CHAPTER 18:

Zederina's Pov.

***

Nagising ako na madilim na ang paligid. My omanhood aches pero kaya naman. I don't know how many time Renz took me. All I know is that I love what he did to me and I love him so much.

Umikot ako ng higa nang humigpit ang yakap sa akin ni Renzo atbumungad sa akin ang mahimbing na natutulog kong asawa. He looks so peaceful sleeping,

I smiled while staring at him. It feels good when I'm with him.

Tatayo na sana ako pero humigpit pa lalo ang yakap niya sa'kin at isiniksik pa ang mukha sa leeg ko.

"Stay here." Inaantok na sabi niya.

Umayos naman ako ng higa at hinarap siya.

"I'll cook for our dinner." May lambing wika ko habang tinitrace ang matangos niyang ilong gamit ang likod ng pointing finger ko.

Nagmulat siya ng mata pero agad din na pumikit.

"No, stay here." Malambing na sabi niya.

Napa ngiti naman ako. I'm still naked and I can feel his manhood poking my belly.

"Aaahhh! Renzo!" Napa sigaw ako dahil bigla niyang ipinasok sa loob ko ang kalakihan niya.

Ngumisi pa siya habng naka paibabaw siya sa'kin.

"F-ck you!" Hindi ko na napigilang naisigaw nang ibaon niya sa loob ko ang kaniyang pagkalalaki.

"Oh, yes baby. F-ck me!" And then he thrust faster and harder.

"Ohh god! Renzo , oohhh!!"

Walang tigil ako sa pag ungol katulad niya na walang tigil sa pagmumura habang mabilis at walang tigil niyang inilalabas-pasok sa loob ko ang kanyang pagkalalaki.

Bawat pasok ay ibinabaon niya kaya napapa sigaw ako sa sarap na ibinibigay nito hanggang sa maramdaman kong malapit na ako sa rurok ng kaligayahan, napa ngisi ako at buong lakas ko siyang itinulak saka ako pumaibabaw sa kaniya.

"Woah!!" Sabi niya pa at ngumisi.

I smirk then started to rock myself.

"Oh F-ck! You're so f-cking good!"

Ngumiti lang ako hanggang sa maramdaman ko ang mainit na likido sa loob ko, pero hindi ako tumigil at mas binilisan pa ang pataas-baba.

"F-f*ck! H-honey, it's okay." He said, I smirk and didn't stop.

"Oh F*ck! Baby stop! Stop!"

Hindi na maipinta ang mukha niya kaya tumigil na din ako sa paggalaw pero nanatili ako sa ibabaw niya while he's still inside me.

"Sh-t! You're an animal!"  Parang hirap na sabi niya.

Ngumisi naman ako.

"I know honey, I know." I said na ginaya pa ang tono niya kanina.

Hinila naman niya ako at mahigpit na niyakap tsaka siniil ng halik.

"I love you, Rare." He said sweetly.

"I hate you" sagot ko sa kaniya.

Agad siyang sumimangot.

"Kidding. I love you too, Renzo." Pagbawi ko saka ko siya hinalikan.

Lorenzo's Pov.

The day after...

I woke up this morning with a smile expecting to see my wife lying beside me, but my smile immediately fades away when I found no one.

Agad akong napa bangon at nilibot ang tingin ko, I even checked the bathroom pero wala. Hindi na ako mapakali habang bumababa ako.

"Rare!!" I called her.

Walang sumasagot.

"RARE!!" Mas malakas na tawag ko.

"F*ck! F*ck! F*ck!"

Napa sabunot nalang ako sa sarili ko dahil sa nararamdaman kong frustration.Nasaasaktan ako sa isiping umalis na siya at iniwan na akong muli.

Iniisip ko nang lumabas at maghanap muli nang marinig ko ang isang tinig na tumawag sa akin.

"Renz?"

That angelic voice...

Unti-unti kong inangat ang ulo ko, Malalim ang bawat paghinga ko at mabilis ang tibok ng puso.

Her smile fades nang makita niya ako, tumayo ako pero nauna na siya dahil tinakbo niya ang distansya na meron kami. Sinalubong ko siya ng mahigpit na yakap at dinama ang init ng kaniyang katawan sa takot na mwala nanaman siya.

"Hey! Hey!" Rare.

Inilayo niya ako sa kaniya at hinawakan ang magkabilang pisngi ko at pinunasan ang mga luhang kanina pa naglalandas sa mga mata ko.

"W-why are you crying?" She worriedly ask.

"A-akala ko..." Tinitigan ko ang kulay berde niyang mga mata at ang bawat parte ng mukha niya. "A-akala ko iniwan mo na ako."

She smiled then seal my lips with hers.

"Hey! Hindi naman kita iiwan. Bakit mo ba iniisip 'yan." Rare said after breaking the kiss.

She's looking directly to my eyes. Ngumiti siya at ipinulupot niya ang mga kamay ko sa waist niya.

"At paano naman ako makaka alis eh wala naman akong masasakyan."

Hindi ko pinansin ang sinasabi niya, I swallowed hard because of the sight.  She's just wearing my shirt na malaki sa kaniya at alam kong wala siyang suot sa loob nito.

'F*ck! My wife is so d*mn hot!!'

"Halika na kumain ka na." Rare said sweetly making me feel more hot.

"Can I eat you instead?" I said using my husky voice.

She laughed and it made my heart do a back-flip.

"Nah. Kumain ka ng breakfast." She said but I just claim her lips.

"No, I want you." Pagmamatigas ko dahil hindi ko na mapigilan pa ang sarili kong angkinin siyang muli.

Patuloy parin ako sa paghalik sa kaniya and she responded with so much love. My hands are now  travelling around her body and it landed to her sexy b*tt.

"Hmmm.." She moan when i massaged it gently..

My other hand is on her back as a support. Binuhat ko siya at naglakad papunta sa couch. I never stop kissing her, and I didn't want to.

Ipinasok ko ang kamay ko sa suot niya. I'm squeezing every inch of her, nang marating ng isang kamay ko ang legs niya; she giggled.

"Like that huh?" I said with a teasing look.

She just again giggled and I really love that sound.

"Let's take this off." She whispered.

Ang tinutukoy niya ay ang boxer shorts na suot ko. Hindi ko alam kung paano niya natanggal 'yon ng ganun kadali.

"Better" she said then started kissing me again.

Gumagalaw siya sa ibabaw ko, I can feel my manhood slowly entering inside her. She's teasing me.

"F*ck!" I cuss and give her a pleading look but she just bite her lower lip.

"Ohh f*ck!" I groaned in pleasure nang bigla siyang dumiin sa kandungan ko dahilan para bumaon ito sa loob niya.

"Ohhh, sh*t!" I moan.

She's rocking above me nang bigla niyang binagalan ang pag taas at baba.

"Ohh f*ck! Stop t-teasing me honey!" I pleaded.

She smiled at binilisan ang paggalaw. Sa bawat pagpasok ay ibinabaon niya kaya hindi ko mapigilan ang mapa ungol ng malakas sa sarap na ibinibigay niya.

"Yes honey! Moan. Moan just like you always want me to do." She said with a moan.

Nang maramdaman kong lalabasan na ako ay marin ako napa pikit.

"Y-yes baby! Faster." I moan.

Sumunod naman siya at mas binilisan until we reach our orgasm. Hindi muna siya tumigil, akala ko ay aalis na siya but she stayed there with my manhood inside her.

She kissed me deeply at paulit-ulit pa akong hinalikan kaya natawa ako.

"Silly baby" I said with a Laugh.

Ngumiti siya at isinubsob ang mukha niya sa leeg ko. Hindi parin siya umaalis sa ibabaw ko hanggang sa naramdaman ko nanaman ang paggalaw niya.

'Sh*t! My baby is naughty.'

Zederina's Pov.

After three weeks...

"Honey!" Gising ko kay Renz.

Natutulog kasi siya, 3am palang.

"Baby!" I poke him.

Pero wala parin.

"Renz!!" Medyo malakas na tawag ko na.

"What?!" Biglang sigaw niya sabay bangon.

Naramdaman kong uminit ang mata ko. Naiiyak ako nanaman ako sa sobrang liit na dahilan.

"I hate you!" Mahinang sabi ko kasabay ng pagtulo ng luha mula sa mata ko.

Humiga na ako at tumalikod sa kaniya. Lumayo pa ako sa kaniya.

"Hey! Sorry, I didn't mean to shout. Baby." He said at sinubukan akong yakapin pero lumayo ako.

I can't keep myself from crying. Ewan ko kung anong nangyayari sa'kin. Siguro buntis ako. Hindi naman imposible 'yon. Pero nung si Rixx naman ang pinagbubuntis ko hindi ako ganito.

"Honey naman." Renz.

"I hate you!" I said between my sobs.

"Hey! Don't say that, you're hurting me." Malungkot na sabi niya.

"And you're hurting me too." Iyak ko.

Hinila niya naman ako paharap sa kaniya pero nagiwas nalang ako ng tingin.

"I'm sorry."

Hindi ko siya pinansin. Nagulat nalang ako nang Halikan niya ako.

"Sorry na honey, please?" He said after the kiss.

Umiyak pa ako ng umiyak at yumakap sa leeg niya at sinubsob  ko ang mukha ko sa leeg niya. Niyakap niya din naman ako.

"Sshhh! Stop crying baby, you're killing me." Alalang sabi niya.

"S-sinigawan mo ko." Iyak ko pa lalo.

"Yes, I'm sorry. Sorry."

Inilayo niya ako ng konti sa kaniya at sinakop ng kamay ang magkabilang pisngi ko. He wipe my tears using his thumb.

"I'm sorry baby." He then kissed me.

Tumango tango naman ako.

"I love you." I said.

"I love you more, my sweet angel." He said with a smile.

"Now, tell me. What do you want honey?" He ask.

"I--- uhm..." I pout habang ramdam ko ang pagiinit ng mukha ko.

"You what? Tell me." Renzo said with a confused expression.

"I want you inside me."

Ramdam ko ang paginit lalo ng mukha ko. Natigilan pa siya sandali.

"Y-you what?" Renz.

Sinamaan ko naman siya ng tingin. Nakakainis! Hiyang-hiya na nga ako tapos ipapaulit pa.

"I said, I want you inside me!" I said irritated, but the truth is; idinadaan ko nalang sa pagkainis ang hiyang nararamdaman ko!

Ngumisi naman siya at walang sabi-sabing pumaibabaw sa akin. I giggled at what he did earning a smile from him.

'I really love this man.'

"RENZO."

Tamad na tamad kong tawag kay Renz. Naka upo ako sa kitchen stool habang si Renz naman ay nagluluto.

"Hmm?" Sagot niya.

"I'm bored." Walang buhay kong sabi.

"..."

"Renz.." Tawag ko ulit sa kaniya.

"Hmm?" Sagot niya ulit.

"I said I'm bored!" Sabi ko ulit na may inis na ang tono.

Humarap naman siya sa'kin na naka kunot noo pa.

"What's happening to you?" He ask.

Inirapan ko nalang siya sa pagkainis ko sa kaniya saka padabog na tumayo at umalis ng kusina, pero ang walangya! Hindi ako sinundan!!

Inis na inis akong naglakad pabalik.

"Why didn't you follow me!!" Inis na inis na sigaw ko sa kaniya.

Nagulat naman siya at humarap sa'kin.

"I'm cooking, Rare." Parang walang pakialam na sabi niya.

Maluha-luha ko siyang tinitigan habang naka talikod siya.

"YOU DON'T LOVE ME! I HATE YOU LORENZO!" Sigaw ko saka umalis.

Narinig ko pa siyang tinawag ako pero tumakbo lang ako palabas. Nakakainis! Ang sensitive ko-_-

Nang makarating ako sa sea side ay naupo lang ako sa buhanginan. Pinunasan ko ang mga luha ko.

Malamig ang simoy ng hangin at banayad ang alon ng dagat. Maya-maya ay naramdaman ko na yumakap siya mula sa likod ko pero hindi ko siya pinansin.

"Hey! I'm sorry. Nagluluto lang kasi ako." He said in his soft voice.

Hindi ko siya pinansin at naka tingin lang ako sa asul na dagat at sinusundan ang maliliit na alon nito.

"Hey! Sorry na." muling wika niya.

Hindi ko siya pinansin pero naramdaman ko nalang na hinahalikan niya ang gilid ng leeg ko. I shiver when I felt him kissing and licking my nape.

"Stop!" I manage to say under ny breath.

Hindi naman siya nakinig at hinawakan ako sa chin at iniharap sa kaniya.

"Sorry na, please?" He said with a pleading look.

Inirapan ko lang siya at tumayo na. Tumayo din siya at hinapit ako sa waist.

"Sorry na Hon." Renz.

Hindi ako nagsalita hanggang sa maramdaman ko nalang na hinahalikan na niya ako. I smiled then kiss him back.

"Sorry na okay?" He said after the kiss.

"K" sagot ko lang.

He smiled.

"But seriously baby? What's happening to you?" He ask.

"Nothing." Simpleng sagot ko saka ako yumakap sa kaniya.

Niyakap niya din naman ako ng mahigpit.

"Uuwi na tayo bukas." He whispered.

Tumango-tango naman ako.

"You will go to manila with me okay?" Renz.

"But what about mama and papa?" I said.

"Don't worry. Ipapa sundo ko sila para makausap mo sila and I want to thank them for taking care of you and Rixx." He said then caress my face gently.

I smiled and give him a peck on his Lips. Ngumiti siya at may biglang kinuha siya sa bulsa niya.

"Is this yours?" He ask.

Tinitigan ko ang hawak niya. It's a Necklace. My eyes widened nang makita ko ang locket na matagal ko nang hinahanap.

"M-my locket." I said in shock.

"So, this is yours?" Tanong niya.

Tumango-tango naman ako dahil akin naman talaga iyon.

"You bought this? But where's the key?" He ask.

"I don't know, nagising nalang kasi akong isang umaga na hindi ko na alam kung nasan ang susi niyan."

Naupo ako sa buhanginan at ganoon din naman siya. Nasa likod ko siya at nasa pagitan naman ako ng dalawang hita niya.

"It was normal morning. The sun was in its good shine but my head was filled with questions. Nonstop questions that can't be answered. It was like, I lost a big part of me; but because of the unanswered questions I feel like I don't have my freedom. But everything had changed when you came, It was like you filled every little space in me."

Humigpit ang yakap niya mula sa likod ko.

"I think you already found the key."

I immediately diverted my look to him asking for a clearer statement. But he didn't utter a word. He just smiled and took something from somewhere.

"Here..."

Hindi ako nakapag react nang makita ko ang isang kwintas na may susi sa kamay niya. Actually it doesn't look like a key sa unang tingin dahil hugis puso ito. Hindi ko agad ito nakuha dahil nagulat ako. Alam kong iyon ang susi ng locket ko dahil ako mismo ang bumili nun sa mall at alam kong wala nang ibang kapareho ito.

Nang mabalik ako sa katinuan ay kinuha ko ang kwintas at sinimulang buksan ang locket. But when I saw what's inside, I was shock and my head started to be filled with memories that keeps on flashing back. Para akong may amnesia na sunod sunod na nakakaalala. The morning that I saw him in my room, our fights; the job, the happy moments; and the night that he vanished.

'Zendrix Daemon Xyruz...'

It was him.

"R-rixx" I uttered in my low voice.

My voice almost broke and tears keeps on scrolling down my cheeks. I looked at my husband with tears, while he smiled and cupped my both cheeks with his hands and started to wipe my tears.

"I'm sorry."

Patuloy na tumulo ang mga luha ko at hindi makapag salita. I was left speechless so I just sat there staring at his tantalizing eyes that was also looking directly to mine.

"I'm sorry for everything, wife."

Lalo akong naiyak nang makita ko ang butil ng luhang tumulo mula sa mga mata niya. I'm still in shock by what I remembered but I managed to hug him as tight as I can.

It was like I once again found the big part of me. Every pain he caused me vanished in an instant. It was him, It was him all along. He was the big part of me that I lost, he was the one keeping the key for my heart.

"M-my fictional character." I whispered in tears.

"I'm glad that I am your fictional character, my creator."

I smiled, 'Finally, I found you...'