ตอนที่ 341 ความกลัว
หลายร้อยเรือรบประจัญบานขนาดเล็กลอยลำปกคลุมหนาแน่นไปทั่วฟ้า
น้ำทะเลถูกยกสูงขึ้น ปฏิเสธการเข้าถึงของเขา
และสุดท้าย คือเจ้า ‘คนเป็น’ ผู้น่ารังเกียจ ที่กำลังยืนนิ่งอยู่กลางอากาศตรงข้ามกับตน
หลังจากผ่านพ้นมานานจนจำไม่ได้แล้วว่ากี่ปี ในที่สุดโครงกระดูกในชุดคลุมดำก็จดจำถึงสิ่งที่เรียกว่าสิ้นหวัง ไร้ซึ่งหนทางออกขึ้นมาอีกครั้ง
เขาอ้าปากค้างอยู่นาน แต่แล้วจู่ๆก็ตะโกนก่นด่าทว่ากลับฟังดูคล้ายร่ำไห้ออกมา “ให้ตายเถอะ! เจ้าจงรีบถามมา! แล้วข้าจะรีบออกไปจากที่นี่ทันทีที่เจ้าถามเสร็จ!”
“ต้องอย่างนั้นสิ อันที่จริงแล้ว ผมก็ไม่ต้องการที่จะไล่ล่าท่านตลอดเวลาหรอก มันคงดีที่สุดถ้าเราไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกันอีก” กู่ฉิงซานกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ประโยคนี้ทำให้อารมณ์คุกรุ่นของโครงกระดูกชุดคลุมดำกลับมามั่นคงขึ้นอีกครั้ง
มันเอ่ยว่า “คงจะดีที่สุดจริงๆ เพราะข้าไม่ต้องการที่จะเห็นหน้าตัวอัปมงคลเช่นเจ้าอีกแล้ว”
กู่ฉิงซานเอ่ยถามออกไปทันที นี่เป็นคำถามที่เขาได้เตรียมเอาไว้นานมากแล้ว
ในชีวิตก่อนหน้า ยามเมื่อนรกเยือกแข็งได้มาถึง มันใช้เวลาแค่เพียงครึ่งวัน โลกทั้งใบก็ถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์
Support your favorite authors and translators in webnovel.com