CHAPTER 12

"HOY G#GO!" sigaw ko dahilan ng pagtigil ng kanilang pagtawa.

agad ko namang itinuro ang orasan sa aking phone at kitang kita sa mukha nila ang pangamba.

"yatap na tayo odits pre" saad ni Enzo. na hindi ko pa nuggets nung una -,-

and after that. we just found ourselves inside the guidance and in front of the principal.

pramis di naman nakakakaba. parang iinjectionan ka lang. :))

ipinatawag kasi kami dahil sa nangyayare sa cafeteria and they also found out that we still have class but we were there and making a noise.

"at anong pumasok sa isip niyo para mag ditch ng class at gumawa ng ingay sa cafeteria?" sermon ni Ms. Gamboa.

"e ma'am, sa sobrang saya po kasi di na po namin namamalayan ang oras" sagot ni Cairo.

"kaya nawala din po sa isip namin yung klase" sagot din ni Enzo.

"di po talaga namin sadya ang pag ditch ma'am, nagkakatuwaan lang po talaga ang tropa" dugtong ni Cairo.

walang ano mang mapapansin sa mukha nila kundi ang bakas ng kaba.

ano't bakit kasi ako nadamay rito.

tinignan ko ang reaction ng Principal sa mga explaination nila but she looks like observing us. her eyes is suspicious! siguro nag ddoubt to si ma'am kung maniniwala samin.

she point at me.

pinned.

"including you Ms. Valencia?"

i point myself.

"a-ano po k-kasi ma'am-"

"naki join po kasi kami ng table sakaniya ma'am dahil mag isa lang siyang kumakain since she's my sister naman po kaya ayon" si Kuya na ang sumagot para saakin.

i gave a nervous smile.

"two 4th year highschool, and four senior hs huh" Ms. Gamboa said.

long pauce silence.

her eyes just looking at us, one by one. trying to say 'makuha kayo sa tingin'. we're just looking down, avoiding her gaze.

mukhang halos pigil ang hininga naming lahat, sana ayos lang ang puso ng bawat isa -,-

and then. Principal sighed.

"alright, im giving you a chance. give me your sorry letter after class. im warning you, don't do such thing. again." may halong diin awit.

"now go back to your classroom. move."

nagpasalamat na kami at nag paalam kay ma'am. nang makalabas ng guidance ay may mga istudyanteng pinag titinginan kami.

we all out a heavy sigh.

"whoo grabe, pigil hininga ko don ah" saad ni Enzo.

"g#go yung puso ko wait" biro naman ni Cairo at kinakapa kapa pa ang puso.

"mga tarantado kasi kayo, anlalakas kasi ng tawa niyo e" sisi ni Zeus sakanila.

"t#ngina niyo kasi bat kasi mga wala kayong relo e" sisi rin ni Kuya na napapakamot na sa ulo.

"boss, ikaw tong may relo. why naman kami ang sinisisi?" sagot ni Enzo na pang asar pa ang mukha.

"keep an eye on the watch" pang gagaya naman ni Cairo sa ml. pinalitan ba naman yung word na 'map'

me and Paulo just watching them. arguing. napapailing nalang kami ni Paulo dahil sa mga pinag gagagawa nila.

"hoy kayong lovebirds, iiling iling pa kayo diyan. e kayo tong main character bat tayo nalate" naka pamaywang na saad ni Enzo.

kahit kailan talaga di mauubusan ng sasabihin itong isang to.

author, why naman sa magttropa lagi umiikot ang chapter ko?

"oo nga!" Cairo agreed. "at ikaw ha!" he pointed at Paulo. lumapit siya rito at piningot ang tenga papunta sa tabi nila. "paganiyan ganiyan ka na ah, tuli ka na ba hA?" and then suddenly, Paulo ears turned red.

we all laughed. siraulo to, nakakalimutan atang nandito ako.

and now, they're all looking at me. hindi nila inaalis ang tingin saakin.

"hindi e, feeling ko talaga hindi tayo yung may kasalanan bat tayo na guidance at bakit natagalan tayo sa cafeteria :))" Enzo sarcastically smiled.

my face turned red. bat ba kasi sila nakatitig sakin.

"sino ba kasing nag simula ng question and answer kanina?" Cairo.

"sino bang nagpa simuno sa about job job na yan ha" Enzo.

"hay nako naman oh" Zeus.

"pinahalalaanan ko naman na kasi kayo e hays" Kuya.

"pag sinabing di sure, dat yun nalang." Cairo.

"bat kasi nag ffollowup question pa kayo e" Zeus.

halos sabay sabay nilang sabi at sisi saakin na buti nalang ay naintindihan ko pa.

ABA! MGA LOKO LOKO PALA TONG MGA TO E, SISIHIN DAW BA KO DAHIL SA MAHABA KONG EXPLAINATION?

"HOY SHUT# KAYO, EDI SANA DI NA KAYO NAKINIG ANO."

"dapat di mo nalang sinagot :((" sagot pa ni Enzo.

"IKAW ENZO, NAMUMURO KA NA HA. PAG SASAMPALIN KO KAYO KALIWA'T KANAN DIYAN E."

nagsi takbuhay silang apat maliban lang kay Paulo.

"OH ANO! BAKIT KAYO NATAKBO HA! MGA KOOFAL KAYO!" sigaw ko na animoy walang pake sa mga tao sa paligid.

"BYE ANGEL! NICE MOMENT, SA UULITIN!" sigaw nila ng hindi tumitingin saakin at iwinawasiwas lang ang mga kamay.

i look at Paulo. smiling while looking at me.

luh problema nito?

"hoy ikaw, anong nginingiti mo diyan?" maangas kong sabi rito.

"haha, nothing. napaka tapang mo talaga" and then he tapped my head.

i bit my lip to stop myself from smiling.

"lets go, ihahatid na muna kita sa room niyo" aniya.

"no, huwag mo na ko ihatid. ako na bahala sa sarili ko, pumunta ka na din ng class mo dahil baka malate nanaman tayo" sagot ko.

he nodded.

"okay, see you around" he waved his hand then wink.

i smiled and waved my hand back to him.

nang makapasok sa room ay dumeretso lang ako saaking upuan, nag heads down lang ako dahil parang napagod ata ko kasama yung mga yon.

pero isa din siguro ito sa mga itatatak ko bilang best moments sa hs life ko.

imagine being a Princess by those 4 boys and a Queen by one boy.

i giggled as what i imagined.

i look around. wala padin si Erica, ano na kayang ganap sa babaitang yon? we're not that close pero syempre siya palang yung pinaka close ko dito.

sa paglibot ng mata ko sa room, i noticed someone at nakatingin lang sa bintana, he's quite handsome huh.

he look familiar, atsaka wow. bakit parang wala siyang friends, obaka wala lang sa mood?

well, ayoko na problemahin yon. tumingin nalang ako sa harapan dahil dumating nadin ang last subj teacher.