webnovel

CHAPTER 37- SEORSA

Y U M I E

Perturbation.. How is this possible?! No, It can't be real. Walang kasalanan si ajenta sa pagkamatay ni ajienta. I know she's innocent. I just can't believe what's going on?!

"Now I know why they resembled each other she was the one who destroyed ajienta's fate-"

"Shame of you!" I exploded and withdraw my sword at him I don't even care If he got nicked from the tip of my sword. I burst in tears, I'm in the middle vexation and now it crashes like a broken glass.. How dare he called her like that! He doesn't even care how ajenta who cared for him all the time. Ajenta did everything for him "How dare you! Walang kasalanan si ajenta dahil kahit sya hindi nya alam na bat sya napunta sa sitwasyon ito e alam naman natin na taga ibang daigdig sya diba?!"

"Human will always be a human"

"She's a monste.."-nainis ako sa sinabi ni mark at sinampal ko sya ng malakas at napaatras sya.

"How dare you called my sister a monster! You aren't worthy to call yourself a man! di mo sya kilala! and I don't care about your stupid Ajienta"-sigaw ko hanggang sa maramdaman kong mas nagiging seryoso na ang pakiramdam ko pero sa loob ko para na akong sinasakal "Ajenta is trying her best para lang matulungan nya tayo lalo kana! d..di mo ba alam? She's trying to bring her back just for your sake!"-naibulas ko sa kanya ang inis at galit dahil sa pagmaltrato nyang masama at sinabi pa nyang monster si ajenta . Hindi ko ito palalagpasin.

Kahit wala man syang pakialam sa sinabi ko pero mas mabuting maisampal ko sa mukha nya ang pagiging tanga niya. Hinanap ang babaeng alam na nyang namayapa at si ajenta ang sinisisi nya!

"Yumie stop!"-di ko na sila nariring ng mawala na ako sa king sarili. Magbabayad sya dahil hindi man lang nya isinasapuso ang paghihirap ni ajenta para lang sa kanya.

Nawala na ako sa sarili kong katinuan dahil narin sa galit na namuo sa dugo ko. Sinampal sampal ko siya naiirta ako at gakit na galit

"Stop!!!"-Sigaw ni xirien "Ano akala nyo malulutas ang lahat kung idala nyo sa pag aaway?! Ajenta needs us she's lost at ngayon palang alam kong wala syang makakapitan dahil takot na takot sya at sinisisi ang sarili! Magkaibigan kayo at nandun ang isa na nawawalan ng pag asa at naghahanap sya ng kasagutan! Fighting is not the way. She needs us!"

Cleo nodded "You better hurry"

How come ajenta is involve of ajienta's life?

They didn't even knew each other, they didn't even met!

"Hindi porket magkamukha sila involve si ajenta dito there's must be a little misunderstanding here"-yano defended ajenta's name at nag agree naman agad ang iba but... now Mark just go beyond the belt. Tumalikod sya samin pero may sinigaw ako na kinahinto nya.

"Wag mong palabasan ng galit si ajenta dahil wala syang kinalaman dito! You'll regret this you'll the gonna pay for it. Wala kang utang na loob!"-he didn't respond and turn his back at me.

"Ang labo ano ba talaga ang nangyari? does cleo plan to play on our heads?"-dinig kong bulong ni idio

"I don't know anything about all of you. But I pity ajenta for this. I think she's in trouble by now"-noah said

Yano sighed at humarap samin na bakas sa mukha ang pag aalala nito "I'm going to the bottom of this. If ajenta was the cam wethrin then I can't just let her down on her knees lalo't lalo na gaya natin na di pa alam ang pinagmulan at ano ba ang nangyari sa kanyang nakaraan.  She need us.."

"You're right"

"Stop that chit chat I think ajenta might get lost in the forest all alone and its getting dark already"-maomao annoyed voice at tumakbo na kame kung saan dumaan si ajenta. I'm worried baka may mangyari sa kanya di pa man nya kabisado ang daanan.

"If ajenta was the thief of ajienta's soul, then is that mean she's a witch?"-tanong ni leo at sinamaan ko sya ng tingin. Alam naman nyang tao si ajenta dahil siya naman mismo ang naging unang kaibigan nito at sila ang unang nagkakilala.

"Witch? sira ulo kaba she a human tao sya! kung totoo man ang sinabi ni cleo ang kailangan nalang natin ay tulungan si ajenta na makuha ang mga kasagutan mula sa kanyang nakaraan"

𝘏𝘶𝘳𝘳𝘺.. 𝘥𝘰𝘰𝘮𝘴 𝘪𝘴 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘵𝘰 𝘣𝘦 𝘢𝘸𝘢𝘬𝘦𝘯

Dinig kong boses na di ko alam san nagmula. It calls me and gave me a warning. I felt goosebump and stilled on my spot.

"We can't find her like this ang kailangan maghiwa hiwalay tayo"-mao said at sinunod namin sya.

Papunta akong kanan at masyadong makakapal ang mga bushes. Pinasok ko parin ito at may nakita akong bakas na paa. Halatang dito sya dumaan. Kalahating minuto akong diretso lang sa paglalakad at sabay tawag sa pangalan niya. She didn't response.

Naalarma ako at bilis kong makuha ang dagger na muntikan na akong matamaan sa'king kaliwang mata. Mas umalisto ako ng may mga sumunod pa at bilis kong inilagan ang mga ito. Mga sampu pataas ang hinagis sakin nasugatan naman ako sa king leeg pero nagamot ko agad. Inilabas ko ang aking spada at nilibot ang tingin sa paligid pero tumahimik nalang.

But i know that the enemy is playing tricks on me para matyempohan ako. Nailipad ako bigla at lakas bumagsak ng aking likod sa lakas ng pagkatama ng spear saking balikat. Agh! napasigaw ako ulit ng matamaan ang aking binti. I tried to pull out the spears pero napahinto ako ng may nakita akong itim na anino na nakangsi bukod padun pulang pula ang mga mata nito.

"Yumie!"-luckily Idio show up and pull out the spears on my shoulder pati sa king binti hindi ako nasaktan ng dali dali ko itong hinilom.

"Anong nangyari?"

"May nakita akong anino na dumaan at papunta sya sa direksyong yun!"-turo ko sa likod ng malaking puno. Agad namin pinuntahan ang lugar at may nakita akong babae nasa ere at nakataas ang buhok. She has strong aura around her. Dali dali kaming lumapit at hinarap sya. Sinong babae nato?

Her eyes lit, Her hair is blazing with fire. I slowly walk back because of the heat coming from her body. Its burning but the forest didn't even turn to ashed. She releases more energy on her hands at napasinghap ako sa kakaibang kulay ng nag aalab nyang palad. Its black. Hinarap niya ang palad nya samin. I had a very bad feeling kaya iniwasan namin sya at tama naman ako dahil pinagtatapunan nya kami ng bolang apoy.

"Leave!!"-sigaw nito samin at pinaulanan kame ng mga apoy

"Stop!"-I shout but she keep throwing those balls of fire. I hid and heal my burn.Its scorching hot. The fire starting to consume the forest and I rushed away but my eyes glimpse as I saw a bird looking at me even its tree's been consumed by the fire. Its still alive. Seorsa didn't incinerated the forest. I touch the fire and it burns me.

𝐿𝑒𝑡 ℎ𝑒𝑟 𝑏𝑒, 𝑑𝑜𝑛'𝑡 𝑔𝑒𝑡 𝑖𝑛 𝑡ℎ𝑒 𝑤𝑎𝑦!

"Who are you?"-lakas loob kong tanong kahit nanginginig pa ang aking katawan dahil mapapatay nya ako ng wala sa oras.

𝐺𝑜𝑑𝑑𝑒𝑠𝑠 𝑜𝑓 𝑡ℎ𝑒 𝑠𝑎𝑐𝑟𝑒𝑑 𝑡𝑖𝑛𝑤𝑒𝑟𝑒. 𝑆𝑒𝑜𝑟𝑠𝑎

Kunot noo lang ang tanging nagawa ko. Napagiwi ako sa mga naglagablab niyang presenya "How do you know ajenta?"

𝑀𝑦 𝑑𝑎𝑢𝑔ℎ𝑡𝑒𝑟..

bulong na tugon nya sakin. "But ajenta is a human"