang ako na hiramin ang triplets. Naku! Nararamdaman kong magkakaanak na ako!" sumipol pa siya at tuwang-tuwa.

Nanlaki ang mga mata namin sa huli niyang sinabi. What the fuck?! Buntis si Yanna?!

Sobrang bilis ng pangayayari. Limang magkasunod na suntok ang tumama sa mukha ni Faustus. Suntok galing kay L, kay Saber, kay Uncle Fauster—ama niya, kay Mama Fally—ina niya at syempre sa akin. Hindi napansin ni Faustus kanina na malapit lang samin ang magulang niya at si L.

Mabilis siyang dinaluhan ni Flavian at Estevan. Nagtataka naman iba sa nangyari.

Mariin akong napapikit. Alam kong sinadya ni Faustus n iparinig iyon. Mukhang hindi na kaya ng pinsan kong itago ang relasyon nila ni Yanna.

"Totoo ba ang narinig ko?!" dumagundong ang galit na boses ng kanyang ama.

Lumapit si Daddy para usisain kung ano ang nangyari. Sinagot siya ni Mama Fally. And as expected nagulat din si Daddy sa nalaman.

"Oh god! Why you didn't tell us, son?! Akala ko wala lang yung pagsusuka ni Yanna na tatlong araw nang magkasunud-sunod!" bulyaw ng ina niya.

Salubong ang kilay ni Faustus at mukhang siya pa ang galit. Tumayo siya ng tuwid at hinawi ang kamay ng dalawa kong pinsan na nakahawak sa magkabila niyang braso.

"Not my sister, fucker! Not my sister!" nangangalaiti sa galit na sigaw ni L at dinuro-duro niya pa ito.

Kinuha ko kay Saber ang anak namin at inutusan na pakalmahin si L. Nakatayo na din sila Sion at Sylvester na ngayon ay nasa tabi ng pinsan ko. At karga na ni Lucky at Aiella ang dalawa kong anak na lumipat sa malayo para hindi magulat sa sigawan ang dalawang bata.

"Faustus! I already told you to choose a woman! Not a child!" ama niya.

"Fauster, hayaan mo na ang anak mo. Malaki na yan." sabat ng ama ni Flavian.

Marahas lang na umiling si Uncle Fauster.

Sinamaan niya ng tingin ang kanyang ama. Kumuyom ang kanyang kamao. Let's see if you'll fight for my sister, Faustus.

"She will become a woman soon. What's the difference anyway, Dad?" he coldly response with a smug on his face.

"No! I won't let you, Faustus! Hindi ako papayag! Can't you see? She's just like a young sister to you!"

"I can't see the way you see her, Dad. I only see her as the woman who I can spend the rest of my life with. The woman I love." matapang nitong sabi.

Sa galit ng ina niya ay nasampal siya ng dalawang beses. Pero lihim akong napangiti sa kanyang sinabi.

"Mama!" sigaw ni Flavian at Estevan dahil sa ginawa ng ina nito.

"Shut up! You two! You supported your cousin about this?!" galit nitong sigaw at muling bumaling kay Faustus. "Nahihibang ka na! Hindi ako papayag sa relasyon niyo!"

Napailing ako.

"Don't you dare, son. I will find a way to stop your craziness!"

"I don't like you for my sister. She deserve better than you." segunda ni L na umiigting ang panga.

Lahat nang masasakit na salita ay ibinato nila sa pinsan ko pero hindi ito nagpatinag. Humakbang si Faustus sa kanyang ama at kay L na magkatabi lang at buong tapang na sinalubong ang nag-aalab na mga mata ng dalawa.

"Try me. I won't back down, Dad." matapang na saad nito sa ama bago bumaling kay L. "I don't care. She's mine, L. And I will show you how deserving I am to her than any other man." matigas nitong dagdag bago kami tinalikuran.

Natanaw ko si Yanna na umiiyak sa nakabukas na pintuan ng kwarto. Pinanood lang namin sila nang yakapin ni Yanna si Faustus at tahimik na umiyak. Yumakap pabalik ang pinsan ko at hinagod ang likod nito. Faustus whispered something to her that made her nodded. Yanna looked at me and smile sadly before leaving the room. After a minute, L and Sion followed the two.

I sighed. I looked at the elders. Pinapakalma nila ang magulang ni Faustus na patuloy parin sa pagsasalita kahit wala na ang anak.

Inakbayan ako ni Saber at hinalikan sa noo.

"Are you okay?" he asked.

Tumango ako.

"Nagulat lang ako sa sinabi ni Faustus kanina kaya nasapak ko siya. Ilang beses ko na siyang sinabihan na mag-ingat siya dahil masyado pang bata ang kapatif ko para mabuntis. And guess what hindi nakinig ang hayop."

His eyebrows furrowed.

"You knew about the two?"

"Yes. Kaya nga maaga akong nanganak dahil sa dalawang yon." I rolled my eyes when I remember that day.

I heard him chuckled. "She's sleeping."

Nagbaba ako ng tingin kay Aliciana. Napangiti ako nang makitang mahimbing ang kanyang tulog.

Hindi nagtagal ay nagpaalam na ang lahat. Ang naiwan nalang ay kami nila Saber, Lucky, Aiella, Sylvester at ang triplets.

Dahan-dahan kong inilapag sa malaking kama si Aliciana. Ganon din ang ginawa ni Lucky at Aiella sa dalawang ko pang anak.

"Thank you." I said and smiled at the two.

"Welcome. Ang cute at ang ganda ng mga baby mo!" masayang sabi ni Lucky habang pinagmamasdan ang triplets.

"Ahm dito ba kayo matutulog?" tanong ko sa dalawa.

"Hindi. Sabi ni Sion uuwi din kami mamaya." nakanguso nitong sabi kaya mahina akong natawa.

"Kayo Aiella, dito ba kayo matutulog ni Sylvester mamayang gabi?"

Nilingon niya si Sylvester na kanina pa nakatingin sa kanya. Tumango ito.

"Yes. We have a room here." sagot niya at ngumiti ng pilit.

Tumabi si Saber sa akin at yumakap. "Ang tagal nilang umalis. Gusto kitang masolo." bulong niya.

Napairap ako at mahina siyang siniko.

"Tumahimik ka nga diyan. Isipin mo muna ang mga sugat mo at magpagaling ka muna." may diin ko sabi

He tsked before nodding.

Bumalik si Sion para sunduin si Lucky. Nagpaalam sila sa amin ganon din si Aiell at Sylvester.

Nang kaming dalawa nalang ni Saber ay iginaya niya ako paupo sa sofa. Iniwan niya ako doon at may kinuha malapit sa cabinet. Pagbalik niya ay may dala na siyang tray ng pagkain. Inilapag niya iyon coffee table na nasa harap ko.

"You haven't eat your breakfast and lunch kaya nagpahanda ako kanina. Ang taas ng tulog mo. Kahapon akala ko gising ka na nang pumasok ako sa kwarto pero hindi pa pala." sabi niya.

Nagsimula na akong kumain. Gutom na gutom na pala ako hindi ko lang napansin.

"Wala kasi akong masyadong tulog."

"I'm sorry. Nang dahila sa akin—" i cut him off.

"Saber, ilang beses ko bang sabihin sa iyo nawala kang kasalanan. And could you please stop saying sorry? You knowi hate that." inis kong sabi sa kanya.

Tumango nalang siya. Inagaw niya ang hawak kong kubyertos at siya ang nagsubo sa akin. Pagkatapos kumain ay niligpit niya ang pinagkainan ko at pinaluha sa bodyguard na nagbabantay sa labas.

"Thank you for the food." sabi ko kay Saber na nakaupo sa tabi ko. Pareho kaming nakasandal sa sofa ang isang braso niya ay nakaakbay sa akin.

"Always welcome, baby." hinaplos niya ang buhok ko. Napahikab ako sa ginawa niya. "Sleepy?" he asked.

"Y-yeah." sagot ko at yumakap sa kanya hanggang hindi ko namalayang nakatulog na naman ako.

Nagising ako na wala na ang triplets at si Saber aa kwarto. Kinusot ko ang mata ko. Bumaba ang tingin ko sa aking suot. Sinilip ko ang labas ng bintana. Gabi na.

"Bakit ganito ang suot ko?" I am wearing a white dress. Simple pero magandang tingin. Mabilis akong bumaba sa kama. Napahinto ako nang mapansin ang isang pares na stilletto na kulay puti din. Wala sa sariling sinuot ko iyon at nagmamadaling lumapit sa full length mirror.

My eyes widened and my jaw dropped. Nakaayos kasi ang buhok ko. Naka messy braid ito paikot sa ulo ko at may mumunting silver clip na may disenyong bulaklak na nakalagay sa buhok ko. At naka lighy make-up din ako! What the hell is happening?!

Nagmamadali kong tinungo ang pintuan at binusan iyon. Mas lalo akong napanganga sa bumangad sa akin. Maraming nagkalat na rose petals na kulay puti at pula sa pasilyo. Sa gilid ay may nakalinyang mga candle light na nagsisilbing liwanag sa madilim na pasilyo.

I stepped out and followed the rose petal path and the candle light. Habang naglalakad ako sa tahimik na pasilyo ay hindi ko mapigilang maiyak. Isang lang ang taong kayang gumawa sa akin nito.

"Saber...." mahina kong usal at binilisan ang paglalakad.

Hanggang hindi ko namalayang nakaabot ako sa rooftop kakasunod sa mga rose petals at candle lights. Hindi pa ako nakaabot sa dulo ng rose petal paths pero napahinto ako.

Napahinto ako dahil sa isang taong nakatayo sa gita ng nakacurve kahoy na napapalibutan ng vines at roses. He smiling at me. He's wearing an all white tuxedo.

He mouthed me to continue walking, so I did. Humihikbi ako habang papalapit sa kanya. Puno ng kasiyahan ang nararamdaman ko sa mga oras na'yo.

Nangakalapit ako sa kanya ay inaboy niya ang mukha ko para punasan ang mga luha na patuloy sa pag-agos.

"A-ano 'to? Bakit may paganito ka?" nanginginig na boses kong tanong.

He swallow hard before he spoke.

"My Alice, the first time I saw you was in the bar. Sobrang lasing mo pa n'on. Nagdadalawang-isip pa ako kung lalapitan ba kita o hindi. But I choose the latter. Nung gabing yun sabi ko sa sarili ko mukhang itong babae na'to ang tatali sa akin habang buhay. It was damn love at first sight. Sa dami ng magagandang babae na nakita ko, hindi ko akalaing sa babaeng lasing, naka-jeans at gusot ang t-shirt ako maiinlove. I even asked myself kung may sira ba ang mga mata ko pero wala. Nahulog na agad eh. Nahulog sa akala ko'y kalaban. Should I thank my father? Nah." he shook his head and chuckled.

"It was so hard fo me to express my feeling towards you, Alice. Since tatlo kaming nakakasama mo. But no one can stop me. I confessed, and I was expecting you to giggle dahil sa kilig. Peros shit, kailan ko pang isigaw sayo ang lahat ng mura na may halong banat para kiligin ka! Tapos ang sadista mo pang kiligin! Pero wala eh diyan kita minahal. I love everything about you. Kaya hindi ako makapaniwala sa oras na'to na aabot tayo sa ganito. Ang daming dumaan na pagsubok sa atin hanggang sa humantong na nagkakasakitan na tayo. That's why I still can't believe that finally we're gonna end our painful and toughest chapter and start a new chapter with full of love and happiness this time." napatakip ako sa bibig ko nang bigla niyang niluhod ang isa niyang tuhod.

Tiningala niya ako with a small velvet box in his hands.

"For the third time I will ask you again, my Alice. Will you be my Mrs. Douglas?" he ask as he open the velvet box. Kumislap ang singsing na napapalibutan ng maliliit na diamond at sa gitna ay may malaking diamond rin.

Napahagulhol ako at tumango bilang sagot.

"Y-yes, Saber. Yes!"

Agad niyang isinuot ang singsing sa daliri ko pagkatapos ay tumayo at mahigpit akong niyakap. He cupped my face. Umiiyak na din siya.

"Thank you. I love you, Alice. I love you very much! I am so damn happy right now. I think my heart will explode soon. I love you, Mrs. Douglas." he said.

"I love you too, my husband!" tugon ko. Kinabig ko ang leeg niya at hinalikan siya.

Narinig ako ang hiyaw at palakpakan sa paligid. Napangiti ako. I can now feel the new beginning.